Verwezenlijking van De Schuur...
Verhaal begint steeds onderaan
Oktober 2018...

Woensdag 31 oktober 2018...
Vandaag werd er verder gewerkt aan 'de plank'! Een tekst werd er met de soldeerbout op aangebracht. Dit heeft al bij al lang genoeg geduurd en niet van Mie haar gewoonte om iets zo lang te laten aanslepen...De geplande rozen worden ner niet op aangebracht. Mie had wel 3 ontwerpen gemaakt, en alle 3 kwamen er erg druk over en nam het de aandacht van de naam weg. Dus geen rozenmotieven aan de zijkanten. De plank moet nu wel wat worden ingekort, want de zijstukken zijn kaal, maar ook dat wordt één dezer dagen opgelost... Buurman Hugo, de plank is op komst! Er werd alvast ook een bezoek gebracht aan De Schuur, het heeft gisteravond laat heel erg gewaaid, even gaan kijken of daar alles in orde is... Tegelijk kriebelde het hoor, wanneer De Schuur enkele dagen niet werd bezocht... Alles was in orde, geen stukken of andere onaangename gebeurtenissen... 

Éindelijk staat de tekst erop! Als men er kan aanblijven schiet het werk goed op!
Vermits de rozenpartijen er niet worden op aangebracht, wordt de plank aan beide kanten iets ingekort...

Dinsdag 30 oktober 2018...
En weerom een nieuwe dag, die reeds in de vroege morgen veel blijdschap bracht... Kindje waar op werd gebabysit is zulk engeltje, ze is zó vertederend mooi en lief, wat een schatje! We gaan het er samen nog goed van pakken, genieten van haar aanwezigheid, want vanavond gaat ze weerom huiswaarts, waar mama op haar wacht... Met zulk peutertje in huis werd er helaas niks aan de plank verder gewerkt...

Maandag 29 oktober 2018... 
En de herfstvakantie is begonnen, iedereen kan uitslapen! Maar Mie was er al vroeg uit, half 6! Er stond dan ook heel wat te gebeuren, vandaag werd er aan één ding gewerkt: de 'Villa Rozeke'-plank. Heel wat werk, wellicht een beetje onderschat, maar ook erge rugklachten steken op dit moment de kop op... Licht naar voren buigen is een ramp, en net dat gebeurd als Mie aan de plank bezig is. We bijten door, ze móet af! De letters van Rozeke werden vandaag bijna allemaal ingekleurd, maar onverwachts babysitten heeft me niet altijd de kans gegeven eraan verder te werken... Het resultaat is wel mooi, soms lijkt het dat de letters je doen denken aan chocola? Morgen is er alweer een dag, maar er wordt tegelijk ook weerom gebabysit...

Er werd vandaag, tussen de soep en de patatten door, verder gewerkt aan de eiken plank...

Het was wéér volop genieten vanmorgen hoor, met Juulke op de schoot... Wat een hoog knuffelgehalte hij bezit!

Zondag 28 oktober 2018... 
Weerom zondag; heerlijk wakker worden met Radio 2 Weekendwekker! Op dit moment (6 uur) gonst Filip Ledaine met zijn mooie muziek, volop door onze huiskamer... Haast alle weken geeft Mie een fijne bestemming door aan presentator, haar favorietje, haar Weekendwekkerwonder, zo ook vandaag! Benieuwd Mie is of hij het naar vaste gewoonte subliem zal verkondigen... Go for it Filip, dank je wél! Wij mochten vannacht althans een uurtje langer slapen, onze wekkers werden allemaal een uur verzet, we zitten nu op het winteruur... 

Wij mochten vannacht een uurtje langer slapen... Mooi meegenomen!

Vandaag werd naar De Schuur gegaan, eens even gaan kijken of alles er nog mooi bijstaat... Mie was gisteren alvast ook begonnen aan de dozen met boeken en strips, en deze werden vandaag allemaal nagezien... Van de 8 dozen bleven er nog 5 over, de hoeveelheid strips wordt op een paar honderd stuks geschat... Een klein aantal boeken werden in dozen gedaan en worden naar Kringwinkel De Cirkel gebracht. De kwaliteit staat wel boven de kwantiteit, een mens kan niet alles bijhouden. Er steken alvast enkele mooie oude pareltjes van kinderleesboeken bij. Hiervan volgen later beslist nog enkele fotootjes! Volgende stap is dat alle strips en boeken per soort worden gerangschikt, samen met de kleine collectie die Mie Tracteur reeds bezat... Op zich nog een heuse klus! Maar is wel altijd iets te doen in De Schuur, waarvan zij nooit genoeg zal krijgen, zelfs van boeken en strips sorteren...

Welgeteld 8 bananendozen werden vandaag uitgespit en alle bruikbare strips en boeken nagekeken...

Het was alvast koud vandaag, in de vroege morgen maar 3°! Eens in De Schuur was het binnen in het Stamineeke 10°, té koud om te vertoeven! Dan maar vlug de kachel aan! De ruimte werd door middel van een overgordijn afgesloten van de Koeienstal. Op deze manier werd het al gauw een zalige 23° in dit kleine vertrek... Wat een zalige warmte, dat kon ook buurman Hugo bevestigen, hij kwam even op de koffie, en die hebben we ons héérlijk laten smaken!

   

Brrr wat was het koud in De Schuur vandaag... Tot de Leuvense stoof werd aangestoken... ;-)

Zaterdag 27 oktober 2018...
Goeie morgen natte morgen! Gisteren drukke dag, eens men begint te poetsen blijf je bezig! En 's avonds eters, dan moet dat ook op tafel staan! Er werd dan ook niet meer aan de plank verder gewerkt. Dat staat vandaag op het programma... Ook een bezoekje aan het mekka van Mie Tracteur, de enige plek waar zij tot rust komt, de plek bij uitstek om haar kriebelende vingers hun gangen te laten gaan, juist ja: De Schuur! Zij kijkt er alweer naar uit! Sinds gisteren regen, tot groot jolijt van de bloemen. Ze blijven er mooi bij staan! Binnenkort is het wél Kerstmis hé! We kunnen niet meer volgen met dat weer, zeker de natuur! We worden misleid door de zachte temperaturen, en houden er al rekening mee dat een witte Kerst absoluut uit den boze zal zijn... Ach wat gaat het allemaal vlug, we zullen maar eerst de Sint verwelkomen zeker?

U gelooft het of niet, juist ja, ze zijn op komst, én wel héél binnenkort...

Er zijn zo van die dagen...
Mie had geen zin om thuis te zitten, de plank moet nog maar even wachten, hop, de snuit van de auto naar Mie Tracteur's andere geliefde plekjes: de kringwinkels! In Kringwinkel Web te Turnhout vond zij deze zware eiken kast. Mooi ding was het eerste gedacht! Vol eiken planken, met houten ornamenten en spiegel erop, het straalde een zekere klasse uit! Mie zag deze kast al hélemaal staan in het decor van het Naaiatelier. Dit is trouwens het enige decor waar nog geen kast in stond. Maar ja, waarom zou Mie deze kast nog aanschaffen, dus wandelde zij verder door de winkel... Mie kon die kast echter maar niet vergeten, en werd als een magneet weerom terug naar die plek getrokken! Toen Mie het prijskaartje zag was de beslissing snel genomen, nog géén 50€??? Hop betalen en de auto in! Eens thuis werd ze uitgeladen, en heeft de echtgenoot ze naar boven verhuist met de katrol, wat een handig ding, dank je wél! Het kriebelde en onmiddellijk maakte Mie plek vrij daar waar de kast moest komen te staan!  Kijk en bewonder: wat een juweel, wat een perfect stuk in dit decor! Het moet nog helemaal worden aangevuld maar de tijd ontbrak... Zijn we het erover eens, wat een kanjer van een kast... Enig minpuntje is dat de lades en de schabben beplakt zijn met zelfklevend bloemmotief, pft waarom deden mensen dat toch? Absoluut aartslelijk én zéér moeilijk afneembaar! 

De boekenkast welke gevuld met Weckpotten waarin allemaal knopen zijn verzameld moest echter plek ruimen voor de nieuwe commode. Daarom werd deze knopenkast prompt naar de overkant van het decor verhuist. Het kleine (lelijke) kastje dat er stond moest plek ruimen voor dit juweeltje vol knopen! En het mag gezegd, het staat er prachtig! Mooi in het licht, de knopen schitteren als nooit vooreen... Wat een dag! Wat een zalige klus! Mie is dan ok alwéér helemaal in de wolken! Was deze kast voor haar voorbestemd? Van deze indruk kan zij zich helaas niet ontdoen! Het mag ne keer meezitten ook hé?!

Het decor van het oude Naaiatelier werd vandaag vervolledigt met een mooie kast vol klasse...
De 'Knopenkast' moest echter verhuizen naar de overkant...

Vrijdag 26 oktober 2018...
Weerom het weekend dat staat te trappelen aan de voordeur... Vandaag een rustige dag, huishoudelijke taken houden Mie voor even thuis. Er wordt verder gewerkt aan de plank van buurman Hugo. De gebrande tekst wordt ingekleurd met een andere soldeerbout. Dan komt de tekst éindelijk tot zijn recht... Het wordt alsmaar mooier, dat mag gezegd...

Donderdag 25 oktober 2018... Brrr wat wordt het koud!
Half drie in de vroege morgen, Mie kan alweer niet slapen... Dan maar dat bed uit, computer op, dan doen we nog iets nuttig! Vandaag wordt er naar De Schuur getrippeld, het is alweer een eeuwigheid geleden. De geraniums worden zo wie zo dagelijks verzorgd, wat staan zij er nog altijd mooi bij. Maar lang gaat dat niet meer duren, de temperaturen zijn aan het zakken, en net daar tegen zijn ze niet bestand... Oktober loopt naar zijn einde, de winter is op komst... Ook thuis wordt de verwarming bij de regelmaat opgezet. Zoals gezegd hop naar De Schuur. De 8 dozen met boeken en strips wachten om nagekeken te worden, al wat niet voldoet aan de wensen van Mie Tracteur, gaat regelrecht naar Kringwinkel De Cirkel. De kachel zal worden aangestoken, want het is er fris. En dat er genoten zal worden van een supermooie omgeving, moet ik u niet komen te vertellen... Nog even terug gaan slapen, om me dan aan vele mooie dingen te vergapen...

Woensdag 24 oktober 2018... 
Vandaag wordt er verder gewerkt aan de plank, het is wel een leuke job, ook al doet het geen deugd aan de rug, dan maar een pijnstiller nemen. We worden er niet jonger op, maar vraag met toch af of het komt door de eerste koude dat alles stram zit? Rugpijntjes de bovenhand nemen? Bij het opstaan wel van alles pijn doet? En er in de vroege morgen van de trap wordt gewandeld in uiterste voorzichtigheid? Juist ja, we worden ouder en moeten ons aanpassen, niks aan te doen! 

Vandaag werd dus verder gewerkt aan de plank, hoera, de tekst staat er op! Centimeter per centimeter werden de stukjes erop gebrand, omwille het keiharde oppervlak van de eiken plank is er geen andere manier om deze tekst erop te krijgen... Maar het is gelukt! Volgende stap is de letters inkleuren (met een andere soldeerbout) Dit is veel leuker om te doen, gaat veel vlugger vooruit...  Het mag gezegd, dit wordt mooi! Un 'pièce unique'!

Tekst staat op de plank, nu volgt het inkleuren ervan...

Dinsdag 23 oktober 2018... 
Eindelijk wordt er aan de plank begonnen, het aankondigingbord van buurman Hugo met de tekst 'Villa Rozeke'. De soldeerbouten liggen alvast klaar, nog maar net begonnen en er was al een verbrande vinger! Men vergeet dat men een soldeerbout vast heeft, hoe dom kan een mens zijn... Het zal een heus werk zijn, maar het is een absolute uitdaging! Wordt beslist vervolgd...

Drie soldeerbouten getest op hun specifieke vaardigheden...
Nummer 1 is te dun, nummer 2 wordt gebruikt voor de opvulling, en nummer 3 voor de randen...
Dit allemaal voor de plank van buurman Hugo...

'Villa' staat erop, en het ging niet van een leien dakje! De houtsoort (eik) is niet de juiste, véél te hard,
waardoor je met de soldeerbout niet in het hout kan duwen om alzo je tekst mooi op een lijn te vormen...
De tekst staat er dus 'in schokjes' op. Dat zal wel iets verbeteren wanneer de letters binnenin ook behandeld worden.

Maandag 22 oktober 2018... Ready to take off...?
En weerom een nieuwe werkweek... Het is te zeggen, niet voor Mie Tracteur, want zij 'werkt' niet meer, zij 'speelt'... Zo werd vandaag een mooie stand opgesteld in de Delhaize van St.-Lenaarts, in Mie haar eigen dorp. Op deze manier hebben haar spullen alsnog hun nut en kunnen ze door iedereen bewondert worden. Thema naargelang de tijd van het jaar is Halloween, dus kon het niet anders zijn dat er een verschrikkelijk lelijke heks haar intrek nam in de zaak, vlak als je binnen komt aan de inkom! Als dat maar goed afloopt voor de kindertjes, dat ze zullen schrikken staat dan ook als een paal boven water! Mie noemt haar heks 'Ready to take off', haar bezem ligt dan ook tussen haar knietjes! Twee uurtjes heeft het opstellen geduurd, Mie is zelf niet echt fan van Halloween, maar toch is de stand mooi. Daar waren de vele positieve reacties van het personeel alvast getuige van, wat een complimenten ség! Dank jullie wél! De spinnenwebben horen erbij, ook al was dit voor Mie Tracteur niet echt nodig, maar heeft ze er toch bij gedecoreerd. Kijk en oordeel zelf wat jullie ervan vinden... Vooraleer de heks werd geplaatst had deze etalagepop plaatsgenomen naast de chauffeurszit in de auto van Mie Tracteur! Zij is erg levensecht, kijk maar eens op de foto! Ander haar, andere hoed en 'grellig' masker, en ze kon zó het decor in! Het mag gezegd, op heel wat plekken in de zaak vindt je Halloweendecoraties terug, echt prachtig gedaan! Waar doen ze dát nog, vraagt Mie zich af... Daar doen ze dat allemaal tijdens de werkuren, vinnig personeel daar hoor!  Dikke pluim!

De Halloweenopstelling in Delhaize St.-Lenaarts... Een mens zou er schrik van krijgen...

Zondag 21 oktober 2018...
Goeie morgen weerom frisse morgen! We bevinden ons dan ook naar eind oktober! Nog even genieten van herfstig weer, ook al zijn de temperaturen niet te versmaden, wat worden we verwendt! Even over en weer naar De Schuur, de geraniums eisen nog steeds volle aandacht! Het wordt alvast een thuisdag, want het houten naambord dient dringend verder te worden afgewerkt! Buurman Hugo zit erop te wachten! Elke morgen weer brengt Juul ons de oohhh zo fel gegeerde vrolijkheid in huis! Elke morgen weer op 'zijn' bankje! Netjes afwachtend, met de achterpootjes tussen de voorpootjes, wel élke beweging volgend aan de ontbijttafel, hopend op een stukje brood. Juul denkt maar aan één ding: eten! Zijn liefde gaat absoluut door zijn kleine maagje, dat staat vast! We moeten opletten voor overgewicht, dus is Mie bezig hem minder tussendoortjes te geven, hij is het al zo fel gewend, ons verwend scheetje! Maar zolang zijn buikje niet op zijn achterpootjes ligt (in onderstaande houding) dan moeten we nog niks vrezen! Zodra een fikse wandeling, ook al ligt hij hier net naast me op zijn burostoel, dicht tegenaan de verwarming gekropen, hij kan er zóveel deugd van hebben, de kouschijter! Hahaha zoals je kan lezen, Juul staat ten huize Mie Tracteur, nog steeds centraal in het middelpunt, zalig! 

Goeie morgen, met vragende oogjes om een stukje brood... Wat een fotomodel jij nog steeds bent Juul!

Lekker warm tegenaan de verwarming! En steeds weer ronddraaiend, zodat zijn ganse lijfje de warmte voelt!

Wat een hondenleven! zzz ... zzz ... zzz

Zaterdag 20 oktober 2018...
Mie ging vandaag op uitstap. Zij trok naar Bornem, klein uurtje rijden en haast 70 km ver, waar zij de Landelijke Dag van Ouders Van een Overleden Kind heeft bijgewoond. Thema dit jaar was 'Verbondenheid'... Deze bestemming is wellicht voor velen onbegrijpelijk, maar Mie steekt net deze mensen die een kind verloren hebben, en de vele bezige bijtjes die dit allemaal op touw hebben gezet, op deze manier een (klein) hartje onder de riem! Elke ouder die een kind verloren heeft kent zulke initiatieven, zoals daar werd verkondigt: men komt in een andere wereld terecht wanneer je een kind verliest... Een fijn onthaal wachtte elke bezoeker, in het gloednieuwe en imposante Cultuurcentrum Ter Dilft. Er stonden verschillende workshops op het programma, er was een erg intense getuigenis van mama Petra, er waren ook kinder- & jongerenprogramma's, het warme optreden van een jeugdballet was wondermooi, het opgevoerde toneelstuk gebracht door De Theater Factorij was beklijvend echt, maar ook spreker en schrijver Manu Keirse vertelde ons allen in een haast 2 uur durende uiteenzetting, de hulp die je kan geven bij verlies en verdriet van mensen die noodgedwongen in zulke situatie verkeren. Mie heeft dan ook prompt zijn nieuw boek aangeschaft, een gids voor het gezin en de hulpverlener... Opvallend waren de in crèmekleurig gehulde tafels, met prachtige bossen bloemen, en waar aanwezige ouders hun foto van hun overleden kind prompt neer vleiden op het witte kleed. Ook kaarsjes ontbraken niet, elke foto schitterde intens door het kaarslicht en een zonovergoten plekje in het cultuurcentrum... Absoluut respect al die ouders die de moed bij elkaar hebben genomen om ook hier vandaag aanwezig te zijn, hun intense verhalen konden delen met mensen die net hetzelfde overkomen is. Zoals een mama zei: 'Hier wordt het toegelaten verdrietig te zijn, hier mag men een traan wegpinken'... Één ding staat vast: wij móeten deze mensen helpen en hen niet negeren, ze hebben niks liever dat gewoon normaal te doen, het leven te besprenkelen met hun verdriet maar ook met blijdschap... Opmerkelijk is de vraag van mensen of je ook 'een lotgenoot' bent. Met andere woorden, of je ook een kind hebt dat overleden is... 

Lieve mensen van OVOK, dank jullie wel voor deze fijne dag! Ik ben als het ware omver geblazen door de puurheid van jullie mensen, die ons allen een aangename sfeer bezorgden! Dank jullie wel voor de prachtige ontvangstmap, het mooie gedichtenboek en de heerlijke lunch! Doe zo verder zou ik zeggen, jullie zijn de absolute tastbare Engelen op onze aardbol! 

Organisaties die mensen helpen die een kind verloren hebben: zij bestaan!

Vrijdag 19 oktober 2018... Herfst en politiek...
Het weekend staat alwéér voor de deur... Elke morgen wanneer de radio het beste van zichzelf geeft, is er maar één onderwerp: de voorbije verkiezingen! Velen zijn het meer dan beu, het blijft maar duren. Maar waarom worden we verplicht onze stem uit te brengen? Als blijkt dat alle partijen 'coalities' vormen? Dat er dan tóch eensgezindheid bestaat om met elkaar over hún dorp te 'regeren'? Weinigen beseffen het, de mensheid moet eens leren om terug in vrede te leven! Elkaar weer wat respect tonen voor de medemens en ieders mening. Of niet? Politieke koppen rollen zonder enig besef, dat dit allemaal persoonlijke kleine drama's zijn? Dat iedereen zijn medemens haast bestempelt als zijn vijand, omdat ze niet dezelfde mening delen? Waar is de democratie? De wereld zou veel mooier zijn indien we meer respect hadden voor onze medemens, wij kunnen nog een voorbeeld nemen aan de dierenwereld. Zij vechten om te overleven, maar hebben respect voor elkaar...

Ook de sociale media maakt veel kapot, waar moet dat allemaal heen? Dat je iedereen laat weten, om het plat uit te drukken, je een scheet hebt gelaten? Allemaal boodschappen zonder inhoud waar ook tijd wordt ingestoken? Dat ook politiekers, die zogezegd een voorbeeld moeten stellen, elkaar ook afmaken als beesten met scherpe opmerkingen en antwoorden? Die de 'gewone man & vrouw' zo fel ophitsen dat ook zij daarin meegaan alsof hun leven ervan afhangt? Maar waar gaan we in hemelsnaam allemaal naartoe? Zonder besef worden we alsmaar verder gedreven in een virtuele wereld, waar alles beter lijkt. Dat afgunst haast overal de kop opsteekt, ook bij de politieke partijen. Stel u een leven voor als vroeger, pak nog maar 25 jaar geleden: geen computers of gsm's, geen facebook of instagram, het leven was veel aangenamer... Mensen hadden nog tijd voor elkaar, een afspraak maken lukte de dag nadien! En nu? Heeft dit alles te maken met het ego van de mensheid? We zijn gewoon egoïsten, denken maar enkel aan onszelf, spuwen onze gal uit en pakt het maar aan, willens nillens! Al maar goed dat we niet allemaal zo zijn, jammer genoeg een kleine minderheid oude rakkers, want de 'jeugd' trapt er met beide voeten in... 

Denk eens aan wervelende herfstbladeren die door de wind worden meegezogen, dat is toch wel een mooi tafereel? Genieten van simpele dingen, is dit niet meer besteed aan de mensheid? Denk er ook eens over na hoe het gaat met je buren, je familie, mensen die het minder goed hebben in de maatschappij? Waar is de vriendschap gebleven, de belangloze zorg en inzet voor anderen? Neen, allemaal geld storten op één of ander goed doel, nog liefst tegen de Kersttijd, dan wordt het geweten alweer voor een jaar gesust en hebben zij hun goeie daad gesteld... Dit terwijl de buurvrouw in de kou zit omdat ze geen centjes heeft om kolen te kopen... Wij zijn niet goed bezig, en de politiekers zouden het goeie voorbeeld moeten geven. Toon wat meer respect voor elkaar, minimaliseer problemen, draag elkaar een warm hart toe, kom overeen en je zal zien dat het leven veel aangenamer is. Het is immers toch zó kort! Computer uit, radio en tv af, smartphones en Ipads aan de kant en genieten maar van de gewone dingen des levens! Het menselijk aspect waarderen in plaats van het bedrieglijke virtuele, dat is mijn boodschap aan iedereen die de moeite heeft gedaan deze uiteenzetting te lezen... Men zou een 'anti-social-media-dag' moeten inlassen, bijvoorbeeld elke vrijdag leven zoals vroeger, zonder alle mediastormen die op ons afkomen, we zouden er allemaal veel beter door worden... Een uniek moment om nog eens met elkaar te praten! Praten, wat is dat voor een beest? 

Donderdag 18 oktober 2018...
En weerom de helft van de week die voorbij is... Hoofdpijn, keelpijn, pft we maken er het beste van. Mie is éindelijk begonnen aan de plank van de buurman, waar een tekst moet worden opgezet met een soldeerbout! De eiken plank werd mooi geschaafd en is 1m60 lang. De tekst 'Villa Rozeke' werd eerst ontworpen op de computer, nadien vergroot op de grootte die op de plak moet komen, dan werden deze allemaal afgeprint, werden deze letters in papier uitgeknipt en op de plank gelegd. De voorbereiding is heel belangrijk, want zomaar rap rap de tekst erop, ik krijg er rillingen van! Eerst even het ontwerp aan de buurman tonen, en van zodra ik de goedkeuring heb kunnen de vormen met potlood op de plank worden getekend, en kunnen de soldeerbouten worden gehanteerd... Mie doet zichzelf wel wat extra werk aan, want alle letters zijn gebogen, dus daar is beslist wat handigheid voor nodig! Wel een prachtidee, dit brengt beslist de natuur helemaal tot aan je huis! Ook Mie heeft zulke dingen reeds gerealiseerd, vandaar de vraag van de buurman... Jij hebt weldra een prachtig tuinhuis Hugo!

'Villa Rozeke': de verleiding was wel héél erg groot om er 'Villa Rozemieke' op te zetten!
Buurman Hugo trapte in het mopje, en Mie, die kreeg prompt de slappe lach!

Tekst werd op de juiste grootte afgeprint op papier, en vervolgens uitgeknipt...

Eens de letters goedgekeurd door de buurman, kunnen ze op de plank worden getekend ...

Woensdag 17 oktober 2018...
En de keelpijn is terug, weerom een verstopte neus, het gaat maar niet over... En we zijn niet alleen, de scholen zijn hiervoor verantwoordelijk. Het is te zeggen, de kinderen trekken in september weer naar school, daar worden de ziektekiemen doorgegeven, worden mee huiswaarts genomen en alzo verspreid... Goeie morgen verkouden morgen! Ondanks het mooie weer kan je dat niet erg waarderen verkouden te zijn. Het zweet breekt je uit, kleddernat in de kleren, in de trek en hopla, we geraken er maar niet vanaf... Wat een gezaag zo vroeg in de morgen, maar het blijft maar duren! Mie trekt na de vaste morgenrituelen richting schuur, daar is wel altijd wat te doen om haar humeur op deze vroege morgen, te doen wegsmelten...

Op de voorgrond zien we het met vergif kapot gespoten patattenveld (welke nog dient te worden gerooid)
de wei erachter met een mistige doch mysterieuze waas, 
een bomenrij welke nog even de zon verschuilt, en de open getrokken zacht oranje gekleurde hemel...

Bruintje de beer op locatie...
Dat ik daar nog niet eerder ben opgekomen: een beer achter het stuur van de Steyr! Mie was al aan het denken geslagen omtrent Kerst, en dan komt er zo wie zo een beer op de tracteurszit van de Steyr, welke op het erf staat te schitteren! Dus vandaag nam Bruintje de beer daar zijn intrek! Wat schattig toch, ook al lijken zijn armpjes wat kort voor het stuur, het is zalig om naar te kijken! Mie heeft een lange dag achter de rug, de keelpijn verminderde en ook het niezen bleef weg, dus hop naar De Schuur! Dát zijn immers haar beterschapsvitamientjes! Er werd héél wat verwezenlijkt, zij het op een laag tempo: de schuur werd opgeruimd en gekeerd, ook het Stamineeke, de Koeienstal en de Varkensstal, met andere woorden, alles ligt er proper bij! Ook de bloemen op het erf kregen alle aandacht, werden gesnoeid en gegoten, wat staat ze er nog stééds beeldig bij... Moe maar voldaan trok Mie huiswaarts, regelrecht met de benen onder tafel, de echtgenoot had een heerlijke visschotel met tagliatelle gemaakt! Deze dag kon absoluut niet meer stuk! Eens neergeploft in een luie zetel, was het moeilijk de ogen open te houden... Zzz... Slaapwel...

Bruintje de beer nam vandaag zijn intrek in de Steyr tractor...

Dinsdag 16 oktober 2018...
Héérlijk uitgeslapen, en dan kom je plots tot het besef: wat worden we oud! We hoeven naar niks te zien, de wekker zetten is niet nodig, ook al zouden we dat beter wél doen, de dag gaat al zo vlug voorbij... Morgenstond brengt goud in de mond! Ach, we kunnen het maar hebben gehad! Hoe het programma er voor vandaag uitziet is nog niet geweten, maar een tripje naar De Schuur zit er altijd wel in... Laatste zomerdag, verkondigden ze vanmorgen op Radio 2? Dat verhaal hebben we al meer gehoord, de zomer blijft maar duren, tot ieders groot jolijt! Hop die kleren aan en we vliegen d'erin! Dát had je gedacht! Er loopt er hier ene rond die wel alle aandacht vraagt! Eens aan de computer staat hij er, wringt hij zich een weg op de schoot, tot hij op zijn achterwerk voor je neus zit: stréél mij! Hahaha, elke morgen weer hetzelfde ritueel, wat zalig toch...

Onverwacht telefoontje van Hild uit Wechelderzande! Zij vertelde me dat de boeken/strips uit het ouderlijk huis weg mochten. Deze liggen al meer dan 50 jaar onder de pannen, en zijn al bij al nog in goede staat. Dus Mie in haar nopjes, gewapend met wel 8 bananendozen, die uiteindelijk allemaal werden gevuld. Hier is zeker wat zoekwerk vereist, want er zit van alles tussen... Dat wordt wat voor volgende week, waarschijnlijk... Of Mie moest razend nieuwsgierig worden...

Een schab vol oude strips en boeken, dat werd Mie vandaag overgemaakt... Dank je wél Hild!

Ook een op maat gemaakt en in zeer mooie staat, een oud kostuum in een 'Prince de Galles' motief, 
wordt bij de collectie gevoegd...

Maandag 15 oktober 2018... Politiek?  The day after...
Verkiezingen voorbij, ik slaak een kreet van opluchting en ben naar alle waarschijnlijkheid niet alleen! Het is me toch een hele heisa, reeds maanden ervoor en nu de komende maanden erna moet een mens noodgedwongen dit circus aanhoren. Brievenbussen overvol met hun 'gekleurde' boodschappen, dat kost hen allen een klein fortuin... Voor Mie geen radio of geen krant op dit moment, er lijkt geen ander nieuws, het blijkt hoofdact nummer één! Zalig is de stilte zonder boodschappen die een mens willens nillens, de kop worden ingepompt... Politiek is niet aan Mie besteed, het zal een roeping zijn, je idealen willen verwezenlijkt zien, men moet er veel tijd en geduld voor hebben. En dat heeft Mie absoluut niet! Met de verkoudheid gaat het éindelijk de goeie weg op, het heeft al lang genoeg geduurd! Mie begint telkens weer haar dag met Juul te verwennen, hij eist dan ook mijn volledige aandacht op, het is toch zulke schat! Vandaag staat thuiswerk op het agenda, maar eerst een fikse wandeling met Juul. Hij zit op dit moment mee op het burotafel, naar buiten kijkend. Na wel 6 pogingen te hebben ondernomen om op mijn schoot te komen zitten, waar hij niks liever wil dan geaaid worden, hij op zijn achterwerk gaat zitten op mijn schoot en met zijn neus voor de mijne hangt... Maar zo geraakt Mie niet aan haar toetsenbord en verschijnt er niks op de blog hoor... Dus Juul opzij en tikken maar... Alvast een fijne dag voor iedereen, ook al zijn de verkiezingsresultaten jou goedgezind, of misschien wat tegen gevallen, wij gaan er ons humeur alvast niet slecht op afstemmen...  Poging nummer zeven, neen Juul ik ben aan het werk!

Mie voelde het kriebelen, en trok naar haar schuur. Duidelijk teken dat ze aan de beterhand is! Ook al zijn er nog steeds spier- en hoofdpijntjes, zelfs dát houdt haar niet tegen! Heb lang genoeg binnen gezeten, ben al véél te lang weerhouden geweest, de sfeer van mijn schuur doet me beter worden! Vandaag werd de laatste hand gelegd aan de nostalgische Speelgoedwinkel, de kinderboeken werden als allerlaatste spullen in de schuiven gelegd. Mie heeft tegelijk nog rond gevlogen met de stofzuiger, wat staat de Hooizolder en weer netjes bij! Mie houdt al wat er in haar schuur staat netjes bij, geen haar op haar hoofd dat eraan denkt alles te laten verkommeren! Van respect gesproken, dát mag gezegd, ondanks De Schuur dicht is!

Speelgoeddecor werd helemaal opnieuw gewijzigd en opgevuld, wat is het mooi!

Wat heeft Mie Tracteur toch met clowns? 

De Hooizolder staat alweer te schitteren, nostalgie in al zijn puurheid, respect voor ons aller geschonken erfgoed! 

Zondag 14 oktober 2018...  
Centraal vandaag stonden de verkiezingen, in België namen immers gemeente- en provincieraadsverkiezingen plaats! Dus heel wat volk op de been reeds in de vroege morgen. Deze morgen begon alvast goed: met Radio 2 Weekendwekker natuurlijk! Mie is nog verkouden, maar het gaat beter, ook al was de nacht niet als gewenst. Hop naar dat verkiezingslokaal en stem uitgebracht! Benieuwd naar het resultaat! Mie trok alvast ook enkele uurtjes naar haar schuur. Daar werd het decor van de nostalgische Speelgoedwinkel éindelijk ingeladen. Enkel de kinderboeken moeten nog worden ingeladen. Wat opvalt is dat er terug ruimte is, er zijn weerom enkele lege plekjes, ook al lijkt alles op het eerste zicht hetzelfde als voordien... Foto's werden er helaas niet genomen, fototoestel lag thuis, pft... Dat wordt wat voor morgen...

Zaterdag 13 oktober 2018...
En weerom wordt er gefeest! Kleindochtertje Lily wordt vandaag gedoopt! En dit onder een zonovergoten België, echt niet meer normaal dat weer! Ondanks de zomerse temperaturen is Mie nog steeds zwaar verkouden... We geraken de dag wel door, en moest het niet gaan, moet Mie noodgedwongen vroeger huiswaarts keren... 

Zo baasje, zo hondje...
Mie laat jullie even meekijken in haar huiskamer! Kijk eens aan, wat een mooi zicht! Beiden op de zetel, heerlijk al ronkend in dromenland... Wat een leventje... Echtgenoot Patrick mag zich niet op de zetel vleien, want binnen de 5 seconden, vleit er zich iemand dicht tegenaan... 'Opschuiven, want ik moet hier tussen' denkt vrolijke Juul telkens weer! 

Stevig gebitje Juul bezit hoor!

Donderdag 11 & vrijdag 12 oktober 2018...
Donderdag: Mie steekt zwaar verkouden in bed... Het is op dit moment 13u15, even eruit en zodra er terug in. Het zat al enkele weken te zoeken, en op een gegeven moment moet je je overgeven, hop het bed in is de enige remedie om te genezen... (ook al is het even balen, pft...) Vrijdag: het gaat beter... Ook al zit zij te rillen van de kou en te zweten van de hitte, is het griep? We slagen er ons wel door! Mie heeft toch nog een kort bezoekje gebracht aan haar schuur, wat spullen afzetten... En vrolijke Juul was mee, hij begint als een gek rond te lopen wanneer hij in De Schuur komt, wat een raar hondje soms... 

Woensdag 10 oktober 2018... Weerom feest!
Ja hoor, alweer een jarige in huis! De echtgenoot staat vandaag in de kijker, en mag de kaarsjes uitblazen! Van harte gefeliciteerd mijn man die alles kan en alles doet voor iedereen goed! Dank je wél! Wij gaan het ons vandaag laten smaken en trekken op brunchjacht al vroeg in de morgen... Zó zalig! En dat het lekker was moet ik jullie niet komen te vertellen! Bedankt Christine van Carré Confituur!

Mie trekt deze namiddag even naar haar schuur. Daar gaat zij enkele spullen deponeren. Sinds enige tijd heeft zij een verzoek gekregen van buurman Hugo, voor het beschrijven van een plank, en welke zal gebeuren omwille de dikte van de pen, met verschillende soldeerbouten. Het ontwerp werd gemaakt, er komt een vermelding op dat in verband staat met een roos, ook al worden de rozenpartijtjes iets minder ingewikkeld als op het voorbeeld. We schrijven met een soldeerbout en dat is héél wat anders dan een stift... (als je het puntje vast neemt net zoals bij een bic, dan voel je het verschil wel!) We zullen er éindelijk eens aan beginnen, want die plank staat hier al méér dan een maand... Het resultaat wordt steevast erg verrassend, 'just wait and see very soon'... Hier kruipen héél wat uurtjes in, maar het resultaat is dan ook verbluffend mooi!

Houten plank dient te worden beschreven met een soldeerbout... Fijne job om te doen!

Dinsdag 9 oktober 2018... Hip Hip Hoera! Juul wordt 1 jaar!
Feest vandaag ten huize Mie Tracteur, de Juul is jarig! Dit wordt een verwendag voor hem, kijk maar eens... Vanmorgen vroeg lag alles klaar: een mooie kroon, kaartje, geschenkjes en een toeterke! Net dat toeterke vond hij het meest interessant! Wacht Juul, eerst uw kroon opzetten! Hop in de kakstoel, hij vroeg er zélf om! Eens de kroon opgezet stond hij roerloos, haast bevroren, wat is dat hier op mijne kop, ideaal moment voor een foto! Gefeliciteerd kleine knul, wat zijn wij blij met jou in ons leven erbij! Alle knuffeltjes en hondensnoepjes zijn allemaal voor jou vandaag... 

Juul kreeg ter gelegenheid van zijn eerste levensjaar zelfs verjaardagspost! ;-)

Maandag 8 oktober 2018... Er zijn zo van die momenten...
Wanneer u dit leest is het wellicht maandagmorgen... Vannacht kon Mie de slaap niet vatten en was zij dan maar opgestaan. Wat doet een mens midden in de nacht? Uit pure verveling de computer opzetten en aan het googelen gegaan. Soms tikt Mie Tracteur haar naam in om eventuele nog onbekende krantenartikels op deze manier alsnog te kunnen spotten. Zo stuitte zij alweer op alle artikels over de sluiting van De Schuur met al z'n problemen. Het kruipt niet in je kleren, nog steeds niet, geloof me. Wel élke dag weer, trekt zij naar haar levensdoel, dé plek bij uitstek waar zij zich goed voelt, waar ze rust vindt, schoonheid, gezelligheid en warmte... Juist ja: haar schuur... Toevallige passanten gillen het uit, hoe is dit toch allemaal mogelijk? Maar wat kan een mens doen? Nog méér centen erin pompen om dan met een bang hart te moeten afwachten wat het volgende probleem gaat zijn? Mie is het vechten beu, haar gezondheid is haar meer waard, het is enkel doodjammer dat anderen het anders zien... 

Zulke rijkdom hebben in een gemeente, waar iedereen blij van wordt, waar iedereen zich goed voelt, waar iedereen over praat op topmomenten, het mag niet zijn... Het zet een gemeente alvast op de kaart, het trekt ontelbaar vele mensen van ver over de grenzen naar zich toe, blij zij zijn om ook de omgeving te leren kennen... En Mie, zij kent onnoemlijk veel mensen en hun Oldtimerclubs... De onkosten voor de brandveiligheid liggen hoog, we zitten in een huurpand. We hebben geen enkele schriftelijke garantie dan het dan wel in orde zou zijn om dan 120 dagen in blokken van 30 dagen te mogen openen. Nog steeds is Mie erg diep geraakt, er gaat geen dag voorbij, ondanks ze wel een glimlach toont, dat er een traan over haar wang rolt. Het is zó mooi in De Schuur, nog elke dag werkt zij als een kleine bezetene om alles nóg mooier te maken. Dit is de enige redding in haar ogen, om dit verdriet verwerkt te krijgen, nog steeds. Maar waarom toch? Dan breekt mijn hart, er komen geen mensen meer kijken, mensen willen ook niet weten van problemen, ze blijven weg... Mie neemt hen niks kwalijk, integendeel, zij dankt iedereen die tot op heden ten dage nog steeds met volle overtuiging haar blijven steunen... 

Gróótste wens is dat De Schuur ooit weerom mensen mag ontvangen, kinderen de oogjes doen blinken wanneer hen de supergrappige verhalen worden verteld en daadwerkelijk worden getoond van Sinterklaas en Zwarte Piet, die ten gepaste tijden bij Mie Tracteur logeerden! Dat alle kinderen werden getrakteerd op gratis warme chocomelk én een chocolade ventje! Het leek wel féést voor hen! Heerlijke oude mensen in rolstoelen met veel jolijt de Koeienstal werden binnen gereden en zij overdonderd werden door al wat zich daarin bevindt... Waar een uitgelaten animatie van desbetreffend woonzorgcentrum, steeds op en neer liep om zovele oude spullen te tonen en te grappen en te grollen, wat waren die mensjes blij! Dat vele mensen ontroert waren door de schoonheid van vroeger, van al wat er zich daarbinnen bevond, een traan wegpinkten omdat het er echt zó mooi was... Het kan niet anders zijn: dit initiatief dwong zoveel respect af, dat alles onaangeroerd bleef... Wat waren dat toch zulke mooie tijden...

Er gaat geen dag voorbij of iemand spreekt me aan over De Schuur. Ik heb maar één wens, dat mensen inzien dat er nog goeie mensen bestaan in de wereld, die hun medemens en kinderen willen doen glunderen, allemaal zonder enig financieel doel, alles zonder enig eigenbelang, allemaal gratis voor niks, met een onuitputtelijke inzet, dat is Mie haar leven... Zij die reeds haar hele leven klaar stond om altijd wel een helpende hand uit te reiken, net zij wordt getroffen en op de vingers getikt, want zo voelt dat aan... Mensen die haar beter kennen voelen met haar mee, ook al is medelijden niet aan haar besteed. Het is gewoon jammer dat De Schuur dicht is, dat het er soms op lijkt of er geen greintje menselijkheid meer bestaat in deze wereld...

Twee jaar durende afspraak werd vandaag éindelijk ondernomen...
Ruim 2 jaar geleden werd Mie op de hoogte gebracht van een oude draagberrie op wielen. Vrienden Kristine & Boudewijn uit Zandhoven hebben 2 jaar lang zorg gedragen voor dit voorwerp. Door de problemen met De Schuur was het niet het ideale moment om met dit prachtig stuk af te komen en hebben zij het 2 jaar gekoesterd. Kristine is een echt fototalent, zij heeft enkele jaren geleden een mooie reportage gemaakt en welke diende als eindwerk over Mie Tracteur! Zo is aldus deze warme vriendschap ontstaan... Veel info is over dit voorwerp echter niet te vinden, wel enkele foto's waar dieren in  de Eerste Wereldoorlog deze brancards met gewonden erop, verplaatsten. Het is alvast een prachtig stuk welke zeer zeker een plekje vindt in het decor van de oude Ziekenboeg! Ook al staat het vol, Mie weet er wel een oplossing voor! Dank jullie wél Kristine en Boudewijn! Voor jullie geduld, jullie warme vriendschap, en voor de hartelijke ontvangst vandaag... Wat een schatten jullie zijn!

Dieren vervoerden gewonden in tijden van oorlog met brancards op wielen...

Een oude brancard op wielen, dat ontbrak nog in het decor van de oude Ziekenboeg...

Dank jullie wél voor de fijne namiddag in een supermooie en zonovergoten tuin...!

Zondag 7 oktober 2018...
Goeie morgen frisse morgen, een héél ander weertje vandaag! Kil en nat... Mie trok voor een keertje naar Snuffelland te Weelde. Eens kijken wat daar allemaal te zien is! Door omstandigheden heeft zij geen bezoek meer gebracht aan haar schuur... Mie had haar gsm verloren in Snuffelland, begin daar maar eens te zoeken! Bij thuiskomst bleek hij nog in de zak te steken van haar ochtendjas, oef! Het bezoek aan Snuffelland was wel erg intens, héél wat mooie oude spullen, maar ook héél wat rommel. Uitgebreide fotoreportage nog vanavond te bewonderen in de fotogalerij 2018! Mie heeft alvast iets aangeschaft voor de echtgenoot...  De gelijkenis is (naar haar bescheiden mening) toch wel erg opmerkelijk! Hahaha...

Ik wist het! Dit bord móest mee! Is er enige gelijkenis? Ja!

Op dit moment is echtgenoot Patrick bezig met de heraanlag van de tuin. De grote vijver verdwijnt, en is nu één grote lege zandput! Ideaal dacht Juul bij zichzelf, heerlijk om in te dabben! Hij komt alvast zijn baasje een pootje toesteken, en dabt er duchtig op los! Zó hevig bezig met z'n korte dikke pootjes, alsof zijn leven ervan af hangt! 'Waar moeten er hier nog putten gegraven worden? Ik kan dat als de beste!'. Dat hij er nog maar even van geniet, weldra is de put verdwenen, ook al zijn de kilo's zand in de huiskamer minder mooi, maar dan staat de stofzuiger klaar... 
WijJuulke!

Waar is dat kleine hondje in die immens grote put?

Juul graaft zich te pletter in wat ooit een vijver was, op zoek naar één of andere schat?

Zaterdag 6 oktober 2018... Yes, weekend is begonnen! 
En het beloofd alweer een mooie dag te worden in al zijn aspecten... Mooi weertje, 25°? Het blijft maar duren, alvast mooi meegenomen! Mie trekt naar dat plekje waar zij zich het beste voelt: haar schuur! Daar gaat zij beginnen met al het speelgoed in te laden in het decor van de oude Speelgoedwinkel op de Hooizolder, in het zopas gevormd nieuwe interieur... Als je nu spreekt van een méér dan superleuke job, awél, dan gebeurd dat vandaag! Mie zat te popelen om te vertrekken, maar eerst wat opruimen, een wandeling met Juul en dan in alle haast naar De Schuur... Het werd één en al zoekwerk om alles een nieuw plekje te geven, maar ook al doet Mie er 3 dagen over, so what! Er staat niemand te wachten... Hiervan zullen opnieuw foto's worden gemaakt en bijgevoegd op de website in het virtuele Museum van De Schuur... En als je nu dacht dat de Speelgoedwinkel volgeladen werd vandaag, dan heb je het mis! Omwille het mooie weer waaiden er enkele fietsers binnen, en moest het werk even aan de kant. Niet getreurd, morgen is er immers nog een dag, ook al jeukten Mie haar vingers als nooit voorheen... De bloemen werden alvast weerom verzorgd, wat staan ze er beeldig bij, wat een bloemenpracht! We zitten in oktober lieve mensen, niet te geloven! Mie is trots op haar erf, het bulkt van de bloemen, op zich zeer opmerkelijk omwille de hete zomer die gepasseerd is, maar zij heeft er dan ook bijna haar bed bij gemaakt... Tegelijk werd vandaag het onkruid op het erf bespoten met een verdelger, hoe jammer ook, het is gewoon erg nodig...

Goeie morgen stralende morgen, geniet ook jij van een mooi weekend!

Gans het erf werd vandaag besproeid met een onkruidverdelger...

6 oktober 2018, zitten we met z'n 23° nog steeds in de zomer? De geraniums zijn er alvast héél blij mee!

Het blijft Mie Tracteur imponeren, steeds weer die zonsop- en -ondergangen... Wat een kleurenpracht!

Vrijdag 5 oktober 2018... 
6 uur het bed uit! Pluk je dag, dan duurt hij lekker lang... Mie trekt naar haar schuur waar vandaag het decor van de Speelgoedwinkel zo goed als helemaal wordt leeg gemaakt... Er staat heel wat werk voor de boeg, maar dit is niet werken, dit is letterlijk én figuurlijk SPELEN... Hop naar De Schuur!

Héérlijk ontbijten in fijn gezelschap...
Elke morgen weer, op het bankje, tegenaan zijn bazinneke, met grote ogen en nog een grotere honger, zit Juul mee aan de ontbijttafel. Ook hij kon de geur van warme croissants en chocoladekoeken vanmorgen waarderen, mhm! Om de aandacht te trekken legt hij prompt zijn kopje op de tafel, vergeet mij niet is het opzet, de slimmerik! De liefde van Juul gaat door zijn maagje, dat weten we al langer. Doch letten we op, hij is al een stevig bazeke, of we maken van Juul 'een knorretje'... De krulstaart heeft hij al, het gewicht bijna, dus afremmen dat eten aan tafel Juul! Of we sturen jou naar de gymles!

Juul gooit wel ál zijn charmes op de ontbijttafel, om één of ander kruimeltje te bemachtigen...

Nostalgische Speelgoedwinkel mits kleine wijzigingen, dubbel zo groot in volume...
En we zijn er éindelijk ingevlogen! De Speelgoedwinkel verkreeg een ander interieur! Eerst moest deze worden leeggemaakt, daar werd eerlijk gezegd wat tegenop gekeken, maar het verliep allemaal redelijk vlot. Er werd een andere en zeer kleurrijke mat gelegd welke uiteraard en alweer van Kringwinkel De Cirkel van St.-Lenaarts komt! Ook werden er 4 schabben bijgezet, en alsook nog het winkelkastje. Alles werd netjes gepoetst en gestofzuigd, maar wat hing daar een stofwolk rond, de gecementeerde vloer gaf tot Mie's grote ergernis heel wat stof af. In de middengang is alvast er een ware bom gevallen! Al het kleine speelgoed zit in welgeteld 8 bananendozen, de grote stukken werden allemaal aan de kant gezet, wel een 80-tal spelen en puzzels werden opgestapeld, wat een rommelig zicht nu! Maar niet voor lang, morgen vliegt alles op zijn nieuwe plek!

    Goed gedaan Mie Tracteur!

Het is vandaag gelukt! De Speelgoedwinkel werd zo goed als helemaal leeg gemaakt...

Oude schabben en kasten werden vandaag in het nieuwe decor geplaatst...

Er is vanaf vandaag een zee van plaats om alles mooier uit te stallen! 
De oude mat met al zijn kleurenpracht, is alvast adembenemend mooi...

Dank je  wél!
Sinds gisteren stond ze reeds te popelen, Marleen van Nunen, berentalent uit St.-Lenaarts en welke het voorbije weekend de stand van Mie vergezelde met haar unieke, weer tot leven geroepen kringwinkelberencollectie! Zo stond ze er vandaag met een superschattig geschenk: een mega grote muis, getooid in een fijne wollen met de hand gehaakte sjaal, een prachtig zijden boeket erbij, een supermooie kaart en daar bovenop nog enkele felgekleurde pompoenen! Dit verkreeg alvast de ereplek, net bij het binnen komen van de Koeienstal. Daar staat tegenwoordig een oud tafeltje voor directe spullen kwijt te raken, het staat er alvast prachtig op en zal nog enige tijd daar staan schitteren! Mercie Marleen & Aloïs, het is echt mooi, het hoefde niet want Mie doet alles met veel plezier, maar zij is er wél blij mee! Bedankt!

Berentalent Marleen schonk Mie Tracteur vandaag alvast een mooi geschenk! Dank je wél!

Donderdag 4 oktober 2018... 
Donderdag betekent marktdag in het dorp van Mie Tracteur. Dan zie je ze voorbij rijden, de mensen met hun begeleiders van de woonzorgcampus hier in mijn straat. Het zet een mens telkens weer tot nadenken: misschien dat ook wij ooit zo zullen eindigen, in een rolstoel... We zullen nog maar wat genieten van de vrijheid, ook al zijn de spieren soms stram, je weet maar nooit! Mie trok vandaag alweer naar haar schuur, daar heeft zij een heuse inspectietocht gemaakt, hoofdzakelijk op de Hooizolder. Morgen wordt het laatste decor aangepakt, de Speelgoedwinkel wordt zo goed als helemaal ontruimd, voorzien van een andere mat en ander meubilair. Een heus werk, maar Mie kijkt hier dan ook al lange tijd naar uit! Dit is iets wat zij doet met een gesloten schuurpoort, zodat haar enthousiasme niet moet wijken voor mogelijke onverwachte bezoekers... Het kriebelt gewoon té veel! Nog één keertje slapen en de nostalgie in het decor van de Speelgoedwinkel, wordt helemaal ten top gedreven... Éindelijk!

Woensdag 3 oktober 2018... 
We hebben het weer maar eens gehad, héérlijk uitgeslapen! Dat is toch een teken dat een mens het nodig had, zullen we ons zelf maar wijsmaken, het heeft zoveel deugd gedaan... Goeie morgen zonnige morgen, lekker warm binnen, heerlijk fris buiten, we zitten in oktober! Vandaag trok Mie naar haar schuur, daar werden de laatste spullen van het voorbije weekend weerom op hun plek gezet... Weerom heeft Mie daar helemaal in haar eentje genoten van de schoonheid welke De Schuur te bieden heeft. Geen onverwachte bezoekers, dus er kon stevig worden doorgewerkt... Benieuwd? Kijk dan maar eens vliegen svlug wat lager!

Deze dag komt nooit meer terug, maakt hem belangrijk, zorg ervoor dat hij kan tellen!  Goeie morgen...

Winkelmeubel werd geplaatst...
Het is dat het zo moest zijn, dit meubel past meer dan perfect in het decor van de nostalgische Speelgoedwinkel! Het is nog niet zeker of het deze plek behoudt, want de Speelgoedwinkel wordt weldra (Mie verkondigt het al máánden) heringericht. Mijn handen jeuken hoor, om de lades te vullen, spullen genoeg in dat decor!

Winkelmeubel werd vandaag in de nostalgische Speelgoedwinkel geïntegreerd... Wat mooi!

Nostalgie in al zijn puurheid...
Ook werd de grote kapstok afkomstig uit een school in Lier en ooit aangekocht bij Out & Nief te Broechem, naar de Hooizolder gehesen. Deze werd pal in het midden geplaatst, en alle oude mantels, hoeden en handtassen werden erop en eraan gehangen. Mie gaat één dezer dagen nog eens kijken wat er nog allemaal in de kleerkasten hangt op die zolder, zodat de kapstop mooi gevuld kan worden... Op de grond komt nog een set oude valiezen en oude schoenen. Kijk en bewonder onderstaande bewerkte foto's. De kleurenfoto straalt absolute nostalgie uit, terwijl de zwart-witte net lijkt op een foto genomen wel 100 jaar geleden... U ziet een groot formaat, dat is dus méér genieten! ;-) Het mag gezegd, ook de Hooizolder staat weer op punt, enkel de Speelgoedwinkel dient nog te worden heringericht...

Nostalgie in al zijn puurheid, de Hooizolder staat er weer netjes bij...

Euh... Wanneer is deze foto genomen? Juist ja, vandaag, ook al lijkt het wel een eeuw geleden...

Koeienstal weer hélemaal in topvorm!
Vandaag werd alles opgeruimd, de Koeienstal staat er alweer schitterend bij! Mie heeft één grote lange tafel gemaakt, de Koeienstal lijkt zo waar een balzaal, opgeruimd staat netjes is beslist de leuze van Mie Tracteur... Wat is het er supermooi en gezellig... Het is een feit, een mens moet orde bijhouden, want eens dat niet wordt nagevolgd gaat alles verloren, en dat zou zonde zijn. Op deze manier, via de blog, kan iedereen meekijken wat Mie nog stééds blijft fascineren: de schoonheid van wat vroeger bestond op en top in de kijker plaatsen! Ook al is het virtueel, dit is jammer genoeg de enige manier... 

De oude Koeienstal schittert als nooit voorheen... Het respect voor oude spullen druipt haast van het scherm...

Dinsdag 2 oktober 2018... Badtijd voor Juul? No way!
Goeie morgen frisse morgen! Om 9 uur de ogen open? Wat??? Overslapen? Járen geleden dat dit nog eens gebeurd is! We moeten naar niks kijken, waarom zou dit niet kunnen, we hebben het toch maar gehad, en het was nodig na een zeer drukke week! Onderstaande foto's wil ik niemand onthouden, wij hebben het meermaals kunnen zien, wij hebben een hondje in huis dat rechtstaand rond loopt! Telkens Mie het bad laat vollopen staat hij er als de kippen bij! Uit grote schrik begint hij te grommen, het geluid van borrelend water maakt hem blijkbaar wat bang. Omdat hij niet dichtbij het bad durft te komen, en toch ooohhhhh zó supernieuwsgierig is, dan doet hij het op deze manier! Hij zet zich op zijn achterpoten, zodat hij toch maar in het bad kan kijken! De haren op de rug overeind, al grommend en blaffend: 'Wat is dat hier?' Zo loopt hij ook telkens enkele pasjes rond, hebben wij dan tóch een circushond??? We moeten het stilaan gaan geloven, want dit is toch wel vrij uitzonderlijk, mede omdat Juul 11 kg weegt... Steeds weer weet hij ons te verbazen, wel élke dag, en wij? Wij genieten! Het is me eindelijk gelukt er foto's van te maken... Genieten jullie ook maar even mee...

Als ik later groot ben, dan... Kan ik over de badrand piepen...

Van wel élke hoek wordt de badkraan bestudeerd! Uit grote schrik toch maar even afstand houden...

Soms beseffen ze niet wat ze van de hand doen... Het winkelladenkastje...
Mie trok naar haar schuur vandaag, een deel van de spullen van de herfsttafel zijn reeds op hun plek! Omwille het slechte weer trok Mie naar Kringwinkel Meer, bij Hoogstraten. Héél af en toe springt zij daar binnen, de spulletjes zijn daar goedkoop. Toch weet men soms niet wat men te koop aanbiedt. Zo heeft Mie onderstaande ladenkast aangekocht voor de belachelijk lage prijs van 7.5€... Het is alvast ooit een onderdeel geweest van een winkelinrichting, dat verraadt het glazen werkblad. Ook de achterzijde is mooi afgewerkt, wat het vermoeden helemaal bevestigt: deze kast was ooit erg functioneel! Ook als je de pootjes bekijkt, Mie ziet deze winkelinrichting al hélemaal voor ogen! De lades stonden alvast gericht naar de verkoopster, mede omdat de klant toch niet in de lades kon kijken (de front is niet in glas) Deze kast weegt loodzwaar, is van vol hout vervaardigd, heeft al wel wat geleden, maar eens opgekuist, past deze perfect in het decor van de nostalgische Speelgoedwinkel! Hierin kunnen onnoemlijk vele kleine oude spullen in opgeborgen worden, en mooi kan presenteren wanneer je de schuiven deels laat open staan... Weldra vliegt Mie eraan, om dit decor helemaal her in te richten... Nu nog iemand aanspreken om dit loodzware ding de auto uit te halen...

Oude winkelkast werd vandaag per toeval gevonden in Meer...

Nostalgisch speelgoed?
Zo vond Mie daar ook dit kapperssetje, mooi in een plastiek koffertje met handvat. Ooit was dit wellicht een stukje speelgoed voor één of ander meisje dat stellig overtuigd was later kapster te worden! ;-) Als je het koffertje opendeed kwamen de plastic kappersattributen te voorschijn. Deze steken in verhard (breekbaar baquelitte-achtig) plastiek, zodat alles mooi op zijn plek bleef bij transport. Jammer ontbreken er twee stukjes in, maar toch is Mie in de wolken door dit oud stukje speelgoed jaren 1960...

Oud en zeer mooi kapperssetje werd vandaag aangetroffen in Kringwinkel Meer...

Maandag 1 oktober 2018... Welkom oktober!
We stappen alweer een nieuwe maand binnen... Als de voorbije zomer in deze herfstmaand zich gaat verder zetten, dan staan we er goed voor! Er bestaan zo van die weerspreuken die oktober toelichten... "Is oktober warm en fijn, het zal een scherpe winter zijn, maar is hij nat en koel, 't is van een zachte winter 't voorgevoel"... Of "Warme oktoberdagen, februari vlagen"... Wat dacht je van "Blinkt oktober in zonnegoud, de winter volgt dan snel en koud"... "En brengt oktober veel vorst en wind, zo zijn januari en februari zeer mild"... (Bron Wikipedia) Ach, we zien wel wat het wordt, we kunnen er helaas niks aan veranderen. Oktober is alvast een mooie maand, met een prachtig herfstig kleurenpalet, en welke steeds mooie foto's opleveren... De massa's vallende bladeren moeten we erbij nemen, tot soms grote ergernis van betrokken tuinman! Doch een fikse wandeling in een bos met échte grote bomen spreekt wellicht tot ieders verbeelding! Oktober betekent ook een eerste stap naar het einde van het jaar, met Sint en Kerst al in het achterhoofd... Het gaat allemaal véél te snel...

Vandaag werd de stand met de herfsttafel afgebroken, welke stond opgesteld in Kringwinkel De Cirkel, en dit naar aanleiding van hun 20-jarig bestaan. Het werd weer een heuse verhuis, maar Mie heeft het er allemaal voor over gehad... Alle dozen en grote spullen staan weerom in De Schuur, welke morgen terug zullen verdeeld worden in de verschillende decors... Morgen volgen wat fotootjes, Mie haar pijp is uit om 22u45... Slaapwel...zzz...zzz...

En ja hoor: Mie Tracteur bezit een Facebookprofiel aangaande 'De Schuur'... 
Omwille de problematiek van De Schuur staat deze er echter bevroren bij.
Kijk op https://www.facebook.com/deschuurvanmietracteur/ 

Heeft u vragen, eender wat, aarzel niet en neem contact met me op mietracteur@telenet.be  

DE SCHUUR, een heus verhaal dagdagelijks in beeld gebracht...