Verwezenlijking
van 'De Schuur'
Februari 2017
Verhaal begint steeds onderaan...
Maandag
27 februari 2017...
Mie
ligt al 3 dagen te bed met een hersenschudding.
Zij heeft het bovenste trapje van een oude
vouwladder vrijdagmorgen op haar hoofd gekregen
wanneer zij deze even verplaatste. Mie zag even
sterretjes, pijnlijke en venijnige tik was het.
Zaterdagmorgen naar de dokter van wacht:
hersenschudding! Draaierig, misselijk, hoofdpijn
en niet tegen licht kunnen waren allen present,
zei de dokter... Op dit moment even een klein
gevecht met het licht van de pc, om deze
boodschap te posten, en dan wéér mijn donkere
kamer in! Dat dit maar vlug over gaat...
12u15...
Tikje
op Mie der hoofd heeft nare gevolgen...
Vrijdag
24 februari 2017...
Storm
gaan liggen? Mie gaat alvast met een bang hart
richting schuur vandaag. Het kan niet anders
zijn dat er pannen zijn gesneuveld... En
ja hoor, pannen bleken verdwenen. Al bij al viel
het nog goed mee, want de storm was dan ook zeer
fel... Er was een groot gat in het dak achteraan
de schuur, wel een vierkante meter groot. En ook
vooraan zijn enkele pannen weg gewaaid. De
eigenaar van de boerderij werd gecontacteerd en
heeft dit nog dezelfde dag in orde gebracht,
waarvoor oprechte dank!
Extra
licht in De Schuur op dit moment? Op deze manier
is het echt niet nodig hoor...
Donderdag
23 februari 2017...
Storm
verwacht! En daar heeft Mie haar
voorzorgsmaatregelen voor getroffen! In de
schuur rammelden dan ook de pannen over en
weer... Hier en daar was er reeds een opening...
Pft... Geen fijne ervaring, soms leek het of
gans het dak eraf geblazen werd. Met pijn in het
hart nam Mie afscheid van haar juwelen, welke
voor deze gelegenheid werden bedolven onder
dekens. Mie had er haar bed wel willen bijmaken,
haar intrek genomen hebben in de woonwagen, maar
dan had zij geen oog dicht gedaan, in de schuur
zit je zo goed als buiten. Hopelijk zijn er geen
pannen op de tractoren gevallen...
Storm
op komst? Tracteurs werden alvast beschermt
tegen mogelijke vallende dakpannen...
Kijk
en bewonder dit mooi geheel!
Mie Tracteur heeft weer een ontroerend mooi
stuk gekregen. Het betreft hier een miniatuurkapel,
zelfbouw, met een Mariabeeld en kindje erin. Is
vervaardigt in een soort mahonie, voorzien van
glas en de binnenzijde werd in lichtblauw
geschilderd. Zo wel op de sokkel als op de
kledij staat een logo. De juiste betekenis in
mij onbekend. Deze kapel of hoe je het ook zou
noemen, zou een leeftijd hebben van meer dan 150
jaar, dus dat wil zeggen dat dit einde 17de eeuw
is. Opmerkelijk is het beeldje, welke met veel
pracht en precisie werd vervaardigt. Gans het
geheel is handwerk, de gezichtjes zijn in was,
de kledij werd zelf vervaardigt, het logo op de
kleine sokkel werd erop geschilderd en ook het
logo op de kledij werd er met de hand op
geborduurd! Bijna onvoorstelbaar indien je dit
kan (let op het kroontje) Naar alle
waarschijnlijkheid heeft dit een religieuze
betekenis. Wat een prachtjuweel! Dankbaar Mie is
om dit geschenk in ontvangst te mogen nemen,
dankbaar zij is aan de toffe mensen van Zoersel,
welke dit met veel respect aan Mie Tracteur
hebben overhandigt. Dit krijgt een mooie plek in
het decor van 'Moeder & Kind' na een
voorzichtige poetsbeurt. Dank jullie wél, voor
het mooie stuk, de fijne vriendschap en geweldig
gezelschap!
Prachtig
houtwerk! Hier was beslist een specialist aan
het werk!
Mie
Tracteur adoreert zulke beelden en pinkt
absoluut een traan weg...
Zelf
met de hand aangebrachte geborduurde logo's sieren het geheel...
Betekenis eerder onbekend... Dankzij een
opmerkzame dame is dit mysterie opgelost. Er
werd me toegefluisterd dat het hierboven linkse
logo Ave Maria betekent en het hierboven
rechtse logo Ave... Dank je wél Marleen
Van Nunen! We zijn met z'n allen weerom wat
informatie rijker!
Ontroering
alom bij het aanschouwen van dit prachtig 'Maria
& Jesus' kapelletje...
Wat
zien we hier?
De
Madonna werd gemaakt in karton en alzo
overtrokken met stof. Het was dan toch wel een
verrassing wanneer Mie de mantel optrok en
tot grote verbazing een deel van een doodsbrief
aantrof. Deze brief van zware kartonkwaliteit
werd gebruikt ter ondersteuning van de pop en
zorgt ervoor dat de mantel mooi over het geheel
viel (?) Lag hoogstwaarschijnlijk het dichtst
bij de hand... Opzoekingen betreft betrokken
naam heeft althans niets opgeleverd... Vandaag
werd alvast het houten prieel met glas helemaal
opgeblonken... Madonna werd mee huiswaarts
genomen en ondergaat een zachte poetsbeurt met
een fijn borsteltje. Van respect gesproken! ;-)
Dinsdag
21 februari 2017...
Ook
de jongenspop is klaar! Ook deze werd
opgeblonken, kledij werd hersteld waar nodig en
geperst met natte doek en strijkijzer (net als
vroeger ;-) Opmerkelijk was de broek, waaronder
onderaan de zoom een elastiek was genaaid. Dit
vertelde me dat de broek naar alle
waarschijnlijkheid werd opgepoft, wat Mie al van
in het begin eigenlijk al wou doen. Het was een
heus gevecht alle kledij terug aan te krijgen,
maar het was het waard geweest! Nu moet er nog
enkel een grotere vloerplaat worden gemaakt
zodat ze steviger op hun benen staan... Mie gaat
vandaag alvast een plekje creëren waar deze
twee 'schoonheden' zullen worden geplaatst...
Oude
opgefriste etalagepopjes zijn hélemaal klaar
voor verhuis naar De Schuur...
Bewerkte
foto's geven de indruk in de jaren 1930 te
vertoeven... Zálig is dat!
Maandag
20 februari 2017...
De
mooie popjes werden vandaag uitgekleed, gepoetst
en opgeblonken. Het (échte) haar werd
opgemaakt.. Ook werd de kleding van de juffrouw
op punt gesteld. De oude écru jurk kreeg een
tullen onderrok en gans het kleedje wordt
opgesmukt. Het resultaat is verbluffend. Heeft
Mie van een écht madammeke een heus
communiekantje gemaakt? Zo lijkt het toch...
Mooi zijn de unieke accesoires, zoals het zijden
handtasje, Mie haar eigen Eerste
Communiekantenboekje en de strikjes op de
schoentjes... Heel wat werkplezier, en zó leuk
om te doen... Strijkijzer en naaimachine werden
boven gehaald. Waar is de tijd gebleven, van de
op te warmen strijkijzers op de kachel en het
getik van een oude Singer-naaimachine wanneer je
met het voetpedaal op en neer gaat... Zó lang
is dat niet geleden hoor... Het resultaat mag er
wezen, kijk en bewonder de 'nieuwe' juffrouw...
En in het écht, is ze nog veel mooier... Morgen
wordt de andere pop onder handen genomen...
Oud
en nieuw... Waar is die tijd gebleven?
Helemáál niet zo lang geleden...
Na...
Voor...
Vóór
en na... Zijden kleedje onderging een ware
metamorfose...
Het
haar werd netjes gekamd en voorzien van een met
de hand gemaakt uniek zijden bloempjes
haarlint...
Zijden
handtasje gevuld met hansschoentjes en
missaaltje vervolledigen de 'Communiekant'...
Tot zelfs de schoentjes toe, ook deze werden niet vergeten...
Zondag
19 februari 2017...
Oude
etalagepoppen? Het kan niet anders zijn: een
mens geraakt erdoor ontroert...
Mie
trok vandaag naar Waalre, net op Nederlands
grondgebied en in de buurt van Valkenswaard,
provincie Limburg. Daar gaat Mie onderstaande
oude etalagepop ophalen. Een écht juweel, dat
mag gezegd! En nog wel met alles erop en eraan,
de kledij op zich is reeds prachtig. Deze pop
heeft echter een breuk aan de hals, is netjes
gerestaureerd, de kledij verbergt dit spijtig
voorval. Moest deze niet beschadigd zijn, was
deze pop gewoon onbetaalbaar! Mie ziet dit
'juweel' al pronken in haar schuur, dit wordt
een échte blikvanger! Wat is het verhaal achter
deze pop? De eigenaars hebben deze reeds 40
jaren lang in hun bezit... Hoe komen zij
hieraan? Zovele vragen die vandaag allemaal
richting Waalre gaan. Op hetzelfde adres staat
ook nog een nog damespop te koop welke nog even
moet worden bekeken... Komen zij allebei naar De
Schuur van Mie Tracteur?
Wat
een schoonheid van een oude etalagepop... Anno
1930? 1950?
Ook
een prachtige damespop wordt op hetzelfde adres
aangeboden...
Joepie!
Mie heeft der popjes!
En ja hoor, Mie heeft beide etalagepopjes mee
gebracht uit Nederland! Op dit moment staan zij
te schitteren in haar woonkamer! Zo kunnen we er
met volle teugen van genieten! Één dezer dagen
zal de kledinglijn min of meer worden aangepast.
De broek wordt omgenaaid en het kleedje wordt
'omgebouwd' tot een jeugdig kleed, welke in
verhouding komt te staan tot de leeftijd van de
jongenskledij... Misschien moeilijk te
begrijpen, maar wanneer het klaar zal zijn zal
het verschil tot de leeftijden van beide poppen,
nihil zijn... Ook zullen de bodemplaten waar de
popjes op staan, vergroot worden, zodat deze
zéker niet meer omvallen... Samen met deze twee
juwelen, kreeg Mie zomaar en voor niets nog
andere spullen mee! Bedankt Joke en Wim, al deze
spullen krijgen een mooie plekje in De Schuur!
Weldra verwacht ik jullie om eens een kijkje te
komen nemen... Dank je wel voor de warme
gastvrijheid, het fijne onthaal, de koffie en
koeken, de warme vriendschap... Mie is er
helemaal door opgekrikt...
Prachtig
paar, daar zijn we het met z'n allen over eens!
Wat
een snoetjes! Nostalgie in al zijn puurheid, dat
druipt er gewoon af!
En
nog vele andere spullen werden mee gebracht,
zomaar geschonken!
Joke & Wim, dit zijn zo van die unieke
mensen, nog met een hart op de juiste plaats...
;-)
Zaterdag
18 februari 2017...
Prachtig
weertje vandaag, dat mag gezegd! Het was alvast
warmer buiten dan in de schuur! Om deze reden
werd het erf opgekuist. Onkruid werd geharkt en
de steentjes werden met een speciale 'verdeler'
mooi gelijk getrokken. Uiteraard werd een warme
chocomelk expliciet zalig bevonden op de bank in
het zonnetje... Wat kan zulk simpel gebaar zalig
zijn... Het lijkt net of we in het dennenbos
zitten, met al die kerstbomen. Diegenen die
zullen overleven blijven staan, de andere zullen
verdwijnen. Zwarte vlag hangt nog steeds buiten,
net zolang tot De Schuur weer open gaat.
Iedereen is ervan overtuigd dat De Schuur weer
open zal gaan, toch nog even de
brandweercontrole afwachten...
Erf
voor De Schuur staat er weerom netjes bij...
Vrijdag
17 februari 2017...
Ook
vandaag vertoefde Mie in haar schuur en werd
de eigenlijke schuur onder handen genomen. De nog
steeds 2 aanwezige kerstbomen welke door ongewenste omstandigheden
steeds waren blijven staan, werden alvast vandaag
buiten gekieperd! Daar zijn we alweer vanaf! De
schuur staat er weerom netjes bij, werd helemaal
uitgeveegd, ook al dient er nog verder te worden
opgeruimd. Neen, dit wordt Mie niet beu! Ook in de
Koeienstal werden nog enkele kleine
kerstdecoraties weg genomen en staat dit vertrek
er weerom netjes bij! En ook de Hooizolder staat
er te pronken, ook al worden alle decors weldra
één voor één 'verwerkt'. Daarmee wordt bedoeld
dat alle decors een opfrisbeurt krijgen, decors
zullen worden gewijzigd, en ook enkele nieuwe
spullen zullen worden toegevoegd... Midden de gang
op de Hooizolder werd alvast een werktafel
geplaatst, opvallend en toch niet, want dat zal
nodig zijn...
Enkel
oude spullen, méér moet dat niet zijn om één
mooi geheel te vormen...
Allemaal
oude
spullen creëren alvast een nostalgische
beeld...En daar hoef je niet veel voor te doen...
Een
broodnodige werktafel op de Hooizolder, helemaal
ingewerkt in zijn geheel...
En ook de laatste aanwinst, een oude RadioBell
radio, vond zijn (voorlopig) plekje...
Donderdag
16 februari 2017...
Vandaag
trok Mie naar haar schuur, toch moet ze zichzelf
er nog steeds naartoe slepen. Ik weet niet wat dat
is, Mie voelt zich niet goed, gans haar lijf doet
pijn, zij is op dit moment de weerslag aan het
incasseren van al wat er de voorbije maanden
gebeurd is. Je kan ermee lachen, zeggen dat Mie
overdrijft; dat iedereen denkt wat ie wil, ik trek
er me niks meer van aan. Mijn hart dat bloedt, nog
steeds van al wat me verweten werd. Van al wat ik
zogezegd verkeerd gedaan heb, van mijn laaiend
enthousiasme wat deels van me werd afgepakt. Neen
het gaat niet goed met Mie, dat iedereen me met
rust laat... De Schuur zal ook nooit meer
hetzelfde zijn... Een fluitende moor bracht
vandaag echter wat afleiding. Lekker warm vertrek
door de Leuvense stoof, en plots begon het 'moorke'
te zingen. Dit kon me écht ontroeren...
Een
fluitende moor bracht vandaag wat afleiding, hoe
raar dat ook moge klinken...
Lente
werd in huis gebracht...
Dat er mensen zijn met het hart op de juiste plek,
is weerom vandaag bewezen. Marleen en Aloïs
wilden Mie haar hart verwarmen, zij stonden
vandaag aan de deur met...dit prachtig Pasenpotje
gevuld met bloemen! Een verrassing van formaat uit
onverwachte hoek,
dat mag gezegd! Het bracht ontroering, ook de
mooie kaart deed me een traan wegpinken. Dank je wél Marleen
& Aloïs, dit zal ik nooit vergeten...Bedankt voor de mooie
inhoud... Jammer dat we elkaar mislopen hebben...
Bedankt! x x x
Hartverwarmende
kaart en lentefrisse bloemen werden vandaag
afgegeven ten huize Mie Tracteur...
Zondag
12 februari 2017...
Weerom
zondag, wat tikt de tijd al te snel voorbij...
Gisteren een bezoek gebracht aan Flanders
Collection Car en vandaag zet Mie haar snuit
richting Stoomcentrum Maldegem... Daar neemt de
laatste Valentijn Express plaats...
Woensdag
8 februari 2017...
Weerom
trok Mie naar haar schuur vandaag. Voorbereidingen
werden getroffen voor decoraties te plaatsen in
het Stoomcentrum van Maldegem, dit naar aanleiding
van hun Valentijn Express komend weekend... Zowel
in het stationsgebouwtje als in de
restauranttreinen staat Valentijn centraal...
Alles werd netjes ingeladen, en hop, naar Maldegem!
Wellicht kan Mie der zinnen wat verzetten en De
Schuur voor even uit haar gedachten bannen...
Dinsdag
7 februari 2017...
Gisteren
werd er weer wat gewerkt in De Schuur, tegen een
laag tempo weliswaar, maar er is dan toch iets
gedaan. De laatste spullen werden met de katrol
naar boven verhuist. En het decor 'Moeder &
Kind' verkreeg een ander bed, een geschenk van
Marcel & Magda Van Giel. Alles werd
opgekuist en vandaag werden alle overige spullen
geplaatst en kaders verhangen. Dit bed heeft een
tijdje midden de gang gestaan, maar om de
veiligheid te garanderen, Mie wou al lange tijd
dit bed uit de middengang, werd het in een decor
gezet. Het mag gezegd, het staat er supermooi!
Nu lijkt ook de Hooizolder véél ruimer, en
verkrijgt men een mooi overzicht van de 9 oude
decors...
Het
decor
'Moeder & Kind' op de Hooizolder, werd
ondertussen gereorganiseerd...
Vandaag
werd Mie volop verwend door Jos en Betty uit
Gingelom, provincie Limburg. Zij hadden enkele
mooie geschenken bij voor Mie Tracteur, waaronder
een oude radio van 1948 van het merk 'Radiobell'.
'Radiobell' is een merk van 'Bell Telephone'.
Vóór 1934 kregen zij het merk 'Bell Telephone',
na 1934 werden radio's van 'Radiobell' nog wel
aangeduid als 'Bell'. Het mag gezegd: dit is een
écht juweel! Dank jullie wél Jos en Betty!
Oude
radio van het merk 'Radiobell' krijgt beslist een
gewaardeerd plekje in De Schuur van Mie Tracteur...
En
of dit niet genoeg was, hadden zij ook nog dit
juweel bij! Een oude schouwklok van het merk 'Rolls
Westminster Clock', met toebehoren. Het wel
gekende merk verraadt min of meer de zeer luxueuze
uitvoering. Ook is deze klok in uitmuntende staat,
en indien ze wordt opgewonden, deze naar hartelust
lawaai maakt. Dit geluid wordt gelinkt aan
Westminster Abbey, welke zich situeert in London...
Dank je wel Jos & Betty, ook dit juweel krijgt
een mooie weluitgekiende plek in een decor...
Weerom
een prachtstuk welke vandaag zijn eindbestemming
vond in De Schuur van Mie Tracteur...
Bijhorende
ornamenten geven beslist nét dat tikkeltje meer!
Wat een schoonheden...
Zondag
5 februari 2017...
Mie bekend...
Mie
moet haar zinnen verzetten, de hectische periode
woelt elke seconde door haar hoofd, eens goed
doorslapen is er niet meer bij. Helaas moet ze
zich naar haar schuur sleuren, de fut ontbreekt.
De pijn zit diep. Zet het van u af is makkelijk
gezegd, je moet het nog kunnen. Sommige mensen
nemen het me kwalijk dat ik me niet laat horen,
dat ik me niet laat zien, dat in niet functioneer
zoals ze gewend zijn. Dat ik kort ben, mensen
onterecht dingen verwijt, ze kwets. Dat Mie
zichzelf niet meer in de hand heeft, de druk wordt
te groot. Dat ik altijd klaar stond voor iedereen,
iedereen steeds proberen heb te omringen met
oprechte vriendschap en verwennerijtjes. Mie
speelt geen komedie, nooit!
Maar
dat wanneer je zelf in de shit zit, ze je dat ook
nog kwalijk nemen omdat je je afzondert. Mie is te
nemen zoals ze is, en kan helaas niet voor
iedereen goed doen. Dit heeft haar doen
nadenken... Zij maakt steeds dezelfde fout in haar
leven; zij accepteert iedereen wat ze zijn en
zoals ze zijn, maar iedereen heeft toch ook een
slecht kantje? Blijkbaar wordt dit andersom niet
getolereerd... Weinigen schijnen te begrijpen dat
De Schuur haar zuurstof betekent, haar
uitlaatklep, haar borrelende creativiteit die zij
daar kwijt kan. Zij gaat gewoon dood indien ze
haar dit moesten afnemen. Overdreven vind u? Een
mens is zoals hij/zij is, en dat kan je niet
veranderen... Problemen proberen te minimaliseren?
Je moet het kunnen, iedereen is anders...
Mie
heeft wellicht een apart karakter, is excentriek
en zet zich bewust in de belangstelling, maar op
deze manier zet zij iedereen in de kijker door
haar concept, hen allen te doen proeven en
genieten met wat zij steeds in de aanbieding
heeft. En toch, zijn er mensen die haar niet
begrijpen, eens niet proberen te kijken in dat
hoofdje van haar, maar zich tegoed doen aan dingen
te verkondigen die haar schade toebrengen... Dat
ze een egoïste zou zijn, en enkel aan zichzelf
denkt... Ik vergeef het hen, dat ik mensen heb
pijn gedaan, en hoop van harte dat ook zij
menselijk kunnen zijn en het ook mij kunnen
vergeven... Steeds heeft zij klaar gestaan, mensen
verwendt in vele opzichten, drank en eten gegeven,
geschenken, aandacht en begrip, maar vooral een
gemeende vriendschap! Steeds vol waardering heeft
opgekeken naar al die mensen die haar geholpen
hebben...
Velen
denken nu dat De Schuur weer open kan, niets is
minder waar. De vele opgelegde voorwaarden worden
morgen bekend gemaakt (als de brief er eindelijk
zal zijn tenminste) De grootste voorwaarde is de
keuring van de brandweer. Iedereen weet als de
beste dat dit een struikelblok zou kunnen worden.
Moet ik dingen zien die er niet zijn? Hier heb je
het weer, dat karaktertje. Zulke keuring kan roet
in het eten gooien, als zij de puntjes op de i
zetten, het is tenslotte een oud gebouw, daar ben
ik van overtuigd... De toekomst zal uitwijzen wat
er zal gebeuren, maar dat Mie gekraakt is, is een
feit... En dat steekt zij niet onder stoelen of
banken, zij is ook maar een mens...
Een
reactie hierop... (anoniem voor de lezer)
Las
daarnet je bericht op je website. Kan me
levendig voorstellen hoe je je nu voelt.
Altijd
maar moeten opboksen tegen jan en alleman. Je
hebt even de moed niet meer om te strijden.
Je
deed het allemaal om mensen te plezieren en nu
wil je gerust gelaten worden ....
Terug
even in je schelp kruipen en het gevoel hebben
... Laat me gerust het hoeft even niet meer ....
Volg
je hart en beslissingen nemen op een moment dat
je het emotioneel moeilijk hebt is nooit goed.
Dan
ben je te kwetsbaar en zeg of doe je dingen waar
je achteraf spijt van hebt.
Maar
emoties zijn goed, laat ze toe...
Maar dat weet jij beter als geen ander, want jij
bent zo en dat siert je.
Weet
echter dat ik achter je sta en probeer je fysiek
op te laden.
Ik
en vele anderen vinden het enorm spijtig wat ze
je aandoen, maar denk ook aan jezelf en je
familie. Constant strijden is enorm
vermoeiend ....
Voor
mij hoef je je alleszins niet te
verantwoorden... Je hebt veel gegeven en dat
begint zich te wreken..... Zoals je zei .... Je
bent ook maar een mens ... Xxx
Zaterdag
4 februari 2017...
Vandaag
werden de laatste kerstspullen ingeladen en
opgeborgen. De woonwagen onderging een grondige
inwendige poetsbeurt en ook het Stamineeke moest
eraan geloven! Toch is er nog heel wat werk, want
er dienen enkele zaken met de katrol naar boven
worden verhuist. Morgen wordt de schuur aangepakt
en verhuizen de twee laatste kerstbomen naar
buiten...
Donderdag
2 februari 2017...
|