1 De aanschaf Heist-op-den-Berg	2 De inboedel	3 De planning	4 De werklocatie te St.-Lenaarts
5 Grof werk, aankleding & schilderwerk buiten	6 Schilderwerk binnen & authentieke inrichting	7 Inhuldiging  & presentatie i.s.m. BREK Oostmalle	8 Volop genieten bij  de Limburgse Tractor Vrienden Lanaken
8 bis  Belang van Limburg Nico Vrancken Fotograaf Lanaken	9 Aanschaf reservewielen Op bezoek bij  Jef Nuyts te Kessel juni 2012

                        De méér dan originele stalraampjes van Mie Tracteur's Mobiel Museum...

      
      Fotografe Monique Staes, Lanaken 2012     http://picasaweb.google.com/101948456185420698972      

Hoe het allemaal werd gepland...
Gepland werkschema...

De werkzaamheden zullen in verschillende stappen ondernomen worden, het exterieur staat als eerste te wachten op vernieuwing...  Beginnende met de oude roofinglaag op het dak weg te nemen en een nieuwe aan te brengen.  Er wordt druk gespeculeerd over de afgeronde koplatten om deze al dan niet in hout of ijzer te maken.  Vermits de keet geschilderd wordt, met verf en niet met een beitssoort, zal dit geen verschil maken veronderstellen we.  Vervolgens worden alle wanden afgebroken en blijft enkel het gebinte over.  Wij zijn heel benieuwd wat voor leuke of minder leuke verrassingen wij hier al dan niet zullen tegen komen... Het gebinte wordt naar alle waarschijnlijkheid verstevigt en in voorbereiding gebracht voor de ramen en deuropeningen.  Twee deuren zijn omwille praktische redenen noodzakelijk.  Dit zorgt voor een vlot verloop van bezoekers tijdens de expositie.  Ne mens moet aan alles denken, niet?  Twee tot vier raampjes en twee deuren brengen het 'museum' beslist in evenwicht, rekening houdend met de stevigheid ervan.  Ook wordt de vloer weggenomen, zodoende leggen we het chassis even bloot en kunnen we ook hier een grondige controle doen voor eventuele mankementen.  Het chassis wordt naar alle waarschijnlijkheid aan de 'dessel' met een kort stukje verlengd.  Hier komt een klein terrasje, prachtig om te decoreren en zorgt ervoor tevens de ingang op deze manier aantrekkelijk te maken en alzo in de kijker te zetten...  Dus een eenvoudig trapje nodigt beslist nieuwsgierigen uit.  Nieuwe banden worden voorzien voor hopelijk vele kilometers.  Nu staat het 'museum in wording' even in zijn blootje.  Vervolgens worden de wanden aangebracht door houten latten.  De bedoeling is een oud profiel te verkrijgen, de vraag is nog steeds of we de latten verticaal of horizontaal zullen aanbrengen.  Dit geeft beslist een gans andere 'look' en ook hier wordt nog stevig over nagedacht.  Dan staat de vloer op het programma.  Vervolgens worden ramen en deuren geproduceerd, het is te zeggen, zelfbouw uiteraard want vooral de deuren moeten uitnodigend overkomen.  Tevens ook water- en winddicht uiteraard.  De fijne afwerking zal beslist de meeste tijd vergen, dat laat ik echter over aan de echtgenoot...ook al zal ik zeker in de buurt zijn om alles gade te slaan...

Nu valt de eer aan het interieur.  Binnen worden alle levensnoodzakelijke toestanden voorzien, echter compact opgesteld.  Eenvoud zal beslist het traject sieren...  Een juist plan betreft de indeling is er nog niet, maar alles zal aanwezig zijn.  Hier wordt rekening gehouden met de grootte van bijvoorbeeld kastjes, bed en vele mogelijke attributen.  Zo wordt een slaapplaats, keuken, wasplaats, zithoek en een warm kachel-moment met luie zetel verwezenlijkt.  Het meer dan unieke kleine kacheltje wordt inderdaad geïnstalleerd zodat er knus kan genoten worden van warme momenten bij een knetterend haardvuurtje...  Hiervoor wordt een speciale bekleding en een kachelpijpje voorzien.  Enkele moderne snufjes zoals een ijskastje en kookplaatje zullen alsnog worden ingebouwd, doch volledig weggewerkt.  Gans het interieur wordt opgefrist met de nodige stoffen, tafelnappen, gordijntjes, kussens, oude kleding...  Op uitgekiende plaatsen wordt oude verlichting voorzien, zowel binnen als buiten.  Het interieur neem ik grotendeels voor mijn rekening, ook al zal ik de raad van mijn echtgenoot dikwijls moeten raadplegen...  Man weze gewaarschuwd...hahaha...

Gans het museum wordt alsnog geschilderd.  De buitenkant wordt zodoende bewerkt door de nodige verftechnieken, dat het dezelfde authentieke 'look' zal geven van mijn Landini.  Oud en verweerd, maar toch helemaal perfect in orde.  Tenslotte komt dit museum achter mijn Landini te hangen en wordt dit naar verluid een ware streling voor het oog...  Ook het interieur krijgt op bepaalde plaatsen verf op de planken.  Onder andere muren en vloer en plafond waardoor deze gelijk waterdicht zullen zijn.  De decoratie ligt klaar, alle attributen zijn reeds lange tijd in mijn bezit.  Het decoreren op zichzelf wordt beslist het neusje van de zalm, waarvoor ik dan ook maanden lang heb naar uitgekeken.  Uiteraard wordt rekening gehouden met het feit een mobiel museum te zijn.  Alles zal netjes worden vastgesnoerd en losse attributen worden opgeborgen in oude houten bakken onder het bed, om deze op locatie aan te brengen...  Als klap op de vuurpijl zal ter bekroning van het vele werk, een bescheiden authentiek bord met de naam 'Mie Tracteur's Mobiel Museum' staan pronken op voor- en achterkant...  

Er is een werkschema van 4 maanden voorzien.  Als de planning naar wens verloopt, zal einde mei dit mobiel museum boven de doopvont gehouden worden, en is de eerste trip eind juni naar Lanaken gepland.  Of indien we met méér dan veel geluk vroeger moesten klaar zijn, wat ik stellig betwijfel, kan een trip naar het Gloeikopweekend in Wortel eind april op het agenda worden gezet.  Jammer genoeg werd idt niet gehaald. Als kroon op het werk volgt beslist een wélverdiende inhuldiging waarop iedereen is uitgenodigd!  Iedereen hartelijk welkom op 17 juni 2012 in Oostmalle. Zoals reeds verkondigt, het wordt een plattelandsmuseum welke naargelang de tijden, helemaal kan worden heringericht en hiervan kan u op deze dag beslist komen genieten...

Research en ruime informatie omtrent dit project is reeds lang een prioriteit.  Uren werden gespendeerd op het internet, afbeeldingen werden gekopiëerd, interessante ideetjes afgeprint... Inrichtingen van boerderijen,
café's, kerken, schuren enz...werden opgeslagen in mijn hoofd.  Een goed geïnformeerde vrouw is er twee waard, niet...?  Hier zijn de vele 'handige-niet-te-vergeten-afbeeldingen' stille getuige van...

Tips en wijze raad zijn nog steeds, meer dan welkom op info@mietracteur

 

Elke grote of min of meer zichtbare verandering werd hier beknopt bij elkaar gebracht... 
Het werfkeetje ondergaat een ganse gedaanteverwisseling, beginnende bij de eerste afdruk van de wieltjes op de oprit tot de inhuldiging regio Antwerpen op zondag 17 juni 2012...

                    16 juni 2011                                     19 maart 2012                                 22 maart 2012

       Eerste foto van 'dé werfkeet'                                  Plaatsen eerste wand                                             Plaatsen tweede wand

               24 maart 2012                                       28 maart 2012                                   29 maart 2012
 
      Plaatsen derde wand met voordeur                          Plaatsen voordeurhelften                             Plaatsen vierde wand met 2de deur

                 2 april  2012                                          10 april 2012                                        17 april 2012
   
Onafgewerkte staldeurhelften         Afgewerkte staldeuren en volledig geschilderd interieur       Alle 6 de stalraampjes staan erin

                  18 april 2012                                          17 mei 2012                                              19 mei 2012
   
Afwerking d.m.v. verticale hoeklatten             Plaatsen van het terrasje vooraan                   Museum plus koppen helemaal overschilderd

                    21 mei 2012                                          23 mei 2012                                             28 mei 2012
   
   Plaatsen smeedwerk op het terras                     Plaatsen van lood op beide kopkanten                2 opstapjes weerszijden zijn klaar.

                            Mie Tracteur's Mobiel Museum in een retro kleedje gestoken...

                                                  
   Fotografe Monique Staes, Lanaken 2012     http://picasaweb.google.com/101948456185420698972      

   
Werkverslag van dag tot dag...

Zo kunnen jullie de werkzaamheden alsnog mee opvolgen...
Fotoreportages over deze intensieve arbeid worden regelmatig bijgevuld in map 5 en 6.

En hoe het allemaal daadwerkelijk wordt verwezenlijkt verneemt u hieronder. Naargelang de tijd verstrijkt werden vooropgestelde plannen alsnog onherroepelijk gewijzigd. Iets in praktijk omzetten 
is niet hetzelfde als de reeds lang op voorhand uitgekiende theorie... 

De effectief gepresteerde en niet te onderschatten werkuren, alle voorbereidende werkuren niet meegerekend, zijn alsnog bekend. Over een tijdsspanne van 4 maanden heeft zoon Philippe 11 uur aan het Museum gespendeerd, manlief Patrick heeft 189 uren gezwoegd en ikzelf zou hierover zitten met 208 uren? Ik vermoed dat Patrick niet altijd zijn uren heeft genoteerd, alhoewel ik úren en úren heb liggen schilderen... Maar hij tenslotte het ganse geheel heeft opgetrokken...

Februari

*Zaterdag 18 februari 
De werfkeet staat weerom voor de deur. Het dak heeft een grondige inspectie ondergaan.  Blijkt dat het dak nog in goeie staat is (wat ik altijd verkondigd had trouwens) en helemaal waterdicht.  Binnenin is geen enkel spoor van water te bemerken.  Enkel de wanden zijn onderaan helemaal rot.  Ik vind het eigenlijk ook mooier, 
nu kan de oude roofinglaag alsnog dienen, met een nieuwe laag krijg je nooit hetzelfde resultaat en bezorgt me dit een meer auhentieke 'look'.  Hier en daar zal het worden bijgewerkt.  Deze beslissing is niet genomen 
om tijd te besparen maar heeft gewoonweg een mooier resultaat.  De geplande werklocatie bij Dravo, zal naar alle waarschijnlijkheid worden benut als de schilderwerken aanvangen.  Daar staan we heerlijk warm in de loods.

  

*Zondag 19 februari
Help...! Het kriebelt!  Ik zal toch geduld moeten hebben...  Al weken spoken deze werken door mijn hoofd!  Iedereen vraagt er dan ook achter of we reeds begonnen zijn.  Dank u wel, tof van iedereen...  Dit maakt me echter nog meer nerveus als dat ik reeds was, maar langs de andere kant is het net alsof de lont aan de bom weldra wordt aangestoken.  Werken in zicht! 


"Beernem, omstreeks 1947. Men ziet de barak waar dorpsfiguur Pieter De Paepe ofte "Pier Stront" huisde. 
Het was een afgedankte tramwagon die hij nabij de tramwissel had laten neezetten. Het geheel hing samen met verroeste ijzeren platen, waarbij kieren en scheuren met aardappelzakken waren dicht gespijkerd..."  
Dan ziet mijn keet er toch nog beter uit bij aanvang van zijn 'total-make-over'. 
Ik zie maar al te graag verroest ijzer, maar dit tart toch wel totaal mijn verbeelding...

*Maandag 20 februari
Vandaag werd de aller eerste stap gezet!  Al het overbodig houtwerk in de keet werd door mij verwijderd. Een kast, schabben, wanden...  Een ganse pot krammen en vijzen werd eruit gehaald.  De wanden zijn daadwerkelijk zo rot als snot.  Nu worden plannen gemaakt en wordt info genomen voor het houtwerk aan de buitenkant.  Wand per wand wordt alzo opgebouwd om de stevigheid te behouden.  Hevig dat ik stond, hier het resultaat: een blauwe geplette vinger, blauw scheenbeen en uiteraard zo zwart als nen hogen hoed...hahaha... 
Maar een stralende glimlach op de snuit!  Ik heb er daadwerkelijk álles voor over!  Patrick heeft vandaag het dak hersteld. De gaatjes welke door nagels werden gemaakt werden opgevuld met pek en een brandertje.  

Zware middelen werden gehanteerd vandaag!

*Dinsdag 21 februari
Vandaag staat de zoektocht naar houten latten voor de bekleding van het museum centraal. Er worden verschillende adressen bezocht.  Tevens is er navraag gedaan over de aanschaf van ijzeren stalramen.  Mooi origineel toch wel zulke ramen.  Ook wordt vandaag nog naarstig gezocht naar twee oude deuren...  Dit beloofd een drukke dag te worden... Het was inderdaad druk vandaag.  Er werden verschillende doe-het-zelf-zaken bezocht.  Woodtex te Wilrijk bleek de meeste keuze te hebben en ook wat ik in mijn gedachten had.  Er wordt een berekening gemaakt van de hoeveelheid.  Toch worden morgen nog enkele houthandelaren afgebeld.  (Martens, Jorissen...) Ik ben zeer benieuwd.  We prefereren allebei in meranti te gaan, de gewone 'klikplankskes' zaten vol met wieren (noesten) dat resultaat was echter niet mooi.  Wie weet komen deze door de verf heen, en bezorgen ze mij alsnog, bij wijze van spreken, hartkloppingen...  Wat betreft de deuren, peperduur blijken ze...en ga hiernaar verder op zoek.  

*Woensdag 22 februari
Iedereen zoekt blijkbaar mee, ik ontvang dan ook vele tips, informatie en nieuwe adressen.  Het staat als een paal boven water dat er meer mensen zijn die zich ook in dit project helemaal kunnen 'inleven', meer dan ik eigenlijk vermoedde.  Dank je wel!  Ook werden me 3 adressen van afbraak- en slopingswerken overgemaakt voor de deuren, en zelfs nog niet zo ver van mijn woonst.  Alvast bekend terrein voor me daar in Beerse!  
Ne mens wordt alsmaar slimmer, niet?  Bedankt!  Ik ben benieuwd!  En nu op weg naar een houthandelaar in Westmalle...! Joepie! We hebben gevonden wat we zochten bij houthandel Jorissen in Westmalle...  Meranti klikplanken van 14 cm breed, en reeds in de grondverf gezet. Beslist heel wat werk gespaard!  'Luiwijvenplanken'? Daar ga ik beslist van profiteren! Een totale lengte van 180 meter is nodig.  En die mag ik allemaal eerst in de door mij gekozen kleur verf zetten vooraleer de wanden worden geprepareerd. Omwiile de levendigheid van het hout is dit nu eenmaal noodzakelijk.  Mijn schildersoveralleke ligt reeds klaar!  En de planken staan te wachten op hun verflaag...

     
Beslist een heleboel werk gespaard met reeds in de grondverf gezette planken... 
De laatste foto in rij wordt mijn werkterrein de komende dagen... Mie Tracteur's verfshop! Niet storen aub!

*Donderdag 23 februari
Vandaag staan 3 adressen van sloop- en afbraakwerken een bezoek te wachten. 
Na een lange zoektocht en onnoemelijk veel deuren gezien te hebben vandaag, heb ik het laten bezinken en (nog) niets aangeschaft. Keuze te over! Onderweg huiswaarts en net achter mijn woonst zijn ze echter bezig met de afbraak van een oud café. Mie aan de kant en al vlug de bouwwerf op.  Alle deuren waren reeds verdwenen.  Toen viel mijn oog op twee mooie staldeurtjes die naar de kelders van het gebouw leidde, geschilderd in de meest afgrijselijke kleuren (wit en bordeaux aan de buitenkant en groen aan de binnenkant) maar wondermooi van profiel.  En dát interesseert me... IK HEB MIJN DEUREN! Joepie! Na overleg met de eigenaar Grondwerken Benny Kox ben ik fiere bezitter van deze 2 staldeurtjes. 
Ze zien er echt niet uit, maar zijn prachtig mooi van profiel. Morgen worden ze gehaald...

   
Na een ganse voormiddag naarstig op zoek naar deuren, zijn deze 2 uit eigen gemeente, de gelukkigen geworden...

Ben ondertussen in het bezit van 2 adressen die ijzeren stalramen verkopen. Waarom ijzeren stalramen?  Zij spreken beslist tot de verbeelding, en geven een authentiek beeld van vroeger.  Deze firma's bieden hetzelfde genre aan, en het is net wat ik zoek. Eéntje in het hoge noorden van Nederland en ééntje net over de grens. Een bestelling laat nog even op zich wachten. www.goedkopestalramen.nl en www.rustygardengilze.nl  Vooraleer de bestelling van de kleine stalramen te ondernemen, werden vandaag kartonnen profielen op het oude houtwerk aangebracht. Om in eerste plaats het aantal te bepalen en alsnog een algemeen beeld te hebben hoe dit er gaat uitzien. Zes stuks brengen echter evenwicht...

 
Kartonnen profielen van de kleine stalraampjes werden op het oude houtwerk aangebracht. 

*Vrijdag 24 februari
Afspraak 8 u deze morgen. Benny Kox sprak van nog 2 andere identieke staldeuren die iets smaller zouden zijn. Ik ga beslist nauwlettend uitkijken en kreeg de toestemming alsnog te veranderen. Yes! Ze zijn thuis mijn oldtimerdeurkes! Wel de brede deuren, heb gans het huis doorzocht maar geen andere deuren te bespeuren.  Maar ik ben oohhh zo blij met de deze! Wat een gewicht, dat wel. Mijn Landini zal kunnen sleuren... Er wordt beslist rekening gehouden met het totale gewicht wat zeer zeker zal oplopen. Enkel de grote stukken zullen in het Museum aanwezig zijn tijdens de ritten (bed, kachel, kastjes...) de kleinere inboedel wordt telkens met de auto vervoerd... Moet mijn Italiaantje wat respecteren hé! 

   
Zoon Philippe was de man van dienst vandaag! Alvast een knappe werker! Net zijn moeder...?


*Zaterdag 25 februari
Vandaag ga ik de verfwinkel een bezoekje brengen... Vaste adres is de Verfmarkt op de St.-Lenaartseweg 28 
te Hoogstraten.  Een winkel naar mijn hart! Daar wordt je daadwerkelijk met hart en ziel bediend, ze dragen uw spullen zelfs tot in de wagen! Heerlijk! Een adres dat ik maar enkel kan aanbevelen...niet enkel voor de uitmuntende service, tevens bezitten zij alle soorten en merken verven en zo ook voor ieders geldbeugel. 
Wat een snelle service! Ik heb mijn verf! Ik weet wat ik wil en dat maakt mezelf beslist tot de categorie 'gemakkelijke klanten'.  Ik kan eraan beginnen, 180 lopende meter latten in de verf zetten!  Dit staat morgen op het programma... Foto's van dit bezoek volgen, daar kan u alvast mijn kleurenkeuze bekijken...

   
De Verfmarkt in Hoogstraten...! Een winkel naar mijn hart!

*Zondag 26 februari
Vandaag staat het schilderwerk centraal. Pak per pak zal een beurt krijgen. In één pak zitten 5 latten van 5 meter. Op de schragen voorzien we plaats voor 6 latten, dus elke dag wordt 30 meter geschilderd.  We geven de planken twee lagen; als we het doen dan doen we het in één keer goed! Eerste laag in de namiddag en tweede in de vroege morgen de dag nadien. Hier ben ik beslist 14 dagen zoet mee!  Na het onderricht: 
'hoe schilder ik planken' door de chef in spé, is de start gegeven. Aardig jobke, al mag ik niet denken aan de komende acht pakken. Mooi resultaat, prachtige kleur... Blijkbaar een goeie kleurkeuze. Elke dag is een stap in de goeie richting, ik ben dan ook uiterst tevreden...

    
Ik opteerde voor een neutrale grijs-bruine kleur...  Het resultaat is reeds na de eerste lat zéér bevredigend!

*Maandag 27 februari
Vandaag wordt het ijzeren bed helemaal ontdaan van groensel en mossen en netjes afgeschuurd met uiterst fijne handen... Daar dit bed naar alle waarschijnlijkheid járen tussen de dennebomen verscholen zat, en diende als kunstwerk in het 'Hof ter Stokere' te Merksplas, zijn de sporen hiervan nog zichtbaar. Er mag absoluut niets beschadigd worden. Met zachtheid behandelen is hier beslist de boodschap! (Wie heeft er trouwens voor dit bed een 1-persoonsmatras liggen? 90 x 200) En wat nog verder? Schilderen á volonté....! Deze voormiddag echter, even 'mijn zondagse kleren' aangetrokken omwille het bezoek van een fotograaf voor een magazine... Ik heb goed gewerkt! Bed is ondertussen helemaal opgeblonken! Ik veronderstel toch wel dat een houten paneel op de ijzeren latten nodig gaat zijn omwille de sterkte van het bed. Je weet maar nooit, dit wil ik absoluut niet beschadigd zien! En mijne chef heeft vandaag de latten nog een keertje geschilderd... 

        
Als u nu denkt dat dit werken is...? Ik ben aan het spelen... Gewoon volop genieten, dat staat duidelijk te lezen op mijn gezicht!

*Dinsdag 28 februari
Zelfs tijdens mijn nachtrust laat dit komend Museum me niet los. Het stond dan ook centraal in een droom vannacht. Mie onderweg met haar Museum en Landini, maar... niet rijdend, ik trok als een boerenpaard met riemen over mijn schouders en getuig om de lende, Museum én Landini vooruit! Zweetdruppels parelden me van het lijf, ik gaf niet op! En het mondde uit in een nachtmerrie, ik was mijn Museum kwijt gespeeld bergopwaarts. Eer ik dit gemerkt had was ik reeds kilometers ver. Enkel het onderstel hing er nog achter. Netjes de Landini en onderstel aan de kant en op zoek. Naarstig op zoek, maar helaas nooit weerom gevonden. Wat een droom, beslist voer voor psychologen? Zijn dromen bedrog? Wordt er nog moe van als ik eraan denk. Hahaha...


De trots, stoerheid en sterkte eigen aan Boerenpaarden, werd de voorbije nacht ten lijve ondervonden...

Vandaag staat het schilderwerk weer te wachten... Gedurende een dikke week 2 maal per dag de latten een kleur geven is veel werk, maar het moet gebeuren. Het resultaat is dan ook bevredigend en supermooi!  
Het kan niet snel genoeg gaan, ben dan ook helemaal in mijn nopjes... 

   
Patrick heeft een systeem bedacht om de latten alsnog langer te kunnen laten drogen. 
De latten liggen op een soort rek, één voor één. Handige man die dit bedenken kan... En nu, weerom schilderen...

Maart

*Donderdag 1 maart
Er werd een afspraak gemaakt voor zaterdag aanstaande, de aanschaf van de stalramen wordt een feit... Zes stuks staan reeds gereserveerd in Nederland. En wie weet wat allemaal nog meer, want dit is ook een artikel naar mijn hart!  Dat wordt weerom genieten!

*Vrijdag 2 maart
Op dit moment zijn de helft van de latten voorzien van 2 lagen verf. Het loopt hier op wieltjes.  Nog 90 lopende meter te doen, dat kan ons de moed beslist niet ontnemen... Vandaag ben ik vrienden tegen het lijf gelopen, ware verfexperten zij zijn, in de Kringloopwinkel te St.-Lenaarts. Ludo en Annie Joosen-Van der Kaa vertelden me de technieken, dat wanneer het Museum helemaal voorzien is van zijn buitenwanden, hoe je het gedroomde 'oudersdomseffect' kan verkrijgen...  Zij vertelde me, een ander gewenste kleur te verdunnen met terpentijn en met een vod alzo aan te brengen, zodat een 'oud effect' kan verkregen worden.  Ook had ik eerder reeds navraag gedaan bij May Anthonissen, schilderes, creatief en artistiek aangelegd. Zij vertelde me twee verschillende kleuren verf over elkaar aan te brengen en alzo met een stalen borstel er de onderste kleur terug zichtbaar te krijgen. Wel een groot risico dacht ik bij mezelf, ik ben tenslotte een leek op dit vlak.  Ik opteer toch eerder voor de verdunning van de 2 gewenste kleuren. Hoofdzakelijk donker bruin en licht grijs staan klaar. Van de restanten van de latten zal een lattenwerk in elkaar worden getimmerd om de proef op de som te stellen en teleurstellingen echter te vermijden. Op deze manier kan er volop worden geëxperimenteerd... 
Velen waarschijnlijk meer dan benieuwd naar het resultaat hiervan!? Nog even geduld... 

Goed gewerkt! De helft van de latten werden reeds voorzien van 2 lagen verf!
Méér dan verliefd ben ik ondertussen geworden op deze super mooie kleur...
  

*Zaterdag 3 maart
Hop naar Holland vandaag, stalen ramen voor het Mobiel Museum staan te wachten op nieuwe eigenaars! 
En we brengen beslist wat mee voor hen uit Belgenland! Verslagje volgt!
Weerom thuis aangekomen! Een meer dan glimlachende Mie uiterst tevreden over haar aankoop. De wereld mocht vergaan op dat moment, toch werd eerst onmiddellijk een exemplaar tegen de werfkeet gehouden, 
en verkreeg alsnog hélemaal de goedkeuring van de specialist: mezelf...hahaha! Wéérom een stap verder 
naar de eindmeet toe... Het zijn stalraampjes geworden met een fijne toets, een klein fantasietje eraan, 
niet het specifiek klassiek model van stalraam. Smaken verschillen uiteraard, maar deze zijn naar mijn mening althans, gewoonweg perfect! www.rustygardengilze.nl 

   
Gewéldig fijne service werd ons deel! Bedankt Ed van de Rusty Garden Gilze... Weerom een tevreden klant! 

*Zondag 4 maart
Zondag rustdag? Geen Mobiel Museum vandaag...? Geen sprake van, de tijd dringt! Het wordt volop uitkijken voor oude verlichting op het Antwerp Classic Salon, dit staat beslist op het verlanglijstje... 
Wat een héérlijke dag vandaag in Antwerp Expo! Heb dan ook een paar richtingaanwijzers gevonden en enkele reflectoren. Wéérom een stukje rijker!  Patrick (ocharme) heeft vandaag weer twee maal de latten geschilderd, dank u wel... In principe einde deze week loopt het buitenschilderwerk ten einde... Ook heeft hij de 6 stalraampjes van een vernislaag voorzien zodat deze niet verder roesten en de grijze kleur min of meer alsnog behouden. 

  
Stalramen die hangen te drogen... Supermooi zijn ze! 

*Maandag 5 maart
Ook ontluikt het idee een vaandel in ijzer te verwezelijken waarin de naam 'Mie Tracteur's Mobiel Museum' zal  worden uitgegraveerd. Dit idee is ontstaan bij een bezoek aan het mooie Bed & Breakfast 'Fragaria' te Hoogstraten. Zij hadden deze naam op zulke grote ijzeren plaat aan de huisgevel hangen, prachtig!  Zelf opteer ik omwille dit project, dat er gaat uitzien alsof het reeds een eerbare leeftijd bezit, in de vorm van een vaandel verwezenlijkt te krijgen. Deze ijzeren vaandels zouden boven de deuren worden geplaatst, iets van de wanden af, en verkrijgen na korte tijd een verroest effect... De deuren hebben een abnormale breedte van 
1 meter en een toch wel lage hoogte van 1m83. Ideaal voor deze voor- en achterwanden qua oppervlakte, 
en is er nog net en mooi in verhouding plaats genoeg voor deze vaandels.  Info wordt met meer dan veel ongeduld uitgepluisd.  De Firma Geens uit Hoogstraten, voor mij zéér goeie bekenden omdat ook zij met juwelen van Oldtimertractoren rond rijden, werd alvast een mail gestuurd. Weerom heel beniewd naar het antwoord.Vandaag werden tevens de stalramen voor een tweede maal voorzien van een vernislaag 
en de latten kregen weer een tweede verflaag...

 
Informatie wordt gewonnen om twee naamborden in de vorm van vaandels in ijzer verwezenlijkt te krijgen. 
Omwille het harde materiaal , werden twee modellen ontworpen...

*Dinsdag 6 maart
Het kriebelt serieus in mijn vingertoppen, de ontwerpen van de mallen zullen en moeten op de werfkeet worden gekleefd om alzo een idee te verkrijgen om het voorlopige resultaat te kunnen aanschouwen. 
Goed nieuws! Dit wordt werkelijkheid! Zo net een mail ontvangen van de Firma Geens, die zich hierover gaat ontfermen. Afspraak morgen om details verder te bespreken. Ze vertelden me dat het belangrijk is welk lettertype wordt gekozen, niet alle lettertypes zijn echter geschikt wat ik eigenlijk al wel besefte. Op foto lijkt het redelijk groot dat naambord, maar eens in verroest ijzer zal dit minder opvallen en komt dit meer bescheiden over. Just wait and see! Morgen word het tevens beslist uitkijken naar hun Oldtimerschatten! Tegelijk wordt een ijzeren plaat met mijn websitenaam ook gerealiseerd. Dit om op de treffens, bij mijn tracteurs te plaatsen... Dat kan er in ene keer dan maar bij, zou ik denken... Vandaag werden tevens weerom de latten geschilderd!

       
Weerom een wens van me die uitkomt, firma Geens te Hoogstraten gaat mijn ontwerp betreft de ijzeren naamborden 
in de vorm van vaandels, alsnog realiseren...

*Woensdag 7 maart
Vandaag werd een bezoek gebracht aan de firma Gebr. Geens, zij produceren van staalplaat tot afgewerkt product verschillende soorten 'Knik- en Rollmops'. Deze machines worden hoofdzakelijk gebruikt voor bestratingswerken. We genoten een fijn onthaal en een ganse rondleiding werd ons spontaan aangeboden. We stonden met grote verwondering alsook bewondering  te kijken, wat prachtig werk hier in de Antwerpse Kempen geleverd wordt.  Ook waren we erg onder de indruk van de grootte van dit bedrijf. Neusje van de zalm waren echter de oude tractoren die ook daar met enorm veel respect behandeld worden... Mijn ontwerp met een woordje uitleg werd alsnog voorgelegd en vol ongeduld ik kan zijn, wordt een ontwerp van de naamborden in de vorm van vaandels alsnog doorgemaild. Weerom een spannend moment... Bedankt familie Geens, fijne ervaring daar bij jullie! www.geens-gebr.be (fotoreportage volgt heden, hier in map 5 en in de fotogalerij...) 

        
Beslist een bekende firma bij menig persoon. De naamborden worden door middel van een laser, 
voorzien van elke gewenste tekst, en op mijn aanvraag in de vorm van een vaandel uitgelaserd...
 
*Donderdag 8 maart
De laatste 4 latten liggen klaar voor geverfd te worden... Mooie job, als het gedaan is? Nochtans verliep dit 
zeer vlotjes. Het resultaat is super bevredigend... Er werd vandaag besloten deze laatste 4 niet te schilderen, omdat we een pak latten in reserve hadden voorzien... We moeten er nu geen extra werk bij nemen, niet? Férme job die gedaan is, hoofdzakelijk door mijn privéschilder één voor één en tweelagig van kleur voorzien...!

Joepie! Alle latten zijn geschilderd!

Er wordt hier niet stil gezeten, Patrick is begonnen met het ontdoen van de vele lagen verf op de twee deuren/poorten... Een specifiek bijtend product bracht echter geen oplossing, om deze reden werd er een warmeluchtblazer bijgehaald. Dit werkt! Hoeveel lagen erop zitten? Véél te véél !!!
Hier gaan we zoals in de volksmond wel wordt gezegd, 'onze peire' nog mee afzien...

     
Al dadelijk de deuren op de schragen en vele lagen verf worden eraf gehaald. Hier wordt beslist tegen de klok in  gewerkt!
Dit is een echte vrouwenjob, dus ook ik steek hier de handen uit de mouwen. Wat een ernst...hahaha...

Plannen worden gemaakt om het timmerwerk aan te vatten! Nu wordt het voor de buitenwereld een feit. Het vele werk, uren en dagen (en nachten...) welke werden versleten achter de 'coulissen', wordt eindelijk in waarneembare realiteit omgezet en naar buiten gebracht! Weldra staat een 'nieuwe werfkeet' welke een totale methamorfose heeft ondergaan, alsnog op dezelfde oprit te schitteren... Hamer, nagels, niet- en zaagmachine liggen reeds klaar voor de komende timmerwerken! 

 *Vrijdag 9 maart
Weekend nabij! Dat wil niets zeggen, hier wordt continu doorgewerkt!  Al dadelijk ga ik verder verf van de poorten verwijderen door middel van een warmeluchtblazer. Dit weekend moeten deze deuren in hun blootje staan. Hier is beslist nog heel wat werk aan... Indien alle verf kan verwijderd worden, worden de deuren geschaafd. De bedoeling is deze zo natuurlijk mogelijk te houden. Dit kan enkel als er geen spatje verf meer te bespeuren valt, en dat weten we pas als ze geschaafd zullen zijn. Indien de verf nog steeds te zien is, deze heeft zich door de jaren heen helemaal in het hout gedrongen (zie foto) dan worden ook deze deuren geschilderd. Zou jammer zijn vermoed ik, we wachten af...  Ondertussen hebben we 2 modellen ontvangen van de firma Geens betreft de naamborden. Een beslissing werd gemaakt en er wordt een afspraak ondernomen om op deze firma ter plaatse te zijn, wanneer de naamborden worden 'gelaserd'... 
Dit uniek moment gaat beslist niet zomaar onopgemerkt voorbij.

Ondertussen uren bezig geweest met de verf van de deur te branden... Onprettige verrassing, onder de vele verflagen lijkt het net of er een dikke laag, iets dat een basis heeft van terpentijn en lijm. Dit is zwoegen... Ondertussen werden vandaag voor de 3de maal de stalraampjes vernist en werd de keet grondig bestudeerd voor het plaatsen van een stevige constructie voor de balken binnenin.

     
Kilo's verf worden eraf gebrand... Een hels werk maar het loont beslist de moeite. 
De werfkeet wordt binnenin voorzien van tekens voor het plaatsen van een stevige constructie 
ter voorbereiding voor het monteren van de wanden...

Op weg met de 'iron' MAN naar Hoogstraten... Héérlijk ritje, het lijkt een eeuwigheid geleden. Firma Geens gaat 'laseren'... Van een ijzeren plaat tot prachtige vaandels. We stonden met verstomming geslagen, wat een knappe machine welke zulke spullen kan verwezelijken. Iedereen zeer opgetogen. Eens thuis werden de vaandels ontdaan van enkele bramen en ontvet met thinner. Door de vaandels te ontvetten kan het roestprocédé worden ingezet. Ze liggen zalig buiten, laat de natuur zijn werk maar doen...

   
Vakmanschap is beslist meesterschap bij de firma Gebr. Geens...! 
Een héél tevreden Mie weerom helemaal in de wolken door deze mooie aanwinst...

*Zaterdag 10 maart
Vandaag staat de verf welke op de deuren zit eraf branden centraal... Ik wil ze dit weekend allebei in hun blootje zien staan...hahaha... Op dit moment (17 uur) is er echter één deur klaar...

*Zondag 11 maart
In de voormiddag even heerlijk gaan brunchen en in de namiddag... Meer dan 3 uur verf afgestoken... 
En helemaal nog niet klaar zoals verwacht. Dit neemt echter vele uren in beslag. Maar morgen is er ook nog een dag hé? Wéérom werd een aanzienlijk gewicht verf en vettige brij eraf gehaald...

   
In een héérlijk zonnetje een hels werk verrichten...? Helemaal niet erg... Toch zalig werken als het mijn komend Museum betreft! Zéker met een glaasje wélverdiende bubbels in mijn nabijheid! Mhmmm...

Wat nu? Onvoorziene omstandigheden? Er wordt getwijfeld of de stevigheid van het Museum alsnog voldoende is door het plaatsen van zowel een voor- als een achterdeur. Hierdoor kunnen er zowel vooraan als achteraan geen overhoekse steunbalken geplaatst worden. Als dit zou bevestigd worden ben ik noodgedwongen verplicht de indeling van het Museum volledig te herzien en alsnog geen achterdeur te voorzien... Dit zou héél jammer zijn, gans mijn scenario steekt al maanden in mijn hoofd. Tja, veiligheid staat wel boven alles. En veronderstel dat de komende nacht wel eens eentje vol gepieker en gepuzzel zou kunnen worden...

*Maandag 12 maart
Als ik eerlijk moet zijn, ik heb niet lekker geslapen vannacht. Plannen die al jaren in mijn hoofdje zitten, moeten naar alle waarschijnlijkheid van de ene dag op de andere dag veranderd worden. Navraag wordt gedaan bij wel 7 verschillende mensen, waaronder 3 schrijnwerkers... Verder weerom verf afbranden, ik ben haast 'high' van de slecht geurende dampen die vrij komen tijdens het afbranden... Tweede deur is haast klaar nu (13u) 
Héla, goed gewerkt van de Mie hé!

Het probeem betreft de stevigheid van het Museum werd vandaag naarstig bestudeerd...

Ondertussen vele gesprekken gevoerd. Wel 4 personen, waaronder ook echtgenoot Patrick beweren hetzelfde, en ook de mening van o.a. 3 professionele schrijnwerkers is identiek. Dit is inderdaad niet stevig genoeg, indien beide deuren open moeten gaan. Na langere tijd en transport zou dit gewoon in elkaar vallen. Het geheel zal tijdens verplaatsing over en weer wiebelen en bouten komen op deze manier stilaan los. Er zijn echter 
2 oplossingen. Ofwel wordt de achterste deur mee verwerkt in de wand, en op deze manier ook mee verankerd in het geheel. Jammer genoeg blijft deze dan voor altijd gesloten en dient deze deur enkel voor het zicht... 
Of tweede oplossing zou kunnen zijn: een ijzeren geraamte van de oppervlakte van de achterste wand zou kunnen worden geconstrueerd op het chassis, tevens ook een ijzeren geraamte rondom de deur en daar bovenop nog schuine verbindingen ook in ijzer en dit naar elkaar toe. Deze meubelbuizen zouden vervolgens worden weggewerkt door houtwerk...  Dan pas is het voor een volle 100% veilig verklaard. 
Hier wordt beslist de komende dagen over één en ander nog grondig gespeculeerd...  

*Woensdag 14 maart
Naar alle waarschijnlijkheid wordt geopteerd voor de achterdeur mee te vergrendelen in de wand. Mede om verschillende redenen. Volgens Patrick is een ijzeren constructie achteraan nog niet voldoende. Rekening houdend met de schokkende Landini en de verre afstanden die beiden zullen gaan afleggen in de toekomst, zou dit op langere termijn tóch nog problemen kunnen veroorzaken, en waar staan we dan? Een gans ijzeren constructie van voor naar achter zou een oplossing kunnen bieden. Dit brengt echter extra werk met zich mee en dit zien we beiden niet zitten. Dus meer dan waarschijnlijk wordt de achterdeur mee vergrendeld in de achterwand, waarvan 1/3 van de deur alsnog bovenaan kan worden geopend en waarin tevens een klein ornament in ijzer zal in verwerkt worden. Dit zorgt tevens voor een vlotte zuurstofdoorstroming van het Museum, rekening houdend met zwoele temperaturen. De indeling wordt gans herschikt, en het ijzeren bed zal voor deze deur komen te staan, welke helemaal zal worden verwerkt in het geheel... Ik zie het wéérom hélemaal zitten! Het zicht langs buiten gezien achteraan blijft behouden, de deur zal mooi uitkomen op de achterwand, 
en daarboven de ondertussen verroeste vaandel... Het is jammer af te moeten stappen van mijn vooropgesteld plan, maar ik wil niet binnen enkele jaren komen te vertellen dat mijn Museum in elkaar geklapt is... Moet nog een tijdje meegaan hé! Hahaha...  Dit kleine deurraampje wordt vandaag ontdaan van de verf...

Dit kleine deurraampje met ijzeren ornament in verwerkt, staat weldra te schitteren in één van de oude deuren...

*Donderdag 15 maart
Ik ben geveld door griep, gisteren is dus een baaldag geweest en is er niks ondernomen... Patrick heeft echter het nodige hout voor de steunbalken gaan halen. Elke dag wat dichter bij het Mobiele Museum, héérlijk! 
Maar waar ligt toch dat deurraampje? Te goed weggestoken? Nergens te vinden... 
Lap! Volgend probleem dat de kop opsteekt! Het bed is breder dan de achterwand van het Museum, 
wat ik al sterk vermoedde! Pfffttt... Verliep alles té gemakkelijk...?

   
Hindernissen alom... Maar dit kan het enthousiasme echter niet doen afnemen! Integendeel...

*Vrijdag 16 maart
Nog steeds goed verkouden, maar met veel ongeduld omwille het feit ik niet veel of niks gedaan heb de voorbije dagen, staat voor mij het schuren van de deuren vandaag centraal. Nerveus ik kan zijn, slechte eigenschap wel, jeuken mijn handen nog méér dan voordien! Patrick is volop bezig met de balkenconstructie voor te bereiden, zodat ik toch iets kan doen en alsnog met de deuren kan beginnen, onder deskundige begeleiding van de MMM-werfchef: Patrick... Zalig weertje wordt het vandaag, dus dat wordt weerom genieten! 
Ligt mijn bikini klaar? Hahaha... En wat die die verkoudheid betreft, dat zien we morgen al wel weer... 
Tevens nog eerst een tripje maken in de voormiddag met de MAN... 

   
Ik hoor het de MMM-werfchef soms wel denken... 'Waar ben ik in godsnaam aan begonnen'... Alhoewel ook hij achter het project staat!
Terwijl de echtgenoot druk aan het werk is, ondergaat mijn MAN-Ackerdiesel een heuse pk-test...

*Zaterdag 17 maart
Rustdag vandaag! Het is te zeggen, vandaag trek ik met mijn 'klapijzer', mijn Landini uiteraard naar de BOOC-ploegdag in Boechout... Dat wordt steevast genieten!  Vandaag dus helemaal géén MMM... 
Hopelijk is mijn zware verkoudheid geen spelbreker in dit meer dan aangename gebeuren...

Verkouden of niet, dit moment wou ik voor geen geld van de wereld missen... Bedankt BOOC!

*Maandag 19 maart
Na enkele dagen rust, vliegen we er terug in! Vandaag was beslist een belangrijke dag. De eerste steunbalken werden binnenin geplaatst voor het aanbrengen van de eerste wand. De oude latten worden bij een eerste lange wand van de werfkeet stelselmatig afgebroken, beslist een spannend moment. Zo hebben we even kunnen binnen kijken en stond de werfkeet aan één wand helemaal in zijn geraamte. Het is een feit, voor de buitenwereld, en de buren, was het toch even raar opkijken vandaag. Het was wel een vermoeiende dag. Een wand afbreken en volledig terug opbouwen was niet te onderschatten, maar het is ons gelukt! Ook al zijn we allebei 'teut af'... En als je het resultaat dan even bekijkt, zijn alle pijnlijke stramme en vermoeide spieren even snel verdwenen als sneeuw voor de zon... Het resutaat mag er dan ook beslist wezen!

   
13u45... Keetje in zijn nakie! Een pan spek & eieren was dan ook dik verdiend! Pick-nick op onze oprit was meer dan óverheerlijk! 
Er is immers geen tijd te verliezen! Hahaha...

     
Een ganse dag werk met 2 man resulteerde in één beklede wand... Vanaf de eerste lat stond ik reeds in zwijmel...

Het resultaat in overweldigend! Nog 3 wanden voor de boeg... De langste wanden zijn echter de makkelijkste. 
In de smalste wanden worden de deuren ingewerkt, wat beslist nog meer precisie en tenvolle onze aandacht beslist zal opeisen...  

*Dinsdag 20 maart
Na een min of meer verkwikkende nachtrust kunnen we er weer tegenaan. Alhoewel wel élk onderdeel van mijn lijfje pijn doet. Dit werk ben ik niet gewend, dat is een feit. Eerste werk bij het ontwaken is even piepen of het geen droom is, dat de werfkeet, alias Museum daadwerkelijk een nieuw kleedje heeft gekregen... Oef! Hahaha... Vandaag ga ik de aluminium latten welke zich onderaan de dakrand bevinden toonbaar maken... Ik veronderstel dat deze alsnog vernieuwd dienen te worden, of een andere aluminium lat erover wordt gezet. Het dak werd helemaal droog afgeschuurd zoadat alle groen er haast af is. En tevens staat het deurraampje in zijn blootje, zonder verf bedoel ik en wordt met een bijtend produkt de dikke laag groene verf op het ijzerwerk eraf gehaald... Patrick heeft de tweede deur vannamiddag afgeschuurd, nu zijn beide deuren zo goed als klaar. 
Ondertussen contact gehad met de krant ivm mijn MMM? Ook spannend hoor...

      
Ook het kleine deurraampje onderging een heuse 'total-make-over' met alvast een schitterend resultaat!
En iedereen heel tevree wanneer Patrick de tweede staldeur helemaal had afgeschuurd... 
Spreken wij hier van een écht tweemansbedrijf? Mie Track & Pat Rick...? Hahaha...ja hoor! 

                                                                     
                   Één, twee, drie, vierrrr, ...vijf...zes...zeven... ... ... ZZZ ... ZZZ ...
               Ik ken iemand die vannacht weerom schaapjes gaat liggen tellen...
               Tóch moe en alsnog slecht kunnen slapen? 
               Het lijkt net of er hier dag én nacht gewerkt wordt!

*Woensdag 21 maart
Een zalig bedje heeft me deugd gedaan... Wat een stralende zonnige dag vandaag! Vandaag werden de deuren allebei nogmaals onderhanden genomen, met schuurmachines en stalen borstel. Ze zijn nu mooi en redelijk glad. Info wordt genomen om deze deuren alsnog te behandelen tegen vocht, echter zonder ze een andere kleur te geven, ik wil ze nu éénmaal puur natuur! Weet iemand raad misschien? Ook werd beslist de mooiste deur van de twee aan de inkom (aan de dessel) te plaatsen. De tweede en minder mooie deur, als er teminste een verschil is, wordt achteraan ingewerkt in de wand. Of deze 'achterdeur' horizontaal doormidden wordt gezaagd wordt nog zorgvuldig gewikt en gewogen. Morgen staat de tweede wand op het programma, we zullen onze handjes almaar stevig in elkaar wrijven dan...

 
Met raad en daad staan vele mensen ons bij, zo ook onze Annie, specialiste ter zake met eigen tips en trucs... 
Einde in zicht voor de deuren, ze zijn gewoonweg een ware streling voor het oog...! 

*Donderdag 22 maart
Drukke dag vandaag, wij gaan de tweede wand plaatsen... Om half 10 werd het startsein gegeven. Met ons twee hebben we geen seconde stil gezeten. 14 uur was het dak ondersteunt door de balkenconstructie. 17 uur waren we blij dat deze job verwezenlijkt was... Auw mijn spiertjes... Maar dat is beslist vlug vergeten, wanneer we het resultaat aanschouwden... Fotoreportage van het plaatsen van de twee wanden te bewonderen in mapje 5... Morgen weerom een iets wat rustiger jobke, ik ga de binnenkant helemaal opkuisen... 

   
Vandaag werd de tweede wand geplaatst. Om 14 uur stonden de eerste balken onder de dakconstructie, om 17 uur was ook deze wand afgewerkt. Enkel nog de onderste lat welke momenteel los zit, moet nog op breedte worden gebracht. Dit laten we even zo tot het allerlaatste... Er moet trouwens ook absoluut rekening worden gehouden met de vloer en ook zeer belangrijk: de wielen...

Ondertussen...

Kijk eens goed...! Zie jij wat ik zie? Mijn vaandels zijn reeds in licht verroeste staat! Goed zo!

De deuren van het MMM...
Dank je wel voor de tips die binnen kwamen. Blanke lak, blanke beits, kleurloze vernis... Morgen wordt het tijd een bezoekje te brengen aan de Verfmarkt. Er wordt naarstig gezocht en geïnformeerd naar de beste oplossing. Vandaag werden de deuren in de zon gezet en ondergingen een grondige keuring. Blijkt dat de deuren niet dezelfde hoogte hebben, en omdat deze amper 1m85 hoog zijn wordt de hoogste deur alsnog de inkomdeur. Toch zit er nog vele groene diep ingedrongen verf op de deuren. Niet te geloven. Er werd ons een tip toevertrouwd de deuren in te pakken en te behandelen met amoniac. Enkel op deze manier krijg je daadwerkelijk alle verf eruit. Als ik de deuren zo grondig  bekeken heb, heb ik beslist de naden te behandelen met verdunde grijze verf welke we hebben gebruikt voor de latten. Zo wordt min of meer het weinige achtergelaten groen alsnog bedekt en zijn de deuren meer authentiek, én passen ze nog beter in het geheel.  Eerst even proefdraaien hoor, vooraleer ik hierop vlieg...

   
Ik veronderstel dat de oude staldeuren naar alle waarschijnlijkheid, zeer grote trekpleisters zullen worden van het MMM...

*Vrijdag 23 maart
Raar maar waar...Ik heb vandaag niets ondernomen... Morgen vliegen we er terug in, met de derde en zeer belangrijke wand, de inkom met de inkomdeur... Ik ben weerom heel benieuwd!

*Zaterdag 24 maart
Een stralende zon wordt ons deel vandaag! Wat een geluk wij reeds hebben gehad, om in zulks prachtig weer te kunnen werken. Mie haast in euforie omwille het plaatsen van de prachtige inkomdeur vandaag... 

 
9 uur... Eerste werk! Hop de zaag erin! Speciaal moment naar mijn mening met prachtig resultaat!

Het was weerom een drukke dag. Prachtig weer was het wat resulteerde in een mooie bruin tintje op het lijf. Terwijl Patrick en zoon Philippe zich bezig hielden met de afbraak en de balkenconstructie plaatsen, heb ik weerom úren liggen krabben en met grof slispapier zo goed als alle groene resten kunnen verwijderen op de staldeur. Met wat geduld kom je d'er wel...  De latten plaatsen was vlug geklonken. De rest planken echter flink geslonken! In verhouding lijkt het Museum, ja we praten hier vanaf nu wel degelijk van een 'Museum' want dit kan je geen 'werfkeet' meer noemen! Dus het vergelijk met het Museum en de deuropening lijken echter niet in verhouding als je de laatste foto bekijkt. Doch, niets is minder waar, wanneer beide helften er voorlopig werden ingehouden. Dit is echter een job voor morgen, en ik ben er zeker van, dat ik ook u daarvan kan overtuigen 
dat wij goed bezig zijn...! Hahaha... En de mannen, die hebben hard gewerkt vandaag!

       
Het lijkt erop dat we 'onzen draai' een beetje gevonden hebben. Ook al was dit beslist geen makkelijke klus, toch verliep dit zeer vlotjes. Ook de derde wand is een feit, en tevens staat de inmiddels doorgezaagde staldeur werkelijk  in het deurgat te stralen van schoonheid... Deze super mooie staldeur installeren is echter voor morgen...

OP ZOEK...
Dringend ben ik op zoek naar hout welke nodig is om de doorgezaagde staldeur af te werken. Het is een bepaalde houtsoort. Wij vermoeden dat het om 'Oregon' of 'Pitchpine' gaat. Wie heeft er zulke planken liggen of wie heeft er zulke deur staan...? Er is gebleken dat het niet om 'Redwood' gaat. 
Bij Benny Cox, alsook bij schrijnwerker Paul Van Dooren was hiervan niets te vinden. Het betreft 
oude planken van een 50 tot 60 jaar oud... Niets kon me echter tegen houden de deur niet doormidden te zagen, de planken zullen wellicht volgen dacht ik bij mezelf... Blijkt dit toch niet zo evidend te zijn. De deuren kunnen beslist reeds geïnstalleerd worden...   info@mietracteur.be 
Volgens keuken- en kastenbouwer Paul Van Dooren uit Westmalle, moet ik op zoek naar oude deuren. Afbraakwerken Benny Cox uit St.-Lenaarts heeft echter niets geschikt liggen maar ging het beslist in de gaten houden. Pablo uit Nederland heeft me zeer interessante adressen doorgegeven... Ook specialist ter zake Luk Van Bouwel uit Merksplas vertelde ons dat we ook dit hout moeten zoeken in oude deuren. Dat het wellicht om rode beuk gaat. Ook gaf hij enkele wonderbaarlijke tips hoe we het hout moeten behandelen om het hetzelfde uitzicht te geven... Ook hij heeft nog enkele deuren staan...dus...  Allemaal héél erg bedankt voor deze info!

*Zondag 25 maart
Zondag rustdag? Niet voor mij... Taken die ik reeds kan verwezelijken vandaag: tweede deur verder bewerken, balkenconstructie binnen reeds in de grondverf zetten... Werk genoeg! 


Enkel de balkenconstructie moet nog in de grondverf worden gezet ter voorbereiding van de interne schilderwerken.... Nog steeds rijst de vraag of het plafond al dan niet wordt geschilderd... We wachten af... De 'voordeur' werd door middel van een zeil afgesloten voor eventuele ongewenste bezoekers vannacht.

Weerom heel wat werk verricht vandaag. Dikke 3.5 uur aan beide deuren liggen krabben en schuren. Telkens wanneer ik de deuren zie, is er ergens wel een plaatsje waar nog verf of plamuursel hangt...pffttt... Ze zullen en móeten nu éénmaal proper zijn! Binnenin het Museum werden de balkjes in de grondverf gezet... Ondertussen zijn de raampjes aangekomen voor de stalramen, en heeft Patrick de nieuwe scharnieren met zoutzuur behandeld, zodat ze binnen enkele dagen een verroest effect hebben verkregen en hij zodoende de inkomdeur kan plaatsen... 

   
Met de borstel in de hand, ben ik vandaag in mijn komend Museum beland...  
Het leek net of ik in een strandcabine verzeild geraakt was... 

*Maandag 26 maart
En wat staat er vandaag op het programma...? De nodige schilderwerken uiteraard. Beslist eerst naar de winkel voor een bus primer. Laatste blankhouten balkjes werden in de grondverf gezet... Voor de rest, een rustige dag vandaag... Héérlijk even verpozen in het zonnetje...

Ik kon het écht niet laten! Als ik een verfborstel in mijn hand heb, dan gebeurd en steeds weer dit... 'Mie loves MMM' Hahaha...

*Dinsdag 27 maart
Vroeg begonnen is half gewonnen, niet? Patrick heeft de voordeur voorzien van scharnieren. Helemaal alles geschaafd, uitgeboord en gebeiteld. Morgen hangen de gehalveerde deuren erin... Joepie! De voorlopige laatste balkjes in het Museuminterieur staan ook in de grondverf. En gelijk heb ik de dessel mee onder handen genomen... We zijn wéérom heel tevreden... Weet je wat er zo plezant is aan een project zoals dit? Deze verwezelijking brengt zoveel afwisseling en is daarom beslist deze uitdaging meer dan waard, dag in dag uit! 
Ik kan het dan ook maar enkel ten stelligste aanbevelen, ook deze stap te zetten wanneer je net als ik, 
reeds jaren met één of ander woonwagenproject in je hoofd zit... Voldoening alom! 

      
Elke dag een stapje dichter bij de verwezelijking...  Ook Patrick weet van geen ophouden. Voor een méér dan glunderende Mie 
is echter niets te veel... Op deze locatie wordt stevig tegen de klok in gewerkt!  Hop naar de volgende dag!

*Woensdag 28 maart
Afspraak werd gemaakt bij Luk Van Bouwel vanavond betreft extra hout voor de staldeuren. Ik ben heel benieuwd! Vandaag werden de voordeurhelften in de voorwand geplaatst. Dit ging echter niet zonder problemen. De deurhelften waren niet pas, trokken hier en daar wat scheef (misschien omwille ze doorgezaagd zijn) 
Toch is Patrick erin geslaagd ze mooi er waterpas in te zetten, hoera! En eens de deuren erin, móest dadelijk 
een vaandel worden gepast. Gewoonweg prachtig in zijn geheel! Goed gedaan!  

    
Zijn wij toch wel gelukzakken, in zo een prachtig weer zulke mooie dingen verwezelijken... 
Ondertussen is ook de vierde wand weggehaald en wacht deze op nieuwe latten en een staldeur...

Dankzij de vakkennis van Luk Van Bouwel zijn wij trotse eigenaar geworden van een oude deur vervaardigd uit een zelfde houtsoort als de staldeuren. Het betreft een oude houtsoort die je niet gauw meer vind, meer bepaald rode grenen. Blijkt een variant van Pitchpine... Bedankt Luk! Ook hier weerom veel verf op de deur, dus we weten beslist wat doen de komende dagen. Jammer dat ze in stukken moet, maar dit is nu eenmaal noodzakelijk.

Beslist een stielman met alle vakkennis op zak die Luk...

*Donderdag 29 maart
Vandaag werd de laatste achterwand geplaatst. Het ging vanzelf, het blijkt haast een routine geworden. Een tweede deur achteraan? Ja hoor, maar wel vast vergrendeld in de wand omwille noodzakelijke stevigheid van het Museum. Indien ook deze deur moest kunnen opengaan, was de stevigheid van gans het Museum volledig weg. Vermits we de deuren hadden, hebben we ze er dan ook allebei ingezet. Ik wil als ze achter me aan rijden, ook daar een mooi zicht hebben, en niet zitten te turen op één groot grijs vlak! Ik heb me bezig gehouden met het opschuren/slissen van het plafond, waar ik echter nog steeds niet uitkom, deze wel of niet te schilderen in dezelfde kleur zoals de wanden. Nu lijkt het net of het plafond op je hoofd valt en ook trekt dit plafond veel te veel de aandacht... Hier ben ik nog steeds niet uit... Een echt huzarenwerk dit plafond opschuren trouwens. Ook de kleine stukjes plafond buiten werden onder handen genomen en afgeschuurd... Verder werden alle overige balkjes van de vandaag geplaatste balkenconstructie in de grondverf gezet. Met ander woorden: hier is weerom een dag hard gewerkt! We beginnen het beiden stilaan te voelen, ons lichaam protesteert. Stramme spieren, pijnlijk lijf...pffttt... Het zware werk is alsnog achter de rug, en toch wel op een vrij korte termijn denk ik...

      
   
We mogen in alle fierheid stellen dat de 'ruwbouw' van Mie Tracteur's Mobiel Musem klaar is. 
En daar mag beslist op geklonken worden... 

                     
Mie in actie!                       Het lijkt net of het plafond naar omlaag valt op dit moment...

*Vrijdag 30 maart
Wat stond er vandaag op de planning...? Meer als dan we verzet hebben... De onderste latten van het MMM dienen nog te worden aangepast. Er werd ons reeds de tip gegeven op te letten niet te laag te werken, dit omwille de wielen, die bij een eventuele mogelijke lekke band dienen vervangen te worden... Hier wordt aan alles gedacht! Alvast bedankt voor de tip! Uiteindelijk lukte het vanzelf en kon het wiel eraf ondanks de onderste lage lat. Nu op zoek naar een paar banden? Deze zijn echter nog in redelijk goeie staat, er wordt overwogen al dan niet nieuwe of tweedehands aan te kopen.  Na enkele tests te hebben ggedaan op enkele planken had ik al vlug de juiste methode gevonden. Ikzelf heb met de verfborstel rond gevlogen... De deuren werden alsnog binnen en buiten, met verdunde grijze verf vermengd met terpentijn, bijgewerkt in de naden, randen en hoeken. Zodoende mijn wens te vervullen om de oude deuren alsnog ouder te doen lijken. Ik moet zeggen, opzet geslaagd ook al moeten we even wachten tot dit opgedroogd is. Ik ben best tevreden... Morgen wordt bekeken of ik de ganse deur alsnog bewerk met een in de verdunde verf gedrenkte vod... 

       
Een zaligheid van een jobke, deze staldeuren met verdunde grijze verf bijwerken... Het resultaat is naar de zin van de 'huisbazin'... Slaapwel MMM, tot morgen...

 
Het is een feit, de wieltjes onder dit Mobiel Museum gaan beslist héél wat kilometers afleggen in de toekomst...

*Zaterdag 31 maart
Gisteravond laat werd de pas aangeworven oude deur, welke dient voor 'aanpasstukken' voor de voordeurhelften, uit elkaar gehaald. De planken werden geschaafd en op dit moment zijn ze naar een schrijnwerker om te laten zagen op de gewenste dikte. Oei, niemand thuis daar vandaag dus dat wordt iets voor volgende week. Ik heb me vandaag bezig gehouden met het beitsen van beide staldeuren, zowel binnen als buiten. Ze moeten nu eenmaal beschermd worden tegen vocht, ik zag ze liever zoals ze waren maar heb me daarbij moeten neerleggen. Uiteraard verdonkeren de deuren, maar indien ze helemaal droog zullen zijn valt de kleur hopelijk mee. Op dit moment zijn ze oranjeachtig van kleur, mede door de houtsoort weliswaar en ondanks het een vrij dure en kleurloze beits was lijkt de kleur wel vrij hevig op dit moment. De glans zit er nog op maar zou zo goed als verdwijnen nadien, heeft men mij verteld. Zo niet zal ik beslist een slispapiertje ter hand nemen. Ook het kleine deurraampje moest eraan geloven... Het verkregen effect door de deuren in randen en hoeken 'te vergrijzen' schenkt na het beitsen wel een mooi effect. We zijn weerom een stapje dichterbij naar de ingebruikname... Gewoon gewéldig is dat!

     
                            Voor                              Na                                    
Eens de beits is opgedroogd zullen de staldeuren er weerom beslist mooi bijstaan... 

 
Trouwe raadgeefster en beslist een klare kijk op de zaak zeker als het interieurs betreft, is dochter Véronique!

April

*Zondag 1 april... Laat U vandaag niet beetnemen! Hahaha...
Vandaag ga ik mijn Landini onder handen nemen, hem eens lekker verwennen met een stevige poetsbeurt. Zodoende kan ik hem naast mijn MMM plaatsen en eens bekijken wat voor resultaat dit geeft... Héérlijk moment! Het was volop genieten! En het resultaat van mijn kleurkeuze is verbluffend... Ben misschien wat stoeferig nu maar bekijk de foto's en oordeel zelf... De match met de latten en de mooie verroeste Landini lijken sprekend op elkaar. Ook de kleur van de staldeuren lijken haast identiek met de letters 'Landini', straf is dat wel. Wéérom een super tevreden Mie helemaal in de wolken. Het Museum vormt samen met mijn Landini dan ook één prachtig geheel, wat uiteraard de bedoeling was... Joepie!  
Vandaag werd tevens ook een filmpje gemaakt van het Museum in aanbouw 
tesamen in gezelschap van mijn Landini. Dit volgt alsnog één dezer dagen...

     
Uiteraard kon een 'aangooibeurt' met mijn Landini niet ontbreken! En zeg nu zelf, is de kleur niet méér dan
weloverwogen uitgezocht? Ook de verhouding Landini versus Mobiel Museum is gewoonweg perfect! 

Een bewerkte foto welke werd genomen op 1 april 2012... Het origineel staat hier net boven.
Het Mobiel Museum in de staat als het zich toen bevond, met bijhorende Italiaanse Landini als één geheel...

*Maandag 2 april 
Op het programma vandaag staat het droog poetsen en opslissen van het plafond in het Museum. Ik heb dan toch besloten, na enkele weken beraad want dit was een moeilijke, het plafond alsnog te schilderen. Op deze manier zal het Museum ruimer tonen en krijgen we niet steeds weer het gevoel dat het plafond op je hoofd valt. Zodoende gaat deze vandaag in de grondverf worden gezet... Beslist een heuse karwei! Ook werden  de sloten en ophangijzers, welke zich op de oude staldeuren bevonden meegegeven om te worden gezandstraald..  
Ondertussen werd 1/3 van het plafond in de grondverf gezet. Vermits een heerlijk weertje vandaag, heb ik deze werken even stop gezet en beide staldeuren voor de tweede maal zo wel binnen als buiten gebeitst. 
Prachtig zijn ze! Het resultaat van het witte plafond is verbluffend, het Museum lijkt enorm groot, zonder dat 
het lijkt of je het plafond op je hoofd krijgt. Zeer zeker een juiste beslissing genomen! Ook heeft het stalraampje een tweede beitsbeurt gehad en werd een eiken plank welke achteraan zal worden bevestigt, alsnog behandeld alsof het een 'Oldtimerplankske' is geworden en gebeitst... Ik kan geen verfborstel niet meer zien, toch niet meer voor vandaag...  

     
Schilderwerken alom vandaag, het was er dan ook beslist het weer voor... 
Met een verfborstel in Mie 's hand, is echt niets meer veilig...hahaha...

*Dinsdag 3 april 
Vandaag volgt de rest van het plafond dat in de grondverf dient gezet te worden... Even een rustige voormiddag 'kringlopen' en in de namiddag...schilderen... Het is ondertussen avond geworden en het plafond staat hélemaal in de grondverf. Het lijkt enorm groot nu alles in het wit staat. Ik heb er weerom deugd van gehad vandaag, ondanks pijnlijke polsen en nekpijntjes... Maar we gaan ervoor hé!
Het is net 20u30 voorbij en er wordt aan de deur gebeld... 'Mie Tracteur, jij zocht toch een éénpersoons-
matras hé? Hier is er eentje...' riep een vriendelijke stem mij toe. Paul uit St.-Lenaarts was me niet vergeten, 
en bracht deze zelfs aan huis! Van service gesproken! Bedankt Paul...! 

     
Ben er best fier op, 2/3 van het plafond werd vandaag in de grondverf gezet...   

*Woensdag 4 april
Het wordt een rustdag vandaag veronderstel ik. Er komt familie op bezoek en het MMM zal beslist worden gekeurd van voor naar achter, van binnen naar buiten... We mogen wel eens even de vruchten proeven van onze intense arbeid van de voorbije weken, niet? Ook al zal het moeilijk zijn eens een dag niet aan het Mobiel Museum te werken, want nog steeds kriebelt het in mijn vingers. Het is dan ook een deel van het gezin geworden ondertussen. Zal het me lukken niets te doen vandaag? Ben ik als het ware, een beetje Mobiel-Museum-verslaafd? Ik vrees ervoor... 
Vandaag werd het houtafval, deuren en ramen van 'de keet' naar het containerpark gebracht... Bye bye! 
En het matras dat ik gisteren gekregen heb... HELP! Ik heb geen plaats meer, dus moest deze noodgedwongen bij mijn tracteurs plaatsen... Het wordt tijd dat de grote stukken erin kunnen, mijn huis barst uit zijn voegen met allerlei spullen voor het Museum. En tot overmaat van ramp, ook vandaag werden enkele kringloopwinkels afgegaan met mijn familie. Resultaat: wéérom nieuwe oude spullen werden aangekocht. Ook verslavend hoor die kringloopwinkels!  Goed nieuws! Het Mobiel Museum werd alsnog stevig gekeurd en goed bevonden door de familie... Goed hé? Mie uiteraard wéérom helemaal in de wolken...  

 
Rommel verdwijnt en nieuwe 'rommel' biedt zich aan... Help! Het barst hier daadwerkelijk uit zijn voegen door de MMM-inboedel...!

*Donderdag 5 april
Na een dagje 'luieren' gisteren eindelijk terug aan het werk vandaag! Op het programma staan de kopkanten van het dak en de overige nog niet in grondverf gezette latten hier en daar. Brrr wat is het koud buiten! Patrick heeft ondertussen een nieuwe trekhaak geplaatst. Ook achteraan het Museum werd de reeds door mij bewerkte en gebeitste plank geïnstalleerd onder de achterdeur. Ook werden hier 2 bestaande ophaalpoten geplaatst. Voor aan de voordeur werden reeds 2 nieuwe ophaalpoten aangeschaft... Jammer genoeg geweldig glimmend, maar daar breng ik wel verandering in! Deze worden weldra geschilderd! Uiteindelijk zijn de laatste latjes in de grondverf gezet. De kopkanten van het dak zijn voor morgen, véél te koud vandaag! Ook werd vandaag een artikel geschreven voor Oldtimerclub BREK (Bewaarders Rollend Erfgoed Kempen) over het Mobiel Museum welke weldra staat te schitteren in hun clubblad. We hebben dan toch iets nuttigs gedaan vandaag...

Belangrijk en essentieel element aan het Mobiel Museum: een nieuwe trekhaak! Joepie!

Waar haalt Mie stééds haar energie...?  In haar Mobiel Museum natuurlijk!

*Vrijdag 6 april...
Mooi weertje vandaag... Maar wat een frisse wind! Vandaag weer een stap verder naar de voltooiing van het Mobiel Museum. Alle oude bedrading die zich bevond onder het chassis werd afgebroken. Ganse onderste lat rondom rond werd volledig afgewerkt. Ook werd het opstapje achteraan bevestigd. Het lattenwerk vooraan net onder het dak werd nogmaals afgeschuurd en in de grondverf gezet. Aller laatste houtwerk hier en daar werd tegelijk nog snel mee in de grondverf gezet. En...mooiste verrassing vandaag zijn beslist de spiksplinternieuwe banden! Hoera! Eerst werden de kogellagers (rollementen) van de wielen nagezien, extra vet bleek helemaal niet nodig. Het Museum werd even opgekrikt, de wielen werden gemonteerd en alsnog extra aangedraaid... 
Zijn we weg? Hahaha... Nog wat vroeg denk ik...

                                                     
Nieuwe banden, wat een luxe!  En wat de afwerking betreft: daar kruipen de meeste uren in!                                                      

Enkel de gebogen koplat en alu-profiel zijn dringend aan restauratie of vervanging toe... Er wordt reeds enige tijd over nagedacht hoe we dit gaan oplossen. Deze gebogen lat zit helemaal verwerkt in de roofinglaag en het lattenwerk van het plafondje buiten, dit alles afbreken lijkt het beste maar was voor ons althans geen optie. Hier zijn we beslist nog niet uit, maar ik ben er gerust in, de tijd brengt beslist een goeie oplossing... 

*Zaterdag 7 april
Hop naar de Verfmarkt vandaag. Ik ga me de verf voor het interieur aankopen. Vermits een spuitpistool heel wat centjes kost en naar alle waarschijnlijkheid één keer zijn nut zou hebben, werd hier vanaf gezien en zal alles met 'den borstel' worden geschilderd, zowel muren als plafond. Ik heb geopteerd voor een vaal beige kleur. Een neutrale kleur die bij alles past, en waarin ook de interieurstukken sterk tot  hun recht zullen komen... Ook de planken in rode grenen werden vandaag bewerkt en voorzien van een gelijkaardig profiel.  Deze zijn nodig om de voordeurhelften af te werken. Patrick heeft zich vandaag bezig gehouden met het maken en installeren van de steunpaaltjes. Het resultaat mag er beslist wezen. Een ijzeren balk werd vooraan bevestigd waar deze houders werden op gemonteerd. Zodoende verdwijnen de steunpaaltjes achter de voordeurhelften wanneer deze open staan... Ook wordt al dat aangebracht ijzer alsnog later geschilderd...

 
Wéérom een aangenaam bezoek daar in de Verfmarkt te Hoogstraten... En..ik stel u voor: de kleur van het interieur...

 
Zowel vooraan als achteraan werden vandaag de steunpaaltjes alsnog geïnstalleerd...

*Zondag 8 april
Absoluut géén tijd te verliezen vandaag, dus geen tijd om paaseieren te gaan rapen! Voorbereidingen werden genomen om de schilderwerken binnen aan te vangen, het witte interieur werd hier en daar fijn opgeschuurd, en vijzen werden weggewerkt met plamuur... Ik heb vandaag ganse dag wezen schilderen, het resultaat mag er wezen, gans het plafond staat in wel 6 uur in de beige kleur. En ik kan het u verzekeren, elk latje, spleetjes en gaatjes werden zorgvuldig met een klein borsteltje onder handen genomen. Deze kleur werd alsnog weloverwogen uitgezocht en benaderd het beste mijn keuze: de originele 'leemkleur'. Nu lijkt het net of het Museum in oude staat vertoeft, en enkel het plafond is nog maar geschilderd. De wanden volgen beslist. Het beantwoord volledig mijn wens, de authentieke oude 'look' wordt sterk benaderd... De bedoeling is om 2 lagen aan te brengen, maar... Vermits op dit moment de beige verf de witte grondverf niet volledig dekt, verkrijgen we een supermooi effect. Naar alle waarschijnlijkheid zal het bij één laag blijven. Nogal ne schilder ik ben hé! Hahaha...

   
Vóór en na... Het resultaat is meer dan schitterend! Mijn handen jeuken dan ook om dadelijk verder te schilderen...

       
Dagelijke job, mijn web aandikken met boordevol informatie en MMM-werktoestanden... Héérlijk is dat!

*Paasmaandag 9 april
9 uur... Ik vlieg er in! Vandaag werden 3 van de 4 de wanden in een kleurtje gezet! Wat een frulschilderwerk, vele hoeken en kantjes en spleetjes en latjes...pfttt, maar we geven niet op! Ik wou dit ganse Museum vandaag geschilderd zien! De intentie was er wel, maar de realiteit is anders. Drie van de vier wanden werden alsnog geschilderd. Enkel de voorkant, daar waar de deurhelften staan, wacht nog op een verflaag. Na drie wanden had ik er toch ook genoeg van. Ook Patrick heeft hard gewerkt vandaag. Hij heeft de staldeurhelften afgewerkt. Met de reeds geschaafde planken in dezelfde houtsoort, werden stukken ingezet in de voordeurhelften. Niet zo makkelijk, best een precies werkje. Planken op maat maken, stukken uitbeitelen uit de bestaande deur, vastkleven en met serganten alles bij elkaar houden om alzo te laten drogen... Het resultaat is wel verbluffend. Deze aanpassing wordt weldra bijgewerkt met kleur en beits. Vandaag werden beslist bergen werk verzet, ganse dag hebben we met z'n tweetjes bezig geweest. We zijn er dan ook uiterst fier op wat hier vandaag verwezenlijkt werd! Het interieur is bangelijk mooi. Dit hebben vele mensen me ook verteld vandaag, hier liep immers een wandeltocht voorbij, iedereen uiterst nieuwsgierig natuurlijk. De reeds gemaakte verwelkoming van het Mobiel Museum met flyers van mijn website kon daarom niet ontbreken, Mie vandaag hélemaal in de wolken...
Ondertussen werd een nieuwe fotomap geopend. Fotomap 6 verschaft u vanaf vandaag stapsgewijs een beeld van het toekomstig interieur. De schilderwerken gaande vanaf de grondverf tot het met de verf spelen om alzo een 'verouderingseffect' op muren en plafond te verkrijgen. En zodoende stappen we in de wereld van het inrichten en decoreren. Mie Tracteur ten top! En dat het authentiek zal ingericht worden, zal u weldra met eigen ogen kunnen aanschouwen...
       
12 uur 1e wand, 14u30 2de wand en 18 uur werd de 3de wand geschilderd vandaag...

     
Schrijnwerker en manus van alles Patrick in volle actie! Hij heeft beslist al héél wat werk op zich genomen...

Zoals u ziet, het resultaat van de afgewerkte voordeurhelften is verbluffend! Nog enkel dient de kleur aangepast te worden...

*Dinsdag 10 april

Staan mijn staldeuren, net zoals gisteren ganse dag open voor nieuwsgierige blikken? Ja hoor...

Vandaag werd de laatste wand in de vale beige leemkleur gezet. De koplatten buiten staan op het lijstje. Het giet hier echter ouwe wijven vandaag dus wordt dit iets voor een andere dag. Steeds werk genoeg wel elke dag, om deze gevuld te krijgen, ook al stapelt het werk in huis zich stilaan op... Als ik moet kiezen tussen poetsen en prutsen aan mijn Museum is de keuze snel gemaakt! Hahaha...  Terwijl ik aan het schilderen ben wordt er goed over nagedacht wat op de vloer te leggen. Dit is immers de volgende job. Een oude stenen vloer zou prachtig zijn, maar niet realiseerbaar omwille het gewicht en de beweeglijkheid. Je zou de tegels wel los erin kunnen leggen, deze goed kunnen laten inpassen zodat ze niet meer bewegen. Het wordt naar mijn mening een oude plankenvloer. Puur, bruut in zijn originele staat. We hebben hiervoor nog niet uitgekeken, maar alles hangt af wat voor hout hier zal worden gebruikt, om deze al dan niet te behandelen. Ik denk in eerste instantie aan vocht. Ook is er nood om zaken vast te schroeven aan de vloer. Mobiel remember...? We zien wel, en dromen maar verder met de schildersborstel in de hand. Ook staan de stalraampjes te trappelen van ongeduld! "Wij willen d'erin!" roepen ze luid...hahaha... Hiervoor hebben we gewacht tot alle schilderwerk volbracht werd, dus vandaag. Ook de deurstijlen werden in de verf gezet, binnen en buiten. Er zit weer een idee in mijn hoofdje te borrelen om de staldeuren aan de buitenkant rondom rond af te maken met een soort ijzeren fantasieboord. Hier ga ik naar op zoek één dezer dagen bij enkele firma's van oude metalen... En Mie Tracteur maar werken in haar Mobiel Museum, terwijl een buurman recht over mijn deur, de buurt voorziet van een heerlijke geur 
en een knap stukje ploegwerk! 

 
Een heerlijke geur werd me vandaag alsnog geschonken...hahaha...  Willen we ruilen alsjeblieft...?  
Ben beslist trots te kunnen verkondigen dat gans het Museum volledig geschilderd is en de staldeuren zijn afgewerkt! Hoera!

*Woensdag 11 april
Wat gaat de tijd toch vlug...  Eerste werk vandaag, mijn huishouden bijwerken! Mijn handen kriebelen anders wel fel hoor om te gaan 'MMM-en'...! Laat toch maar even al dat werk in huis staan, hier moeten eerst opvallende bordjes worden geplaatst! Rustige straat hier bij ons? Niet altijd hoor...

   
Uit pure noodzaak omwille onze veiligheid omdat we, enerzijds vlak tegenaan de straatkant zitten te werken en anderzijds, 
raar maar waar soms 'vertraagd verkeer' waarneembaar is, deze opvallende en tegelijk informatieve pijlen...

 
Op de foto's is het moeilijk te zien, maar de kleuraanpassing van de voordeurhelften welke ik vandaag heb ondernomen is succesvol verlopen. Ondanks de buien werd er tóch even gewerkt. Foto links nog niet behandeld, rechtse foto genomen na het behandelen met verf verdund met terpentijn.... Na een nog wachtende beitsbeurt valt de aapassing van de identieke houtsoort welke afkomstig van een andere deur, hélemaal niet meer op! Goed gewerkt zou ik zeggen... En nogmaals bedankt Luk! En van dat klein beetje afval van die bepaalde deur werd vandaag een 'makelaar' gemaakt. Dit wordt ook een aanslaglat genoemd welke achter één van de voordeurhelften bevestigd zal worden. Tevens werd een raampje op maat gesneden voor in het kleine deurraampje. Dit deurraampje blijft echter gesloten. Er komen immers 6 stalraampjes in die allemaal geopend kunnen worden. Vandaag werden weerom kleine werkjes, welke echter veel tijd vergen, alsnog gerealiseerd...

*Donderdag 12 april
Weer een stukje rijker! Vandaag werd in de achterste staldeur het mooie kleine deurraampje geplaatst...Het is net of dit raampje deze deur altijd heeft toebehoord; het resultaat is dan ook prachtig... Yannick had zich ontfermt over al het ijzerwerk welke zich op de staldeuren bevond. Dit werd allemaal mooi gezandstraald en ligt op dit moment heerlijk te roesten naast de ijzeren vaandels... Hiervan zullen enkele stukken weerom op de deuren worden geplaatst...
  
Yannick kwam fier aanporren met het door hem gezandstraald ijzerwerk van op de staldeuren. En roesten maar...

   
Wéérom een subliem moment... Het deurraampje werd vandaag in de achterste staldeur geplaatst... Kiekeboe...?

*Vrijdag 13 april
Wat staat er vandaag op het programma? Indien droog weer ga ik het plafondje achteraan buiten, onder handen nemen vandaag... Indien regen zit ik heerlijk binnen de geschilderde wanden af te werken met een andere kleur om alzo een verouderd effect te verkrijgen... Werk genoeg dus! Maar eerst, de strijk! Wat kan het leven van een moeder toch zwaar zijn...hahaha... Ik ben begonnen met nog enkele planken te schilderen voor kleine ondiepe schabjes voor in het Museum.  Heerlijk genieten heb ik gedaan wanneer ik de achterkant van het Museum hebben liggen afschuren. En toen...begon het te regenen. Patrick heeft deze voormiddag de stalraampjes klaar gemaakt om te installeren. Nauwkeurig gaatjes erin geboord en de raampjes erin gekleefd. Ook heeft hij een 'mal' gemaakt van de stalraamvorm. Dit om het uitzagen in de Museumwanden te vergemakkelijken. Wat een handige harry toch...! Elk vrij moment is voor Patrick goed genoeg om aan het Museum te werken... Één dezer dagen worden de stalraampjes geplaatst... Beslist een méér dan spannend ogenblik!

   
Eerst een mal, dan de raampjes in het ijzeren stalraam plaatsen, en volgende stap zitten ze alle stalramen in de Museumwanden... 

 
Mie alsmaar bezig...met bubbels drinken...? Zo lijkt het maar hoor! 
Maar het is toch oohhh zó lekker! En het bevordert ten stelligste de werklust!  Hahaha...

*Zaterdag 14 april
De verdere afwerking van de koppen van het Museum staan te wachten. Nog steeds wordt druk gespeculeerd hoe we deze gebogen latten kunnen herstellen. Er zou een soort hoes in hout kunnen gemaakt worden om erover te schuiven. We hebben nog even tijd om erover na te denken... In het Museum werden ook nog enkele latten geïnstalleerd, dit waar het afgerond plafond en de verticale wanden zich verbinden. Deze zouden kunnen fungeren als schabjes en verschaft ons in ieder geval een mooiere afwerking... Vandaag werd door middel van de mal genomen van de stalramen beslist, op welke hoogte we de mooie stalraampjes gaan plaatsen. Hilariteit alom wanneer ik het raam, op verzoek van de echtgenoot heel even moest 'uitproberen'... Nu zijn beide koppen in de grondverf gezet. Of dit zin heeft weet ik niet, de gebogen latten moeten nog worden hersteld. Ook het interieur werd met de verfborstel alsnog bijgewerkt. Einde in zicht wat betreft de schilderwerken? Neen hoor, nu wacht de afwerking, gans de buitenkant wordt nogmaals met de rol overschilderd, en dit na het plaatsen van de stalramen. Vervolgens wordt zowel binnen als buiten haast alle naden en op bepaalde plaatsen een andere verdunde verfkleur aangebracht... Dit wordt beslist 'the final touch'...

                                
Hoger! Lager!  Het is niet eender waar Mie haar stalramen wil hoor...  

 
Het einde in zicht betreft de schilderwerken...? Dat dacht je maar...

*Zondag 15 april
Vroeg begonnen is half gewonnen, zeggen ze... Niets houdt me vandaag tegen het interieur een ware facelift te geven... Facelift in de omgekeerde zin van de betekenis, het algemene zicht ondergaat een heus verouderingsproces. Al maar goed dat ze dat niet bij de mensen doen, hahaha. Dat doet de natuur beslist wel van zichzelf... Het gaat toch allemaal zo vlug vooruit, we zijn haast 2 maanden bezig, hebben bergen werk verzet, het resultaat mag er naar onze mening wel wezen, maar...er is nog zóveel te doen. 
Zal Mie Tracteur's Mobiel Museum op tijd klaar zijn? Wij zijn dan ook, tesamen met jullie ontzettend benieuwd!

Ik sta meer dan verstomd te kijken naar het resultaat van mijn eigen schilderkunsten, het is toch wel geslaagd te noemen hoor, het 'verouderen' van het interieur... En ben er best wel fier op, zonder hier mezelf een pluim te geven. Het lijkt er net even op of ik dit mijn ganse leven al heb gedaan, hahaha. Nu écht moeilijk is dat nu niet... Ben reeds een drietal uren aan het 'corrigeren' op dit moment, de verticale balkjes zijn ondertussen ook behandeld.  Nog ongeveer in uren uitgeteld, een 4-tal uren werk nodig voor het plafond, welke weldra aan de beurt komt. Beslist heel veel werk, welke ik eerst grondig ga bestuderen wat wél of niet 'verouderd' dient te worden. En dat zal iets voor morgen worden, want na 5 uur schilderen is het genoeg geweest voor vandaag! 

    

   
Wel úren lang zou ik dit kunnen doen, enkel en alleen al omdat het resultaat weerom verbluffend is... Goed zo Mie!

*Maandag 16 april
Drukke dag vandaag, in de voormiddag gaan assisteren met de Maaltijdviering met de Eerste Communiekantjes... Heerlijk moment! Het schilderen van het plafond is beslist gepland ergens in de namiddag... Tenslotte, het werk gaat niet lopen hé? Op onderstaande foto zie je niet echt het verkregen oude effect, maar het zicht is enorm realistisch, in werkelijkheid lijkt het net vele járen oud...

Nog enkel het plafond dient aangepakt te worden met verdunde verf en penseel... Dat zie je duidelijk op deze foto...

Hier heeft vandaag toch iemand gewerkt! Patrick heeft een aanslaglat geplaatst, verkregen door de restanten van een oude deur van dezelfde houtsoort. Wordt weldra bijgewerkt met penseel en gebeitst. Deze lat dient om de mogelijkheid te bieden de deuren op slot te kunnen doen, zowel aan de binnen- als aan de buitenkant. Ook onderaan deze deurhelft werd een oud schuifslot geïnstalleerd. Weerom een knap stukje vakwerk, als je het mij vraagt. Ikzelf heb eens helemaal niets gedaan vandaag... Zoals ik zei, morgen is er weer een dag en vlieg ik er weer helemaal in...

 
Een aanslaglat op de deurhelft om alzo het Museum te kunnen afsluiten, bezorgt me toch een veiliger gevoel... 

*Dinsdag 17 april
Op dit moment kleurt de hemel helemaal roze, wat een mooie zonsopgang. Er stond ons vandaag een drukke dag te wachten, en wij hadden blijkbaar Duracell-batterijtjes gegeten, er is weerom heel wat werk verzet... We zijn begonnen met de zoektocht naar geplooide ijzeren koplatten, nodig voor de verticale hoeken van het Museum mooi af te werken, en hebben deze gevonden in Westmalle. Een slot werd ook gelijk aangeschaft, ééntje dat je helemaal kan inwerken in de deur. Dit is dan ook geplaatst en voor de eerste maal kan het Museum op slot! Nu kunnen we onze spullen erin laten liggen, wel elke avond was er steeds een verhuis van materiaal dat over en weer ging... Probleem opgelost! Ook werden vandaag slijkvangers geplaatst boven de wielen, zodat bij regenweer de vloer onderaan niet nat kan worden. Met al die komende kilometers voor de boeg lijkt me dit wel sterk nodig. De 'veroudering' van het plafond werd ook gerealiseerd vandaag, het is zo mooi... 
En 'last but not least': de stalramen zijn geplaatst!  Eerder werd de hoogte reeds besproken, de onderkant van de stalraampjes moest best uitkomen op een naad van de planken. Volgens onze mening staan ze goed, ook al werd getwijfeld ze nog één lat lager te zetten. Maar dit werd afgewezen omwille het feit dat je recht kon binnen kijken en dat wou ik vermijden. Ik wil de mensen warm maken om het Museumpje te bezoeken langs de voordeur en niet stiekem gluren door de raampjes... De stalraamvorm werd eerst afgetekend op de wanden en al dadelijk werd de wipzaag erin gezet, welke voor deze gelegenheid werd beplakt met een fijne vilt om krassen te voorkomen. Vervolgens nog even afvijlen, stalraampjes vastkitten en vastschroeven. Het vlotte naar behoren, een knap team harde werkers zijn we... Misschien kunnen we een bedrijfje oprichten...? Hahaha...  Grapje hoor!   Ed van www.rustygardengilze.nl, ze staan d'erin hoor! Het is prachtig, deze stalraampjes passen daadwerkelijk in het geheel.  En van het één komt het ander, boven en onderaan de stalraampjes worden alsnog plankjes voorzien die dienst zullen doen als schabje en bovenaan voor een verdere aankleding. Ik ben helemaal in de wolken, een uiterst tevreden Mie gaat beslist op beide oren slapen vannacht. Het is al anders geweest...

   
Op enkele uren tijd stonden de stalraampjes prachtig te schitteren in het Mobiel Museum... Het geheel is kompleet!

   
Beslist een prachtig resultaat! En hop, wéérom wat extra jobkes er bij op Mie's lange verlanglijstje...

Het verkregen effect door de schilderwerken is daadwerkelijk retro! 

*Woensdag 18 april
De pas aangekochte ijzeren koplatten kregen vandaag een extra vernislaag en worden alzo op de  hoeken van het Museum geplaatst... Handig wel en het bezorgt ons een fijne afwerking, het resultaat mag er dan ook zijn. Ik heb me bezig gehouden met de overbodige siliconen, welke te vinden waren aan de randen van de stalramen, deze te verwijderen. Hierna werden alle 6 de stalramen mooi afgekit met siliconen om alles zo goed als waterdicht te kunnen houden.  Binnen werd de omgeving van de stalramen weerom bijgeschilderd. Op dit moment (17u) worden nieuwe planken aangekocht voor de stalraampjes te vergezellen welke vanavond nog op maat worden gezaagd en in de grondverf gezet. Morgen in de beige kleur worden geschilderd, geplaatst en alsook behandeld worden om ze er oud te laten uitzien... Help! Mijn handen kriebelen... 

Stilaan kunnen we gaan uitkijken naar planken voor de vloer, puur en robuust, wel of niet behandeld, zo zit dat in mijn hoofdje allemaal te borrelen. De realiteit is soms wel anders, dat heb ik reeds enkele malen ondervonden. 
We zien wel wat de tijd ons brengt. Alvast weerom een spannend moment om naar uit te kijken...

     
De hoeklatten bezorgden ons vandaag  een superfijne afwerking...

*Donderdag 19 april
Eerste werk deze morgen waren de schabjes welke bij de stalraampjes gaan bijhoren in de beige leemkleur te zetten. Nadat ze droog zijn worden ze alsnog vandaag geïnstalleerd en ook voorzien van het klassieke 'verouderingsproces'... Het wordt beslist een mooie afwerking, wacht maar af... Ondertussen in de kringloopwinkel koperen houdertjes en vijsjes gevonden en door middel van koperen buisjes worden een soort jutte stoffen lapjes gehangen die zullen worden opgerold en bij elkaar worden vastgeknoopt. Zodoende hebben we weldra overgordijntjes in het Museum... Zeer simpel uit te voeren met een prachtig resultaat! Het lijkt misschien ingewikkeld om u hier een voorstelling van te maken, maar dit zal u beslist duidelijker worden wanneer weldra het interieur wordt ingericht... Hier kijk ik dan ook met nog méér creatief enthousiasme naar uit! De schabjes werden ondertussen geplaatst. Het is wondermooi, al zeg ik het zelf. De plankjes werden bijgewerkt met de leemkleur en nadat ze geplaatst werden, verouderd met de grijze verf. Ook werden de voorste staldeurhelften weerom gebeitst, het kleurverschil is haast niet meer te zien. En tevens werd ook de nep-opstapplank achter onderaan de deur, tegelijk aangepakt en weerom 'verouderd' en gebeitst...

               
Plankjes boven en onder de stalraampjes behoren beslist tot één geheel. Supermooie oude uitstraling werd hier vandaag verkregen...

      
Elke dag weer, een stapje dichter bij een ware levensdroom... Wat een verwezelijking... 

*Vrijdag 20 april
Komend weekend zal door mij niet veel werk meer verzet worden voor het Mobiel Museum, ik zit namelijk in Uikhoven, waar ik een stand ga opbouwen. Zondag neemt er een Open-Deur plaats van het Museum 'De Nostalgie'. Vandaag wordt al het materiaal geladen, morgen opstellen en zondag ganse dag daar volop genieten. Alle info op 'Toppers 2012'. Voorlopig kan ik ook niet veel meer doen aan mijn Museum. We gaan maandag een planken vloer aanschaffen. Ik kan stilaan het interieur gaan indelen, ook al zit elk detail in mijn hoofdje... 
Patrick ging één dzer dagen de koppen van het Museum onderhanden nemen, en ik ben uiteraard meer dan benieuwd... Het komt in beslist orde, ook al lijkt het moeilijk te herstellen... 
Fijn bezoek gehad vandaag! Landini-maat Marc en ruilbeurs-maat Mathieu! En zelfs met een kadootje: ik heb een mooie plakette ontvangen met de letter 'B' op... Dit gaat geweldig mooi staan ergens op de achterzijde van mijn Mobiel Museum. De letter B van...? De beste, de braafste, de blitse, de betere, de beroemdste...? Hahaha... Dank je wel Mathieu, ook jij hebt beslist je steentje bijgedragen tot één mooi geheel...

   
Zulke maten mogen nog op bezoek komen, mét kadootjes uiteraard...hahaha... Dank u wel!

*Zaterdag 21 april
Vroeg uit de veren vandaag! Ik rij naar de Limburg... Mijn Museumpje staat ocharme in de regen, maar is steevast waterbestendig... Eens ter plaatse in Uikhoven, Maasmechelen heb ook ik haast ganse voormiddag in de regen- en hagelbuien gestaan. Maar toch, de opstelling die ik heb neergezet aan 'De Nostalgie' is wel geslaagd. Het was alvast een blij weerzien met deze Limburgse vrienden en het wordt beslist volop genieten morgen tijdens deze Open-Deur... Laat ons dan ook hopen dat het morgen beter weer wordt... 

   
Drijfveren achter Landbouwmuseum 'De Nostalgie' Jean-Paul Mennens en Ivo Smeets... En een erg opgetogen Mie vóór een auto vol decoratiespullen en achter het stuur van haar Peugeooke... Mijn trackjes bleven echter thuis, wel jammer...

*Maandag 23 april
Gedaan met feesten in Landbouwmuseum De Nostalgie in Uikhoven! Het was méér dan gewéldig geweest, ondanks het wispelturige weer! Terug aan de slag nu! Vandaag staat een bezoek bij Alg. Afbraakwerken Jan Maes uit Beerse op het agenda. Wij gaan kijken voor een planken vloer en mogelijk enkele eenvoudige kasten. Ik ben haast euforisch, en ga met veel plezier, in werkkleren, bottinen en gewapend met een zaklamp daar naartoe... Dit is voor mij een hemel op aarde! Wat hij allemaal heeft liggen kan me daadwerkelijk bekoren...
Het was een méér dan geslaagde dag vandaag bij Jan Maes, ik heb dan ook een prachtig iets op de kop kunnen tikken, op zijn aanbeveling. Vooraleerst wat betreft de vloer gaan we deze week terug, hij had hele mooie dingen liggen en worden alsnog deze week beslist aangeschaft. Wat ik vandaag hebben kunnen veroveren... Het betreft een oude frontwand van een kast, afkomstig uit een school, kleuterafdeling veronderstellen we. Op dit bovenblad stonden oorspronkelijk wasbakjes voor de kindjes, zij hadden er elk hun 2-deurige kastjes vlak onderaan. Waarschijnlijk komt dit uit een internaat. Het paneel met 6 kleine en 6 grotere deurtjes is beschilderd maar nog helemaal intact, geen memel erin en uiterst droog dus niet scheef getrokken. Het bezit de ideale afmetingen: 2.48m lengte op 0.74m hoogte. De bedoeling was 2 kleine kastjes te vinden van dezelfde soort, helemaal niet makkelijk. Deze nog volledig onder het stof zittende en méér dan unieke frontwand wordt mijn toekomstige kast, en is voor mij dé ideale oplossing, hier kan ik alles in kwijt en naargelang de tijd evolueert, steeds opnieuw kan worden heringericht. Deze front zal worden omgebouwd tot een volwaardige kast, met bovenaan een werkblad, waarschijnlijk iets in puur verweerde planken, horizontaal een legplank en een vloerplank en 4 tot 7 verticale wanden, met een maximum diepte van 40 cm en op een sokkel geplaatst. Dit geheel zal worden geïntegreerd door de kast ook te schilderen zoals de wanden, of in een vergrijsde tint ervan. Dit zorgt er in eerste plaats voor dat ze visueel niet té zwaar overkomt. Anderzijds wil ik helemaal niet dat ze teveel opvalt, eenvoud siert nu eenmaal het geheel.  Een plan werd al dadelijk geschetst, en ik zie het dan ook al helemaal afgewerkt voor de ogen... Dit wordt een juweel!

   
Deze méér dan unieke frontwand van wat ooit een bestaande toilettafel is geweest, wordt weldra een prachtig geheel in het Museum...

*Dinsdag 24 april
Wat zijn het drukke weken nu. Drie weken achter elkaar een treffen, mijn wachtend Museum erbij en de huishouding...pfffttt wel wat veel op hetzelfde moment als je het mij vraagt... Toch maak ik tijd voor mijn droom, vandaag ga ik de frontwand bewerken, oppoetsen, afschuren en misschien reeds in de grondverf zetten... 
Dit is voor mij pure ontspanning... Maar eerst mijn kot in orde brengen! Huisje in orde? Dan vliegen we d'erin! 
De deurtjes zijn half geslist geraakt vandaag, wat een werk. Maar morgen is er ook nog een dag...

Ik heb me weer wat op de nek gehaald, wat een werk dit vergt... Maar het wordt beslist de moeite dit te ondernemen...

*Woensdag 25 april
Vandaag met de schuurmachine op de frontwand hoor. Heb een ganse pijnlijke rechterarm, zo een schuurpapier is ook niet handig...pfttt... Misschien ben ik het werken helemaal niet meer gewoon, hahaha... Het resultaat is weerom verbluffend. In vergelijking met een bestaand tafeltje is de kleur van de frontwand wellicht té licht, dus staan naar alle waarschijnlijkheid weldra de verfpotten klaar...

Front van de toekomstige kast werd vandaag volledig geschuurd, met een prachtig resultaat...

De weg naar Jan Maes in Beerse voor een houten vloer was een wijze beslissing... Ik heb mijn vloer gevonden! Het betreft een eenvoudige soort grenen planken, 14 cm breed en een lengte van 4 m, legplanken met tand en groef. Ganse lengte kan in één maal worden gelegd. Héérlijk tweedehands weliswaar en de uiteinden een beetje nat, maar ze liggen reeds voorbeeldig te drogen op dit moment. Ook dit gaat beslist resulteren in een prachtig geheel. Eens hij ligt zal de vloer gans opgeschuurd worden. Dan pas, naargelang de verkregen kleur, zal worden beslist de vloer te schilderen óf te beitsen. 'Pietje Precies' is weer in actie hoor! Ik kijk er dan ook weerom met veel spanning naar uit!

     
Bedankt Jan , ook jij hebt beslist je steentje bijgedragen tot een mooie, authentieke en zeer zeker uitnodigende prachtige vloer...

*Donderdag 26 april
Het gloeikoptractorentreffen te Wortel staat voor de deur en de voorbereidingen vatten vandaag aan. Het Museum zal komend weekend even aan de kant worden gezet, alhoewel ik in mijn hoofdje beslist volop plannen lig te maken en werken lig uit te voeren...hahaha... Ik ken echter geen rust, de tijd tikt meedogenloos voorbij en dit maakt me wat nerveus, lig nog steeds te woelen als een mol in mijn bed en deze slaapachterstand wordt op dit moment toch stilaan zichtbaar... Wel álles voor de zaak hé! Patrick houdt zich reeds enkele dagen bezig met het elektriciteitsplan uit te werken, de plaatsing van een trekhaak op mijn Landini voor te bereiden en blij dat hij is dat zijn 'strenge en soms wel erg irriterende werkchef' even de deur uit is...(vermoedt ik hahaha)  
Het is daadwerkelijk een feit, meer en meer vertraagd verkeer waar te nemen voor mijn deur, ze kijken vol bewondering op naar mijn Mobiel Museum. Er zijn zelfs  mensen die stoppen en uitgebreid een kijkje komen nemen, met als heerlijke boodschap : alle lof aan de ontwerpers en makers van dit project... En het is nog zelfs niet klaar!  Ik weerom helemaal in de wolken...

Beslist een stevige aanrader, uniek in gans Europa is dit geweldig gloeikopgebeuren te Wortel komend weekend...

Ondertussen worden prille voorbereidingen getroffen voor een eerste kennismaking van 'Mie Tracteur's Mobiel Museum' aan het publiek, een Open-Staldeur-Dag wordt georganiseerd waar iedereen hartelijk welkom is. Dit gebeuren verloopt in samenwerking met Oldtimerclub BREK, waarvoor ik deze mensen dan ook hartelijk bedank... Deze feestelijke dag zal plaatsvinden op zondag 17 juni. Hou deze dag vrij, u wordt weldra uitgenodigd, de affiche is zo goed als klaar. Één dezer dagen zal de aankondiging hier te bewonderen vallen, of zit deze misschien wel in uw mailbox. Men sture het beslist door aan anderen...

Grafisch ontwerpster Véronique druk bezig met de affiche, en helemaal in haar nopjes voor zulke jobjes...

*Vrijdag 27 april
Vandaag éindelijk weer eens met mijn achterwerk op één van mijn tracteurs! Het lijkt dan ook een eeuwigheid geleden! Het Mobiel Museum houdt me beslist van mijn track's, dat is een feit... Op de middag zet ik samen met Marc Brughmans en ook zijn Landini, de wielen van onzer beiden Landini's richting Wortel... Spektakel alom!
Het worden beslist enkele dagen van ontspanning... Ondertussen staat de aankondiging van de Open-Staldeur-Dag te pronken in deze map. Men zegge het voort, iedereen méér dan welkom!

*Zaterdag 28 april
Het was een geweldige dag vandaag in Wortel. De weergoden waren ons alvast goed geluimd, het was er dan ook koppen lopen op het gloeikopterrein. Hier thuis hebben ze echter niet stil gezeten. Bij aankomst was ik dadelijk blij verrast door de kast die vandaag in elkaar werd gezet. Prachtig stukje vakmanschap, alle hoeken en kanten werden netjes in elkaar gefreesd en vervolgens gekleefd en in elkaar gevezen. De vijzen werden weggewerkt met plamuur zodat morgen de kast in de grondverf kan worden gezet.... Niet door mij, ik zit morgen voor een tweede dag met oordoppen weliswaar op het gloeikoptreffen in Wortel... Ben ik ervan aan het profiteren misschien? Wat moeilijk toch, ik zou ook hiermee aan willen verder werken, ook al voor het nemen van de foto's, wat niet gebeurd wanneer ik er niet ben. De kast staat op een sokkel, geen achterwand en het idee voor de bovenwand is reeds geweten. Hier komen een soort van oude planken, juffers of dergelijke puur in al zijn eenvoud op te liggen...

Dit wordt beslist een kast voor het leven omwille de stevigheid ervan...

*Zondag 29 april
Suizende oren, helemaal geen stem en dit reeds enkele dagen van het getater en rumoer, maar het Gloeikoptreffen te Wortel was méér dan gewéldig geweest! Ik voel me haast schuldig want hier thuis hebben ze de kast in wording in de grondverf gezet. Het heeft me alsnog deugd gedaan eens even het Mobiel Museum uit mijn gedachten te kunnen bannen, het wordt jammer genoeg haast een obsessie voor me... Bang dat we in tijdsnood gaan zitten. We zien wel...

   
En hopla! Vandaag in de grondverf! Nu is de plaatsing van 'de kast voor alle doeleinden' niet meer veraf...

*Maandag 30 april
Na wat stramme spieren, een schorre stem en fluitende oren van een geweldig weekendje 'gloeikoppen' gaan we er weer tegenaan! Vandaag werd de ganse kleine inboedelspullen buiten gehaald en gesorteerd. Er was geen overzicht meer, alles stak door elkaar. Wat prachtige oude spullen ik weerom ontdekt heb vandaag, gewoonweg zalig. Na deze opruimbeurt bleken er 10 dozen gevuld en bleven 7 dozen leeg achter. Goed gewerkt van de Mie...hahaha. Ook werd de kast in het Museum geplaatst omwille deze tegen de wand wordt ingewerkt. Zo werden er inkepingen gezaagd daar waar de steunbalkjes zitten, zodat ze gans tegenaan de wand komt. Het resultaat mag er best wezen, dit is uniek en hoort gewoonweg in mijn Mobiel Museum! Deze week staat de vloer te wachten, de plankjes staan samen met mij te trappelen van ongeduld. Weerom een mooi moment in het verhaal van het Mobiel Museum... En beslist een méér dan SUPER spannend ogenblik!

   
Wondermooi en een super tevreden Mie, haar mooie kast aanschouwend... Zal ganse inboedel erin geraken? Geen twijfel aan!

Mei

*Dinsdag 1 mei
Vandaag werd een rustdag, toch wanneer het het Museum betreft. Omwille het mooie weer stonden de staldeuren volop open en stond een nog leeg interieur volop te schitteren. Menig voorbijganger hield even halt... Werden ze alsnog als het ware 'bedwelmd' door de huidige schoonheid ervan? Hahaha, heel grappig om af te zien... Patrick is nog naarstig op zoek naar een velg voor een reservewiel voor het Museum, alsook twee aluminium spanten voor de koppen. Zo is hij op ontdekkingstocht gegaan naar de oorsprong van deze werfkeet en kwam hij na veel zoekwerk uit bij de firma Brouwer te Nijkerk in Nederland. Een uitgebreide mail met onze vraag  werd verstuurd en wij wachten op een antwoord. Wellicht komen we meer informatie te weten over o.a. het juiste bouwjaar van deze werfkeet, of nog andere specificaties misschien. Op hoop van zegen... Nieuwsgierig naar deze firma? Kijk even op http://www.brouwernijkerk.com/ en klik door op 'schaftwagens'...

   
De gelijkenis van het Museum met dit nieuwe exemplaar  is inderdaad weerzinwekkend...

 
Herkent ook u dit beeld?  Ook deze te koop aangeboden okkasie, bezit alle kenmerken van mijn Mobiel Museum in de beginperiode...

*Woensdag 2 mei
Deze week werden vele voorbereidingen getroffen voor komend weekend. Derde druk weekend staat voor de deur. Vanaf vrijdag staat er de 'Week van de Groentestreek' in Sint-Katelijne-Waver te gebeuren waar ikzelf een stand ga neerzetten op de toeristische en recreatieve beurs 'KorTweg' welke op zondag plaats neemt tijdens de openingsdag. En ook staat de decoratie voor de Eerste Communie op het agenda welke ook zondag plaats neemt... Druk, druk, druk... En dan moet helaas mijn Mobiel Museum even aan de kant, ook al jeuken mijn handen gretig om de kast te schilderen en op zoek te gaan naar een bovenblad... 

 
Een beknopte presentatie van het Mobiel Museum wordt hier alsnog voorgesteld...

*Donderdag 3 mei
Joepie...! Feest vandaag... Staan de bubbels klaar...? En inderdaad, hier werd gefeest vandaag! 
Ondertussen hebben we antwoord van de Firma Brouwer. Jammer genoeg bezitten zij de door ons gezochte velg niet. Dus dat wordt verder zoeken. Het aluminiumprofiel echter wel, wat me al heel blij stemde. Wel enkel dubbel zo breed als dat wij wensen. Zij stellen voor dit profiel doormidden te zagen en de naad af te kitten... Eens horen wat de echtgenoot daarvan vind... We nemen het in overweging...

*Vrijdag 4 mei
Heerlijk weertje vandaag! Patrick is begonnen met nieuwe inox slijkplaten te steken boven de wielen. De vorige in plastieken uitvoering, lagen haast op de wielen en waren zichtbaar langs de buitenkant. Deze nieuwelingen echter zijn onzichtbaar en uiterst stevig, dus die kunnen nog een leven lang mee veronderstel ik. Ik had deze week laten vallen dat de kast te diep was, durfde het niet te vragen, ik had er de front niet bijgeteld. Resultaat: de kast werd vandaag zonder mijn weten, alsnog 10 cm versmald in de diepte. Wat een manneke ik heb hé? 
Ook is hij begonnen aan het leggen van de houten vloer. Na de eerste plank was het beslist een prachtig resultaat, zó mooi... Weerom goed bezig vandaag. Ikzelf had mijn bezigheid vandaag in de Mechelse Veilingen voor het nakende weekend... Jammer wel, want mijn handen jeuken...! Ondertussen ligt de ganse vloer erin. Het is wonderbaarlijk mooi, ik ben dan ook meer dan tevreden! De 10 cm in de diepte versmalde kast werd er voorlopig bij in gezet, het lijkt een heel ander geheel nu de kast iets smaller is. Ik heb er geen woorden voor, zo prachtige verwezelijking deze vloer. Volgende week vlieg ik er weerom in, en wordt de kast geschilderd in een lichte beige vaal-grijze kleur... Is 'Miniscuul Mieke' weer in actie? Héérlijk!

    
   
Weerom heel wat werk werd vandaag verzet... En dit zelfs zonder de aanwezigheid van de ploegbaas: ikke...hahaha... 
Het mag met volle overtuiging worden gezegd: de houten vloer is grandioos!

*Zaterdag 5 mei
Wat een dag! Ben stikkapot, van vanmorgen vroeg onderweg mijn stand geplaatst in de Mechelse Veilingen, en laat thuis van het decoreren van de Kerk voor de Eerste Communiekantjes... Ben moe maar zeer voldaan. Maar wees gerust, morgen ga ik enkel volop genieten tussen een verkleind aanbod aan inboedelspullen van mijn Museum! Het Museum heeft ganse dag met zijn staldeurtjes open gestaan. Dit heb ik ganse dag al moeten missen. Wees er maar zeker van dat ik vanaf volgende week mijn schade zal inhalen, nog 3 weken en alles moet klaar zijn. Help! Word ik nerveus? Ben ik reeds lange tijd... 

Een kleine aanbod aan inboedelspullen worden morgen, tijdens de openingsdag van de 'Week van de Groentestreek' tentoongesteld...


*Zondag 6 mei
Vandaag stond menig mens vol verwondering en misschien wel bewondering te staren naar mijn stand, opgezet in Sint-Katelijne-Waver op de toeristische beurs 'KorTweg'. Buiten alle toeristische diensten uit wel alle hoeken van het land, stond er ééntje met passie en liefde voor oude voorwerpen volop te schitteren... 'Mie Tracteur's Mobiel Museum in wording' heeft menig mens blij verrast naargelang de vele positieve reacties die mij werden overgemaakt. Het werd dan ook daadwerkelijk toegejuicht als ze het verhaal vernamen van 'Het Beest' dat 
'De Schone' zal worden, een werfbarak dat helemaal wordt omgetoverd tot een waar Museum. Het was een heel fijn weerzien met de gulle schenker van de werfkeet. Kadodder Leo stond verrast te kijken naar de foto's van de immense metamorfose welke 'zijn' werfkeet heeft ondergaan.  Hij was er best fier op zo te merken, een mooier kompliment kan je niet krijgen denk ik... Alsnog bedankt Leo, goed gedaan van u!  

 
Vorige eigenaar van de werfkeet, ondertussen uitgebouwd tot een prachtig Museum, 
had inderdaad de juiste beslissing genomen om zijn werfbarak aan mij over te maken...

*Maandag 7 mei
Na een zeer druk weekend staat het schilderen van de kast op het programma. Éindelijk weerom terug werken aan mijn Museum... Héérlijk! Ik kijk er dan ook met hart en ziel naar uit... Luk Van Bouwel uit Merksplas heeft me een adres overgemaakt waar ik een velg kan vinden voor mijn reservewiel. Het betreft de firma Protempo in Nijmegen, Nederland. Een mail werd reeds verstuurd en we wachten op een reactie. Wéérom bedankt Luk... Patrick sprak van 2 nieuwe velgen aan te kopen en de oude als reserve te behouden. Goed geprobeerd maar...dan ken je Mie Tracteur nog niet. Ik wil helemáál geen nieuwe oranje en oohhh zo blinkende velgen onder mijn Museum...

*Dinsdag 8 mei
Vandaag staat het schilderen van de kast op het programma. Eerst een uitstapje maken naar St-Job. Een goeie vriend heeft koperen vijzen met bolle kop liggen welke ik mag komen afhalen. Deze vijzen dienen voor de reeds geïnstalleerde stalramen. De huidige nieuwe vijzen zullen vervangen worden door deze oude koperen vijzen. Authenticiteit kent geen grenzen, het móet en zal origineel zijn... Alvast heel erg bedankt Mathieu! 
Geen schilderwerken vandaag! Alle kleuren werden alsnog getest, het effectieve schilderen is voor morgen. Vandaag werden de deuren tot in detail afgewerkt. Al het ijzerwerk dat er oorspronkelijk opzat, op voorhand behandeld  geweest zodat het zou roesten, werd alsnog gemonteerd. Wel werden de oorspronkelijke hangijzers alle 4 op de linkse en rechste voordeurhelften geplaatst, dit om evenewicht te brengen in de staldeuren vooraan. Achteraan de deur werden oude vierkanten nagels gestoken om de gaten op te vullen. Het effect is daadwerkelijk gelukt, beter een nagel erin dan een gat in de deur. Het zit hem écht in de details nu, ik was dan ook helemaal in de wolken... Ik kan het niet genoeg verkondigen, het is allemaal zó mooi...

     
Mathieu en zijn madam droegen reeds meerdere malen hun steentje bij, tot een mooi en authentiek Mobiel Museum...

     
Vandaag werden de staldeuren afgewerkt door ze te voorzien van al het prachtig originele en bijhorende ijzerwerk...

*Woensdag 9 mei
Vandaag verkrijgt de te schilderen kast wel álle belangstelling! Kleuren werden alsnog getest, we kunnen gaan experimenteren nu. Leidraad is echter een oud tafeltje wat de ideale kleur bezit en waar ik me alsnog kan op focussen. Komt uit dit verhaal nog een méér dan professionele schilder misschien? Wie weet... Hahaha...
De kast is geschilderd! Het resultaat mag er wezen, ik wist niet dat ik dit in me had. De zo pas gemaakte kast lijkt net een oud scharminkel nu, zo heb ik ze maar al te graag. Uiteindelijk werd de crèmekleur ligt verdonkert met de leemkleur, vervolgens werd de kast hiermee helemaal geschilderd. Nog met natte wanden werd met de beige leemkleur met de grove verborstel met weinig terpentijn verdunde verf, alsnog strepen erop gezet. Nadien terug erover met de rol zonder verf aan. Dit was werkelijk een experiment, maar het resultaat is echt verbluffend! Nadat ze bijna zo goed als droog is werd alles licht opgeschuurd met een grof schuurpapier. De kast is bewust lichter van kleur geverfd om de reden dat anders wel álles zo donker wordt, en dit geheel alsnog op deze manier mooi zal uitkomen. Nu kan ik beginnen aan de front...

       
Crème, leem, chocolade en donkerbruin worden in verhouding gemixt om een mooi oud resultaat te bekomen voor de kast... Was dit voorheen een nieuwe kast? Nu lijkt ze net een echt oud scharminkel! Gewoonweg héérlijk!  

Wat verliep dit vlotjes... Front van de kast staat te drogen op de voorziene plaats, en werd voorlopig op blokjes gezet. Op de foto ziet u het bewuste tafeltje waar ik mijn inspiratie vandaan heb gehaald. Wat een voldoening, haast een ganse dag schuren, schilderen en bijwerken resulteert in een meer dan unieke kast. Zowel de binnenkant als de buitenkant werden tot in detail afgewerkt, deze kast is zowel binnen als buiten even mooi! Op foto moeilijk zichtbaar op dit moment, de realiteit is gewoonweg (weerom) adembenemend...

   
Weerom een uiterst tevreden Mie Tracteur, welke enorm veel voldoening haalt in de opbouw van haar levensdroom.
Het lijkt net of deze kast al een eeuwigheid in dit Mobiel Museum staat, het geheel is bijna kompleet...

*Donderdag 10 mei
De kast staat nog niet vast gemonteerd of ik kom eraan met mijn mooie ijzeren bed uit Merksplas. Deze 'stee' wordt eerst hier en daar met preciese voorzichtigheid wat recht getrokken en de losse onderdelen worden er terug aan vast gelast... Matras en andere attributen staan te trappelen van ongeduld, net als ik! Weer een heuglijk moment! Nu begint éindelijk het decoratiewerk! Stoffen allerhand liggen dan ook reeds klaar... 
Er wordt al naarstig nagedacht over een eenvoudige raamaankleding... Het bed werd vandaag helemaal afgeschuurd met een stalen borstel. Ik zag er mooi 'rossig' uit! Prachtig resultaat! Losse stukken werden er terug aan vast gelast en zodra gaat het bed in het Museum worden geplaatst. Ondertussen heb ik ook een jute-hoes gestikt voor de matras. Velen hebben reeds de opmerking gemaakt dat dit bed te groot is en veel plaats in beslag zal nemen... Just wait and see!
Het bed staat erin! Heb er nooit aan getwijfeld of dit niet té groot ging zijn. Door het genre van bed lijkt het minder groot dan het is, mede door de eenvoud ervan. Ik kan vannacht op mijn beide oren slapen, dit is weerom een geslaagde opstelling... Als ik de grootte van het bed bekijk, lijkt het net of het geschikt is voor twee personen. Is dit 'een twijfelaar' misschien...? Het matras was zelfs iets smaller dan het bed...?

     
Dit prachtig ijzeren bed met overtrokken matras, wordt beslist een super mooie aanwinst in het Mobiel Museum...!

B e n i e u w d ... ?   I k  o o k ...   H i e r   i s   d e   b e d s t e e ...

   
Een zaligheid is het geworden, ondanks de krappe plaats is de aanwezigheid van het bed, naar mijn mening alsnog mooi verdeeld...

*Vrijdag 11 mei
Ik heb heerlijk geslapen, en was bij wijze van spreken vannacht de bedstee aan het opdekken... Toch ben ik aan het uitdokteren om het bed alsnog te verzetten tegen de achterwand. Helaas voor de deur weliswaar... In dit geval zou het bed 10 cm moeten verkort dienen te worden, wat beslist een ware klus is. We nemen het in overweging... Nog enkel het kleine kacheltje en enkele stoelen horen bij het interieur. Het geplande zeteltje kan door deze opstelling er niet meer bij. Dus hier moet nogmaals stevig over worden nagedacht... 
Na enige bestudering zal het bed op deze plaats blijven staan. Struikelblok is het kacheltje, waar de kachelpijp het plafond in moet...

Vandaag zijn we de nodige verlichting gaan aankopen. Ik had al wel wat oude pinkers en dergelijke, welke ook zullen worden geïnstalleerd, maar de verlichting achter zal alsnog nieuw zijn. Vooral voor mijn eigen veiligheid, zéker achteraan moet het Museum goed verlicht zijn. De nieuwe verlichting wordt alsnog ingewerkt, zodat het alsnog een oud uitzicht zal krijgen.  Tevens hebben we oude planken gevonden voor het platformpje aan de dessel van het Museum, en waarvan ook een trapje zal worden gemaakt. Mooi en verweerd, zo zie ik het graag. Had ook al deze planken in gedachte die als bovenblad zou kunnen dienen voor de kast. Alles is nog mogelijk op dit moment... Héérlijk zo, al dat plannen... Er wordt tevens ook druk gespeculeerd of we deze planken in de richting van de vloer gaan leggen of in de breedte van het Museum...

   
Als het er maar oud en verweerd uitziet, zo heb ik het graag... De planken althans...hahaha...

*Zaterdag 12 mei
Vandaag wordt weerom mijn tracteur-infrastructuur opgeruimd. Morgen staat er immers een trip naar Meerseldreef op het agenda. Een deel van de inboedel van het Museum staat tot zelfs tussen de wielen van mijn trekkers. Alles terug netjes op zijn plaats is de boodschap. Patrick neemt alle voorbereidingen voor het ganse elektriciteitsplan op te stellen... Opruimen? Ja inderdaad... Maar ik kon het écht niet laten al enkele mooie spullen in het Museum te zetten. Ook werd reeds sfeervolle verlichting gehangen daar waar ik ze graag zou hebben. Het is maar een kwestie van gezond verstand te gebruiken, zodat mijn elektrieker weet waar hij de kabeltjes moet voorzien, niet? Naar het decoreren hunker ik écht, nog even geduld en ik kan alles inrichten...

     
Een belangrijk  aspect voor het Mobiel Museum, een goed voorbereid elektriciteitsplan is een absolute vereiste...

*Zondag-BREK-dag 13 mei
Vandaag zetten wij de snuiten van onze Oldtimertrack's naar Meerseldreef, om ze aldaar te laten wijden. Een fijne organisatie van Oldtimerclub BREK www.brek.be  Iedereen meer dan welkom bij aankomst om 12 uur. Een ware Processie van oude tractoren lijkt net een feest! Omstreeks 14 uur vertrekken we weerom huiswaarts. 
Wie mag ik daar alsnog begroeten?
Vandaag blijven de staldeuren van het Museum ganse dag dicht... Tijd voor ontspanning! En dat we ervan genoeten hebben is een feit! Het was een meer dan succesvolle dag, den BREK had het weerom allemaal fijn voor elkaar gekregen, knappe organisatie en verwennerijtjes... Het heeft me deugd gedaan, bedankt BREK! Eerste werk bij thuiskomst; de staldeuren open zwieren... Wat mooi toch allemaal...

*Maandag 14 mei
Wat gaat de tijd toch snel. Nog nagenietend van de trip gisteren sta ik vandaag weerom met de voetjes in de werkelijkheid. Ik heb me bezig gehouden met de huishouding, en Patrick is volop bezig met het leggen en bevestigen van alle verlichting en kabels aan het Museum... Hij heeft me wandelen gestuurd, wou geen gezeur rond zijn hoofd naar alle waarschijnlijkheid van de volgens mij originele en preciese afwerking. Tóch kon ik het niet laten om af en toe een blik te werpen met wat hij bezig was. Alles verloopt netjes, ben er gerust in ook al moet ik af en toe opmerken oude nagels en vijzen te gebruiken. 'Mieke Precies' in actie, maar het móet en het zál zo origineel mogelijk worden, dát is mijn opzet. Vanavond als alles erop en erin zit neem ik foto's, want nu loop ik volgens hem toch maar in de weg... Prima elektrieker, dát mag gezegd!
En hier zijn de foto's... Ik hoor sommige mensen nu reeds denken, ik had dit zus of ik had dat zo gedaan... Dit vonden wij alvast de beste oplossing. Het zwaailicht is wel demonteerbaar en een noodzakelijk voorwerp voor de vele kilometers die weldra op mijn verlanglijstje staan. Ik ben dan ook meer dan tevreden... 
Na een check-up schitterden ze dan ook voor de aller eerste keer... Joepie!

     
Verlichting is nu eenmaal een pure noodzaak omwille de vele trips welke reeds op mijn agenda staan genoteerd... 

*Dinsdag 15 mei
Ik ga me vandaag bezig houden met de afwerking van de kast binnen, hier en daar moet nog worden bijgeschilderd. Ook aan de buitenkant van het Museum moet de onderste lat ook nog worden bijgewerkt met verf maar omwille het wisselvallige weer, weerom uitgesteld. Héérlijk al deze jobkes, beslist veel leuker dan de huishouding hoor! Weerom staat er een deel van de inboedel in. Ook het mooie kacheltje volgt zodra. Wie heeft er een oude kachelbuis van een kleine diameter liggen? De diameter achteraan de kachel bedraagt 7.5 cm. Nodige buislengte maximum 1m60. Bovenstuk welke in het dak zit, heeft een diameter van 14 cm. En dan is er nog een bocht nodig om achteraan de kachel te plaatsen. Graag uw reactie naar info@mietracteur.be Ondertussen werd de naaimachine weerom op de tafel gezet en een jutte zak werd gemaakt die gaat fungeren als stro-zak voor op het bed... Dat wordt héérlijk slapen daar...hahaha...

   
Decoreren ten top! Een jutte zak die dienst zal doen als stro-zak, weldra te bewonderen tijdens de inhuldiging op 17 juni a.s.... 

*Woensdag 16 mei
De planken welke werden aangekocht voor het platform (zie 11 mei) krijgen een andere bestemming. Ze worden alsnog gebruikt voor het maken van een tafel door middel van schragen. Pure eenvoud, dat mag je wel zeggen en zeer decoratief! Vandaag gaan we gewone planken halen welke tegen nat en vocht beschermd zijn. Indien de kleur me niet bevalt worden ze geschilderd. Sommige materialen zijn steeds allemaal zó nieuw en dat wil ik ten stelligste vermijden... Omwille het gewicht wordt vandaag met z'n twee, de kachel geplaatst...
Vandaag werd veel werk verricht. We zijn eerst planken wezen kopen voor het platformpje, gewoon hele simpele en verweerd van het buiten liggen, puur zoals ik het graag zie en naar alle waarschijnlijkheid zullen deze niet geschilderd worden. Ik heb vandaag de raamgarniering op punt gezet, het ophangsysteem geplaatst, gordijntjes op maat gestikt en opgehangen... Wat mooi, en heel eenvoudig. Voor de eerste maal werd er een licht aangestoken vanavond, wat was dit supermooi... Het was al vrij donker om de gordijnen af te werken. Ze dienen nog opgehaald te worden, maar dat wordt iets voor morgen. De kachel werd voorlopig in het Museum op zijn plaats gezet. Tja, inderdaad, veel ruimte blijft er niet over, maar het is toch zo gezellig. Ik ben naarstig op zoek naar een onderplatform van een Leuvense stoof of dergelijke om mijn kachel op te plaatsen. Kan iemand mij helpen? Patrick heeft vandaag op mijn verzoek een ijzeren bar met op het uiteinde een ijzeren bol erop gelast, geplaatst op de punt vlak achter de trekhaak. Deze zal fungeren als handgreep om het op- en afstappen te vergemakkelijken. Deze bar zal nog worden voorzien van smeedwerk. Ook is deze uitneembaar, dus makkelijk te installeren. Elke dag weer dichter bij de eindmeet. Ook vandaag. Ganse dag over en weer, binnen en buiten, op en af het trapje... En dan vraagt ne mens zich af hoe het komt dat je moe bent s'avonds... 
Moe? Jawel maar zéér voldaan...
     
De tijd begint te dringen, er is nog zovéél te doen, maar elke dag naderen we met blijdschap de eindstreep... Ik kijk ernaar uit!

*Donderdag 17 mei
Vandaag neemt er een feestdag plaats. Een rustdag zou je wel denken, maar niets is minder waar. Er staat veel op mijn programma... Gordijntjes afwerken, de dessel schilderen, en Patrick zou het platformpje leggen vandaag... Dus  vandaag worden weerom de handen uit de mouwen gehaald in mijn voortuin!

Een tipje te kennen geven van de Mobiel-Museum-sluier...

Weerom een drukke dag achter de rug. Beginnende met de afwerking van de gordijntjes, het schilderen van de dessel tot een stuk onderaan het Museum, het plaatsen van het terras vooraan op de dessel waarop nadien nog smeedwerk zal worden geplaatst, fijne afwerking van nog te schilderen plaatsjes hier en daar. En veel heerlijk getater aan het Museum omwille het goeie weer en vele fietsers... Ook zijn de blokken eronderuit gehaald en stond het Museum op zijn wielen. Een uiterst spannend moment. Blijkt toch dat het gewicht verkeerd verdeeld zit en zich téveel vooraan op de trekhaak bevind. Even het nadenken waard... Ook een buurman op bezoek gehad, met een uiterst fijn geschenk: een oude brander op benzine van Max Sievert... Prachtig voorwerp welke beslist zich helemaal zal thuis voelen in het Museum... Dank je wel buurman Ludo!

      
De entree is gemaakt, het terras gelegd, het smeedwerk voldoet en een schets van een trapje ligt klaar...

 
'Mie Tracteur's Mobiel Museum' weerom mobiel? Hardnekkig en eigen gemaakt slot erop voor ongewenste bezoekers hoor!

 
Méér dan in de wolken was ik met dit prachtig oude en unieke geschenk: een Max Sievert brandertje...

*Vrijdag 18 mei
Eigenlijk is er niet veel gedaan vandaag, wat schilderwerk verricht en bezoek gehad en heerlijk getaterd... 
Wat wel is gedaan, is van stukken smeedwerk aangekocht in de kringloopwinkel (zie linkse foto) onderdelen losgemaakt welke zullen worden bevestigd op het Museum. Meer moet dat niet zijn... Wat u op de tweede foto ziet, was oorspronkelijk een spiegel. Ne mens moet zijn verbeelding wat laten werken om alzo tóch nog mooie dingen te creëren... 

     
Ondanks alle gehanteerde soberheid, mag het Mobiel Museum hier en daar wel worden opgesmukt met smeedwerk...

*Zaterdag 19 mei
Omwille het excellente weer werd vandaag gans het Museum weerom in de grijze kleur met de rol overschilderd. Dan pas kan 'het verouderingsschilderwerk' aanvangen... Ik stond in zomertenue en het was volop genieten! OOk van de vele voorbijgangers, die soms uiterst nieuwsgierig kwamen vragen waarmee ik bezig was...  Sommigen zeiden me dat dit al een 'oud ding' was...hahaha Opzet geslaagd zou ik zeggen! Blijkt dat de kleur die erop zat niet meer dezelfde was als de kleur die er vandaag weer werd opgezet. De kleur was wat verschenen..tja... Ook de koppen werden vandaag volledig geschilderd, ondanks ze nog niet gerestaurerd of vernieuwd werden. Naar alle waarschijnlijkheid, vermits die koppen helemaal in het dak verwerkt zitten, gaan we dit afwerken met lood. Een mooi authentiek product, welke handig plooibaar is. Het was een dag volop gevuld met voldoening. Ook al hangt de verf zowat overal... Maar het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Het was trillen op de ladder met mijn hoogtevrees, het heeft niets te maken hoe hoog je staat: je staat gewoonweg niet op de grond... Wat ne mens er allemaal moet voor over hebben om te geraken waar je wil... Niets is mij echter teveel, dit alles doe ik dan ook met volle overtuiging! Patrick is volop bezig met het construeren van de trekhaak aan mijn Landini. foto volgt zodra...

   
"Een ganse dag met de verfborstels in de hand, verkrijgt Mie en haar Museum stilaan een nog hechtere band..." Mooi hé?

Patrick was volop bezig met het construeren van de trekhaak aan mijn Landini. Het is een heuse en toch wel vrij ingewikkelde opgave geweest. Er moet met vele factoren rekening worden gehouden. Daarom heeft hij een soort beugel gemaakt. Zoals in eerste instantie de gasfles die zich bevindt achteraan mijn Landini. Mijn wens was dat de fles alsnog in de midden bleef staan zoals voorheen. Deze komt tussen dat U-profiel en de haak te staan. Er is een grotere grondplaat voorzien om de trekhaak alsnog iets naar achteren te brengen.  Er werd een ijzeren plaat gelast achter de bol van de trekhaak ter bescherming van mijn gasfles. Ook hier werd stevig over nagedacht en het resultaat mag er wezen. Mooi is wat anders, het is nu éénmaal noodzakelijk. Ondertussen werden wel alle stukken behandelt met zoutzuur zodat deze heerlijk kunnen roesten... 

  
Staan we haast vertrekkensklaar...? Joepie!

*Zondag 20 mei
Zondag rustdag... Voor even toch... Ik rij vandaag met mijn 'klapijzer' Landini genaamd, naar de 2de Wuustwezelse Oldtimer Meeting. Even ontspannen na toch wel weerom een vrij drukke week... Ik heb er deugd van gehad! Wat een drukte, jammer genoeg waren Oldtimertractoren in de minderheid. Eens thuis gekomen ideale moment... Al mijn schatten op een rij!

 
Drie op één rij... Wat een rijkdom, gewoonweg onbetaalbaar geluk!

En weerom een stukje rijker geworden vandaag. Jan Goorden bezorgde mij in alle fierheid twee ijzeren ornamentjes welke ontbraken, voor op de stijlen van het ijzeren bed. Héél erg bedankt Jan!

 
Iedereen blij, zowel schenker als ontvanger met deze twee mooie ijzeren ornamentjes...

*Maandag 21 mei
Nog even nagenieten van een uiterst drukke zondag gisteren, en vandaag kunnen we d'r weer tegenaan! 
Patrick heeft de beugel met betrekking tot het plaatsen van de trekhaak en gasfles achteraan mijn Landini verder afgewerkt en geplaatst. Wat eigenlijk niet mooi was (het deed me zo wat denken aan een marteltuig vandaag) valt helemaal niet meer op wanneer het erop gemonteerd staat. Oef... Mooie prestatie en vooral veilig, dat mag worden gezegd... Er is echter een probleem met het gewicht van het Museum. Teveel gewicht zit vooraan op de dessel, en dat gaan we weldra oplossen met een tegengewicht te creëren door middel van de kachel... Ben dringend op zoek naar een onderstel van een Leuvense stoof, in één keer gewicht genoeg erbij, hoop ik althans...

 
Dit is ook weeral een zorg minder... Wat jeuken mijn handen fel, om het Mobiel Museum alsnog er achteraan te hangen nu...

Stilaan bereiken we de eindmeet. Nu is het nog de afwerking welke onmiddellijk waarneembaar is. Zoals vandaag het plaatsen van het smeedwerk op het terrasje. Wat mooi toch, en welke deze alsnog morgen zal worden bijgeschilderd hier en daar... Ik had absoluut geen geduld, dit móest er gewoonweg opgemonteerd worden vandaag! Het bijwerken met de schildersborstel kan nog altijd gebeuren. Wat een ongeduld, maar ik weet het 
van mezelf en dat is ook al wat...hahaha...

 
Creatief spelen op het hoogste niveau... Dat mag je zo wel stellen met het plaatsen van dit smeedwerk, 
welke oorspronkelijk een spiegel is geweest, ontdekt in mijn favoriete plek: de kringloopwinkel...

*Dinsdag 22 mei
Ik heb niet stil gezeten vandaag als dat is wat je denkt...Geen Mobiel Museum toestanden maar voorbereidend werk voor het komend weekend. De BTM Oldtimershow neemt plaats en ik heb een speciale constructrie voorzien die ik vandaag...geschilderd heb! Ben al een min of meer ervaren schilder nu, niet? Ook deze constructie werd 'verouderd' geschilderd... Het resultaat is meer dan bevredigend! Ondertussen staat er bij het Museum op de stoep een aankondiging van de Open-Staldeur-Dagen werd er vergaderd met Oldtimerclub BREK...

 
Mijn bescheiden schilderservaring opgedaan voor het Museum werpt beslist zijn vruchten af voor andere doeleinden...

*Woensdag 23 mei
Wat een hitte! Pffttt... Wij zijn met de kopkanten bezig deze te bekleden met lood... 
14 uur en één kant is reeds gedaan... Hier had ik schrik van, dit is niet zo makkelij, écht sinecuur werk... Ik moet het nageven, het was inderdaad precies werk, het heeft lange tijd in beslag genomen, maar het mag gezien worden hoor. Nu is het lood nog wat glimmend maar dit zal spoedig mat worden en dit was de bedoeling... Prachtig gemaakt door Patrick, prima idee van de Mie...hahaha, en voor de kopkanten alsnog de beste oplossing. Al het beschadigde hout werd op deze manier weggewerkt. Ook werden de aluminium gootjes aan beide kanten van het dak geschuurd welke alsnog worden geschilderd. Morgen staan weerom schilderwerken te wachten. Allerlaatste grote job is het verouderingseffect schilderen op gans het Mobiel Museum. Van een uitdaging gesproken, dit is er beslist eentje van formaat! Laat ons hopen dat het niet gaat regenen dan...

    
Toch met een bang hartje afwachten wat het lood ons als resultaat ging schenken. Proficiat aan ons zelf! Dit is werkelijk geslaagd bevonden! Ik kan vannacht beslist op beide oren slapen...en de ijzeren vaandels liggen reeds in handbereik...

*Donderdag 24 mei
Wat een heerlijk weertje vandaag... Ideaal schilderweer! Vandaag staat het 'verouderingsschilderwerk' op het programma. Ganse wanden worden behandeld, het is te zeggen in de uithoeken. Ik ben meer dan uiterst benieuwd! Patrick heeft nog tot gisteren laat de electriciteit van de Landini in orde gebracht. Er was voorheen reeds een pobleem hieromtrent en dat is nu in één keer mee opgelost.... Ik vlieg erin zo dadelijk! Grijp ik naar mijn bikini omwille heerlijke zonnestralen...? Hahaha... 


Ook de Landini staat op punt, alle elektriciteit werd volledig aangelegd...

Wat een hitte vandaag! Waar ik reeds lange tijd schrik voor had is werkelijkheid geworden. Na de test op een proefplank en daarna de voor- en achterwand te hebben 'verouderd', sloeg gans het geheel dik tegen... Het trok daadwerkelijk op niks! Met de borstel was het totaal onnatuurlijk en met een vod werd het één beige vlek. Na enig beraad heb ik de wanden weerom overschilderd in de oorspronkelijke kleur. Veel mooier zoals het was.  
Wel werd het terrasje lichtjes met grove borstel overschilderd in de beige leemkleur. Plots kwam Patrick af met het zo net gemaakt en uiterst mooie opstapje, heel simpel van model, de eenvoud zelve, welke gelijk ook werd behandeld net zoals de planken van het terrasje daar deze in dezelfde houtsoort zijn. Puur vakmanschap, het opstapje is op professionele manier in elkaar gezet. Pittig detail: op het opstapje heb ik oude handgrepen gevezen welke, pure nostalgie, nog een geschenk waren van mijn Papa zaliger... De hoekkanten van het Museum werden met een fijne borstel 'verouderd', alle vijzen werden met verf weggewerkt, de alu gootjes werden in een grijze kleur gezet, de dessel werd eveneeens 'verouderd' geschilderd, het smeedwerk heeft ook een beurt ondergaan, en dit allemaal in deze hitte! Pffttt... We mogen weerom tevreden zijn... 

     
Ik vermoed dat de schilderwerken teneinde zijn. Alhoewel naar alle waarschijnlijkheid een tweede identiek opstapje alsnog zal worden gemaakt. Zo kan er langs beide kanten worden opgestapt en...ik hou nu eenmaal enorm van symmetrie!

*Vrijdag 25 mei
Een heuglijk moment staat te gebeuren vandaag. Het plaatsen van de ondertussen mooi verroeste vaandels staan op het programma. Dit is een ware stap in de realiteit, nu is er helemaal geen weg meer terug, Mie Tracteur's Mobiel Museum wordt alsnog vandaag bekroond. Het vele werk, de ontelbare wikken-en-wegen-uren, de pijnlijke spiertjes, de soms toeslaande vermoeidheid... Maar het is het beslist waard geweest en ben dan ook meer dan opgetogen om vandaag de vaandels aan te geven om te plaatsen. Ook mijn echtgenoot heeft veel voldoening ervaren, als je het in zijn geheel bekijkt.  Hij heeft dit tenslotte op mijn ontwerpen en raadgevingen dan toch maar allemaal gerealiseerd. Ook al was het soms wel eens teveel, hij gaat ook nog werken in continu weet je. Ik bedank hem daarvoor, voor zijn realisaties, ideeën, kennis van zaken, handige handen... Voor mijn ongeduld, soms wel eens gezaag, scherpe opmerkingen, 'Mieke-precies' te zijn... Maar het is het waard geweest en we hebben er nog geen seconde spijt van. De zomer staat te gebeuren, ik kijk er dan ook met énorm veel enthousiasme naar uit!   "Here she is very soon: Mie Tracteur's Mobile Museum finally on the road...!"

Goeie morgen deze morgen half 6! Wat een juweeltjes deze vaandels, welke vandaag zullen worden gemonteerd op het Museum...

   
Een méér dan heuglijke dag, de ijzeren vaandels werden op het Museum geplaatst en zijn voor iedereen die het zien wil, 
volop te bewonderen... Wat een schoonheden, naar mijn mening althans...

Weerom veel werk verricht vandaag! Katogen werden voor en achteraan geplaatst omrand met een stalen randje welke nog zal roesten, het al eeuwenoude 25 km/u bordje welke ik zelf al 15 jaar bezit, het mooie B-bord van mijne maat Matthieu... Ook werd de achterste vaandel 4 cm naar beneden gezet, deze stond té hoog, u kan het verschil zien op de foto's hierboven. Alles werd bijgeschilderd, afgewerkt met de 'verouderings-verfborstel' zowel binnen als buiten... We kunnen morgen met een gerust hart vertrekken naar Bocholt... Eens binnen en je kijkt naar het Mobiel Museum lijkt het net of dit alles klaar staat om op vakantie te vertrekken... Het is een juweel!

     
Het is de afwerking die het hem doet! Details zijn een waar feest voor me, waar ik dan ook úren aan kan spenderen...

*Zaterdag 26 mei
Hop met de MAN en Landini naar Bocholt! Een trip van 100 km enkel... Joepie! Wat een rit vandaag! Ik heb er deugd van gehad. Ondertussen hebben ze hier thuis niet stil gezeten. Patrick had een fijne verrassing voor me klaar: hij had een tweede indentiek opstapje gemaakt voor het Mobiel Museum.. Wat een nieuws! Ik was er dan ook helemaal van in de wolken... 

Met zulke stralende glimlach zette ik vandaag met beide track's de trip van 99.9 km in richting Bocholt... Volop héérlijk genieten!

*Zondag 27 en maandag 28 mei
Druk BTM-Oldtimershow genoten en vandaag maandag ga ik mijn tracks ophalen. Weerom 100 km voor mijn Oldtimerwieltjes... Méér dan heerlijk! Eens thuis aangekomen alles netjes op zijn plaats gezet. Al vlug een bezoekje gebracht aan mijn Museumpje, wat een fijn moment. Toch kon ik het niet laten op het tweede bankje alsook de handgrepen erop te vijzen en ook te behandelen met verf... Ooohhh zooooo mooi nu eens geplaatst aan de ingang van het Museum...

 
De afgelegde 100 km huiswaarts van Bocholt verschaftte alsnog deze leuke boodschap achteraan...

*Dinsdag 29 mei
Vandaag en morgen staat een verhuis voor de deur. Verhuis van vele spullen naar 'De Stal' hier enkele kilometers vandaan voor de inhuldiging. Er moet nog zoveel gedaan worden, maar dit alles komt beslist in orde... Na enkele keertjes over en weer staat al het nodige materiaal in Oostmalle. En dat we nog steeds creatief bezig zijn zal blijken op de Open-Staldeur-Dag. En dat moet je beslist met je eigen ogen komen aanschouwen op deze, voor mij althans zeer heuglijke dag... En alsnog een fotootje van de twee identieke opstapjes voor het Museum... Na de trapjes te hebben uitgetest bleken ze niet veilig genoeg. Buiten de makkelijke brede en diepe treden, werden er nieuwe balkjes op het grondoppervlak geplaatst die voorkomen dat bij het opstappen het trapje zou kantelen in de richting onder de dessel. Opzet geslaagd! Nu kan menig bezoeker, zowel jong als oud, alsnog veilig het Museumpje betreden...
 
Veiligheid alom met deze alsnog verbouwde trapjes...

*Woensdag 30 mei
De laatste voorbereidingen worden genomen voor de Open-Staldeur-Dag. Ik wil alles zo goed als hebben klaar staan. Binnen enkele dagen een tijdje op vakantie, en dan moet ook de huishouding alsnog worden bijgewerkt. En dit staat vandaag op het programma... Ondertussen het bezoek gekregen van Marcel Van Giel die me een doosje afkomstig van Frans De Bie, gevuld met vierkante moeren om op te staldeuren te zetten daar waar er nog enkele ontbraken, even kwam brengen. Ik heb steeds meer de indruk vele mensen warm te krijgen voor het slagen van het Mobiele Museum tot in de kleinste details... En dit kan ik enkel met veel enthousiasme volop toejuichen. Bedankt beide heren! Hopelijk zit de juiste maat erbij!

   
En wéérom decoreren voor de Open-Staldeur-Dag... Wat fijn allemaal... Dat dit nog lang moge duren...

En dat we niet kunnen stil zitten bewijst deze beer. Ik heb een tijd geleden meermaals een kinderrommelmarkt georganiseerd 'Kitchy-Kids' genaamd en deze beer werd hier en daar weg gezet op strategische punten uiteraard, met de nodige tekst erop. Deze beer hebben ook wij zelf gemaakt, is dubbelwandig zodat aan beide kanten tekst kan worden opgezet. Deze tekst heb ik er vandaag afgeschuurd, weerom in de grondverf gezet en terug geel geschilderd. Deze beer zie je van ver, 1m90 hoog en 1m50 breed. Hierop komt een aangepaste tekst voor de Open-Staldeur-Dag. Niet meer erop geschilderd maar door middel van zelfklevende letters. Op deze manier kan dit nog voor andere doeleinden worden gebruikt. Dus, hou hem in de gaten, 
deze 'Gust' staat weldra volop te schitteren voor 'De Stal' met alsnog een fijne boodschap...

   
Het kon niet anders zijn, een opvallende verschijning in de vorm van een beer uiteraard, trekt beslist alle aandacht op het feestadres...

*Donderdag 31 mei
Vandaag stond de afwerking van 'de Gust' op het programma. Ook werden de pijlen voor de bewegwijzering op 
17 juni aanstaande alsnog afgewerkt. Wordt er ook nog gepoetst, opgeruimd en van alles en nog wat. Wat kan het leven van een huisvrouw zwaar zijn...hahaha... De 'Gust' staat op zijn plek! Alles is klaar, éindelijk rust...! Hahaha...

     
Je kan er absoluut niet naast kijken! Hier waakt 'de Gust'... Hij verkondigt beslist een fijne boodschap in Oostmalle...

*Dinsdag 5 juni
Kalimera... Kalispera... Kreta...!
Ik veronderstel dat velen raar opkijken omwille een achternalopend dagverslag? Na een toch wel intensieve geleverde arbeid was het tijd om even te relaxen. Alvast zonnig zwoele zomergroetjes aan jullie allen vanuit een mooi en warm Kreta... Kalimera... Kalispera... (goeiemorgen...goeie avond...) Navraag of mijn Museum nog op de oprit stond was alvast positief, oef...hahaha... Ondertussen heb ik reeds op verschillende manieren vele berichten ontvangen van familie, vrienden en kennissen die alvast een uitstap plannen op 17 juni aanstaande voor de Open-Staldeur-Dag. Iedereen is dan ook méér dan welkom. Ik kijk er met zoveel zin naar uit, volledig uitgerust ik zal zijn. Als dat maar goed komt, hahaha, dat gaat beslist vonken en vuur geven wanneer ik er terug kan invliegen! Ganse planning zit reeds in mijn hoofd, ook al staat het tempo op dit moment in trage versnelling, eens weer met de luchtbanden op het Nederlandse tarmac, zal ik niet meer in te tomen zijn veronderstel ik... Ook de BREK-leden werden ondertussen aangeschreven om alsnog met hun Oldtimertrekker die dag een bezoek te brengen. Op deze manier wordt er beslist een heerlijk sfeertje gecreëerd, de geluiden van oude tractoren zijn dan ook niet te versmaden, héérlijk zijn ze! Alvast bedankt Oldtimerclub BREK, veel dank aan Marcel Van Giel omwille het mooi opgestelde verzoek gericht aan de BREK-leden... Zo ongeduldig benieuwd ik kan zijn, zal beslist worden bevestigt op 17 juni aanstaande... Wat spannend toch!  

Alvast iedereen, met de meest oprechte en welgemeende vriendschap, 
wij ontmoeten elkaar op zondag 17 juni op een aangename Open-Staldeur-dag, 
alsnog mede verzorgt door Oldtimerclub BREK!

*Donderdag 7 juni
Ja ja, een Mie in bikini, druk bezig op de laptop...  (Ik bespaar jullie de vakantiefoto's hoor...hahaha...) Ook al zou je de haren uit je hoofd trekken, er is hier weinig of geen internetverbinding... Dagelijks zit ik op mijn eigen web, ondanks het hier een prachtig weertje is. Zodoende kan ik wegdromen van mijn eigen klein Museumpje, als dat niet om te lachen is... Bemerk ik daar alsnog een klein beetje heimwee? Nog niet echt, dat gaat beslist nog volgen, heb daar altijd last van. Kan dat missen als de pest maar tegen heimwee kan je écht niets ondernemen. Het valt gewoon op je lijf... Ik zit toch al wel een klein beetje met mijn planning te puzzelen hoor. Wat gaat het worden op de Open-Staldeur-Dag? Veel bezoekers? Weinig bezoekers? Goed weertje heb ik persoonlijk voor mezelf besteld! Zoals ik verneem is het gene vette bij ons op dit moment, temperaturen van amper 15°? Wacht maar af, ik breng de zon mee! Hier stijgen de temperaturen op dit moment tot 28° in de schaduw...

 
Mie zat beslist met haar gedachten bij haar Mobiel Museum: waauwwh wat een knappe poort! Meenemen?

We zijn al veel wezen wandelen, maar Oldtimertractoren hebben we hier nog niet echt gezien. Het is te zeggen, met de busreis van het vliegveld naar het hotel heb ik er wel 3 opgemerkt. Kon moeilijk tegen de buschauffeur zeggen om te stoppen, de taal hield me echter tegen...hahaha.. Mie alsnog uiterst blij, dat begon al goed. Eens aangekomen in het hotel, jawadde, geen tracteurs meer gespot! Jammer... Wel vele wrakken van oude Vespa's die hier, versleten als ze zijn, duchtig rondsnorren. En oude motoren hebben ook hier de tand des tijds doorstaan... Wat mis ik mijn trackjes hier, wat zou ik hier liggen rondtoeren, in een heerlijk weertje genietend van een mooie locatie... Het strand oprijden met de wieltjes even in het water...lijkt me super! Tóch heimwee?

 
Met alle respect, maar dit exemplaar van een Vespa toont daadwerkelijk alle tekenen van totale verwaarlozing! Foei!  

 
Ook dit oud juweel (echter zonder zadel wat ik hier nogal heb opgemerkt) ronkt hier dagelijks stevig rond op de verkommerde straten...

Volop genieten van een heerlijk temperatuurtje in een uiterst gezellig stadje...
De huid wordt alsmaar bruiner, en de haren steeds maar lichter...hahaha...

*Zaterdag 9 juni
Wat naar alle waarschijnlijkheid in België een fris temperatuurtje waar te nemen was vandaag, was het hier in Nicolaos, Kreta om te bakken! De temperatuur bleef stijgen, iedereen zat te puffen en zocht alsnog verkoeling aan zee en zwembad. Wij hadden vandaag echter een uitstap gepland, en hebben ook daar in het nabij gelegen Ilunda de alsnog hete Griekse temperaturen aan de lijve kunnen ondervinden... Zelfs de zee bood geen verkoeling... Maar... Tot groot jolijt van mezelf, heb ik vandaag een trekker bestegen... Uit pure nood, ben al te vlug tevreden bij gebrek aan wat beters, wel eender welk merk was welkom, als het maar nen tracteur was...

 
Bij een zengende hitte van 31°C werd de zoektocht vandaag naar Oldtimertractoren met dit geluid- en geurloos exemplaar beloond... Hahaha...

*Maandag 11 juni
Bij de eerste gewaarwording s'morgens bij het ontwaken wordt je het al dadelijk gewaar: dit wordt wéérom een dag om te bakken! Wat is het toch slecht verdeeld, hier stijgen de temperaturen om half 10 in de morgen reeds over de 25°.. De terugreis nadert, toch ga ik er nog van genieten de komende dagen. Eens terug thuis is het werken geblazen, als ik dat nog maar kan na 2 weken luierikken..hahaha... Vandaag even uit de zon blijven, élke dag in deze hitte liggen bakken, niet dat wij dat doen, is niet goed voor de huid. Vandaag wordt om deze reden weerom een uitstap gepland... Het lijkt alsnog zó veraf de inhuldiging, ik vermoed dat ik met beide beentjes direct in de realiteit sta eens bij thuiskomst...  Er is zoveel werk me dat staat op te wachten... Zullen we dan nog maar even genieten van een heerlijke vakantiesfeertje? Ja hoor...

 
Het zicht vanuit de kamer is idyllisch... De rust en stilte wordt hier door iedereen erg gewaardeerd... 
Enkel het geluid van een ronkende Oldtimertrekker ontbreekt hier nog! Ik glunder al bij dat gedacht...

*Woensdag 13 juni
We zijn aan het aftellen, de vakantie is haast voorbij. Mijn mondje is al stevig aan het brabbelen over de Open Staldeur Dag. Het begint serieus te kriebelen, ik zou nog beter even genieten van een aangename vakantiesfeer, het zwoele prachtige weer, maar toch zit ik met mijn gedachten reeds volop in gang, te decoreren in Oostmalle. Naar verluid wordt er een zalig temperatuurtje van 23° voorspelt voor komend weekend. Je ziet, waar Mie Tracteur is, daar schijnt de zon! Hahaha... Ik steek ze beslist in mijn valies, het móet en zál goed weer zijn de 17de! Ondertussen, haast gehuld in een pure chocolade kleur, genietend volop van zon, zee en strand en...het eten wat hier óverheerlijk is! Gisteren werd mij een échte italiaanse schotel voorgeschoven, ik kan u verzekeren na al dat Griekse eten dat ik dadelijk tot de aanval overging! Het was super lekker! Met bolle buikje verlieten we dan ook het taverne-restaurant gelegen tussen de ligbedden van Minos Palace, middenin een groene oase met zicht op zee... Dit is puur genieten!

Ten aanval wanneer mij deze schotel werd voorgezet... Mhmmm, een Italiaanse keuken is nu éénmaal niet te kloppen!

*Donderdag 14 juni
Veertien dagen vlogen voorbij, mijn heimwee bleef echter achterwege. Dit kwam beslist door de aanwezigheid van onze laptop. Op deze manier kan je als de nood het hoogst is, alsnog redding zoeken op het internet, dingen bekijken die je nauw aan het hart liggen. Ook de kinderen hun vakantie is voorbij: Moe Mie is op komst kids! En dat ze hevig zal staan is niet verwonderlijk met de Open-Staldeur-Dag voor de deur... Vannacht vliegen we terug en kijk ernaar uit om weerom thuis te zijn... We genieten vandaag voor de allerlaatste keer van het meer dan uitgebreide ontbijt, van de vele hartelijke mensen volop bezig ons te verwennen, tevens een heerliik middagmaal op het Minos Palace domein en ondertussen staan onze koffers gepakt... België, we komen d'eraan!

*Zaterdag 16 juni
Na een goeie thuiskomst vliegen we erin vandaag. Eerste werk bij thuiskomst was wél al dadelijk het Museum in, oohhh wat mooi toch... Een goeie nacht gaan zeggen aan mijn tracks en alsnog even het bed is omwille een nachtvlucht. Zodus vandaag wordt alles voorbereid voor het vertrek van het Museum naar Oostmalle. Alle kleine spullen werden eruit gehaald, enkel de kast, bed en kachel staan er nog in. Wat kaal nu, wacht maar af, morgen is dé hoogdag van het Museum en zal het staan schitteren in alle pracht en praal... 

*Zondag 17 juni
Alles staat klaar! Ook ik sta vertrekkensklaar! Misschien tot straks?  Mag ik ook u begroeten? Groetjes, Mie

*Maandag 18 juni
De inhuldiging bleek een waar succes te zijn geworden. Mede door een stralende zon als door het grote aantal enthousiaste bezoekers... Eens de deuren open werden gezet, sijpelden nieuwsgierige bezoekers stilaan binnen, versteld ze stonden terwijl ze al dadelijk het opgestelde Museum bezochten. 'Oohhh wat mooi' werd hier en daar geroepen... Het was er beslist drummen om erin te geraken, groot is het niet dus stond er zelfs op een bepaald ogenblik een heuse meute wachtenden aan te schuiven. Meermaals hoorde ik hier en daar de spontane en tegelijk een wat uitbundige ontroering van de mensen. Dan is mijn opzet geslaagd, hier doe ik het voor! Wat een drukte, zowel ikzelf als het BREK-bestuur werden alsnog overdonderd door de vele bezoekers. Iedereen opgetogen en uiterst benieuwd met een mondje volop gevuld met vele vragen. Jammer genoeg heb ik niet de gelegenheid gehad iedereen persoonlijk te spreken. Naar schatting zijn er een 500 personen geweest. Het was ontzettend gezellig, zowel in het Museumpje als op de tractorenweide en vooral op het knusse terras, gevuld met niets anders dan lachende gezichten. De kleintjes genoten van de BREK-huifkartochtjes, het springkasteeltje, de professioneel geschilderde snuitjes en 'Mie's Mobiele Snoepkarretje' was voor hen helemaal niet te versmaden... Ook het tractorendomein werd druk bezocht, velen stonden dan ook versteld zulke oude tractoren voor de eerste maal in hun leven gade te slaan. Het geluid van enkele stationaire motoren deden sommige mensen verstomd staan gapen en vroegen meermaals waarvoor die ooit hadden gediend. Uren vlogen voorbij, heerlijke gesprekken werden gevoerd, vele geschenken werden met blijdschap en toch een iets wat verlegen Mie in ontvangst genomen, de drankjes liepen vlot, maar vooral vele mensen werden nogmaals verwend door een uiterst prachtige hobby! Dank aan iedereen, zowel bezoekers van dichtbij of veraf, de BREK-leden en het BREK-Bestuur voor een prachtige dag die beslist nog lang in het geheugen zal staan... Ik ben vele mensen ontzettend dankbaar omwille de vele ontelbare positieve reacties! Zowel mondeling, als per email, sms, kaartjes, en uiterst fijne berichten in het gastenboek op mijn web maar ook het gastenboek van het Museum... Heel fijn waren de tekeningen van de kinderen, wat een talenten ség!

     
Enkele sfeerbeelden welke menig aanwezige gisteren kon ervaren, super fijne en uiterst gezellige uren werden alsnog heerlijk gesmaakt door een groot aantal nieuwsgierige bezoekers...

     
Mag ik alsnog de John Deere-heren bedanken voor de bangelijk geweldige testrit met bovenstaand pronkstuk! Ik tril er nog steeds van!

Dank je wel Oldtimerclub BREK voor dit supermooi geschenk welke al dadelijk een plaatsje kreeg in het Museum...! 

Vandaag stond de opruim op het programma. Je houd het niet voor mogelijk, maar ik was nog steeds aan het nagenieten, en met de glimlach werd alsnog alles naar huis gebracht, mede door echtgenoot Patrick. 'Moment suprème' was uiteraard de rit huiswaarts. Zet me op mijn Landini en ik schitter zelf! Wat een uitdaging om met dat Mobiel Museum te rijden. En we gaan nog niet naar huis...oohhh neen... Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt een ommetje te maken. Heb even getest hoe mijn Landini het doet wanneer ik een brug opreed... Man, wat een geknal, héérlijk! Zonder enig probleem, het is toch maar weer een Italiaan die het hier waar maakt! Hahaha... Eens thuis netjes geparkeerd door zoon Philippe. En ik zit al te denken aan komend weekend, dan zet ik de wielen van mijn Landini én mijn Mobiel Museum richting Lanaken. Van een uitdaging gesproken, dit wordt een rit van om en bij de 130 km... Ik kijk ernaar uit! Een mooie fotoreportage van dit zalige gebeuren staat volop te schitteren in de fotogalerij... Ik moet erbij vermelden dat ik weinig kans heb gekregen om foto's te maken omwille de drukte, toch volgt alsnog een mooie reportage. Geniet ervan...

Bekijk alsnog dit unieke beeldmateriaal, een verwezenlijking door alom gekende You-Tube-Man 'Dutchurbanminer':
http://www.youtube.com/watch?v=6vYhSzDetxw&feature=relmfu  

*Dinsdag 19 juni
Nog steeds geniet ik volop na van een geweldige inhuldiging. Nog steeds komen berichten aan... Niet te geloven. Ook geschenken... Zo kwam vandaag buurvrouw Marleen met een prachtig toepasselijk kado voor Mie's Museum! Bedankt hoor Marleen, jij mag nog langs komen...hahaha.  Ik vind het een zalig kado!  Als klap op de vuurpijl kreeg ik deze morgen telefoon van een voor mij althans bekende radiozender. 'U spreekt hier met Radio 2, Nancy Cornelis...' klonk het door de telefoon. Ook zij hadden het vandaag verschenen krantenartikel in Gazet van Antwerpen over de inhuldiging gelezen. Trouwens heel goed artikel, bedankt hoor Jan Vorsselmans! (U kan dit artikel regio Noord lezen op de map 'Mie in actie'. Regio Noord wordt nog opgespoord) En de vraag was of zij een interview konden afnemen alsnog vandaag. Even aarzelend ik was, het Museum stond echter leeg, twijfelde ik alsnog geen moment en stemde dadelijk toe. Dus alle spullen werden weerom uitgepakt en in het Museum geplaatst.  Dit was beslist de moeite waard, en een warme zomerzon bezorde mij helemaal een fijn gevoel.  Het was een aangenaam gesprek, we zaten daadwerkelijk op dezelfde golflengte en genoten van dezelfde interesses... Ook de taartjes hebben heerlijk gesmaakt, de gesprekken waren zalig! Morgen woensdag tussen 16u en 18u wordt dit uitgezonden op Radio 2 in het programma, mij echter zeer bekend : 'Avondpost'. Bedankt hoor Nancy, ik heb ervan genoten! Wie had dit nu kunnen denken, en dan nog wel mijn favoriete radiozender... Bedankt Radio 2! Nieuwsgierig? http://www.radio2.be/regio/antwerpen/mie-tracteur 

 
Ik word stilaan verlegen door al die geschenken die me worden overhandigd... Dank u wel Marleen! Je bent een schatje!

 
Ook in de krant stond een artikel te schitteren van de voorbije inhuldiging. Bedankt Jan Vorsselmans! Mooi artikel!

 
Een Radio 2-wagen op de oprit, dat maak je niet elke dag mee! Bedankt Nancy Cornelis voor de fijne namiddag...

*Woensdag 20 juni
Het opgenomen interview door boegbeeld Nancy Cornelis, werd deze middag tijdens 'Middagpost' door alom bekende Els Broeckmans prachtig verwoord op Radio 2... Het was mooi in elkaar geknutseld. Dat hebben ze bij Radio 2 goed gedaan!  Ik ben nu éénmaal fan van Radio 2, dat had u beslist al wel langer door vermoed ik. U kan dit gesprek alsnog beluisteren op onderstaande link. En toen...weerom vele berichten om me te feliciteren... Dank u wel! Ondertussen staat alles klaar voor vertrek naar Lanaken. Vandaag heb ik echter nog met het penseel rond gevlogen. De raampjes werden alsnog omrand zodanig ze er oud(er) uit zien, en ook de latjes onder het dak ondergingen een verouderingsbeurt. Tevens werden ook de deuren omrand, en het resultaat is mooi. Ook achteraan onder de staldeur werd alles alnog verouderd geschilderd, je ziet het haast niet maar toch is er een verschil. Ook heb ik vandaag van een nieuwe nummerplaat, een oude gemaakt, heel primitief en mooi in zijn geheel... Het idee steekt me de kop op om een soort kleine gordijntjes te maken... Patrick is volop bezig met een constructie te maken voor het plaatsen van de spiegels, broodnodig tijdens de rit.  Op dit moment verhuist het nodige meubilair voor Lanaken in het Museum. Raampjes werden reeds gepoetst, en morgen ondergaat het ganse Museum en Landini een poetsbeurt. Verzekering werd in orde gebracht, Landini werd getankt, van olie voorzien, bandendruk nagekeken en staat nu volop te trappelen, net als ik voor vertrek. 
Ondertussen staan alle grote stukken vastgesnoerd in het Museum. Morgen staat er nog een hele hoop werk te wachten, plezante jobkes, voor mij althans toch. Ik heb enkele oude toepasselijke attributen klaar gelegd welke vast zullen gemonteerd worden op het Museum en daar steeds zullen blijven. Dit zal onderweg beslist wel de aandacht trekken, het is toch éénmaal een Mobiel Museum, niet? Zodoende kunnen nieuwsgierigen er tijdens 
mijn ritten alsnog van genieten. Wordt beslist vervolgd! Geniet alsnog van het gesprekje...
http://www.radio2.be/regio/antwerpen/mie-tracteurs-mobiel-museum  

 
Je ziet het haast niet, en tóch bezorgen de 'verouderings-schilderbeurten' nét die fijne toets... Héérlijk resultaat...!

*Donderdag 21 juni
Het lijkt net een trein die niet te stoppen is, ook vandaag werd er aan het Museum duchtig geknutseld. Voor en achter werden, zoals reeds vermeld gisteren, blijvende decoraties aangebracht. Zo werd achteraan een meer dan 100 jaar oude gieter geplaatst en gedecoreerd met een beertje, en werd een supermooie riek in gezelschap van een paar mooie oude klompjes vastgeschroefd. De verouderd geschilderde nummerplaat past helemaal in het plaatje. Vooraan op het platform alsook een paar klompjes. Nu is het daadwerkelijk een écht Mobiel Museum. Ik wacht de reacties van de mensen af, dit gaat beslist opvallen! Hahaha... En doe geen moeite hoor, het zit er allemaal meer dan stevig aan vastgeschroefd! Ook heb ik het Museum een poetsbeurt gegeven tesamen met mijn Landini. Als je het nu hoort kletteren, de regen gutst uit de lucht, hevig onweer op dit moment. (19u30) Daar gaat mijn poetsbeurt, pffttt! Patrick heeft buiten het aanbrengen van de buitendecoraties, een halve dag liggen werken aan een houder voor de spiegels op de Landini. De constructie is alsnog aangepast (verroeste buizen want deze zijn behandeld met zoutzuur) Het is niet echt mooi maar gewoonweg pure noodzaak! Deze zijn afneembaar, dus eens bij aankomst gaan die er dadelijk af! Knap stukje vakwerk, en vooral geen bibberend zicht in de spiegels omwille de stevig uitgekiende constructie, het betreft hier dan ook een gloeikoptrekker... 

   
Vandaag werd het Mobiel Museum daadwerkelijk bekroond met blijvende buitendecoraties...

 
Zonder één gaatje te moeten boren in het originele plaatwerk van mijn Landini, staan een paar spiegels gebruiksklaar 
voor vertrek naar Lanaken... Gewoonweg pure noodzaak! Maar zeer zeker afneembaar!

*Vrijdag 22 juni
H O P   N A A R   L A N A K E N   M E T    M IJ N    L A N D I N I   &   M O B I E L   M U S E U M ... Joepie!

*Vrijdag 22 juni
En dat de rit naar Lanaken goed verlopen is had ik niet anders verwacht. Mijn Landini heeft weerom een topprestatie geleverd, zonder enig probleem heeft hij mijn Mobiel Museum goed en wel naar Lanaken gebracht. De rit was meer dan zalig, geen druppel regen gezien, enkel de wind door de steeds meer grijs wordende haren en goe gezelschap... Menig mens keek beslist verbaasd op... Het geknal van de Landini trok alle aandacht, zet daar dan nog een madam op en kijk eens achteraan wat een knap Mobiel Museum! Mensen wisten niet waar eerst kijken, had ik de indruk. Ben er toch trots op, op mijn Museum, ik ben er eigenlijk een beetje verliefd op zou ik durven zeggen...  In Lanaken aangekomen, na een super héérlijke 127 km,  kreeg de 'koningin' want zo voel ik mij daar haast, een prachtige ruime plaats aan de tent. Dank u wel Limburgse Tractor Vrienden... 
Zij genieten de primeur, dit is de aller eerste keer na de inhuldiging, met mijn Mobiel Museum op verplaatsing! 
Dat wordt steevast volop genieten!

 
Zes uur in de vroege morgen, al trappelend van ongeduld met warme zonnestralen op mijn snoet...

   
Niets anders dan een stralende Mie helemaal in fierheid gehuld met haar Mobiel Museum aangekomen in Lanaken...

*Zaterdag 23 en zondag 24 juni
Zaterdagmorgen! Ik sta vertrekkensklaar met mijn volgeladen Peugeooke richting Lanaken. En mag ik u een nieuwsje vertellen? Ik slaap vannacht in mijn mooie ijzeren bed in mijn Museum! Ik ben benieuwd!

                                         
                  Hier voel ik me thuis, méér dan duidelijk waar te nemen aan mijn glimlach...
                                                            Fotograaf Nico Vrancken  0477.377.711, Lanaken 2012                            

Ja hoor, ze hebben me al dadelijk gespot in mijn ijzeren bed, hahaha... Ik moet eerlijk zijn, ik heb die ene nacht meer dan heerlijk geslapen. Lekker warme pyama, dikke fleecedeken op het matras met stro, flanellen laken erop, en een heerlijk geurende dikke warme flanellen donsdeken met dito hoofdkussen, wat wil een mens nog meer. 
De gordijntjes werden neergelaten en...ik heb zalig liggen ronken...tot 6 uur in de vroege morgen.  Dan stond de DLTV-wekdienst op mijn staldeur te kloppen... Goeie morgen!

   
En wie ligt daar helemaal verscholen tussen heerlijke flanellen lakens in koemotief...? Zalig...!

*Dinsdag 26 juni
De thuistrip van Lanaken met het Mobiel Museum is in mineur geëindigd. In Koersel heb ik een lekke band onder het Museum voorgehad. Niet zo erg zou je denken, ik had echter geen reservewiel. Vlug een telefoon aan mijn verzekering en een takelwagen was onderweg. Vele mensen stopten spontaan en boden hulp, ook de Politie kwam al vlug een kijkje nemen. Takelwagen? De ene band lag er haast af, en ik reed een 100-tal meter op de velg. Ook in mijn andere band stak een schroef. Vermits ik geen risico meer wou nemen, werd het Mobiel Museum getakeld en zou het thuis worden afgeleverd. Dit was echter geen fijne ervaring. De persoon in dienst hed zulks nog nooit opgeladen, het was een ware opgave, geloof me. Al vlug verscheen mijn reddende engel. Een super lieve en attentvolle Italiaan Cosimo genaamd, heeft mij meer dan 2 uur lang gezelschap gehouden.  We hebben heerlijk getaterd al wachtend op de takelwagen. Eens de takelwagen arriveerde is het door zijn kennis dat het Mobiel Museum veilig en wel op de takelwagen werd gehesen. Op een gegeven moment dachten ik en Cosimo dat bij het erop trekken het Museum overhelde naar de straatkant toe en zou vallen. Ook werd de dessel niet vastgemaakt en het Museum zou helemaal achterover slaan. Ook hier greep Cosimo in! Wij twee hebben echter tijdens het hijsen verhinderd dat het zou omvallen; met onze eigen bruute kracht hebben wij beide het Mobiel Museum van de sloop gered! Mijn hart klopte zo wat in mijn keel. En zo reed de takelwagen door, mij en mijn Landini achter latend. En geloof me, dit deed écht pijn... Ik zette de route verder, een nieuwe route dus werd mijn alertheid op de proef gesteld. De pech bleef me achtervolgen, heb later bij het opstappen mijn branderkop afgebroken welke een serieuze snede in mijn been gaf. En vooraleer ik thuis aankwam, het was 21u15 geworden ondertussen want het Museum had me 3 uur aan de kant gehouden, heb ik nog bij iemand gaan aanbellen voor water voor een stomende radiator... Wat een dag! Ik reed mijn straat in, het Museum stond reeds op blokken. Patrick had de wielen er reeds onderuit gehaald en vertelde me dat de chauffeur mijn schouwke eraf gereden had. Ik kan u verzekeren, ik geraakte in een lichte shock... Dit wil ik nooit meer meemaken...

         

    
Reddende engel in nood was beslist Casimo, hij was het die ervoor zorgde dat het Museum veilig getakeld werd...

 
Bruute pech voor Mie Tracteur, platte band aan de ene kant en ook de andere band was beschadigd door een vijs.
Hier kon niet meer verder mee gereden worden. Jammer van de banden, het waren er nieuwe...

*Donderdag 28 juni
Na een toch wel vrij lange zoektocht naar een tweedehans reservewiel voor het Museum, wij weerom op zoek vandaag. Jef Nuyts uit Kessel zou er een aantal hebben liggen, dus wij na het voorbije voorval dit weekend, op bezoek in Kessel... Het was inderdaad een zeer vruchtbaar bezoek, wij hebben zelfs 2 reservewielen kunnen aanschaffen. En dit door gulle schenker Jef. Héél erg bedankt hoor Jef, was ik maar eerder naar jou toegekomen... Tevens werden wij met een volop enthousiaste Jef rondgeleid in 'zijn heiligdom'. Heeft die daar wat staan, we wisten niet waar eerst te kijken... Naast een prachtig opgemaakte oude Ferguson-tractor is dit de man der éénassers, motorculteurs betreft het hier...  Goe bezig hoor, wat mensen soms min of meer verbergen werd vandaag weerom bewezen... Hebben wij toch met z'n allen een superfijne hobby!
Eens thuis aangekomen werd een wiel al dadelijk onder het Museum geplaatst... Eindelijk kunnen we met een gerust hart weerom vertrekken.... Nogmaals bedankt Jef! Fotoreportage van deze aanschaf, bovenaan op deze map...
   
Ik heb zo wat een vermoeden dat trotse Jef Nuyts al te blij was Mie Tracteur een paar reserwielen te kunnen aanbieden... Dank je wel Jef!

*Zaterdag 30 juni
We zitten niet stil hoor. Vandaag heeft Patrick het schouwke op het Museum terug bevestigt. Wat een belevenis als ik terug denk aan het verhaal met de lekke band... Best vlug vergeten denk ik. Het prachtige zomerweer heeft mij (wéérom) aan het schilderen gezet. Ik heb vandaag gans het Museum, tussen elke horizontaal gelegen lat, een schaarse streep beige verf gezet. Weerom: je ziet het haast niet maar het is er wel degelijk. Hierdoor heeft éindelijk, het Museum die 'verouderde look' gekregen waar het al zo lang op zat te wachten. Nu pas zijn de verhoudingen tussen het oude dak en de nieuwe latten één geheel. Ik ben dan ook meer dan tevreden op dit moment...

 
Museum en het oude originele schouwke welke de takelman eraf gereden had, werden vandaag alsnog weerom herenigd...

 
Éindelijk werden de verhoudingen tussen nieuw geschilderde latten en het oude dak alsnog vandaag in evenwicht gebracht...

*Dinsdag 3 juli
Wat steeds werd vergeten zal vandaag gebeuren. Ik ga onze werkuren van de voorbije 4 maanden, dit van februari tot en met mei 2012,  individueel optellen en ga ze bekend maken. De onkosten zullen we maar opzij leggen. Dit Mobiele msueum was/is een lopende rekening... Tja, maar je krijgt er wel véél voor in de plaats, niet? Hier het resultaat:
Zoon Philippe heeft 11 uren gespendeerd aan het Museum. Patrick die het Museum een ganse gedaanteverwisseling heeft doen ondergaan heeft 189 uren gezwoegd. Ikzelf kom op een totaal effectief gepresteerde uren aan 208? Hier staan beslist de vele schilderuren bij, ook al verwondert het me wel... We hebben alvast allemaal ons best gedaan, zeker echtgenoot Patrick die een beetje noodgedwongen als ik dit er even mag aan toevoegen, een mooi Musuem heeft verwezenlijkt op aanwijzingen van zijn madam en soms tot zijn grote ergenis van haar gezaag en meer dan punctuele optreden...(?) Moet kunnen hé als je al 25 jaar getrouwd bent!  
Nog tot op heden ten dage wordt eraan gewerkt. Deze uren worden niet meer geteld, het is tenslotte een hobby waar niks teveel wordt. Dit is voor mij althans nog steeds puur genieten! Begin augustus wordt het Museum opgesteld in Merksplas. Tegen die tijd wordt gans het interieur alsnog bijgewerkt met de schildersborstel. Door temperatuursverschillen en mede ook door het zetten van het hout, zijn er spleten ontstaan waar je de grondverf ziet. Dus...weerom schilderen maar... Héérlijk vind ik dat! 

*Woensdag 4 juli
Vandaag werden we verwend. Het is te zeggen, er werd een nieuw schab geplaatst in mijn tracteurkot. Je kan het al beter een magazijn noemen. Nu met mijn Mobiel Museum is het daadwerkelijk té klein geworden. Maar ik heb zo het sterke vermoeden dat dit bij veel mensen zo is... Plaats is er immers altijd wel tekort, niet? Pure luxe is dit, nu alles netjes op zijn plaats werd gezet, makkelijk erin en eruit halen. Het lijkt me net een winkel nu, met niets anders dan schatten van Mie Tracteur...hahaha...  

   
Mag ik u even voorstellen...: Mie's Mega Magazijn! Pure luxe wanneer alles op zijn plaats ligt...

*Zaterdag 7 juli
Wat kriebelen mijn zinnen om met het Mobiel Museum op stap te gaan... Volgende uitstap en een totale tot in detail uitgwerkte opstelling is gepland op 12 augustus in Merksplas, Open-Tuindag in 'Hof ter Stokere'. Dus nog even geduld oefenen, pffttt... Ik heb weinig of geen geduld, dat kunnen familie en vrienden best beamen. Ik zit dolgraag graag in mijn Museum, ik zou er dan ook overdag stiekem willen inkruipen. Het Museum staat immers op de oprit, en zou met plezier de mensen willen ontvangen en heerlijke gesprekken voeren. Neen hoor, dat gaat erover...! Of toch niet? Geduld Mie! 'Hof ter Stokere' staat reeds volledig gepland in mijn hoofd, ben vorige week reeds gaan kijken naar de locatie, waar ik juist mag staan... Zéér belangrijk in verband met de nodige hoeveelheid decoratiemateriaal. Ik zit niet stil, ken geen rust  tot alles op punt staat. Zo werk ik, alles moet op papier staan vooraleer de uitstap plaats heeft. En ik kan u garanderen, het wordt iets helemaal anders, iets totaal nieuw! Het interieur zal nóg meer de realiteit benaderen. En buiten wachten totaal nieuwe opstellingen. Wat ga ik nog niet verklappen, dat moet je maar komen aanschouwen op 12 augustus! Ik hou er nog even de spanning in, het is niet zo veraf meer, de tijd tikt alsnog vlug voorbij...

Bezet op 12 augustus? Niet getreurd... Op 18 & 19 augustus sta ik opgesteld in Sint Katelijne Waver, op de alom gekende Midzeelhoevefeesten... Ook een stevige aanrader! Beiden gedetailleerde info op 'Toppers 2012'.

*Zondag 8 juli
Fijne anekdote...
Gisteravond nam er in mijn dorp en omstreken een marathon plaats. Het 42 km lopende traject liep voor mijn deur, dus nam de Mie al vlug plaats in haar Museum welke op de oprit geparkeerd staat. Eens in het Museum hoorde ik enkel de stappen van het lopen, en gehijg van uitputting... Twee seconden hadden de deelnemers de tijd om stiekem in het Museum binnen te loeren. Van alle hoeken van het land, dat hoorde ik aan de verschillende dialecten, waren ze naar St.-Lenaarts gekomen om hun prestaties kracht bij te zetten. Al vlug nam ik plaats op mijn trapjes, de sportievelingen aanschouwend en supporterend, gewapend met een oud boek over de gemeente Brecht met allemaal mooie oude foto's in. Het moet toch een opmerkelijk zicht zijn geweest, de commentaren waren subliem. Velen riepen het uit: 'Wat een mooie woonwagen, leuke kar, knap Museum'... 'Hier sé sé, Mie Tracteur' hoorde ik ook wel ne keer roepen... 'Jij lijkt me wel een toffe madam' werd ook gezegd... Ook menig keer met de vraag of ik kon 'waarzeggen'...? Ook dit werd me reeds meerdere keren gevraagd o.a. ook in Lanaken. Ze combineren mij, met de woonwagen, waar zich misschien wel een glazen bol bevindt? Raar vind ik het wel, maar ik laat de mensen maar in hun wijsheid. Ik heb me haast 3 uren lang kostelijk geamuseerd. De deelnemers waardeerden het ten zeerste. Het Museumpje was oohhh zo mooi met de lichtjes aan. Het was er dan ook één en al gezelligheid! Even waande ik me in een andere tijd, de tijd van toen... Muisstil was het in de straat, geen verkeer, soms niemand... Héérlijk!

*Woensdag 11 juli
Vandaag was ik weer eens niet te houden en heb alsnog een bezoek gebracht aan mijn favoriete shop: de kringloopwinkel te St.-Lenaarts. Eindelijk ben ik gestuiten op 5 identieke lampenkapjes voor de luster van het Museum. Al dadelijk thuis werden de meer dan ouderwetse doch niet bruikbaar voor in het Museum varkensblazen kapjes eraf geprutst, en deze ga ik weldra voorzien van een eenvoudige stof. De luster zelf wordt alsnog met verf 'behandeld' om het zoals gepland een 'oude look' te geven...

Dit was beslist een moeilijke bevalling, éindelijk werden 5 dezelfde lampenkapjes gevonden!

En dat ik niet stil zit getuigd onderstaande foto. Ik ben volop bezig met de samenstelling voor de opstelling van het Mobiel Museum op 12 augustus in Merksplas. Een hoek van mijn woonkamer staat echter volgestouwen... Het resultaat is uiterst bevredigend. Nieuwsgierig wat het gaat worden? Kom het aanschouwen op het erf van 'Hof ter Stokere' in Merksplas...

Wéérom een tipje van de sluier... Wat is Mie Tracteur nu weer allemaal in elkaar aan het knutselen...?

*Donderdag 12 juli   Plagiaat plegen? Een ónmogelijke opdracht!
In de late namiddag kreeg ik alsnog vandaag het onverwachte bezoek van 2 meer dan enthousiaste heren, volop geïnteresseerd in mijn Museum. Vragen zoals: Staat dit te koop? Misschien te huur dan? Zou u voor ons ook zo eentje willen maken? werden op me afgevuurd... Uiteraard voelde ik me geflatteerd, je zou voor minder, maar jammer genoeg moest ik hen dienen van een negatief antwoord. Ik heb ze uitgenodigd een kijkje te komen nemen, wat het enthousiasme maar enkel aanwakkerde. Al vlug waren ze een indeling aan het schetsen, het moest hier precies vooruit gaan... Na een positief antwoord op de vraag of ze foto's mochten nemen was het hek helemaal van de dam. Ze glunderden, dat was duidelijk... 

Er werd me, zelfs toen we nog bezig waren met de bouw van het Museum, al vlug hier en daar in mijn oor gefluisterd dat dit zou worden gekopieerd. Dat ze er maar aan beginnen, was mijn antwoord. Uniek het is, kan dit gewoonweg nóóit nagemaakt worden! Beginnende met de buitenkant, het uitzicht, kleuren, verdeling van raampjes en méér dan unieke deuren, atributen buiten aangebracht, het verouderd geschilderd uitzicht, de unieke gemonteerde oude attributen erop, ik zeg het zoals het is: kopiëren is onmogelijk!  Als we de binnenkant aanschouwen: het méér dan unieke bed én kast, het gans verouderd geschilderd interieur, het zou me sterk verwonderden indien iemand dit nét hetzelfde zou (kunnen) doen. En het meest belangrijke aspect van mijn Museum is het feit dat ik hierin mijn ziel heb gelegd, mijn hart heb verpand om dit  te verwezelijken zoals het er nu uitziet, en wat uiteindelijk zijn vruchten heeft afgeworpen al mag ik het zelf verkondigen. Enkel positieve reacties zijn dagdagelijks mijn deel. Nog maar te zwijgen wanneer mijn Museumpje opgesteld staat... 
Het is, zoals ik al altijd heb verkondig, nú én in de toekomst: een ware streling voor het oog!

Mijne heren, indien u dit zou lezen, u ging mijn website even uitkammen, wens ik jullie alsnog veel succes toe. En...indien het klaar is ben ik de eerste om te komen kijken. Is dat afgepsroken? Alvast bedankt voor jullie spontane enthousiasme, de komplimenten en de meer dan positieve uitstraling die jullie bezaten, en dit allemaal voor mijn levensdroom in werkelijkheid die op mijn oprit staat te schitteren...

*Zaterdag 14 juli 
Het was een ware ontdekkingstocht vandaag, in een oude boerderij en stallingen ergens in mijn regio gesitueerd. De tijd had daar beslist stil gestaan. Daterend begin 1900 was deze boerderij al die jaren onaangeroerd gebleven en werd mij een meer dan authentiek verleden voorgeschoteld. Mijn oogjes waren te klein, ik wist niet waar eerst te kijken. Een jonge en uiterst fier en vastberaden generatie staat in voor de restauratie van deze niet te onderschatten onderneming. Al blij ik was, ik naar huis met enkele oude spullen. Gewapend met een pak oude kranten en tijdschriften, bollen koord, oude herenblaizers, zeepbakje, scheerspullen, spiegeltje etc reed ik huiswaarts met een super brede glimlach op mijn snuit. Zo ben ik tevens ook vandaag fiere eigenares geworden van een oude beddenzak, rechtstreeks vanop het stro uit de beddenbak gehaald, gevuld met...een soort kapok? Ik zag deze al dadelijk zitten en eens thuis moest alles vallen, dit ging voor! Het resultaat is meer dan overweldigend. De hoofdkussens had ik al, en nu deze beddenzak, uitgevoerd in identiek dezelfde stof als de kussens.  Niet echt toeval, ik heb immers een neus voor stoffen, heb deze dan ook járen lang verhandeld... Kijk en oordeel, het is prachtig. Met die zak bij op het bed te leggen komt het bed hoger, en nú pas, als ik dat even mag zeggen, is het bed in al zijn eenvoud vervolledigd... Bedankt Jonas en Ann, voor alle spullen die ik van jullie vandaag in ontvangst heb mogen nemen... Ik voel me wéérom een klein stukje rijker in mijn Museumpje...

     

 
Dure geschenken? Hoef ik niet, dat is beslist niets voor mij... Zo was ik vandaag daadwerkelijk in de wolken 
door deze, nog in goede staat verkerende en meer dan authentieke oude beddenzak...


*Dinsdag 17 juli 
Wat een slechte zomer wij al hebben moeten incasseren dit jaar... Al maar goed dat het heerlijk warm is binnen in het Museum. En droog! Nergens binnensijpelende druppels, het dak is immers in hele goeie staat. Ook de stalraampjes hadden, nadat we het bovenste gedeelte wat kan worden open gezet, hebben voorzien van een mousse tochtstrip, totaal geen last van enige nattigheid. We zijn er gerust in, binnen is het kurkdroog. 
Vandaag heb ik echter de vastgeschroefde klompjes doen 'plassen'.  Ze daadwerkelijk verlost van het water dat erin stond... Wanneer wordt het eindelijk zomer? We snakken ernaar, met z'n allen!

 
Wel élk onderdeel, de allerkleinste details van het Mobiel Museumpje worden beslist met respect en finesse behandeld...

*Woensdag 18 juli 
Poetsen is nu éénmaal een noodzakelijk kwaad. Ik heb het graag netjes in huis, maar een poetsbeurt van het Museum, dat is wat anders. Zo heb ik vandaag het Museum opgeruimd, de spleten in de vloer ontzien van al het hooi dat er tussen stak, vloer uiteindelijk leeg gemaakt en gedweild, stalraampjes gepoetst, stof afgedaan... 
En ik moet er eerlijk in zijn, het was héérlijk! Zéker in een warm temperatuurtje zoals vandaag. 
Mijn Museumpje blinkt, de heerlijke geur van lijnolie komt je tegemoet als je de trapjes betreed. U zal wellicht denken dat dit Museum niet té proper mag zijn, toch, ik heb het graag netjes. Zodoende staat mijn Museum klaar voor de volgende trip... Héérlijk!

   
Poetsen is niet echt aan mij besteed, doch het Museum is een zaligheid om allerlei poetsgerief te hanteren...

*Vrijdag 20 juli 
Ondanks op dit moment geveld door ziekte, was ik toch één en al creativiteit vandaag. Een naaimachine werkt nu eenmaal ontspannend voor me, dus de Mie al vlug alles uit de kast en we beginnen eraan... Onlangs had ik een leuke oude beer aangekocht in de kringloopwinkel, en heb deze vandaag aangekleed met een soort oude tijken stof, waarvan 3 geassorteerde stoffen in dit pakket zaten. Een slaapkleedje met gekantkloste kanten kraag, een meer dan grappige slaapmuts met twee leuke flosjes eraan en twee mooie superzachte kussentjes erbij. Leuke strik er nog op, en ze is om te snoepen... Voeg daaraan nog een authentiek gordijn toe dat dienst doet als laken, en je hebt een unieke mix van oude spullen. Wat doet nu een oud ijzeren bed, met oude tijken matras, zonder de aanwezigheid van een mooie oude knuffelbeer? Dit hoort er gewoonweg bij! Kijk en geniet... 
Als ik weldra ergens sta opgesteld kan je 'Marieke' alsnog komen bewonderen. In het echt is ze zóveel mooier 
als op deze kleine fotootjes...en is knuffelen beslist toegestaan... Marieke hé!

   
Neen!  Er zit beslist géén rem op me als het mijn Museum aanbelangt... Mag ik u voorstellen: dit is Marieke!

*Woensdag 25 juli 
Wat een Mobiel Museum allemaal niet kan... Wel élke gelegenheid is goed om reclame te maken voor komende Oldtimertreffens. Vermits er zich hier voor mijn deur vertraagd verkeer voordoet en ik veronderstel door de schoonheid van mijn Museum, is deze kans mooi meegenomen. Een overvol flyerstandje met wel álle informatie staat te schitteren op het terras van het Mobiel Museum... Flyers meenemen is dé boodschap! Ze staan in elk geval op een goeie hoogte, handig om mee te nemen op deze manier. En...er wordt gretig gebruik van gemaakt hoor... Goed zo!
 
Niets anders dan 'blijde boodschappen' welke te vinden zijn aan 'Mie Tracteur's Mobiel Museum' op de oprit van haar woning...

*Dinsdag 31 juli 
En we zijn weer even in gang geschoten... Wat zalig werken als je het tenminste werken kan noemen. Vandaag werd de ruwe plank bovenop het keukenblok op maat afgewerkt en bevestigd. De nodige aanpassingen werden voorzien en alsook werden deze gelijk in het gekende haast traditionele verouderingsschilderwerk gezet. Ook de ruwe plank zelf werd met verf bewerkt, zodat ze een vervuild effect verkreeg. Ook werden de 2 oude lustertjes voorzien van een koperen buisje, zodat deze vasthangen en kunnen blijven hangen bij transport. Verder werd er nog een handgreep op één van de staldeurhelften geplaatst ter ondersteuning van de bezoekers. Er werden porseleinen schakelaars geplaatst in de nabijheid van de oude schakelkast. En ja hoor, het was weerom zalig vertoeven vandaag in het Museumpje. Wel raar indien deze gans is leeg gemaakt, enkel het bed, kast, tafeltje en de stoeltjes staan er nog in. Vandaag werd ook tegelijk de inboedel uitgekozen voor komend weekend. Ik vertrek immers zondag naar Lichtaart met mijn Museum... Naar de alom bekende 'Volkoremet'...

       
Een heerlijk dagje vertoeven in het Mobiele Museumpje leverde beslist, heel wat op het palmares genoteerde jobkes... 

*Woensdag 1 augustus
Wat reeds lange tijd zat te jeuken in mijn vingertoppen, was het feit dat het houtwerk van muren en plafond in het interieur zich door naar alle waarschijnlijkheid het transport als mede warmte en vocht 'in vorm' hadden gezet. Dit resulteerde in witte ongeschilderde strepen van de grondverf op het plafond, alsook de voegen van de muren. Ik kon dit écht niet meer aanzien, ook al waren de opmerkingen dat ik overdreef misschien wel terecht? Het moét en zal goed gedaan zijn, ik neem geen vrede met onafgewerkt materiaal! Ik heb vandaag, in een broeiende hitte van 30°, alles weggewerkt met klein penseel. Zes uren werden hieraan gespendeerd, het resultaat mag er wezen, nu is het interieur weerom helemaal op punt gezet... Zomerse kledij, een heerlijk briesje door het Museum, mooi muziekje: Radio 2 uiteraard, sprankelend koel glaasje bubbels...(met de fles erbij) en veel kijklustigen die, zo nieuwsgierig ze waren, vroegen wat ik allemaal aan het doen was. 
Meer moet dat niet zijn, ik heb er dan ook weerom enorm veel deugd van gehad!

     
De sfeer is weerom helemaal ten top door het wegwerken van de vele witte streepjes op muren en plafond...
 

*Zaterdag 4 augustus
Vandaag werden alle voorbereidingen genomen voor de trip met het Mobiel Museumpje naar de gekende 'Volkoremet' te Lichtaart, welke morgen op mijn agenda staat. Het was inderdaad een dagje volop genieten vandaag! Een stralend zomerweertje kleurde mijn dag! Landini werd heerlijk verwend, Museum werd aangepikt, een heuse inboedel werd in dozen verspreid in het Museum geplaats omwille de verdeling van het gewicht, enkele mooie attribuutjes zoals o.a. een vogelkooitje werd op het Museum vast gevezen... Uren lang speelplezier werd het beslist!   Vermits we nu voorzien zijn van 2 reservewielen werden deze alsnog in jutte zakken gestoken en onder het ijzeren bed geschoven, je weet toch maar nooit... Laat ons hopen dat we deze nooit hoeven te gebruiken, ook al ligt er nu een gevarendriehoek, een krikje, en zelfs een op batterijen electrische moeraanzetter, allemaal netjes opgeborgen voor noodgevallen... 

   
Veilig op weg voortaan met deze, in jutte zakken gehulde reservewielen, verstopt onde de bedstee...

   
Speeltijd voor Mie Tracteur...! Hahaha...                                Alles klaar voor transport...? Ja hoor!   

*Dinsdag 7 augustus
De trip naar Lichtaart verliep vlekkeloos! De aanwezigheid van mijn Mobiel Museum op de 'Volkoremet' was regelrecht een schot in de roos. Ik vermoedt een 1000-tal nieuwsgierige bezoekers over mijn deurmatje te hebben gehad! De sfeer was dan ook méér dan subliem... Vandaag worden alle voorbereidingen getroffen voor de uitstap naar 'Hof Ter Stokere' te Merkplas, waar een super grote opstelling van het Mobiel Museum mét alles d'erop en d'eraan, op de planning staat! Dit is beslist een regelrechte aanrader een bezoekje te brengen.... Alle info kan u alsnog vinden op Toppers 2012...

*Donderdag 9 augustus
Vandaag werd het electriciteitsplan uitgevoerd! JOEPIE! Ik heb verlichting in het Museum! Alle bedrading werd langs de buitenkant, meer bepaald onderaan het Museum aangebracht. Op deze manier blijft het interieur gevrijwaard van overvloedige bedradingen. Er werd een verdeeldoos geplaatst en in 3 hoeken van het Museum werden tegen de vloer aan 3 stopcontacten voorzien. Boven de kast werd een schakelaartje geïnstalleerd en onzichtbaar weg gewerkt en steekt men op deze manier de lampen aan. Zodoende haal ik mijn stroom via een verlangkabel welke ik inplug onderaan de achterkant van het Museum. Ruim een dag werk, maar met een privé-electrieker in huis ging dit alles als een fluitje van een cent... Het resultaat is super mooi, gezellig en knus, mooi romantisch... Nu pas kan gezegd worden dat het Museum kompleet is. Ik ben dan ook haast euforisch, 
de verleiding is supergroot de nacht door te brengen in het Museum... Eerste werk morgen in de vroege morgen: alle zichtbare bedrading wegwerken met de verfborstel!
Hier en daar werden vandaag ook kleine herstellingen gedaan. Zoals onder andere het deurslot. Door het 
geschok van de deurhelften had het slot een diepe groef verkregen en verliep het openen van de deuren moeizaam. Dit werd echter verholpen met een metalen plaatje te zetten aan de andere deurhelft. Nu pas is waarneembaar wat een gloeikoptrekker allemaal kan aanrichten.  Het geschok is niet te onderschatten, maar dat houd mij absoluut niet van mijn Italiaan! Integendeel...
   
De tijd voor romantische zielen breekt beslist aan, met heerlijke sfeerverlichting aangebracht in het Mobiel Museumpje vandaag...

  
22 uur... "Mie Tracteur's Mobile Museum by night..." Slaapwel... zzz...zzz...zzz...

*Vrijdag 10 augustus
Wat een zaligheid vandaag op de zit van mijn Landini! Zéker met het Mobiele Museum erachteraan bengelend! En dan in zulk mooi zomers weer, wat werden we weerom volop verwend vandaag! Eens aangekomen na een veel te korte rit op de grens van Wortel en Merksplas, heb ik me heerlijk geïnstalleerd op het erf van de Hoeve Hof Ter Stokere. Mijn rijervaring, al mag ik het zeggen, bezorgde me een perfect parkeren van Landini en Museum, twee minuten bleken voldoende om me alsnog dé ideale plaats te verwerven... Ik heb al andere momenten gehad, het is haast of zelden goed hoor... Al het grote materiaal welke zich in het Museum bevond, werd alsnog geplaatst en morgen staat de decoratie te wachten. Dit alles gebeurd naar aanleiding van de Open Tuindag nu zondag aanstaande. We kruipen er vroeg in, morgen staat beslist een drukke dag te wachten... Verslag volgt beslist! 

   
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste in het land...? Mijn Landini mét Mobiel Museum natuurlijk!

*Dinsdag 14 augustus
Het was volop genieten in Merksplas, zulke mooie locatie ga ik naar mijn mening nooit meer meemaken vermoed ik... Het was er zo stil, ondanks de drukte van vele bezoekers. Dit is jammer genoeg achter de rug, ook al heeft deze plaats me beslist weten te bekoren... Dit was beslist dé ideale 'campeerplaats' voor mij! Hahaha...

   
Pure stilte, intens genieten van al wat te vinden was op het erf van Hof Ter Stokere, waaronder ook mijn Mobiel Museumpje mét  authentieke en tegelijk exclusieve buitendecoraties zoals dit oude groentewinkeltje...

Ondertussen thuis... Steeds weer zijn er mensen die even halt houden om het Mobiel Museum eens goed te kunnen bekijken. Soms nemen ze een flyer mee van komende evenementen, welke steeds te vinden voor mijn huis. Ook vandaag stopte er weer een geïnteresseerde, vol lof voor het Museum en Landini. Een vriendelijk man komende van West Vlaanderen... Ik had er wel úren mee kunnen praten, de interesses waren dezelfde, ook al weet ik niet of hij nu wel of geen tractoren had. Jammer wel...

Alles is in gereedheid voor het volgende weekend, een trip van 45 km naar Sint Katelijne Waver, een heerlijk verblijf op de Midzeelhoevefeesten staat mij te wachten, tesamen met naar alle waarschijnkijheid duizenden anderen... Het Museum staat helemaal opgeblonken te wachten voor de trip. Dit is weerom een knaller van een uitstap, waar ik uiteraard weerom haast van wakker lig... In de positieve zin van het woord wel te verstaan, het kan niet snel genoeg zaterdag zijn voor me! 

   
Na elke trip, alles weerom uitgeladen, wacht het Museum steeds weer een grote poetsbeurt... Héérlijk!

*Donderdag 16 augustus
Alles staat klaar! Vandaag reeds met de auto materiaal gaan afzetten. Ik lijk soms net een heuse verhuisfirma, hahaha... Maar beter een extra rit dan mijn antieke etalagepoppen aan diggelen niet? Onderstaande foto verschaft u mijn locatie, helemaal in het centrum van het gebeuren. Hier passeert iedereen, alsook staat vlak voor mijn Museum de op- en afstapplaats van de huifkar met paard gepland. Sfeer alom... Nu nog even geen levende bezoeker te bespeuren, alhoewel mijn bezoek vandaag vele meer dan ijverige mensen van o.a. Toerisme Sint Katelijne Waver volop in actie te zien.  Een heuse klus is het beslist voor de tuinman van het domein, alles wordt in sneltempo piekfijn en netjes gemaakt. Een groep jonge volksdansmeisjes waren volop aan het repeteren, alsook de gemeentelijke diensten druk bezig met de vele voorbereidngen voor het opstellen van de infrastructuur. Meer dan aangename verrassing was beslist de naam 'Mie Tracteur's Mobiel Museum' te zien staan op de flyer...  Hier moet ik nog aan wennen, ook al getuigt dit van enorm respect! Bedankt Toersime SKW!

   
Mijn Landini met Mobiele Museum en ook ikzelf, gaan superenthousiast en wélvoorbereid de komende Midzeelhoevefeesten  tegemoet!

*Maandag 20 augustus
Ondanks zwoele temperaturen, welke ik zeer zeker kon waarderen tijdens de heen- en terugreis met Landini én Mobiel Museum naar Sint Katelijne Waver, waren de Midzeelhoevefeesten een schitterend feest voor velen... 
Een voor mij althans 4-daags gebeuren resulteerde in een fijn volksfeest gevuld met pure nostalgie. Ook daar stond het Museum in al zijn pracht én praal, in gezelschap van mijn Landini volopte schitteren... Ontroering alom wanneer mensen het (veel) te warme Museumpje bezochten, de temperatuur was er inmiddels opgelopen tot een heuse 46°... Ondanks de hitte was de belangstelling daarom niet minder groot, integendeel. De Katelijnenaars wisten het te waarderen, samen met nog vele nieuwsgierigen uit andere gemeenten... Hier doe ik het voor, mensen blij stemmen... Beslist voor herhaling vatbaar! 

     
Genietend van een heerlijk weertje resulteerde beslist in extra decoratiemateriaal...Dan tóch 'Klein Bokrijk' misschien...?

     
Een méér dan voldaan gevoel borrelt beslist nog na...  Een weekendje vertoeven op de Midzeelhoevefeesten 
in Sint Katelijne Waver, was dan ook puur genieten! Bedankt Toerisme SKW...

*Woensdag 22 augustus
We hebben vandaag beslist ons hartje laten spreken... Op vraag van het Woonzorgcentrum 'ter Bleeke' te Oostmalle, werd vandaag het Mobiel Museumpje opgesteld, en dit in samenwerking met Oldtimerclub BREK. Een kleine 20 dames en een heer gingen in op het verzoek 'hét Mobiel Museum van Mie Tracteur' te willen bezoeken. Na een voor hun spectaculaire rit met de Lanz en huifkar kwamen ze blijgezind toe. Al dadelijk bezochten ze het Museumpje, en dat ze genoten moet ik hier niet komen verkondigen! Vervolgens werden ze volop verwend met pannekoeken, genoten van heerlijke gesprekken, werden nog getrakteerd op een foto voor de Gazet van Antwerpen, en hun dag werd hélemaal goed door de terugtrip met track en huifkar! Bedankt WZC 'ter Bleeke', prachtig werk jullie doen! Bedankt Oldtimerclub BREK, om zoveel mensen een onvergetelijke dag te bezorgen...

   
Volop genoten de bewoners van Woonzorgcentrum 'ter Bleeke' van het Museumpje op het erf van Oldtimerclub BREK...

De rit met Lanz en huifkar kende een gewéldig succes bij de bewoners én begeleidsters van Woonzorgcentrum 'ter Bleeke'... 
Bedankt Cel!

Het stond in de krant geschreven... Het Mobiele Museumpje kon ook vandaag weerom mensen ontroeren...

*Woensdag 5 september 
Niet te geloven wat het Mobiele Museum weer staat te wachten. Ik werd gecontacteerd door de VRT Tv één, de grootste Belgische televisiezender. Zij hadden graag een reportage willen maken over Mie Tracteur en haar Mobiel Museum... Ze willen de persoon achter Mie Tracteur achterhalen in een mooie reportage voor het programma 'Iedereen Beroemd' meer bepaald 'de Figuur'. Ik ben me toch wel een figuur hoor, wat gebeurt er allemaal, ik laat het maar stilletjes op me afkomen... Met veel spanning kijk ik uit naar morgen... 
Eerst even goed slapen en morgen fris en monter weer op... Slaapwel...

 
Mie Tracteur weldra op TV één...? Straks krijg ik nog échte ster-allures hoor...hahaha...

*Donderdag 6 september
Al wat ik nu mee maak in mijn leven is naar mijn mening niet meer normaal. daar is het Mobiele Museumpje beslist de oorzaak van, het blijkt aan te slaan bij velen. Ook bij de mensen van de kranten, tijdschriften en zelfs de televisie zijn er in geïnteresseerd... Zodoende hebben wij gisteren een heuse dag gespendeerd op een ware filmset. Eerste locatie bleek het thuisadres, volgende locatie een uitmuntend tripje langs het kanaal om vervolgens naar het Woornzorgcentrum 'Ter Bleeke' in Oostmalle af te zakken. Ik heb ervan genoten, van deze zalige momenten welke een ganse dag in beslag namen, van de uiterst knappe talentvolle filmploeg, van de bewoners van het woonzorgcentrum... Al wat me nu overkomt is het gevolg van mijn opzet, het Mobiel Museum brengt gewoon mensen dichter bij elkaar. En dat is beslist de boodschap die ik wil meegeven in de reportage...
J O E P I E !   F O T O' S    V O L O P   T E   B E W O N D E R E N ...

       

      
We zijn met z'n allen weerom een ervaring rijker! Bedankt Erkan, Pieter en Wouter, jullie hebben beslist puik werk geleverd!

                                  
                       TV één-ploeg volop in actie op het grondgebied van 'Woonzorgcentrum Ter Bleeke'. 
                          Een méér dan fijne ervaring met zulke prachtige mensen werd me geschonken...

*Dinsdag 11 september
Het voorbije weekend was het volop genieten op de Oldtimershow te Geel Ten Aard georganiseerd door de Vrienden van't Veld. Het Mobiel Museumpje kreeg wéérom alle aandacht, dat ik soms ben gaan lopen omwille de zóvele positieve reacties. Héél fijn hoor, maar toch even terug met beide voeten op de grond is soms aan te bevelen. Had wel stukken, één van de lustertjes was afgebroken en hing te bengelen aan de kabel bij aankomst, maar er was niet echt wat stuk. Ook stond het raampje open bij aankomst, dat was open gevallen door toedoen van het lustertje. Op een vrijdag vertrekken is tevens niet echt aan te bevelen, het was druk op de baan. Daarom is een soort plaquette in de maak welke achteraan het Museum zal worden geplaatst, met de afbeelding van een slak erop, om de mensen attent te maken dat ik traag rij en het woordje 'sorry'... Héél soms kunnen ze geen begrip opbrengen omwille de trage snelheid, ook al ben ik de eerste indien de mogelijkheid bestaat om me aan de kant te zetten... 

 
Véél geluk gehad met het afbreken van de luster aan het plafond... Maar niets bleek uiteindelijk stuk. Oef!

 
Ontwerp van een prototype van een komende plaquette om 'snelrijders' achteraan het Museum alsnog wat te kalmeren...

*Dinsdag 18 september
Een verhaal...met een geurtje...
Aller nieuwste aanwinst! Vandaag aangeschaft in de kringloopwinkel te Minderhout! Een kastje, op zichzelf niet veel bijzonders, ware het niet dat van dit kastje een 'kakkast' zal worden gemaakt... Eerst zal de rode kleur er worden afgeschuurd zodat bloot hout en een prachtige kleur ons allen zal verrassen. Dit verschaft beslist een heel andere kast. Wel wat werk al die kleine latjes afschuren, maar het loont beslist de moeite. Bovenaan zal er een rond gat worden uitgezaagd waar van deze cirkel een deksel zal worden geconstrueerd, ik zie het dan ook dadelijk 'zitten'...hahaha... Ook zal er naar alle waarschijnlijkheid 5 cm van de pootjes worden gezaagd, juiste hoogte is noodzakelijk niet? De pot staat er reeds onder, en een verdiepje lager komen de kranten te liggen welke zullen fungeren als...toiletpapier! Wacht maar af, u zal met alle plezier willen plaatsnemen op dit mooi en zeer komfortabel mobiele toilet...! Zelf ben ik razend benieuwd naar het resultaat! Dit wordt een échte trekpleister welke in de buurt van het Mobiele Museum zal worden geplaatst. Er is echter wel één tip die ik reeds nú meegeef aan iedereen die het horen wil en tegelijk aan iedereen die het niet horen wil: 
deze 'kakkast' is in de realiteit absoluut niet 'toegankelijk'! Hahaha...
   
Een authentieke 'kakkast' kon uiteraard niet uitblijven bij het mobiele Museum... Héérlijke ontdekking onlangs opgedaan 
op de Open-Tuindag in 'Hof Ter Stokere'. Bedankt Luk Van Bouwel, door jou heb ik me beslist laten inspireren...

Zoals u wellicht kan merken, de creativiteit slaat weer even op hol. Is die ooit wel geluwd, hoor ik u misschien wel denken...? Absoluut niet, ik ben dan ook constant op zoek naar nieuwe 'rariteiten' om het mobiele Museum alsnog te verfraaien... Mijn vingers jeuken, mijn hoofd bonst van de ideetjes, mijn handen trillen steeds van creativiteit!  Gewoonweg ZALIG noem ik dat! Wacht het resultaat af, naar alle waarschijnlijkheid staat dit toilet morgen volop te schitteren... Officiële ingebruikname beslist komend weekend op de Dag van de Landbouw 
te Zoersel... Echter geen 'toiletoptreden' als dat in uw gedachten zou spelen...

*Woensdag 19 september
De kast is afgeschuurd, niet echt veel werk en het resultaat is absoluut naar believen. U merkt wellicht het verschil van kleur (zie hierboven) Bloot hout, puur naturel geeft, voor mij althans nog steeds het mooiste effect. Nu nog het gat eruit zagen en een zeer toepasselijk deksel werd uit mijn 'magazijn' gehaald: een deksel van een oude melkkit doet weerom dienst, al heeft het een gans andere bestemming gekregen. Je moet het niet te ver zoeken, een oplossing ligt steeds nabij...

 
Mie Tracteur is maar al te vlug tevreden met dit mooie exemplaar van een eeuwenoud ritueel. Mag ik u voorstellen: de 'kakkast'...

*Vrijdag 21 september...De herfst begint vandaag!
De 'kakkast' is klaar! Of zal ik zeggen, 'kakgemak'... Voldoening alom! De stenen pot erin, krantenpapier derbij, even testen of de hoogte goed zit, en ja hoor... Deze is gebruiksklaar! Hahaha... Het deksel werd met een koord verbonden met het geheel, om het alsnog echter te doen lijken en eventuele slechte geurtjes te verbannen... 
De ijzeren  grendels bovenop zijn echter fantasie... Voor de eerste maal zal deze 'kakkast' kunnen bewonderd worden op de Dag van de Landbouw te Zoersel zondag aanstaande in een toepasselijk decor... 
Even proberen wordt toegestaan, wel mét de broek aan, wél te verstaan! Dit wordt beslist een zéér uitnodigende en tegelijk grappige trekpleister!

   
Zeg nu eerlijk, dit is in al zijn eenvoud toch gewoonweg puur praktisch genot, niet...?

Vandaag heb ik het genoegen gehad fijn bezoek te mogen ontvangen van een kennis uit eigen dorp. Vlijtige Vivianne had een mand vol oude kledij bij, waaronder ook de reeds lang door mij gezochte grote onderbroek. Het was een ware ontdekkingstocht. Allemaal oude spullen van de jaren '50 en '60, zoals schorten, een oude herengilet, dameskleedjes en blousjes, oude hemden... Ik was ervan in de wolken! Bedankt hoor Viv, weerom maak je iemand hemels blij met deze schenking! Dank u wel... Nu besef ik maar al te goed dat de waslijn dit weekend te kort zal zijn! Bedankt Vivianne!

Nieuwsgierigheid alom toen Vivianne vandaag kwam aandraven met een mand oude kleding... Zálig moment!

*Dinsdag 25 september...
Nog even aan het bekomen van het bezoek op de Dag van de Landbouw te Zoersel Einhoven, hou ik me vast 
aan de vele mensen die me wel honderden keren mondeling, ook per sms, emails, telefoon, berichten in het Gastenboek e.d. hebben gefeliciteerd met het optreden in 'Iedereen Beroemd'.  Ik geniet nog steeds na! 

Hieronder een kleine selectie ontvangen emails in alle anonimiteit:

*Boechout - Proficiat! Ge hebt dat goed gedaan! Groetjes...

*Wiekevorst - Mie, mooi deel op Man bijt Hond vandaag... Proficiat! 

*Leuven, Wilsele - Onlangs zag ik uw filmke op VRT. Na wat grasduinen op uw website vond ik het verhaal bijzonder fasinerend, inspirerend en vooral zo authentiek mooi en echt. Dit is zo aandoenlijk...

*Hey hallo, net Iedereen Beroemd gezien. Zalige televisie, met en over een zalige madam met een prachtige hobby, en een heel tof initiatief, die Museumwagen!! Ontroerend zelfs te zien hoe je het Museum toonde aan die oudjes!! Prachtig...

*Weelde - Proficiat, als een waardige ambassadrice van het Oldtimergebeuren in de lage landen heb je kijkend Vlaanderen weer enkele mooie momenten bezorgd. Ge moet het maar doen...

*Weelde - Mie, heb het gisteren gezien op het net het filmpje. Prachtig, doe zo voort...

*Hoi Mie, ik leerde jou mooie tractor en heel mooie wagen kennen via Iedereen Beroemd, en het sprak me direct aan. Mie, blijf vooral doordoen met wat je bezig bent, heel mooie dingen die je daar hebt...

*Brazilië - Hallo Mie, de tv stond op België VRT en er kwam een reportage van je met aanhanger bij ouderen. Gefeliciteerd met je initiatief, je site, je hobby. Groeten uit Brazilië...

*Sint Katelijne Waver - Heei Mieke, of zeg ik Rosette? Wat een verrassing dat ik je bij VRT (via de redactie) 
zie opduiken. Ik ben er heel blij om en zelfs een beetje trots dat ik je ken. De manier waarop je je verhaal doet blijft me boeien, heel leuk en ongedwongen. Alvast proficiat!

*St.-Lenaarts - Beste 'Iedereen Beroemde' en nu dus jij ook Rosette...

*Geel - Dag Rosette of moet ik Mie zeggen, mag ik je proficiat wensen met je TV-optreden, gewoon knap gedaan. Nog veel succes met je knappe site...

*Sint Katelijne Waver - Waaaauw Mieke! Wat een reportage! Ik ben en helemaal weg van!
Zo zie je maar dat jouw werk meer dan gewaardeerd wordt!

*Hey Mie, ben terug thuis, heb eens gekeken naar het filmpje op uwe site van 'Iedereen Beroemd'. Mooi! 
Ge gaat nog nen echte BV worden!

*Edegem - Beste Rosette, ik heb je documentaire op TV online gezien, prachtig werk dat je doet voor ouderlingen!!

*Woensdag 26 september...
Op winterslaap?
Gisteren  onderging het Museumpje een grondige poetsbeurt. Het was weer eens de moeite, het verschil was dan ook bevredigend na deze heerlijke 'opblinkbeurt'. Alles werd eruit gehaald, tot de met schapenwol gevulde beddezak toe. Eens alles opgedroogd werd het Museum beperkt vol geladen, en steeds klaar om te bezichtigen. Ook staat tevens het 'kakgemakje' erin, zulk zalig zicht hoor! Het seizoen laat echter naar alle waarschijnlijkheid niet meer toe ergens naartoe te rijden, zodus staat het Museum opgesteld op de oprit, absoluut zéér goed beveiligd tegen ongewenste bezoekers! Indien u graag een kijkje wil komen nemen, laat het maar weten! Altijd welkom! Stuur een mail naar info@mietracteur.be Zodoende is het Museumpje nog even niet in zijn winterslaap gehuld, en ben ik naarstig op zoek voor een onderdak voor komende winter, liefst dichtbij huis...  
Wie weet een locatie?
   
Alles weerom 'spic & span' in het Mobiele Museumpje vandaag, alvast klaar voor mogelijke nieuwsgierige bezoekers...


*Donderdag 27 september...
Als het jeukt...moet je krabben...
Het wordt stilaan kouder... De koolmeesjes en pimpelmeesjes staan te fladderen van ongeduld al wachtend op een lekker gevuld voederhuisje. Eens in desbetreffende winkel (Aveve) zag ik iets dat beslist mijn aandacht trok. Het betreft een rol aan elkaar gestikt rijststro, welke gebruikt wordt als winterbescherming geschikt voor planten. Mijn krakend creatief kopke begon alweer te werken, dit kan ik beslist gebruiken! Heerlijk in mijn nopjes thuis aangekomen, werd de beddezak in het Museum eruit gezwierd. De rol werd ontrolt, uitgeklopt en uitgerokken en om het matras gelegd. Daarop weerom terug de opgeklopte beddezak en... Wat een resultaat! 
Zo simpel als wat en nét echt! Vermits ik niet altijd stro heb is dit beslist dé ideale oplossing. Maar wat een gekriebel, ondanks ik de rol buiten heb open gemaakt ligt mijn huis er vol van, het strokruim ligt zelfs daadwerkelijk tot in mijn kleren, pfttt... Heb er echter alles voor over hoor, waar het jeukt, zal ik dan wel krabben...hahaha... En met de portie jeukende creatitviteit vandaag, die heb ik alsnog onder controle gekregen...

 
Héérlijk vertoeven in en rondom het Museumpje vandaag...

   
Laatste nieuwigheid was deze strorol, op het matras aangebracht! Dit benaderd alvast het meest de realiteit van vroeger... 

Super leuke anekdote...
Ben het al wel gewoon, vertraagd verkeer, nieuwsgierig ze zijn om even binnen te gluren in het Museum waar ik in alle fierheid steeds weer mijn staldeuren van open zet op de oprit voor mijn huis. Een vrachtwagen met Nederlandse nummerplaat stond stil voor het Museum. De chauffeur nam met zijn gsm enkele foto's. Mie uiteraard vliegensvlug naar buiten, wat fijn dat ik net dit moment had opgemerkt... 'Ongelooflijk mooi gedaan' wist de stralende chauffeur me te vertellen. Ik heb hem dan ook dadelijk naar mijn website verwezen... 
Bedankt hoor!

*Vrijdag 28 september...
Altijd fijn om leerlingen van de Lagere School terug te zien. Zij zitten ondertussen allemaal in het Middelbaar en genoten een vrije dag. Allemaal een flink pak gegroeid en opmerkelijk beleefd, één voor één, dat mag gezegd! Van ver hoorde ik ze al roepen: Daar is Mie Tracteur'...hahaha... Nieuwsgierig zij waren kwamen ze een kijkje nemen. Al vlug met z'n allen in het Museumpje, ze genoten ervan, en ik ook! Ze kregen een rondleiding in het Museumpje, even naar de koi's gaan kijken in de tuin en uiteraard werd mijn overvol tracteurkot ook onderworpen aan een heuse bewonderingsvolle keuring. Jonge heren, jullie mogen nog op bezoek komen hoor, het was me een hele eer! Groetjes aan de Mama's en Papa's... Niet vergeten hé..!

 
Allemaal en één voor één toffe gasten op bezoek vandaag op het erf van 'Juffrouw' Mie Tracteur...

*Maandag 1 oktober...
Een bezoekje aan mijn Limburgse Tractor Vrienden het voorbije weekend te Lanaken bracht me, buiten een blij weerzien en heerlijke gesprekken, dit geweldig krantenartikel op. 'Tractorweekend pakt uit met primeur!' was de titel en stond toen te schitteren in het Belang van Limburg, meer bepaald de 'Goed Nieuws Krant'. Als dat geen goed nieuws is hé? Het was een feit, zij hadden beslist dé primeur, deze trip was de aller eerste met het Mobiel Museum erachter aan. Wat een voldoening dit artikel me beslist schenkt... Hieronder de geschreven tekst:

Wie dacht alles gezien te hebben op het tractortreffen van de Limburgse Tractor Vrienden heeft naast de waard gerekend. De twaalfde editie kon afgelopen weekend met een primeur uitpakken. Daar zorgde Rosette Moscato, de ietwat exentrieke tractorvrouw uit Brecht. De etalagiste bouwde een vervallen werfkeet om tot een mobiel minimuseum over het vroegere plattelandsleven. Met haar Italiaanse Oldtimertractor trok ze de gerestaureerde woonwagen over een afstand van 127 km naar Lanaken. 'Dat gaf onderweg heel wat bekijks', lacht ze. 'Over het concept van een mobiel Museum over het vroegere plattelandsleven dacht ik een jaar lang na' (ook al zit dit reeds 10 jaar in mijn hoofd) De restauratie van de werfkeet en de uitbouw van het Museumpje namen 4 maanden in beslag. "Mie Tracteur's Mobiel Museum" viel in Lanaken voor het eerst te bewonderen en vormde meteen dé blikvanger van het succesvolle tractorevenement. GK/foto GK

    
En dat het een primeur was dat weekend bij onze Limburgse Tractor Vrienden, kunnen velen alsnog beamen...
Bedankt Belang van Limburg, bedankt Guido Kerckhoven, mooi artikel vergezeld van een knappe foto!

*Dinsdag 2 oktober...
Joepie! Kachelbuis gevonden!
Mijn bezoek in Zoersel Einhoven op 23 september laatstleden heeft beslist zijn vruchten afgeworpen. Ter plaatse had ik mensen ontmoet die naar verluid de juiste kachelbuis zouden hebben liggen voor de aansluiting van mijn kacheltje in het Museum. En dat het mensen zijn die zich aan een belofte hielden heb ik vandaag daadwerkelijk ondervonden. Ik had de eer een verlossend telefoontje te mogen ontvangen met de boodschap, dat zij toch wel wat 'bruikbaars' in hun bezit te hadden. Afspraak werd vast gelegd en reeds enkele uren later werd mijn geduld alsnog beloond! Deze vriendelijke mensen bezaten inderdaad de juiste maat, een oude zinken buis van ruim 2m5 lang werd me zomaar geschonken. Ik voelde me beslist de hemel te rijk! 
Bedankt Osteopaat Marc Cornelissen & Co voor de buis, maar ook voor de fijne ontvangst daar bij jullie...

   
Wel hélemaal in de wolken vertoefde ik vandaag met de uiteindelijke vondst van een kachelbuis  voor het Godin-kacheltje...


Kacheltje, kacheltje in't Museum op wielen, wie wordt er weldra de zaligste en verwarmt vele zielen? Jij!

*Woensdag 3 oktober...
Aller nieuwste aanwinst: een trio van stoeltjes, aangeschaft in de vernieuwde kringloopwinkel te Wuustwezel... Nu écht niet om aan te zien, meer bepaald in een afgrijselijke kleur gesapt, maar hier kan ik beslist wat mee doen. De meer dan originele kleur kan u reeds zien op de onderkant van de zitjes. Op zichzelf getuigen deze stoeltjes van zware kwaliteit. Ik vermoed dat ze niet echt oud zijn, maar wacht even af. De kleur wordt er weldra af geschuurd, ze zijn reeds heerlijk bewerkt op de zit met kleine kapjes erin. Door het afschuren krijgen ze een oud uitzicht, indien dit niet voldoende zou zijn naar mijn normen, zal ik deze nog bijschilderen...je weet wel zoals het interieur in het Museum. Deze kunnen overal worden weggezet, binnen maar ook buiten het Museum. Mijn idee was hiervan een toren te maken voor op een tafel te zetten. Vermits ze 3 verschillende en in verhoudingsgewijze diameter bezitten is dit ideaal geschikt om te stapelen. Met in het achterhoofd een mooie Kersttafel te creëren eind oktober op de Oldtimerbeurs in de Velinghallen van Hoogstraten. Door deze toren verkrijg je het effect om allerlei etenswaren te presenteren, aangaande het thema. Weldra krijgen deze stoeltjes een nieuwe bestemming door ze een meer dan unieke oude 'look' te bezorgen, wat ze beslist onafscheidelijk zal maken van het Museum. Gewoon even afwachten, weldra ziet u hiervan het resultaat! Dit wordt mooi!

 
Een trio van stoeltjes worden weldra herschapen tot ware presenteerniveau's ter etalering van een heerlijke Kerstsfeer...

*Zaterdag 6 oktober...
Het houd niet op, zeggen ze hier wel eens... Zo ben ik vandaag fiere eigenares geworden van... 3 oude en meer dan originele barkrukken. Weerom een vondst welke veroverd in de kringloopwinkel te Wuustwezel. Zo hevig ik was heb ik ze dadelijk één voor één afgeschuurd, en... Wondermooi zijn ze! Heb reeds een kleine oude cafétoog in hetzelfde genre, dus ze zullen er prachtig bijstaan.  Deze interieurstukken zal u weldra kunnen aanschouwen... Oordeel zelf, ik vind het althans echte juweeltjes...

       
Mie in actie! Deze heerlijke krukken zijn vanaf vandaag de mijne en passen weldra in het plaatje... Wait & see! 
Zijn ze niet mooi, zo helemaal in hun blootje gezet? Hahaha...... 

*Donderdag 11 oktober...
Weerom een stukje rijker in het Museum... Het kon niet uitblijven... Een gans leven te hebben versleten tussen allerlei stoffen, stuitte ik per toeval op een oud stuk kant deze week. En het begon weer te kriebelen, mooie gordijntjes werden vandaag in het Museum op zeer primitieve wijze geïnstalleerd... Het resultaat is prachtig, 
het geeft weerom dat ietsjes oude 'cachet' van vroeger weer. Ben dan ook weerom méér dan in mijn nopjes...

        
     
Kleine gordijntjes in oude kant konden absoluut niet ontbreken, een ware 'must' in het Mobiele Museumpje...

*Zaterdag 13 oktober...
Héérlijk op 4 stevige pootjes? Euh...wieltjes?
Er worden plannen gemaakt om onder het Mobiele Museum een dubbel-as te plaatsen. Het verleden vertelde ons dat de stevigheid van de aanhanging te wensen laat en door het geschok herstellingen dienen te worden uitgevoerd. Om deze reden zal naar alle waarschijnlijkheid tegen volgend seizoen 4 wielen onder het Museum staan, wat op zich vele voordelen met zich mee brengt... We kijken ernaar uit!

Een schets van een komende dubbel-asser onder het Mobiel Museum  toont ons een professioneel beeld...

*Donderdag 18 oktober...
Vandaag werden de voorbereidingen genomen voor het bezoek welke morgen staat gepland met mijn oohhh zo mooie Mobiele Museumpje, naar het Woonzorgcentrum Het Buitenhof te Brasschaat. Alle kleine spullen werden in dozen gestoken, en morgenvroeg wordt alles stevig vastgesnoerd, klaar voor transport... Ik kijk ernaar uit!


Woonzorgcentrum Het Buitenhof te Brasschaat: ik ben er klaar voor!

*Dinsdag 22 oktober...
Ondertussen werd een volgend Woonzorgcentrum bezocht, De Halmolen te Halle-Zoersel. Ook hier, net zoals Het Buitenhof te Brasschaat, een hartverwarmend bezoek met ontroering alom! Hier doe ik het voor! Nu gaat mijn Landini stilaan op winterslaap, wordt de radiator alsnog verzorgd, en worden vele voorbereidingen getroffen voor het komende Sinten Museum om vervolgens daarna een Kerst Museum in te richten. En dit allemaal vlak voor mijn deur... Wat mijn Museum allemaal niet te bieden heeft!

Eerst een Sinten Museum en nadien...Vanaf 10 december te bewonderen... "Mie Tracteur's Mobiel Kerst Museum"...

*Woensdag 7 november
Het Sinten Museum...
We zijn er weer eens even terug. Op dit moment is het seizoen voorbij, en  ben ik even aan het bekomen... Het was een druk jaar, er werd wel 14 keer uitgerukt met het Mobiele Museum, wat op zichzelf heel wat werk inhield. Niets was me echter teveel, het schept, nog stééds, zoveel voldoening... Héél even ben ik bekomen, want...het Mobiele Museumpje staat alweer helemaal ingericht op de oprit. Voor een keer niet mobiel, het staat mooi te pronken voor mijn deur! En neen, nog niet als Kerststal maar als een heus Sinten Museum. Weldra is de goede oude Sint met zijn Pieten weerom in het land en dan moet zijn slaapplaats toch klaarstaan, niet?  Alle oude speelgoed, nog zulke passie van me, werd uit de kasten gehaald. Sintattributen werden aangebracht, Sintenstaf inbegrepen...  Rode gordijnen werden opgehangen omwille de privacy van deze goede man, gouden strikken geplaatst...  En al het oude speelgoed opgesteld. Wat héérlijk toch...  Het is zo mooi, je voelt je dadelijk weer heel even terug kind. Hiervan staat reeds een fotoreortage in de fotogalerij en kan je alsnog heel even mee de sfeer opsnuiven. Eens je de deuren opendoet, snuif je dadelijk de geur van chocola en speculaas, mhmmm... Zodoende werd een email verstuurd naar 3 omliggende scholen met de uitnodiging met de allerkleinsten een kijkje te komen nemen.  Plannen worden gemaakt betreft de veiligheid, we zitten immers haast op de straat. Plan werd al vlug uitgewerkt, er komt een soort afrastering even op de straat en aan beide kanten gevarendriehoeken om het verkeer attent te maken van deze méér dan belangrijke bezoeken! Bovenop worden de kinderen nog volop verwend met een tas warme chocomelk en een snoepje...  Indien er graag iemand een bezoekje wil brengen, u bent steeds welkom met uw bengels in de Vaartkant links te St.-Lenaarts. 
Afspraken naar info@mietracteur.be ... 
 
Daar wordt aan de deur geklopt, hard geklopt, zacht geklopt... Alle kinderen hartelijk welkom in het 'Sinten Museum...'

Van 10 november t.e.m. 7 december - St.-Lenaarts - (B) Het Sinten Museum...
Iedereen meer dan welkom in eigen gemeente St.-Lenaarts, deelgemeente van Brecht. 
Mie Tracteur's Mobiel Museum werd omwille de tijd van het jaar, voor deze gelegenheid helemaal omgetoverd in een zalige Sinterklaassfeer. Ganse inboedel werd vervangen door een eigen collectie van oud speelgoed, nog zo een passie van me. Het lijkt net of de Sint en zijn Pieten hier verblijven... Tijdens deze periode staan de staldeuren elke dag open van 13u tot 18u. Groepen kinderen verdienen extra aandacht en worden alsnog speciaal verwend. Indien u de trip niet kan maken, kijk en geniet alsnog in de fotogalerij 2012, mapje 'Het Sinten Museum'. Wil u dolgraag de sfeer aan den lijve komen ondervinden, de geur van chocola en speculaas komen opsnuiven, de staldeuren staan dagelijks open. Iedereen hartelijk welkom in de Vaartkant links te 2960 St.-Lenaarts. U kan er beslist niet voorbij, wegwijzers staan dan ook op de hoeken van deze straat net even buiten het centrum. Dit is beslist een héérlijke uit-tip voor jong én oud(er) Indien u met een groep kinderen wil langskomen graag een seintje naar info@mietracteur.be zodat ik beslist die verrassing kan klaar zetten. En met wat geluk kom ik u allen persoonlijk begroeten... Zalige tijd die Sintentijd, niet?
 
Wie smelt er hier als sneeuw voor de zon voor beertjes...? Ja hoor, Mie Tracteur...

*Donderdag 15 november
We zijn een weekje verder met het presenteren van Het Sinten Museum op de oprit. Reeds vanaf dag twee, een stralende zondag met als gevolg veel fietsers en wandelaars, had het Sinten Museum behoorlijk wat bezoekers met alsook z'n kleine bezoekertjes gehad. Ik heb er geen woorden voor, ik zou het willen schreeuwen van de daken, maar dit is toch zó mooi om af te zien... Leuke commentaartjes te zien aan vele spontane glimlachjes op de snuiten van zowel groot als klein! Morgen ga ik het interieur met ganse inboedel even terug op peil brengen, alles een beetje herschikken, een ander zicht geven... En vervolgens alles tot in detail, op de gevoelige plaat zetten. Ondertussen heb ik immers weerom nieuwe 'Sinten-aanwinsten' gedaan in mijn favoriete kringloopwinkel te St.-Lenaarts... Met de nieuwe fotoreportage kan iedereen ervan genieten van op afstand. 
Niet getreurd hoor, iedereen nog steeds hartelijk welkom! Vanaf volgende week verwacht ik de eerste afspraken met de kleuters van omliggende scholen... Ik ben zéér benieuwd!


"Iedereen hartelijk welkom" verkondigen de Zwarte Pieten deugenieten!

*Donderdag 22 november
Elke dag weer een stapje dichter bij de verjaardag van de Sint. En dat begint op te vallen, elke dag meer bezoekertjes aan het Museum. Zéker even nadat de schoolbel is gegaan, woensdagnamiddagen of in het weekend. Affiches werden in eigen dorp verspreid, en hier en daar alsnog een extra pijl neergezet, met een schattige knuffel eraan. Ik wil zoveel mogelijk kindertjes bereiken, ze even doen glunderen wanneer ze voor de deuropening van het Sinten Museum verwonderd staan te kijken... Kleuterschool 'De Schakel' brengt weldra een bezoekje met haast 100 kleutertjes. Dat wordt genieten, maar ook tegelijk even de handen uit de mouwen halen. Niets is me teveel, ik kijk er dan met veel enthousiasme naar uit! Jullie zijn allemaal welkom!

 
Even de pijlen volgen en je bent er zo! Ik kijk ernaar uit... En heb je vragen, kom dan even snel aanbellen...

*Donderdag 29 november
Kindertjes op bezoek!
De reservaties lopen binnen... En... Vandaag wordt het dik genieten! Eerste, tweede en vijfde leerjaar van de GLS 'De Schakel' komen een kijkje nemen naar het Sinten Museum. De ingrediënten voor warme chocolademelk liggen klaar, snoepjes worden uitgepakt, balonnen opgeblazen, dit wordt volop genieten van lachende kindersnoeten! Ook gisteren in de namiddag was het reeds druk, vele kinderen wilden absoluut komen kijken en mama's vertelden me dat ze er allemaal over bezig waren aan de schoolpoorten over mijn Sinten Museum. Wauuwwhhh! Wat een eer! En nog een nieuwsje: ook vandaag komt de Gazet van Antwerpen, met boegbeeld en reporter Jan Vorsselmans een verhaal neerpennen en de fotograaf van dienst komt dit gebeuren beslist vereeuwigen... Weerom even met de voetjes van de grond...help! Hahaha...  Verslag volgt beslist! Ook door mezelf worden foto's genomen en verschijnen één dezer dagen in de fotgalerij map Sinten Museum...

Ook Het Nieuwsblad heeft zich zo net gemeld, journalist Neel Vermeiren is op komst, ook deze namiddag voor een intervieuw en foto... Amai...euh...hou die voetjes op de grond Mie...! 

En hier het resultaat!

www.gva.be  Jan Vorsselmans 

http://www.gva.be/regio-antwerpen-noord/brecht/mie-tracteur-verwelkomt-kinderen-in-haar-sintenmuseum.aspx   

Gazet van Antwerpen/Metropool,zaterdag 1 december 2012

Gazet van Antwerpen/Noord,zaterdag 1 december 2012 

www.nieuwsblad.be  Neel Vermeiren  

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLNVE_20121129_003

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20121130_00387047&_section=
63135725&utm_source=nieuwsblad&utm_medium=newsletter&utm_campaign=regio-nb  

Het Nieuwsblad, zaterdag 1 december 2012
 

Ondertussen lopen de reservaties binnen... Het concept slaat aan, de voldoening die ik ervaar is meer dan gewéldig. Steeds weer even vrolijk indien er een klas op komst is. Museumdeurtjes worden geopend, de afschrempaaltjes met knuffels aangebonden worden geplaatst, de musziek wordt gestart, de kaarjes uit veiligheid wel nepkaarskes worden aangestoken, de chocomels staat lauw, de snoepjes staan klaar op tafel, en vol ongeduld wacht telkens weer op de kindertjes... Wat kan het leven toch zó mooi zijn!

*Dinsdag 4 december
Weerom een reservatie vandaag van de Gemeenschaps Basisschool In't Groen uit eigen dorp. Het 1e en 2de leerjaar stonden op mijn bezoekerslijstje. Zij kwamen per autobus, en ook hier weerom blije kindersnoeten en opgetogen Juffen. Het was zulk zalig moment, de kinderen waren allemaal zo braafjes, we genoten van alles en iedereen. In het Sinten Museum was de sfeer zo sereen, zo heerlijk warm, ondanks de koude... De chocomelk werd gewaardeerd, de snoepjes lekker bevonden, en een reservatie voor volgend jaar werd reeds onder luid gejuich beklonken...hahaha... Dank jullie wel met z'n allen voor jullie fijne bezoek!

*Donderdag 6 december
Joepie, de Sint is jarig...! En ook vandaag stond het bezoek van de 4-5-jarige kleuters van Basisschool In't Groen op de verlanglijst. Zij komen vandaag een kijkje nemen, ik kijk er met zoveel enthousiasme naar uit...
Het was meer dan heerlijk genieten tussen een groep van 19 kinderen. Wat een enthousiasme, wat een spontaniteit van de kinderen, ik ben tenslotte een vreemde persoon voor hen. Dit is beslist voor herhaling vatbaar, dit doe ik volgend jaar weer!

                       Tot volgend jaar brave kindjes!
Haast 100 kinderen waren uiterst opgetogen met het bezoek aan het Sinten Museum. Voor 80 andere kindjes kwam hevige sneeuwval roet in het eten gooien zodat hun bezoek niet kon doorgaan... Héél jammer, maar... Nieuwe afspraak beslist volgend jaar!

  www.hln.be Het Laatste Nieuws was inderdaad op de afspraak vandaag... 
Doch door omstandigheden zal er geen artikel verschijnen, wat jammer... Alvast excuses van desbetreffende krant en van mezelf. Door de redactie werd besloten om alsnog een artikel te maken over het komende 
Kerst Museum... Wordt beslist vervolgt!

Ook het magazine van de gemeente Brecht zette enkele personen in de kijker! Dank je wel! Heb ik talent? Hahaha...

*Zondag 9 december
Vandaag wordt Het Sinten Museum volledig leeg gemaakt, alle Sintenspullen worden voor een jaartje opgeborgen, het Museum wordt helemaal gepoetst als het weer het toelaat tenminste... Brrr wat is het toch koud ség! En vervolgens worden alle spullen voorzien voor het komende Kerst Museum boven gehaald... 
En dan zit deze dag er beslist op voor vandaag!  Help! Ik tril van enthousiasme...hahaha...

"HET KERST MUSEUM..." Kom en geniet een uniek Kersttafereel anno 1950...
                                          
"Mie Tracteur's Mobiel Museum
werd volledig omgetoverd in een fonkelmooi Kerst Museum...

Iedereen méér dan welkom tot na Driekoningen in de Vaartkant Links 5 te 2960 St.-Lenaarts. 
Het Mobiele Museum van Mie Tracteur, zo net nog 'Het Sinten Museum', werd weerom volledig omgetoverd tot een mooi en sfeervol “Kerst Museum”  welke u allen staat te wachten...
(het woord Kerststal vind ik ouderwets, daarom deze vernieuwde benaming...)  

Even verdiepen...
"Dit concept zit al jaren in mijn hoofd. Een Kersstal om mijn manier. Voor de eerste maal realiteit. Het geeft een eigen visie weer op het Kerstgebeuren. Geen strakke kille beelden met drappages om het lijf, neen. Een jonge frisse eigentijdse kijk, samengesteld door mijn eigen visie. Een visie die geluk weergeeft, warmte, speelsheid, bezorgdheid om het komende kindje. Een zicht zoals het vroeger was in de jaren '50 '60... Met weinig luxe maar volop gevuld met liefde en genegenheid. Ook en vooral een haast ongekende zalige rust. Wanneer u alles gade slaat, zou u als het ware de sfeer daadwerkelijk kunnen proeven. Daarom geniet van het zicht, van wel elk detail. Dit is geen gewone Kerststal, maar een Kerst Museum, helemaal gevuld met mooie dingen. Alle spullen werden weloverwogen uitgezocht, authentiek bevonden, om alzo het plaatje kompleet te maken. Het lijkt net even of alles tot leven komt bij het aanstaren... Ik hoop dat het u allen kan bekoren. Er volop van genieten is beslist dé boodschap! Mij rest alvast nog iedereen fijne Feestdagen toe te wensen en beslist in 'goe' gezelschap!"

*Maandag 10 december
Gisteren werd gans het interieur van het komende Kerst Museum opgesteld. Na een stevige poetsbeurt, was alles al gauw 'spic & span'. Het is beslist een heuse uitdaging, dit is tenslotte ook allemaal nieuw voor me. Het resultaat is betoverend... Nooit had ik gedacht dit in elkaar te krijgen, het ganse concept klopt als een plaatje, alle details zijn aanwezig. Het is een Kerst Museum, maar toch wel vrij uniek als ik dat mag zeggen. Ik heb er mijn persoonlijke toets aan gegeven, mijn visie op het Kerstgebeuren. Geen klassieke heiligenbeelden met drappages om het lijf, maar twee eigentijdse jonge mensen die allebei in blijde verwachting vertoeven. De authentieke babyuitzet ligt klaar, 'bakske vol met stro' wordt aan gewerkt. De Kerstsfeer druipt van het plaatje, de geur van dennentakken komt je tegemoet... Ik ben meer dan tevreden. Het is zó mooi naar mijn mening... Vandaag nemen de buitendecoraties plaats. Ondanks de vriestemperaturen, ook weer nieuw voor me, gewapend met dikke jas, dubbel paar sokken en donzige wanten ga ik er tegenaan. Het Museum is reeds aangekleed met Kerstgroen, dit was een absolute prioriteit, in één oogwenk weet je waarover het gaat nu! Wéérom vertraagd verkeer voor mijn deur, voorbijgangers weten maar al te goed dat Mie Tracteur wel altijd wat in petto heeft...

Op dit moment vertoef ik een beetje in een periode waar ik zeer gevoelig voor ben. De Kerstperiode doet een mens steeds weer nadenken over het leven, met al zijn 'ups' en 'downs' en al zijn ondernemingen. Op dit moment kan ik mijn zinnen op niets anders focussen dan dit Kerst Museum, soms tot grote ergernis van mijn gezin. Ik voel me soms een soort kunstenaar, soms erg onbegrepen door de mensen. Ik borrel van creativiteit, gewoonweg onbedwingbaar! Ik ben nu éénmaal niet te houden! Als ik dit verwezenlijkt krijg, dán pas kan ik zeggen dat ik een tevreden mens ben... Ik leg de lat misschien hoog, ik hoef me helemaal niet meer te bewijzen, maar ik beschouw dit haast als een levensverwezenlijking... Dit concept zit dan ook reeds járen in mlijn hoofd te pruttelen... 
Begrijpe wie kan... 

Vaak hoor je de mensen zeggen dat er nergens nog een echte warme Kerstsfeer hangt. Hoe dat komt? Het jachtige leven anno 2012 heeft daar beslist wat mee te maken. Geen tijd, iedereen is alsmaar druk bezig maar vergeten toch wel de kleine dingen in het leven, die toch oohhh zo belangrijk zijn. Miin opzet met het Kerst Museum is klaar en duidelijk: ik wil de mensen ontroeren, ze tot rust brengen, ze een warm gevoel brengen, terug gaan naar vroeger waar men nog de tijd vond om al was het maar eens met elkaar te praten... Onze luxe verdringt het warme menselijke aspect in ons leven... Mijn opzet steeds weer, mensen doen genieten! Of het lukt, moet u persoonlijk komen ervaren aan de staldeurtjes van het Kerst Museum...

De unieke geur van verse dennetakken komt je beslist tegemoet bij het openen van de Kerst-Museum-staldeuren...

*Woensdag 12 december
Het verliep niet echt naar wens gisteren... Na de opstelling naast het Kerst Museum ben ik ermee gestopt, ik was niet tevreden. Vandaag hernemen we deze opstelling en bekijken of we het op een andere manier kunnen opstellen... Niet dat ik alle tijd heb, het moet echter naar mijn zin zijn...

14u30... Het gaat super vandaag! De omliggende tuindecoratie staat bijna helemaal op punt. Ik wist niet dat ik zulke 'groene vingers' had. Kerstverlichting ligt klaar en wordt zo dadelijk gehangen... Vele spullen kwamen van de buren. Stammen berkenhout werden in bruikleen gegeven, afval van coniferen werd prompt aangeboden... Dank je wel! 

17u... Na een stevige werkdag is alles zo goed als klaar. Zowel binnen als buiten. Op zichzelf was het aanbrengen van de kerstverlichting een tijdrovende job, maar het resultaat is super. Enig probleem was de bedrading van de Kerstverlichting onderaan tegen het Museum hangen. En ik kan u verzekeren, ik ben ervoor op mijnen buik moeten gaan...hahaha... Zoals u kan zien op onderstaande foto, staat naast het Museum een opstelling gemaakt met allerlei producten uit de natuur, heerlijk goedkoop en énorm decoratief! 
Foto's volgen één dezer dagen... Ik ken iemand die goed gaat slapen vannacht: ik!

 
Kijk eens goed... Wie ligt daar languit op de grond, kruipend tussen decoratietoestanden en haast onder haar Museum...? Hahaha... Vriestemperaturen? Stoort me helemaal niet, héérlijk weertje is dat!

*Donderdag 13 december
Al zéér vroeg uit bed, en met de fotoapparaat de koude trotseren, welke precies geen vat op me heeft. Heb net de kerstverlichting aangestoken, hier moet ik een foto van nemen... Ook in het Museum schittert het volop. Het brengt je in ontroering, de fonkelende lichtjes maken je week... Het is toch zo mooi... Even lijkt het of ze óók net ontwaken in het Museumpje. Hoor ik daar enige geluidjes? Vandaag worden de laatste details afgewerkt. Affiches worden geplastificieerd en verdeeld, pijlen worden afgewerkt en aangebracht op strategische plaatsen, nog enkele kleine kerstversieringkjes worden in het Museum gehangen... En dat moet het zo wat zijn... Alles moet pico bello zijn voor de grote dag morgen. Wat dit Museum allemaal heeft teweeg gebracht, het is niet meer normaal. Dank aan idereen die op één of andere manier het Museum in de kijker weten te zetten... 

  
Schittering, tinkeling wonderstand, wie heeft er een mooi Kerst Museum in de Vaartkant?

  
Enkele tipjes van de Kerst-Museum-sluier... Morgen staan ganse dag de staldeurtjes wijd open voor alle nieuwsgierigen...
Ook voor de media waarvoor hartelijk dank...

*Vrijdag 14 december
JOEPIE...! Het is 'Grand Opening' vandaag... 
Vanaf 10 uur in de morgen staan de deurtjes open voor wel iedereen die het Kerst Museum bewonderen wil... Affiches werden verspreid, de pijlen nog deze morgen geplaatst... Ik verwacht een stille aanloop, 
en verheug me zeer, op de aller eerste bewonderaars... Dit wordt genieten!!!

*Zondag 16 december
Hier loopt een tevreden Mie rond! Alles staat pico bello te schitteren. Zoals verwacht werd het geen stormloop, dat moet nog komen... Wel waren wéérom 2 kranten op bezoek geweest... Het Museum staat helemaal gevuld, het betreden is door deze reden gewoon niet mogelijk, en ook buiten rondom het Kerst Museum staan mooie groendecoraties te schitteren. Op dit moment zijn er meer dan 200 foto's genomen, waar iedereen naar alle waarschijnlijkheid op zit te wachten. Een foto is echter een foto, daarom deze raad: kom even een kijkje nemen, geniet van de fijne en méér dan unieke Oldtimer-Kerstsfeer gedateerd uit de jaren '50 '60. Het zal u diep ontroeren, daar ben ik van overtuigd!  De foto's zullen vandaag gepubliceerd worden. Toch wil ik u allen blij maken indien je de trip naar het Kerst Museum zou ondernemen, en u daadwerkelijk versteldt zal staan van de sobere schoonheid van dit Kersttafereel...

Het Laatste Nieuws, zaterdag 15 december 2012 
                                                                                                                        www.hln.be 
Héérlijk genieten met volle teugen tussen allerlei oude spullen in het Kerst Museum...
Speciale dank aan verslaggever Pascal Van Nuffel en fotograaf Dirk Laenen van Het Laatste Nieuws! Knap werk!

http://pvannuffel.wordpress.com/2012/12/18/mie-tracteur-zus-van-mie-katoen-haha-leuk-kerstverhaaltje/

Een kanjer van een foto, genomen door de breedhoeklens van fotograaf Dirk Laenen voor Het Laatste Nieuws! Dank u wel...!


    www.hln.be                                                                                                             

*Maandag 17 december

Naar mijn mening geven deze foto's een duidelijke beeld van een Kersttafereel daterend uit de jaren 1950...

Toch zijn er reeds behoorlijk wat bezoekers geweest de voorbije dagen. Het is toch altijd afwachten, je weet nooit hoe iets kan lopen, ik ben dan ook zéér tevreden... Jammer van het weer, regenbuien gooien soms roet in het eten. Geef mij maar een strenge koude, daar kan je je naar kleden... Ook vandaag nog op zoektocht gegaan in eigen lades en alsnog één en ander van spulletjes gevonden. Zoals bijvoorbeeld oude babybavetjes. Nog vlug dit alles erbij leggen. Wat heerlijk toch, het is werkelijk een 'stille verslaving'...

Wéérom artikel verschenen vandaag op de internetkrant van Het Nieuwsblad!

Het Nieuwsblad, maandag 17 december 2012  
                                                                                                                       www.nieuwsblad.be 
Het lijkt net of ik helemaal in het plaatje pas... Dank je wel Neel Vermeiren van het Nieuwsblad! Mooi gedaan!

*Dinsdag 18 december
Ik betrap me op het feit dat... Ik de voorkeur geef om alsmaar verder te 'spelen' met het Kerst Museum. Het huishoudelijk werk wordt steeds aan de kant geschoven. Het Kerst Museum is veel leuker! Zo werd een reeds opgehangen tekst kompleet in een nieuw kleedje gestoken. Meer aangepast aan dit concept. Ik geef u allen de raad even deze tekst te lezen, het geeft beslist een antwoord op al uw vragen...

 
Een oude gouden kader aangepast aan het gebeuren, met een verduidelijking van het concept 'Kerst Museum' is altijd handig...

Regionale televisiezender voor de provincie Antwerpen ATV op komst...? 
Het is met geen pen meer te beschrijven, wat dit Museum allemaal reeds teweeg heeft gebracht. Vandaag telefoon gehad van deze alom gekende tv-zender. Afspraak werd gemaakt op donderdag 20 december aanstaande om een reportage te maken over het Kerst Museum... Wauuwwhhh! Wordt beslist vervolgd! 
U verneemt er alles over na de opnames...  ATV? Goed idee! 

www.atv.be 

*Woensdag 18 december
Wat ik eigenlijk niet had verwacht, een wens gaat weerom in vervulling. Indien je zich op weg begeeft naar me thuis kom je een splitsing tegen en net op die hoek was een grote fietsenwinkel Geysen genaamd.  Was, omdat die vriendelijke mensen op pensioen zijn, nog enkel herstellingen worden uitgevoerd. Ik heb deze mensen de vraag gesteld, vermits zij drie grote en lege etalageruimten bezitten, of ik een pijl mocht maken om op hun raam te kleven. Een pijl verwijzend naar...het Kerst Museum natuurlijk! En ja hoor, ik sprong haast een gat in de lucht van blijdschap, de mensen stemden prompt toe. Dank u wel! Wat een fijn bezoekje daar... Wat vriendelijke mensen toch... Zie hier het resultaat. Met wat creatieve schrijfkunsten, heerlijke hulp van de fietsenmaker, gezellige babbel met de madam des huizes, hing alle informatie al snel te pronken. Kerstdecoratie te schitteren...  Dank je wel voor het gebruik van de etalages!

   
Een zee van etalageramen werden alsnog opgevuld met broodnodige en uiterst belangrijke informatie: 'Het Kerst Museum'...

*Donderdag 20 december
Vandaag heb ik de eer een televisieploeg van de regionale zender ATV te verwelkomen... Joepie! 
Ganse filmploeg dacht je? Neen hoor, dit was een éénmanszaak! Ondanks een druilerig kil weertje, was de komst van ATV  een méér dan gewéldige ervaring. Deze alom bekende Antwerpse TV-zender had per toeval het Kerst Museum ontdekt op het internet. Het viel hen blijkbaar in de smaak. Afspraak werd al vlug gemaakt en Mie Tracteur weerom helemaal in haar nopjes... Toeval wil dat enkele klassen van Basisschool In't Groen uit St.-Lenaarts hun herfstwandeling hielden en alzo het Kerst Museum passeerden. Ideaal moment voor de opnames, en zeker ook door de toepasselijke kerstkledij die de kinderen en leerkrachten hadden aangetrokken, dit kon ik maar enkel toejuichen! Cameraman, geluidsman én regisseur in één persoon? Ja hoor! Een kei van een jongeman Vincent Vannauw, vol talent en inzicht, dirigeerde als het ware gans de opnames. Alles verliep zeer vlot, de kinderen kwamen ruim aan bod, ikzelf heb een mooi kerstverhaal verkondigt, en wel élk detail in het uit de vijftiger-jaren ogende Kerst Museum werden al te gretig opgeslorpt door de cameralens... Uiteraard zijn we meer dan benieuwd naar het resultaat! We zijn alvast in blijde verwachting! Dit wordt uitgezonden vanavond 21 december na het avondnieuws op ATV. Kijken is dé boodschap! Bedankt Vincent, jij hebt beslist de juiste beroepskeuze gemaakt, je straalt van talent... Fotoreportage staat reeds te bewonderen, ook al staat een Mie Tracteur steeds voor de camera en mijn camera noodgedwongen aan de kant moest worden gelegd. We kijken beslist uit naar de reportage! 
Bedankt voor jullie bezoekje kinderen en leerkrachten van Basisschool In't Groen, 
Bedankt Vincent voor uw professioneel optreden, bedankt ATV voor jullie interesse...!

www.atv.be 

*Vrijdag 21 december
Het doet raar jezelf op het televisiescherm te zien... Toch heeft onze ATV-man Vincent zijn best gedaan. Buiten een wat verwaaid kapsel en iets of wat teveel 'euh-kes' te hebben gezegd, is het alsnog een fijne boodschap geworden... Kijk en oordeel zelf, het begint op 2.44...
http://www.atv.be/na-het-nieuws/na-het-nieuws-21-december-2012  

*Zondag 23 december
Gisteren heb ik het genoegen gehad de enige échte Materse Oldtimer Vrienden te mogen verwelkomen. Zij hadden de verre trip vanuit Mater, deelgemeente van Oudenaarde ondernomen, hadden een afspraak in Zoersel en kwamen alsnog eerst de heerlijke Oldtimer-Kerstsfeer opsnuiven in mijn Kerst Museum. Kerst Museum al dadelijk vol mensen, zij genoten volop en ook ik van hen. Zalige mensen zijn ze! Bedankt Materse Oldtimer Vrienden, jullie meer dan aangename bezoek is zéker voor herhaling vatbaar! 
(meer foto's in de fotogalerij map het Kerst Museum pagina 14)

     
Materse Oldtimer Vrienden, tractorenfanaten in hart en ziel, en zalig op bezoek bij Mie Tracteur en haar Kerst Museum... Welkom!

'Kinneke Jezus'  
Bijna 24 december... De sterre bleef stille staan... En werd geplaatst bovenop het Kerst Museum. Kribbe staat klaar, kinneke Jezus kan komen... Nu pas kan ik zeggen dat het Kerst Museum klaar. We kijken volop uit naar komende wijzigingen in het decor van het Kerst Museum door de komst van de baby... 
Dit is gewoonweg een uiterst uniek moment! 

   
Kroon op het werk is beslist het plaatsen van een ster bovenop het Kerst Museum... Zó mooi...

Kerstmutsenploeg uit Weelde op bezoek! 
Ook vandaag weerom méér dan fijn bezoek ontvangen. In de verte hoorde ik het héérlijke geluid van een gloeikoptrekker! Plots reed er een Lanz Bulldog met woonwagen mijn straat in. Niet te geloven, een ganse ploeg uit Weelde waren op hun eigen Kerststallentoertocht en kwamen ook mijn Kerststal een bezoek brengen. Ik was er helemaal van in de wolken: ten eerste nog eens een gloeikop te horen brullen, ten tweede een super mooie woonwagen te kunnen keuren en ten derde: een super fijne meute mensen te ontmoeten die mij dan ook nog prompt een chocojenever overhandigden... Mhmmm... Iedereen genoot een méér dan aangename Kerstsfeer, de drankjes werden heerlijk geproefd en vele rode Kerstmutsen huppelden vrolijk rondom het Kerst Museum. Met z'n allen brachten ze een bezoekje in het Kerst Museum en iedereen was zeer opgetogen, dit bezoek stond beslist op hun verlanglijstje! Bedankt hoor, jullie hebben mijn hartje verwarmt in vele opzichten!
(meer foto's in de fotogalerij map het Kerst Museum pagina 15 & 16)

   
Puur genieten was het vandaag om fijn bezoek met een héérlijke gloeikoptrekker te kunnen verwelkomen op mijn erf...!

*Maandag 24 december
Kerstavond... Op zoek naar stro... 

Joepie! Gevonden bij de familie Herman en Corry Van Looveren op den Henxbroek in St.-Lenaarts! Bedankt hoor!

     Zalig Kerstmis...  Kindeke Jesus is geboren...

*Dinsdag 25 december
Kindje Jesus is geboren...
Vannacht zware arbeid verricht. Twaalf uur middernacht, eens de deuren toe kondigde zich 'de bevalling' aan. De hoogzwangere dame in kwestie werd prompt naar binnen geholpen, en werd voorzien van andere kleding. Enkele uren later zag de baby het licht in het Kerst Museum...  Uiteindelijk om 2u30 in mijn bed gekropen... 
Vanmorgen scheen de zon binnen, het is een stralende dag, de regenbuitjes niet meegerekend. Eens de staldeurtjes open was het zicht toch zó mooi. Moeder en kind stellen het wel, vader de slaap nog uit z'n ogen wrijvend... Kom genieten van dit mooie aandoenlijke tot in detail uitgewerkte geboortetafereel... 

Moeder & kind stellen het super in het door geluk en fijne sfeer gevulde Kerst Museum... 

*Vrijdag 28 december
Kerst Museum straalt door gedreven zangtalent!
Na héérlijke bezoeken en weerom prachtige attribuutjes ontdekt te hebben in de kringloopwinkels van St.-Lenaarts en Wuustwezel vandaag, werd ik alsnog weerom even overdonderd. Dit komt me niet vaak voor. Bij het openen van het Kerst Museum had ik al dadelijk bezoek van een uiterst nieuwsgierige doch super vriendelijke dame. Een dame weliswaar van mijn 'niveau' als ik het zo mag stellen. Ook zij zag er artistiek uit, woont enkele straten van mij af, klein en fijn met mooie grijze halflange haren, haar woorden bleken zeer wijs. Het was een zalig gesprek, zij was helemaal overdonderd door het mooie interieur van het Kerst Museum. Dat zij genoot was duidelijk, iedereen was blij uiteraard!  Ook zij had een passie: zingen! Zo mooi ze straalde en lief ze was, vroeg ze of ze voor mij een liedje mocht zingen. Ze vond het zo erg dat ze amper of nooit de gelegenheid kreeg om haar talent te kunnen tonen aan de buitenwereld. Uiteraard verbaasd ik was en helemaal overdonderd zegde ik prompt toe. Ze draaide haar gezicht even weg, even verlegen om deze stap te zetten en... Een zeer toepasselijk liedje over het Kindeke Jesus werd een ware streling voor mijn beide oortjes. Het werd zó mooi vertolkt dat ik met tranen in de ogen stond. Het was enorm ontroerend... Het leek alsof er een engeltje was neergestreken, zo mooi dit moment was voor ons allebei. Wij hebben elkaars telefoonnummers uitgewisseld en afspraak werd gemaakt voor volgend jaar. Het Kerst Museum zal u volgend jaar, een echte zangeres schenken die iedereen beslist zal ontroeren... Kerkmuziek is immers haar specialiteit! Van kinds af werd ze steeds gevraagd te zingen, en ook ik heb haar deze vraag gesteld of zij in het Kerst Museum haar nummers wil vertolken. Ze was er helemaal van in de wolken... Bedankt Diane Herremans, je bent een ongelooflijk mens, met wat een zangtalent! 

Ontroering alom door dit heerlijke zangtalent Diane Herremans genaamd, in het Kerst Museum vandaag...

*Zondag 30 december
We zitten zo goed als bijna in het nieuwe jaar. Nog steeds is het volop genieten van het Kerst Museum. Bezoekers alom, steeds fijn hen te mogen verwelkomen... En dan valt de duisternis... Het is zo fonkelend mooi, schitteringen van lichtjes in en rondom het Museum. Binnen heerlijk knus en gezellig, buiten de maan die schijnt door de boompjes...


Mie Tracteur's Kerst Museum 'by night...' Zo feeëriek mooi om te aanschouwen...

*Vrijdag 4 januari
We zitten volop in het nieuwe jaar... Het Kerst Museum staat nog héél even te schitteren... De belangstelling is naar mijn mening bevredigend. Ik veronderstel een 200 mensen op bezoek gehad te hebben, ook al kan je er geen tellertje opzetten. Uit de vele reacties put ik de energie om verder te doen, iedereen was dan ook zeer opgetogen met dit inititiatief! Beslist voor herhaling vatbaar, alhoewel ik nu reeds besloten heb volgende Kerst mobiel rond te trekken. Ook met het Sinten Museum. Op deze wijze kan ik beslist méér mensen doen genieten en zéker nog méér kinderen... Heerlijk tracken wordt mij dan ook geschonken, wat ik maar enkel kan toejuichen. Ik wil langs deze weg iedereen bedanken, die zelfs van heinde en verre een bezoek hebben gebracht aan het Museumpje. Ik vond het fantastisch!

Oprechte dank aan iedereen voor het bezoek aan het Kerst Museum...

*Zondag 6 januari
Met pijn in het hart kom ik te verkondigen dat vandaag de laatste dag was aangebroken van het Kerst Museum... Aan alles komt een einde, jammer genoeg... Alle kerstattributen worden weldra opgeborgen tegen volgende Kerst. Het was een méér dan fijne ervaring, dit is absoluut voor herhaling vatbaar. Hoeveel mensen het Kerst Museum hebben komen bewonderen is moeilijk te zeggen. Ik schat op een 250 geïnteresseerden welke één voor één allemaal in de wolken waren. Tóch is nu reeds besloten volgend jaar op Kerstlocaties te gaan met Mobiel Kerst Museum en Landini. Naar mijn vermoeden kan je op deze manier veel meer mensen bereiken, wat absoluut mijn opzet is. Ik dank iedereen voor hun bezoek, de vele lovende woorden, de vette complimenten, de vriendschap en mooie soms wel ontroerende glimlach... Het is het allemaal weerom waard geweest! 
DANK U WEL... 

*Maandag 7 januari
Wat weken voorbereiding vergde, wordt zowaar in één dag afgebroken. Vandaag wordt het Kerst Museum, toch wel met een beetje pijn in het hart, volledig leeggemaakt en ook het omliggend tuintje zal verdwijnen... Alles wordt netjes opgeborgen, dit terwijl al plannen aan het borrelen zijn wat te doen met het Museum de komende weken... Er staat inderdaad helemaal geen rem op Mie Tracteur's initiatieven..hahaha...

Dat de vermoeidheid dan toch eens een keertje toeslaat was vandaag duidelijk merkbaar. Vier weken lang heb ik elke dag het Musuem geopend en gesloten, soms tot laat op de avond. Daardoor toch lichte slaapachterstand opgelopen.  Het Kerst Museum staat nog vol, enkel de buitendecoarties en alle bedradingen, groensel, berkenstronken en decoratiespullen werden opgeruimd. Ik liep op kleine versnelling zeg maar, doch niet getreurd, morgen is er weer een dag en wacht de inboedel van het Kerst Museum... Het Museum heeft enorm afgezien door de overvloedige regenval. Daardoor zijn de staldeuren moeilijk open en dicht te krijgen. Vandaag hebben we door middel van een krik de desselzijde opgekrikt om alzo de deuren mooi op zich af te stellen en de steunpaaltjes op deze hoogte weerom vast te zetten. Hout leeft wel degelijk, dat merken we maar al te goed! Ook heeft Patrick een lat welke aan de binnenkant zit en een mogelijke spleet verbergt eraf gehaald en weerom opgelijmd en vast genageld. Door het vocht was deze helemaal losgekomen... Het Museum vertoont aan de buitenzijde ook barstjes op de latten. Het mag er best oud uitzien maar het mag niet stuk zijn. Dit voorjaar wordt het Museum alsnog weerom opgeschilderd en worden ook de staldeuren alsnog van een nieuwe vernislaag voorzien...

Met enige pijn in het hart worden morgen definitief de staldeuren van het Kerst Museum onherroepelijk gesloten...

*Dinsdag 8 januari
Boerenkermis voor de deur van Mie Tracteur?
Vandaag werd nu eens echt álles uit het Museum gehaald. Buiten alle Kerstversiering en specifieke attributen, werd alsook het meubilair tot zelfs de matras eruit gezwierd! Grote kuis ten huize Mobiem Museum... Het was geen zicht, vermoedt ik althans... Alles stond zo waar op de stoep. Ik durfde het geen seconde alleen laten, ik kon misschien wel mensen inspireren om alsnog te stoppen en alles in te laden... Stel je voor! Na een heerlijke poetsbeurt in gezelschap van mijn favoriete zender Radio 2, werd alles netjes terug erin gezet. Wat een zalige namiddag dit beslist was!

Uitverkoop ten huize Mie Tracteur? Zo lijkt het althans, maar niets is minder waar...

Hier sluiten we het Kerst Museum af en kijken uit naar nieuwe bestemmingen in 2013... Gewéldig!

*Maandag 14 januari
De zoektocht naar oude spullen voor het Mobiele Museum blijft me inspireren! Het maakt me ongeduldig, en dat heb ik nu nét niet nodig. Maar ik kan het écht niet laten, het is een ware verslaving! Op bezoek in Bladel op de HMT-Dorsdag leverde mij dit authentiek wasbakje in Engels porcelein op. Beschadigd en hersteld geweest,  maar zo zie ik het het liefst! Dit heeft al een waar verleden meegemaakt, gewoonweg zálig! Nu nog even zoeken waar het moet geïnstalleerd worden... Ik zie het al dadelijk zitten, en zal mijne loodgieter (Patrick) beslist hierover aanspreken... Ook heb ik van vriend Jan Verheyen een supermooi geschenk gekregen! Ook zijn zoektocht voor het Mobiele Museum naar spullen die ik nog niet zou hebben, schept hem veel voldoening. Ik waardeer hem dan ook ten zeerste als ik dat even in het vet mag zetten. Zend Mie haar 'volgelingen' uit...? Hahaha... Zo lijkt het wel soms, maar hij weet maar als de beste wat ik wil. Weerom stond hij prompt voor mijn neus met... een oude wc-borstel. Deze borstel is in ieder geval niet gebruikt, misschien nagemaakt naar oud model? Ik ben er alvast van in de wolken! Het nieuwe attribuut heeft al dadelijk bij thuiskomst zijn plaats gekregen in het 'Kakgemak' van het Mobiel Museumpje... Alsnog bedankt Jan!

 
Enkele héérlijke oude spulletjes bestemd voor het Mobiele Museumpje, schepten alsnog vandaag weerom héél veel voldoening...

*Maandag 21 januari
Wéérom een vruchtbare dag vandaag! Wel 3 kringloopwinkels werden afgeschuimd met alsnog een héérlijk resultaat! Grootste stuk is een wiegje op pootjes. Lijkt groot maar is in werkelijkheid klein. Dit is beslist handwerk, of het oud is heb ik het raden naar, een eigenmaaksel me dunkt maar prachtig en welke komt te staan in het volgend Kerst Museum. Eerst wordt dit nog geschilderd en een verouderd uitzicht geschonken, zodat het in het plaatje komt te passen. Tweede vondst was het marmeren kruis, een goeie 30 cm groot, helemaal in originele staat. Derde authentiek spul is een eiermandje in porcelein, met handbeschilderde bloempjes erop en voorzien van nummers onderaan. Volgende vondst een oud spiegeltje welke boven het wasbakje komt te hangen en beslist een mooi geheel zal vormen. Als laatste topper een plaasteren wandpaneel het boerenleven uitbeeldend... Buiten nog enkele kleinere spulletjes, zoals een schilderijtje, melkkit, matje, schaaltjes e.d. kunnen we weer verder met deze gevonden schatten! Allemaal zó prachtig! Mie wéér hélemaal in der nopjes vandaag!

     
Wie beweert dat kringloopwinkels géén schatten bezitten zit volledig fout! Wie zoekt die vind, is beslist dé leuze bij uitsstek!

*Vrijdag 25 januari
Het vriest dat het kraakt! Ook voor het Museum welke nog steeds op de oprit staat. Het weerom schilderen wordt noodgedwongen uitgesteld. Het ligt onder een laag sneeuw, en lange ijspegels hangen aan de gootjes... Ocharme toch... Ondanks de koude is het binnen niet echt koud. Steeds weer blijft de schoonheid van het Museumpje me verbazen telkens ik weer een laatste nieuwe (oude) aanwinst heb gevonden en deze, door een ware verslaafdheid gedwongen, wel onmiddellijk in het Musuem wil leggen... Tja, wat doe je eraan? Gek zijn doet geen pijn, zegt men.. Maar de kuren? Hahaha...

 
Het onder het ijs zijnde Museum kraakt omwille de extreme koude wel overal...

*Donderdag 31 januari
Het was weer een succesvolle dag vandaag, en dit in vele opzichten! Een onverwacht bezoek aan 
Brood- & Banketbakkerij Van Opstal-Van Boxel te St.-Lenaarts deed me vandaag daadwerkelijk glunderen. Afspraken werden alsnog onherroepelijk verzet, dit was een méér dan unieke kans welke ik niet aan de kant kon laten liggen en beslist voor het grijpen lag. De zolder werd immers leeg gemaakt! Ze hadden me al heimelijk toevertrouwd mooie dingen te herbergen op dat zoldertje, dus na een telefoontje met de cheffen Paul en Els, stond ik te trappelen van ongeduld; ik mocht mee komen opruimen! Joepie... 

Grote kuis ten huize Bakkerij Van Opstal-Van Boxel! Kijk en geniet van deze uiterst authentieke schatten op zolder! Deze oude spullen dateren alsnog van een vorige generatie en zijn haast een decennia oud. De ouders van Paul Van Opstal hadden vroeger een bakkerij en charcuteriezaak. Vandaar de Berkel-weegschalen, de grote originele rolhouder, de authentieke prachtige koffiemolen (vermits vroeger geen gemalen koffie bestond) de vele oude bakkersinstrumenten, de originele houten speculaasvormen en alsook drie ronde ijzeren dragers geschikt voor het transport van taarten. Nog nooit gezien zulke spullen! Bedankt Paul & Els, jullie hebben er ééntje blij gemaakt vandaag! Jullie méér dan unieke schatten zullen met veel plezier, gulle inzet en in een gepast decor door menig persoon kunnen worden bewonderd komend seizoen... Het oude winkeltje bezit ik immers al...

   
Het was puur genieten vandaag tussen al die oude bakkersspullen... 
Ik viel dan ook van de ene verbazing in de andere...

     
Daadwerkelijk een prachtexemplaar deze oude koffiemolen, alsook de Berkel-weegschaal 
die weldra wordt afgesteld voor eigen gebruik en welke zal staan schitteren op het keukenblok...

             
Méér dan uniek zijn deze ijzeren emmers voor het transport van taarten... De losse ronde ijzeren plaatjes die erin liggen werden op de juiste hoogte van de taarten in de voorziene houdertjes geschoven, zodat meerdere taarten konden getransporteerd worden...
En als laatste: een overvolle auto oude spullen deed me vandaag beslist glunderen... Nogmaals dank Paul & Els!

 www.vanopstal-vanboxel.be   

Ongeduldige chauffeurs? Zie hier dé oplossing: Rikske!

   

Om de pijn wat te verzachten...zal dit exemplaar, welke dadelijk tot de ernst van de zaak zal leiden bij onrustige chauffeurs die vol ongeduld achteraan het Mobiele Museum hangen, alsnog enige verontschuldiging brengen in deze tijden van ongeduld... Ook ik heb als gebruiker van de openbare weg het recht om ook hier te rijden, zij het tegen een wel trage snelheid, welke soms niet door iedere weggebruiker gewaardeerd wordt. Langs deze weg biedt ik mijn verontschuldigingen aan indien u verplicht werd traag te rijden. Toch, telkens wanneer ik de kans zie me even aan de kant te zetten om alzo het soms drukke verkeer voorrang te verlenen, ik als eerste uitwijk om uw ongeduld alsnog te temperen. Het is een feit, niet altijd wordt deze gelegenheid aangeboden om me met met Landini en Museum aan de kant te zetten. Dus even verduidelijken: zit u achter me aan, dan zal u echter nooit lang moeten aanschuiven... 'Rikske' tempert op deze manier beslist de ongeduldigen...

*Zaterdag 9 februari
Werken aan de gang...!
Het stond te gebeuren. Ikzelf wist het reeds lange tijd en kreeg het er eerlijk gezegd benauwd van ! De radiator van mijn Landini is aan vervanging toe. Benauwd omwille de onmacht die ik ervaar, de radiator dient immers besteld te worden, en nooit weet je of dit op tijd zal kunnen geleverd worden. Enfin, hij is besteld ondertussen. De Landini ligt open, de oude werd eruit gehaald om alsnog als voorbeeld te voldoen. Herstellen zou misschien wel een optie kunnen geweest zijn, toch, er worden teveel km's gedaan met mijn Landini, en daarom stelden we ons de vraag of het niet beter leek een nieuwe te bestellen. Ook verkeerd hij zechter in slechte staat. Uiteraard ligt deze oude radiator aan de kant, misschien dat er iemand is die deze wel zou kunnen herstellen bij gelegenheid, er is tijd genoeg dan en zou deze radiator als reserve kunnen dienen. Enige gegadigden? Ondertussen wordt het bang afwachten. Ik hoop alsnog dat de nieuwe radiator zo vlug mogelijk in mijn Landini zal steken... Eens geleverd, staat hij er dezelfde dag nog in, zéker weten!

      
Mia Bella Landini wacht op zijn nieuwe radiator! Het is beslist radeloos afwachten op de levering ervan...

Dit bedrijf is gespecialiseerd in radiatoren...

En we blijven even bezig!
Nog andere werken staan ook op het agenda! Zo staat het plaatsen van een dubbelas onder het Mobiele Museum op mijn verlanglijst. Na het plaatsen van een nieuwe radiator zullen ook deze werken worden aangevangen. Waarom twee assen, hoor ik u al afvragen?  Met twee assen wordt het naar verluid moeilijk rijden? Dat nemen we er dan maar bij! Het wordt alsnog beter indien ik ben opgesteld en de vele bezoekers ontvang, we met z'n allen op 4 stevige steunpunten zullen staan. De ondervinding zegt, dat na enige tijd het Museum begint te wiebelen eens je het betreedt... En daardoor deze drastische ingreep!

*Woensdag 13 februari
JOEPIE...! Mon radiateur est arrivé! In het Vlaams gezegd: mijn radiator is gearriveerd! De werken kunnen beginnen! Ik moet het nageven, bovenstaande firma heeft beslist zijn best gedaan, op enkele weken tijd werd de radiator geleverd... Was er eerlijk gezegd benauwd van, dit heb je niet in de hand, evengoed zou hij pas weken later kunnen geleverd zijn. Heb er eerlijk gezegd een beetje de slaap voor gelaten, onterecht blijkt nu. 
Dus, bedankt OCC, voor de sublieme service!

   
Nu nog monteren en we kunnen er weer járen tegenaan! Het verschil tussen oud en nieuw is duidelijk merkbaar...

*Zondag 17 februari
Sssttt...!!!! Hier wordt meer dan ijverig gewerkt. De gaten werden op desbetreffende plaatsen geboord voor de bevestiging van de radiator in mijn Landini... Nauwkeurigheid alom, maar dat is nu eenmaal pure noodzaak!

   
Stap voor stap wordt de op maat gemaakte radiator in gereedheid gebracht voor de plaatsing...

*Maandag 18 februari
Hoog bezoek ten huize Mie Tracteur!
Wat eigenlijk niet zo evidend lijkt maar me toch wel zalig overkomen is vandaag, is het bezoek van Landinifanaat Toon Borré. Vermits hij op deze zonnige dag in de buurt vertoefde, werd een afspraak al vlug gemaakt. Eentje waar we beiden wel erg naar uitkeken vermoed ik. Eens de deurbel ging en de deur werd geopend kan ik maar enkel bevestigen dat dit bezoek daadwerkelijk Oldtimervonken & dito vuur teweeg heeft gebracht! Beiden toch wel ietsjes nerveus, met maar één ding in het hoofd: dat dit bezoek nog lang moge duren... We hadden immers zóveel te vertellen. Ook tussen Toon en mijn echtgenoot Patrick droop als het ware, de technische kennis van de tafel. De nodige boeken, mappen en dergelijke lagen alsnog voortijdig klaar. Hier viel geen seconde tijd te verliezen! Tijdens een drankje en een koekje, tesamen met een onuitputtelijk enthousiasme langs beide kanten, gonste het gesprek dan ook over onze juwelen, beiden uiterst fier op ons ooohhh zó mooie Italiaanse merk: Landini! De tijd tikte véél te snel weg, een bezoek aan mijn tractorenheiligdom(pje) werd alsnog vlug ondernomen en dit terwijl de werken aan de radiator alsnog fijn kon worden aanschouwd... Beslist voor herhaling vatbaar Toon! Vergeleken met al jouw kennis en een aanstekleijk laaiend Landini-enthousiasme op zak,  verdwijn ik beslist in het niets. Je bent een ware Landini-specialist! 

Laaiend enthousiast als het Landini-tractoren betreft is Toon Borré beslist een unicum te noemen...

*Dinsdag 19 februari
Radiator geïnstalleerd...!
Niet te geloven maar toch waar! Mijn Landini werd voorzien van een nieuwe radiator. Op zichzelf niet echt veel werk, maar... Om aan de oude radiator te kunnen diende ganse snuit van de Landini te worden ontmanteld. Beginnende van de snuit bovenaan, de koplampen, de zijdelen. Mazout- & olietank moesten worden losgemaakt en naar boven getild. Vervolgens werd de oude eruit gehaald, werd de nieuwe voorzien van de nodige geboorde gaten voor plaatsing, werden voor zowel de boven- als de onderkant van de nieuwe radiator dichtingen alsnog zelf gemaakt en geplaatst, werd het motorblok onderaan helemaal ontdaan van roest en werd de nieuwe geïnstalleerd!
   
Nu de nieuwe radiator in mijn Landini geplaatst werd, kunnen de trips met het Mobiel Museum weldra aanvangen...

*Woensdag 20 februari
Éindelijk! Een poppenkast in het Mobiele Museumpje!
Wéérom een nieuwe aanwinst! Reeds lange tijd naar uitgekeken, en nu weerom in mijn favoriete winkel de kringloopwinkel van St.-Lenaarts, alsnog ontdekt: deze oude poppenkast... Een poppenkast van een ooit eigen creatie, redelijk groot, opvouwbaar en wel loodzwaar. Waarom een poppenkast hoor ik u nu reeds denken...? Plannen zitten reeds langer te borrelen om korte voorstellinkjes te geven. Poppenkast wordt achteraan in het Mobiel Museum geplaatst, een troep joelende kinderen vleiden zich al te graag neer op het voor hen althans heerlijk oude ijzeren bed, nog enkel kussens erbij, staldeurtjes even toe, muziekje aan, lichtjes die staan te schitteren, en een Mie Tracteur spontaan ze kan zijn, beslist haar nog zelf te ontdekken acteertalent de vrije loop geeft om alsnog de kinderen volop te boeien in een mooi aandoenlijk verhaaltje. 

Zo neemt er op 14 september de 50e Landbouwdag plaats in Wiekevorst. Een dag waar de landbouw in al zijn aspecten wordt getoond voor zowel jong als oud, maar waar de kleintjes onder ons op deze feestelijke dag centraal in de belangstelling worden gezet! Vermits dit een feestelijke 50e editie wordt zal ook hier het Mobiel Museum staan opgesteld, mét poppenkast erin! Er is nog echter heel wat werk aan de poppenkast. Zo zal ze volledig worden afgeschuurd, om toch nog een vage rode kleur te behouden. Deze kleur zal worden bijgewerkt met de beige leemkleur van het Mobiele Museum.  De binnenkant verkrijgt een neutrale donkerbeige of donkergrijze kleur. Ook zal ik mijn verfkunsten weerom trotseren en zal de poppenkast een verouderd effect verkrijgen. Naden en kanten worden afgelijnd en misschien dat er nog een (oude) circustekening vooraan op de front komt en zal de opening van het kleine kijkdecor worden omkaderd met een oude kader. Ook zal deze poppenkast een naam verkrijgen waar nu nog wordt over nagedacht. Ik zie het hélemaal zitten hoor! Puur genieten wordt dit!!! Een oud toepasselijk gordijntje staat deze poppenkast nog te wachten om de 'actrice in actie' achter de coulissen alsnog niet te kunnen spotten... Een verhaal wordt weldra in elkaar gestoken. U kan u nu reeds verklappen dat het over een klein lief boerenmeisje zal gaan, die haar knuffelbeertje kwijt is...

 
Een poppenkast in het Mobiel Museum...? Mie Tracteur zit dan ook boordevol leuke ideetjes!

*Donderdag 21 februari
En dat mijn handen kriebelen is een feit! Hier wil ik dan ook dadelijk aan beginnen! Na enig denkwerk heb ik er deze goudkleurige oude kader bijgenomen. Juiste breedte, enkel de hoogte dient verkort te worden. Die zal op dezelfde maat dan de opening van de poppenkast worden gemaakt, en al dan niet worden geschilderd. Het gouden uiterst kitcherig ornament, ooit een krantenbak geweest, zal volledig in stukken worden gezaagd en onderdelen hiervan zullen gemonteerd worden op de poppenkast. Oude rozen zullen het geheel alsnog opsmukken. Creativiteit ten top! Joepie!

Wacht nog heel even af en u zal overdonderd worden door de authentieke schoonheid van deze oude poppenkast in wording...

*Vrijdag 22 februari
Vandaag wordt de poppenkast aangepakt! Deze zal volledig worden afgeschuurd, binnen en buitenkant. Er wordt ook bekeken op welke manier de oude kader het best wordt verkleind, zonder hem alsnog te beschadigen.  De kader heeft een originele tekening welke absoluut moet behouden blijven... De vraag is nu of deze na verwerking alsnog wel of niet zal worden overschilderd. Mijn aanvoelen zegt me, hem origineel te laten en de ganse kleur van de poppenkast aan te passen... Toch zullen de naden van het verzagen op één of andere manier moeten worden weggewerkt...
 
Jammer dat een eeuwoude kader moet worden verzaagd, maar het resultaat zal beslist zijn nut hebben... Ik ben ervan in de wolken!

*Zaterdag 23 februari
Hoera! Mijn weerom verslavend bezoek aan de kringloopwinkel te Wuustwezel bracht deze prachtige oude kader op! Deze is alsook in hele mooie staat, heel oud en kleiner van formaat, dus absoluut beter geschikt voor de oude poppenkast in wording... Dan hoef ik het formaat groter hierboven helemaal niet door te zagen, het zou een échte zonde zijn geweest, en die naar alle waarschijnlijkhgeid nog wel voor wat anders van pas zal komen... Ik ben ervan in de wolken, wéér! Zoals u misschien reeds hebt opgemerkt, de poppenkast werd ondertussen in zijn geheel volledig afgeschuurd...

 
Een ander oud exemplaar van een gouden kader in kleiner formaat, is absoluut beter geschikt voor de poppenkast in wording...

*Maandag 25 februari
Vandaag werd de poppenkast voorzien van een ontbrekende lat, werd een horizontaal latje verplaatst, werd de poppenkast met rode verf bijgeschilderd en werd de opening alsnog gemarkeerd klaar om een stukje eruit te zagen. De opening van de poppenkast wordt immers aangepast aan de grootte van de kader. Na het opdrogen hiervan wordt ganse poppenkast in één kleur gezet, zowel de binnen- als de buitenkant, de beige leemkleur geniet mijn voorkeur. De rode verf zal niet meer te bespeuren vallen, doch zal met een ijzeren borstel de platen bewerkt worden zodat er toch wat rode verf terug doorkomt, welke echter amper zal opvallen. Ben ervan overtuigd dat dit procédé een speciaal effect zal hebben. Op deze manier wordt het iets speelser, en heeft dit beslist een zalige uitstraling naar kinderen toe... Ben zelf zeer benieuwd naar het resultaat. Valt het tegen, dan gaan we er weer met de verfborstel over...

     
Een poppenkast verbouwen in je woonkamer? Dit is beslist pure ontspanning in een mooie omgeving...

Gezocht & gevonden: enkele oude poppenkastpoppen...
Deze oude popjes zijn afkomstig uit eigen huis. Dit zijn popjes van mijn echtgenoot en zijn zussen in hun kinderjaren, daterend uit 1968... Nog mooi intact gebleven ondanks ze erg in trek waren in die tijd, zullen deze beslist een mooi geheel vormen met de retropoppenkast...

 
Oude popjes uit eigen huis sieren weldra het poppenkastdecor...

*Paasmaandag 1 april
Paasmuseum te bewonderen...
Het kon niet uitblijven... Velen hadden het al gesuggereerd. Na een Boerenmuseum, Sintenmuseum en een Kerstmuseum werd het Mobiel Museum ingericht als Paasmuseum. Sinds korte tijd huisde er reeds immers een Paashaas in het Musuempje... Zo werd het initiatief ondernomen om met Landini en Museum af te zakken naar de Paasmarkt in Brecht. Om 8u in de morgen gearriveerd om om 10u de deuren open te stellen voor het publiek. Het was een succes! Haast 4kg kleine paaseitjes werden alsnog ontdekt door de vele kinderen, muisstil ze waren om de slapende Paashaas niet te welkken, zodat ze naar hartelust paaseitjes konden zoeken... Ontroering alom bij de grote mensen, welke met verstomming en vol bewondering stonden te kijken naar de oude originele Paasattributen. Beslist voor herhaling vatbaar!

Ik krijg er niet genoeg van! Ook het Paasmuseum was, naargelang de vele positieve reacties, ontroerend mooi ingericht...

En we genieten nog even na... Dank je wel Gazet van Antwerpen en Het Nieuwsblad!
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLNVE_20130329_007
http://www.gva.be/regio-antwerpen-noord/brecht/mie-tracteur.aspx

*Woensdag 10 april
Steeds weer staat het Mobiel Museum op mijn oprit voor mijn huis, helemaal ingericht en bij goed weer met open staldeuren, wachtend om nieuwsgierige bezoekers te verrassen... Wéérom vertraagd verkeer voor mijn deur, en daar kan ik zó van genieten, als ik weet dat mensen volop genieten. Er staat een vermelding dat wanneer ze het een bezoekje willen brengen, ze maar even dienen aan te bellen... En daar wordt gretig gebruik van gemaakt... Zalige momenten zijn dat!

Toch steeds blijft het me alsnog zelf verbazen waarvoor dit Museum allemaal kan dienen! Zo wordt vandaag een groot deel van de inboedel er weerom uitgehaald, niet echt veel werk. 'Wat is ze nu weer bezig', hoor ik u al denken... Het Mobiel Museumpje wordt in orde gebracht voor enkele fotoshoots te nemen met enkele Eerste Communiekantjes! Niet te geloven hé? Dit zullen naar mijn mening althans, beslist supermooie foto's worden, ik twijfel er geen seconde aan! Wordt beslist vervolgd! Ik zie het al helemaal ingericht met ballonnen en tulle strikken, en uiteraard mogen beren hier niet ontbreken! Alvast een tipje van de sluier welke hier wordt onthult... Een fotootje van de 'Communiekantenfotoset' , een kijkje op het oude bed... Wat een uitdaging! 

  
Eerste Communiekantjes in het Mobiele Museumpje? Nieuwe toepasselijke attributen werden vandaag opgesteld...

*Zaterdag 13 april
De uitdaging werd alvast super bevonden!, zowel door de personen die de foto's namen, als het Communiekantje zélf! Het was zo romantisch mooi... De Communiekant in het oude bed, tussen prachtige kussens en knuffels... Iedereen blij... Wel alle toepasselijke attributen werden mee op de gevoelige plaat gezet! Het was een succes... Hop naar de volgende Communiekant! Ik kijk ernaar uit!

*Woensdag 17 april
Prachtige dag vandaag, en wel in vele opzichten! Zalig lenteweer, Mobiel Museum open gesteld, het bezoek gekregen van een fotograaf en een waar topmodel van een Communiekant. Ideale mix me dunkt! Ook hier fungeerde het Museumpje als een ware fotoset, werden alle poses aangenomen, alle knuffels weerom flink geknuffeld, het bed heerlijk besprongen en vele attributen vereeuwigd op de gevoelige lens. 
Communiekant en topmodel Lisa stal vandaag daadwerkelijk de show ten huize het Mobiel Museum van Mie Tracteur! Prachtige verwezenlijking, mijn felicitaties voor Lisa, welke uren aan een stuk als het ware gedirigeerd werd... Knap gedaan prinses Lisa, want zo leek je wel vandaag in je supermooie jurk! Ook de Landini werd uit de stal gehaald, en bracht samen met broertje Laurens, beslist ontroerende foto's op. En dat oude tractoren ook de kleintjes onder ons weten te boeien werd al snel duidelijk, tweejarige Laurens zat als het ware vastgekleefd aan het stuur wanneer hij werd gevraagd van de tracteurszit te komen. Ik kan hem absoluut geen ongelijk geven hoor! We zijn met z'n allen weerom een ervaring rijker! Bedankt Mama van Lisa & Laurens, voor de mooie hortensia en het fijne gezelschap. Deze dag werd jullie van harte gegund! 

*Dinsdag 14 mei
Het is een tijd geleden betreft mijn dagelijks rapport, maar de weersomstandigheden ontneemt iedereen zijn zin voor eender wat te ondernemen. Het Mobiel Museum dient dringend te worden afgeschuurd en geschilderd. Er werd voorspeld dat de zomer pas na eind mei zou aanvatten...en ze gaan nog hun gelijk halen ook! We geven de moed niet op en gaan ervoor... Enkel even wachten op de zon, heb dringend nood aan vitamiene D...!

Patrick heeft ondertussen twee assen onder het Museum geplaatst. (foto's volgen) Het is een feit, ik zal me toch wel veiliger onderweg voelen met deze dubbelasser. Het is nog wachten, reeds een maand voor een speciale maat van bouten om de wielen vast te zetten. Ondertussen nog steeds niet gearriveerd, wat me de haren op de armen recht doen komen! Toch wel een heuse job hoor deze twee assen plaatsen, het Museum lijkt nu ook helemaal anders. Lijkt het nu precies groter? Was dat maar waar! Het staat alvast iets hoger van de grond, dat is een feit...

*Donderdag 23 mei
Dubbelas? Dubbel plezier!
Ja ja, u ziet het goed, onder het Mobiel Museum werd een dubbelas geplaatst. Nu ben ik alvast met een gerust hart onderweg. Vandaag werden reeds de voorbereidingen getroffen voor de komende 17de BTM-Oldtimershow te Bocholt. Een rit van enkel 100 km staan mijn nieuwe wieltjes beslist te wachten...  Vandaag werd gans het Museumpje leeg gehaald en helemaal opgepoetst! Wat een voldoening ik hier weerom heb mogen ervaren...

Dubbelas onder het Mobiel Museum verschaft beslist dubbel rijplezier...


Ondertussen werden meerdere ritten ondernomen. Het is een feit, het verschil is uitmuntend. Het lijkt net of er niets meer achter aanhangt, zo soepel verlopen de ritten... Ik rij alvast met een gerust hart rond, de kans op een lekke band kan zich altijd weerom voordoen, toch met een set dubbele wielen voel ik me toch meer op mijn gemak! Dit was beslist een voortreffelijke investering!

*Woensdag 10 juli 
Ssttt... Niet storen! Schilderwerken aan de gang! Ja hoor, omwille het mooie weertje kon is dit niet langer uitstellen, ik wacht er al zo lang op dit te doen! Vandaag werden de staldeuren zowel buiten als binnen voorzien van een nieuwe vernislaag! Ze staan weerom te schitteren... Vooraleer ik dit heb ondernomen werd het ganse Museum ontvet door een waar wonderdmiddel! En waar verkopen ze zulke wondermiddelen? Bij 'De Verfmarkt' in Hoogstraten natuurlijk! Weerom daar een uitstekende vakkennis én service, en raad alom! Bedankt hoor! U vind de Verfmarkt op volgende link:  http://www.goudengids.be/de-verfmarkt-hoogstraten-2320/  
Wondermiddel blijkt iets proffesioneels te zijn, waarbij je een half kopje moet oplossen in een emmer water, het resultaat is verbluffend! Alle oliesproeten welke mijn Landini de voorbije weken achter gelaten had waren in één klap verdwenen! Het vernissen kon beginnen... Het resultaat was zó verbluffend dat alles wat de kleur had van de staldeuren in het Museum ,er ook moest aan geloven. Stoelen, spiegel, apotheekkastje, spreuken kregen alsnog een nieuwe beurt! En ja hoor, ik was ervan in de wolken... Of kwam dat misschien door het zalige gezelschap van een héérlijk glaasje bubbels? Mhm... Wie weet...

 
Wondermiddel 'Kloostertrots' Cleanoline genaamd.. Superontvetter voor de vakman én vakvrouw!

   
Het resultaat mag er wezen: één jaar in gebruik en deze oude staldeuren schreeuwden luidkeels voor een nieuwe vernislaag... 
Iedereen tevreden...

*Vrijdag 12 juli 
En dat het kriebelt in de handen was vandaag weer duidelijk merkbaar! Gewapend met verfpot en borstel, en uiteraard weer in gezelschap van een heerlijk glaasje bubbels, werd vandaag gans het Mobiel Museumpje volledig bijgewerkt aan de naden en hoeken van het lattenwerk. Tussen de naden en even op de latten werd met fijn penseel met een weinig verf aan, een leemkleurig verflaagje aangebracht. Je ziet pas het verschil, wanneer het er nog niet op aangebracht was. Dit bezorgt het Museum alsnog een ouder effect. De vorige verf was haast volledig verschenen door de zon, dus dit stond me te wachten. Héérlijk hoor, dit is niet werken, dit is pure amusatie! Heb er dan ook volop van genoten! Hik! Hahaha...

 
Het bijwerken van het lattenwerk stond al lange tijd op mijn werklijstje... Héérlijk genieten was het beslist!  
En het resultaat mocht er wezen, een super voldane Mie was weerom in een kleine euforie...

Ook beide opstapjes werden vandaag extra verstevigd! Ja ja, 'Mie Tracteur's Mobiel Museum' was erg populair hoor,
en werd dan ook het voorbije jaar door menig person, groot én klein, al te gretig bezocht...

*Donderdag 22 augustus
Drukke tijden...? Héérlijk!
En dat we volop in een druk trackseizoen zitten, moet ik alsnog niet komen verkondigen... Zo werden haast wekelijks zalige trips ondernomen met Landini & Mobiel Museum. Boechout, Kalmthout, Bocholt, Lanaken, Kasterlee, Mol, weerom Boechout, Merksplas en voorlopige als laatste op dit moment het vliegveld van Weelde. Ondertussen loopt de kilometerteller op en zijn we de 1000 km met veel plezier gepasseerd.  Steeds weer zalige trips, eens ter plaatse alles opstellen, volop genieten van de Oldtimertreffens, duizenden complimenten ontvangen dat ik er haast duizelig van wordt, zalige gesprekken voeren met interessante mensen, eens voorbij alles terug opruimen, inladen en weerom volop genieten van heerlijke thuistrips... Vervolgens thuis alles weerom uitladen (het ziet er best smerig uit na een druk weekend) het Museum een ganse poetsbeurt geven, om nadien alles weerom in te laden voor de volgende trip. Hou er dan nog rekening mee, dat ik steeds spullen wissel, andere kleine én grote opstellingen creëer, nooit is het hetzelfde wat de mensen te zien krijgen... Men kan me haast vergelijken met een verhuisfirma, alles erin, alles eruit, steeds weer... Toch kan dit me de moed niet ontnemen, ik blijf ermee bezig tot... Niets is me teveel om mensen en kinderen gelukkig te maken, mensen een glimlach op hun gezicht te toveren... Hier doe ik dit alles voor! En heel binnenkort staan er weerom enkele woonzorgcentra op het programma, wat me eigenlijk alsnog de meeste voldoening schenkt... ! Ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Toch slaat de vermoeidheid soms toe, we zijn geen twintig meer, helaas. Toch kijk ik steeds uit naar nieuwe trips, nieuwe plaatsen, nieuwe mensen, steeds een waar genoegen... Hou het alvast in de gaten, misschien sta ik weldra in uw buurt opgesteld... Kom alvast langs en breng een bezoek aan het, zo werd het onlangs omschreven, betoverend mooi Mobiele Museumpje... Tot dan!

Steeds verzamelen...?
En dat we steeds bezig zijn met de inboedel van het Mobiel Museum is een feit. Er gaat geen week voorbij, of er werd een nieuw 'oud attribuut' aangeschaft. Of er werden spullen zomaar gratis geschonken, waarvoor ik de gulle gevers uiteraard hartelijk dank. Of ik zie bruikbare spullen op één of andere ruilbeurs welke ik absoluut niet kon laten staan... Of ik breng en bezoek aan mijn favoriete kringloopwinkel te St.-Lenaarts... Zo werden vele spulletjes reeds verzameld voor onder andere, het komende Sinten Museum, maar ook het Kerst Museum krijgt andere oude attributen toegevoegd. Soms denk ik wel even dat de honger naar oude spullen iets of wat zou afnemen... Niets is minder waar, integendeel! In alles zie ik wel iets, dat voor een toepasselijk attribuut kan dienen. Neen hoor, ik blijf bezig, mijn nieuwsgierigheid, creativiteit en interesse zijn nog steeds niet te temperen, zéker weten!  

*Maandag 2 september
Sint op komst...?
U leest het inderdaad goed, ten huize Mie Tracteur is de goede oude Sint reeds op komst... Onlangs werd ik gecontacteerd door Dhr. Rob Jans, journalist voor vele bekende tijdschriften en kranten, met de vraag of hij een interview mocht afnemen aangaande het Sinten Museum. Goed op tijd, dat is een feit! Uiteraard Mie hélemaal in de wolken en een afspraak werd al gauw gemaakt! Ik zag ernaar uit, als ik maar promotie kan maken aangaande mijn 'creaties', want zo kan ik ze best omschrijven... Mijn doel, zéker als het de kleinsten onder ons aanbelangt, zoveel mogelijk kinderen te bereiken en ze de wereld van de Sint te laten proeven. Hen laten ervaren in welke omstandigheden de Sint al te graag een nachtelijk bezoek brengt in het Mobiele Museumpje, om zich vervolgens moe maar voldaan, in het oude bed neer te ploffen...

Het werd alsnog een fijn gesprek: heerlijk buiten in de tuin, in gezelschap van een gegeerd koel borrelend drankje, in zwoele temperaturen onder een parasol... We genoten er beide van, dat was duidelijk! Specifieke en weloverwogen vragen werden gesteld en al te prompt beantwoord. Ben het stilaan gewend, dit heb ik al meer gedaan. Uiterst benieuwd we met z'n allen zijn, wordt beslist vervolgd!  Het betreft hier het Plus Magazine waar dit Sintenartikel gaat in verschijnen, naar verluid in de maand november. Een vrij te kopen blad afkomstig van Knack en  specifiek gericht op een doelgroep van 50-plussers. We kijken er met z'n allen naar uit! Bedankt Rob!

  

Mie in de kijker?
Ondertussen werden een aantal foto's genomen door een wel zéér professioneel fotograaf, Frederik Weekx. Na een fijn gesprekje, een glaasje lekkers of was het een tas koffie, begonnen we d'eraan. Spontaan het verliep, het was alvast vlug geklonken! Een fotograaf die van wanten weet en beslist wist zijn model 'te bespelen'... Mie al gauw helemáál in de wolken omdat ook mijn Landini op de gevoelige lens werd gezet! Uiteraard zeer benieuwd ik ben naar het resultaat! Weldra verneemt u er alles over, nog heel even geduld... Naar verluid zou het in het nummer van de maand november 2013 verschijnen... Dank je wel Frederik, het was me een uiterst aangename kennismaking... En ja hoor, jij wordt beslist stevig aanbevolen: http://www.frederikweekx.be/