Wetgeving
staat boven élk menselijk aspect...
Een
klein afscheid, een virtueel weerziens...
Welkom
in 'De Schuur'
Welkom in het virtuele museum van Mie Tracteur
Weldra te bewonderen op deze website
Vanaf
heden is het plattelandsmuseum 'De Schuur' van
Mie Tracteur niet meer toegankelijk. Met pijn in het hart... Een levensdroom die
stilaan ontsproot uit een uit de hand gelopen
hobby, Mie was op zoek naar een plek om alles
samen te bundelen. Opzet om er een museum in te
richten is stilaan gegroeid, omwille het grote
aantal spullen Mie door de jaren heen heeft
verzameld. Uiteindelijk werd deze droom in
mei 2016 werkelijkheid. Maar niet zonder slag of
stoot... Ook de werkelijkheid van wetgevingen en
regeltjes, maar ook afgunst en jaloezie, heeft Mie leren
kennen. Door verschillende oorzaken en bronnen,
waar Mie niet meer aan herinnert wil worden.
Niet iedereen was blijkbaar opgezet met dit
initiatief, is achteraf gebleken. Begrijpe
wie kan... De Schuur is
dus niet meer openbaar toegankelijk voor bezoekers... Waarom?
Voor
een laatste keer, alles
op een rijtje...
De Schuur ligt op grondgebied Rijkevorsel... Dat er
vanaf het begin een stroeve communicatie was, is
een grote oorzaak van alle ellende. Er werd mondeling gecommuniceerd,
nadien per aangetekende brieven. Eerst was er het
probleem dat een museum niet werd toegestaan in
agrarisch gebied. De Schuur was reeds zo goed
als ingericht toen dit nieuws ons werd
medegedeeld. Dan werd de toegelaten termijn dat
De Schuur mocht open zijn overschreden. Er werd
niet verteld dat wanneer De Schuur open was, dat
in blokken van 30 dagen moest zijn. Dan werd
verkondigt dat er op deze locatie geen opslag
mag gebeuren. Er werd uitzonderlijk toegestaan 4
x 30 dagen de poort open te zetten. En volgende vereiste, de veiligheid werd op de korrel
genomen omwille Mie (in totaal 30 dagen op een
gans jaar)
'openbaar' open was. Dat veiligheid ook hoog in
het vaandel ligt bij Mie Tracteur en haar
echtgenoot, staat als een paal boven water! Heel
wat uren én centen werden gespendeerd om dit
initiatief om te toveren tot een juweel, ook de
veiligheid was steeds een prioriteit. Ook de nodige verzekeringen werden
steeds afgesloten. Maar wanneer door de gemeente wordt
opgedragen een keuring van de Brandweer te
moeten ondergaan, omdat de wetgeving zegt
openbaar open te zijn en dit een verplichte
keuring inhoudt, was het bang afwachten. Zoals
verwacht werd na de keuring bevonden, dat er
héél wat werk moest verricht worden, en dat er
heel wat moet worden aangepast. Al dit werk is
naar onze mening helaas niet
haalbaar, Mie en haar echtgenoot kunnen de moed
hiervoor niet meer opbrengen, nog maar te
zwijgen van het financieel aspect... Het is en
blijft een hobby, en op een gegeven moment moet
men kiezen voor gemoedsrust, het moet plezant
blijven... En wat wordt wellicht het volgende
probleem? Het houdt gewoon niet op! Het is een jaar van kommer en kwel
geweest. Van angst en op de vingers te worden
getikt! Naar mijn inziens beseffen bevoegde
instanties niet waarmee ze bezig zijn. Dat Mie Tracteur de
absolute perfectie nastreefde en alles haast op
een licht professionele wijze aangepakt heeft kunnen velen
getuigen. Door deze
instelling, door haar onuitputtelijke gedrevenheid,
door haar 'blijde boodschap' haast wereldwijd bekend
te willen maken, door haar puurheid maar ook naïviteit, werd dit
haar blijkbaar niet in dank afgenomen, en heeft ook
dit, haar uiteindelijk de das omgedaan. Eigen
schuld? Neen!
Wie
is er hier nu de dupe?
Vermits De Schuur niet meer toegankelijk is,
zijn daar in eerste plaats de bezoekers de dupe van! Men mag anno
2017 geen mensen meer blij maken, kinderen
betoveren, mensen zowel geestelijk als mentaal
helpen, alles belangloos en met een groot hart
ondernemen, zo blijkt. Mensen op leeftijd,
mensen van
woonzorgcentra, ontroeren door hen terug in de
tijd te brengen wanneer zij in hun jonge jaren
vertoefde, het mag niet meer. De oogjes van
kinderen doen schitteren met verhalen van de
Sint, het kan niet meer. Mensen die op een ander
niet welkom zijn omwille de geluiden zij maken,
de plaats zij innemen, met een open hart
ontvangen, ook dat mag niet. De wereld steekt in
elkaar door wetten en regels, en daar dienen wij
ons aan te houden. En die wetten gelden voor
iedereen! Of toch niet?
Waar is anno 2017 in
godsnaam nog het menselijk aspect? Waarom worden
mensen die belangloze initiatieven ondernemen,
volledig over de ganse lijn in
de kou gezet door de wet? Mie Tracteur is
beslist geen alleenstaand geval! Dat ministers
zich daar eens over buigen misschien...? Dat
gemeenten zulke voor hen totaal kosteloze, door
de gewone man en vrouw, maar ook zeker kinderen,
deze enorm
gewaardeerde initiatieven, eens weten te
waarderen?
Dan
is er maar één oplossing:
een virtueel plattelandsmuseum! Mie Tracteur
geeft niet op, ook al gaat ze er aan ten
onder. Weinigen begrijpen hoe diep zij op
haar hart wordt getrapt. Zelfbeklag is niet aan
haar besteed moest u deze indruk krijgen, zij
stelt enkel vast al wat haar overkomen is... Dat
haar naïviteit haar parten speelt is bewezen,
Mie ziet absoluut geen kwaad in mensen: waarom
kunnen mensen niet goed zijn voor mekaar? Waarom
kunnen mensen de zon niet zien schijnen voor
anderen? Waarom zwaaien mensen met de
wetgeving, terwijl het opzet was enkel maar
mensen gelukkig te maken? Het is zo
jammer...
Zo zal iedereen die het zien wil, weldra
een algemeen beeld worden verschaft van al wat
'De Schuur in Schemerzone' te bieden heeft,
echter op het internet. Nooit zal dit de
echtheid én puurheid van een bezoek kunnen
evenaren, de warme sfeer en een dartelend
enthousiaste Mie Tracteur kunnen schenken, een
warm en wélgemeend onthaal kunnen zijn.
Zonder fijne gesprekken te voeren, met mensen
die waardeerden wat De Schuur te bieden had. Het
zal nooit meer hetzelfde zijn... Er is geen
andere keuze... Mie is het vechten voor haar
idealen meer dan beu...
Mie
Tracteur excuseert
zich
naar al haar bezoekers en enthousiastelingen
toe, jammer dat dit zó pure initiatief, welke
volledig belangloos werd aangevat van in het
begin, pure liefhebberij bezit, welke tot doel
had mensen te kunnen ontroeren met al wat onze
voorouders ons hebben nagelaten, met een
ongeremde spontaniteit werd overgebracht naar
iedereen die het zien wou... Wel, het zal
voortaan op een andere manier gebeuren, het
menselijk aspect zal er helaas niet meer bij
zijn... Doodjammer is het wel dat De Schuur zulk
triest einde moet kennen, maar het is
genoeg geweest! Wat drijft Mie Tracteur dan
tóch nog zo ver haar schuur verder in te
richten en haar schuur nog steeds af te werken? Zij blijft geloven in
haar idealen, en net dát, neemt niemand haar af!
Mie
Tracteur legt zich erbij neer,
dat haar schuur toe is. Zij heeft het aanvaard,
hoe moeilijk ook, dat goedheid in de wereld niet
altijd wordt gewaardeerd. Dat een strikte
wetgeving boven een warme menselijkheid staat.
Dat naïef zijn en geloven in mensen, niet
altijd de juiste mensen, pijn doet. Dat haar
gezondheid er reeds lange tijd onder lijdt, en
zij zich niet langer wil laten verzuren. De tijd
zal uitmaken wat er zal gebeuren met De Schuur,
wat de toekomst brengen zal weet niemand... Het
hart van Mie is gebroken...
Mie
Tracteur dankt iedereen
die haar een bezoek hebben gebracht, haar
uitvoerig een pluim hebben gegeven, eerlijk en
oprecht haar petitie hebben ondertekend, haar steeds
volop in de kijker hebben gezet in de media,
haar hebben getroost in moeilijke tijden, haar
bedolven hebben met mooie geschenken, een
absoluut respect te hebben getoond voor haar
levenswerk! Dank aan de zovele helpende handen,
dank aan Oldtimerclub BREK! Er zijn geen woorden
voor, hoeveel mensen prompt hun schouders onder dit initiatief
hebben gezet en het wereldwijd bekendheid hebben
gegeven...
We
kijken ernaar uit! Dat
weldra alles tot in detail zal worden
gefotografeerd. Elke ruimte zal van onder tot
boven en omgekeerd, te bewonderen vallen door uitgebreide
en gedetailleerde fotoreportages. Hou ook de
blog in de gaten, ook alle perikelen zullen
zoals altijd, dagelijks worden ingevuld. Mie
Tracteur is ervan overtuigd dat ook u hiervan
zal kunnen genieten, zij het dan via het
computerscherm...
Omwille grote
verslagenheid van vele mensen en allen een steun
wilden betekenen voor Mie Tracteur, omdat De Schuur wankel stond,
werd een
digitale petitie opgestart, voor het bestaan kracht bij te zetten.
De Schuur heeft immers
een culturele én sociale missie!
Indien ook u nog steeds uw stem
wil laten gelden,
klik op bovenstaande afbeelding, waarvoor oprechte dank...
Petitie telt op dit moment 472
online stemmen en 216
papieren stemmen.
Bedankt! Thanks! Danke! Merci! Grazie
BEZOEK
WELDRA HET VIRTUELE PLATTELANDSMUSEUM VAN MIE
TRACTEUR
EN KLIK OP BOVENSTAANDE AFBEELDING...
|