Verwezenlijking van De Schuur...
September 2018
Het verhaal begint steeds onderaan...

Zondag 30 september 2018... Welkom bij Mie Tracteur, van 10u tot 17u...
Iedereen hartelijk welkom op het 20-jarig bestaan van Kringwinkel De Cirkel te St.-Lenaarts! Wie mag Marleen & Mie begroeten op hun haast sprookjesachtige stand? Tot straks...

En óók stevig aanbevolen! Tegelijk kan u een uitstap ondernemen naar Rijkevorsel (ligt naast St.-Lenaarts) want daar ontvangt 'Rijkevorsel Leeft' wel álle Oldtimers! Zij organiseren vandaag hun 3de Cars & Coffee! Ambiance verzekerd! Welkom vanaf 9 uur, de rondrit start om 12 uur...

Zaterdag 29 september 2018... Krantje kopen?
Uitslapen, neen hoor, kwart voor 6 dat bed uit! Eens wakker kan Mie de slaap niet meer terug vatten. Morgenstond brengt goud in de mond, we hebben nog een héle dag om van alles te doen! Eerste werk vandaag: krantje kopen, het artikel over 20 jaar Kringwinkel De Cirkel, met z'n 2 kringwinkelmadammen, die erin staan te pronken!  Zéér benieuwd we met z'n allen zijn! Vandaag staat er nog één en ander op de werklijst: knijpspots aankopen, nog wat lichtpunten installeren op de stand, en uiteraard een bezoek brengen aan de kringwinkel! De stand van MieTracteur en Marleen van Nunen is klaar! Wij wachten morgen op bewonderaars!

OPSTAAN! Dat luie bed uit! Het is immers weekend!

En ja hoor! We staan in de kranten met het kringwinkelartikel! Dank je wél Elke Lamens... Krantje kopen vandaag lieve mensen, indien u het ganse artikel wil lezen... Let op juiste editie! 

Vrijdag 28 september 2018... 
Vandaag luidde een afspraak in Kringwinkel De Cirkel reeds om 9u30! Het werd alvast een blij weerzien met Elke Lamens, topjournaliste van Gazet van Antwerpen en het Nieuwsblad. Zij wil dit jubileumfeest volop in de schijnwerpers plaatsen, maar tegelijk ook twee kringwinkelmadammen in de kijker zetten! (ook al hoefde het niet voor Mie Tracteur maar wél voor berentalent Marleen van Nunen) Éindelijk komt zij naar buiten met haar oprechte liefde voor beren, en gaat zij regelrecht de kranten in! Alvast nu reeds gefeliciteerd Marleen! Het was een zeer aangenaam gesprek met Elke, telkens weer! Je kan ervan op aan, al wat zij schrijft, is tot in detail uitgewerkt en correct! Dank je wél Elke, dat verdiende absoluut een mooie bos felrose gekleurde rozen... Benieuwd we met z'n allen zijn morgen in alle vroegte! De Herfsttafel is echter nog niet af, er komt nog écht fruit aan te pas, maar dat wordt wat voor morgen. Ook werd het krijtbord geïnstalleerd (mét grote Beer!) en enkele kaders werden in het decor geplaatst! De stand geniet al veel aandacht, mensen zijn het gewend dat ook daar spullen te koop worden aangeboden, en zéér nieuwsgierig ze zijn en vragen of Mie haar spullen te koop zijn! Neen dus! Al maar goed dat de deur half toe bleef, want... Een rustige dag is het echter niet geworden, niet thuis of uit huis, dus morgen wordt het...UITSLAPEN!

Mooie en tegelijk originele verwelkoming aan de ingang van de Kringwinkelmarkt...

Dank je wél Elke Lamens, wat moesten wij toch zonder jou beginnen...

Lijdt Juul aan verlatingsangst? ;-)
Telkens weer Mie weg is, en Juul alleen thuis is, trekt hij naar de wasmand in de garage. Telkens weer haalt hij daar een sok, sjaal of handschoen of ander kledingsstuk uit van zijn bazinneke. Deze vinden we dan in zijn nestjes, op de zetel of onder de tafel. Niks aan stuk gebeten, wat raar... Soms lijkt het wel dat Juul de geur van zijn bazinneke bij hem wil hebben, want hij ligt daar steeds bij te slapen, bij die 'gestolen' voorwerpen! Hahaha, wat een raar hondje, het is toch nogal eens een model hoor! Mie zal eens uitkijken naar een 'kledingsstuk' dat hij mag hebben dan... Wedden dat hij dat kapot bijt? De gedachtengang van een hond, een mens wordt met momenten, haast een hondenpsycholoog! ;-)

Met ogen oohhh zo groot, die verraden dat hij iets heeft gedaan dat niet mag... Een mens kan er niet kwaad op zijn...

Donderdag 27 september 2018... 
Stom, gisteren dat fotoapparaat vergeten in mijn schuur, nog nooit voor gehad, pft. Gisteren werd alvast een bezoekje gebracht aan de Kringwinkel waar Mie haar plekje is gaan bewonderen op de Kringwinkelmarkt. "MIE T" stond er op de grond gekleefd, wat grappig... Ook vandaag werd daar naartoe getrokken om de stand reeds op te stellen... De meubels die Mie mag gebruiken werden er reeds naartoe gebracht, dank jullie wél! Vandaag was het een over-en-weer-gerij met de auto. Héél wat materiaal werd overgebracht naar de Kringwinkel. De stand werd opgesteld, de mooie herfsttafel gedekt. Wat is het mooi! Een mens zou nog méér kunnen aansleuren, maar je moet er op tijd een halt aan roepen, het staat al erg vol... Foto's van de stand

De auto van Mie Tracteur heeft vandaag méér dan zijn diensten bewezen...

Een wazige foto van de kleurrijke Herfsttafel doet een mens wellicht hunkeren naar meer!

Woensdag 26 september 2018... 
En de morgen werd vroeg ingezet, half 5 liep de wekker af, per ongeluk, en Mie wakker! Uiteindelijk dat bed uit, tot groot jolijt van Juuleke! Ook vandaag werd er naar De Schuur getrokken en werd de laatste hand gelegd aan de herfsttafel. Ook werden een aantal voorwerpen versleurd voor het huiselijk tafereel, opgesteld nu zondag op de Kringwinkelmarkt, bij elkaar gezocht... Mie was alvast in de wolken, dit is superleuk om te doen! Schuurpoort bleef echter dicht vandaag, gisteren ganse tijd bezoek gehad...  Oeps! Fotoapparaat vergeten in De Schuur! Foto's zijn voor morgen...

Mie kan vandaag wel de héle wereld aan...

Dinsdag 25 september 2018... 
We trokken naar De Schuur vandaag, de herfsttafel werd alvast verder samen gesteld. Dit is zo fijn om te doen, het beloofd een heuse verhuis te worden aanstaande zondag, want alles moet worden ingepakt in dozen... Maar dit zijn we gewend te doen hoor, no problem! Juul blijft thuis, want Mie moet er haast haar bed bij maken. Al wat hij vindt gaat eraan, van kolen en karton, houten blokjes en al wat klein is, hij komt er steeds mee aandraven of we vinden er nog de restanten van. Een mens kan er niet kwaad op zijn maar men moet zijn koppeke bij de herfsttafel kunnen houden, en met Juul erbij lukt dat niet. Als een gek zit hij steeds over en weer te lopen, en telkens hij binnen stormt in de Koeienstal, bibbert de tafel op de houten vloer, en valt er telkens weer wat om... Blijf jij maar lekker thuis kleine Juul... Elke morgen weer, wanneer Mie plaats neemt aan haar computer, dan is de Juul er! Even buiten kijken, om zich dan om te keren, met zijn neus voor de mijne gaat staan (hij staat immers op de tafel naast de computer) en dan kenbaar maken dat hij geknuffeld wil worden, hij lijkt soms echt op een baby. Het is puur genieten voor allebei, telkens hij zich neer vleit in mijn armen, en hij er maar niet genoeg kan van krijgen, dat het bazinneke hem knuffelt en aait... Hem lieve woordjes toefluistert en hij lijkt te luisteren... Hem het zand uit de oogjes wordt geknuffeld, want zijn hartje slaapt nog een beetje. Elke morgen weer het mooiste moment van de dag! Wij genieten!

Juul die elke morgen plaatsneemt in de armen van zijn bazinneke? Wat een hondenleven...

The lost camera of Aidan Ring from Ireland...
Mie heeft een verre Oldtimervriend, en die woont in Ierland. Elk jaar komt Aidan Ring met zijn familie naar België om één of ander Oldtimer-event een bezoek te brengen. Zelf is hij fanatiek Oldtimertractorfanaat en bezit hij ook een aantal oude tractoren! Zo zakte hij ook dit jaar af naar België, om een bezoek te brengen aan Wings & Wheels, een geweldig maar vooral levensechte militaire show dat op enkele dagen tijd méér dan 10.000 bezoekers naar het vliegveld van Ursel, deelgemeente van Knesselare in de provincie Oost Vlaanderen trekt... Aidan was even onoplettend geweest en heeft zijn fototoestel ergens achter gelaten. Toen hij dit enkele momenten later besefte was het verdwenen. Wél, de organisatie heeft op Mie's vraag laten weten dat het toestel werd binnen gebracht en zich bij de verloren voorwerpen bevond. Dat de wereld soms klein is, is alweer bewezen door het feit dat één van de organisatoren Jean-Pierre genaamd, werkachtig is in Rijkevorsel, wat een toeval! Afspraak werd vandaag gemaakt in De Schuur. In alle fierheid overhandigde Jean-Pierre het toestel, als dat gene service is, dan weet ik het niet meer! Bedankt Jean-Pierre, Aidan is op de hoogte gebracht, en ontvangt zijn toestel weldra in zijn postbus... Bedankt namens mezelf én Aidan! En hartelijke dank voor het fijne gesprek vandaag, voor de zovele complimenten, steunende woorden, dank voor jouw hartverwarmende persoonlijkheid en uitbundige glimlach...

Een haast levensechte militaire show, die je minstens één keer in je leven moet gezien hebben!
Een al te trotse Jean-Pierre toont ons het (kleine) fototoestel van Aidan Ring uit Ierland...

Yvonne brengt blijdschap tot bij Mie Tracteur...
'Ben je thuis?' was de vraag prompt aan de telefoon... 'Nee, zit in mijn schuur!' was het antwoord... Dan maar daar afspreken... Vriendin Yvonne die een knap boerke en boerinneke had voor Mie Tracteur? En effectief, het was alvast een blij weerzien, Yvonne had twee figuurtjes bij met bloempjes in, en waarvan een mens onmiddellijk blij wordt als je ze ziet! Dank je wél Yvonne, en ook absolute dank voor de mooie door jouw grootmoeder hanggehaakte vierkanten sjaal, wat een juweel...

Yvonne straalde nog méér dan de twee vrolijke figuurtjes die ze vandaag bij had voor Mie Tracteur...

Maandag 24 september 2018... Een 'dipje'...  
En weerom een nieuwe werkweek... Wat vliegt de tijd al te snel voorbij! Bijna oktober, heel binnenkort de kerstboom uitpakken, het jaar is zó om... Mie wandelt van de ene week in de andere, van drukke dagen en zalige uren in haar schuur... Van mensen en kinderen op te vangen en hen bij te staan met raad en daad. Van haar kinderen te ontvangen en hen laten zien dat je hen graag ziet... Niets is haar teveel om anderen te plezieren, ook al voelt zij zich niet in topvorm, daar gaan we weer! De Schuur blijft zo een beetje haar hart leeg vreten, wat is het er toch mooi, en niemand die er is om het te tonen... Mie krijgt elke dag weer klappen, ze moet er gewoon overheen, het is nog altijd een bittere pil om slikken... Zo is zij nu gestart met een decor op te stellen in haar favoriete kringwinkel. Als niemand kan komen kijken, dan brengt Mie haar spullen tot bij de mensen. Op zich héél wat werk, soms zit de moed haar in de schoenen want soms geraakt zij echt niet vooruit, maar tóch doet ze het maar weer... Het voorbije weekend in De Buitenman heeft haar idealen weer eens doen opflakkeren. Ook daar een oude schuur, met stro onder de dakpannen en een brandblusser die ergens onopgemerkt onder de toog hangt, op een ander kan het allemaal... Men moet niet ver gaan zoeken om ook regio schuur zulke plekken te ontdekken, maar ook daar wordt dit met open vingers voor de ogen, stilzwijgend toegestaan. Waarom is de hamvraag, Mie kent haar fouten, maar waarom wordt het haar zo moeilijk gemaakt? We sterven weer, elke dag beetje bij beetje, Mie zit alweer in een dipje. Ze krijgt het niet verkropt, mijn excuses voor mijn uitlatingen, maar dit verdien ik niet... Is er hoop? Is er een lichtpuntje in de diepe tunnel? Neen... Mie die haar ganse leven heeft gewijd aan haar medemens, altijd bezig is om andere mensen te helpen, stééds belangloos, en die met de rug tegen de muur wordt gezet omdat ze iets doet wat niet mag: mensen ontroeren door de schoonheid van vroeger... Het doet haar even weg mijmeren naar de momenten dat er bejaarde mensjes op bezoek waren, zij de dag van hun leven ervaarden, ze bol stonden van het schaterlachen, ze daar wel héél erg welkom waren met hun rolstoelen, rollators en vreemde geluidjes, wat niet altijd kan worden gezegd van horecazaken waarvan wel élke vierkante meter moet opbrengen... Het doet gewoon zoveel pijn... Mie kan dit met geen pen beschrijven... De glinsterende oogjes van kinderen doen schitteren, zij met een bang hartje ontdekten waar Sint en Piet sliepen, helemaal in de ban wanneer Mie hen gerust stelde dat ze op dat moment vertrokken waren... Het doet zoveel pijn... Sint en Kerst staan voor de deur, en weerom kan niets ondernomen worden, omdat Mie gestraft wordt een goed mens te zijn, behulpzaam te zijn voor haar medemens en alle kinderen... De ene dag is de andere niet, we moeten erdoor geraken...

Zondag 23 september 2018...  
Zondag rustdag... Na een heerlijk feest gisteren in de namiddag, neemt het gewone leven weer zijn gewone gangetje. Ook al was Mie overdonderd toen ze op haar weg een een oude boerderij met 2 ha grond vond, die te koop staat in Weelde, wat was deze mooi, én duur! Geen spek voor mijnen bek, zou ik denken, toch, het laat Mie niet los... Zouden we niet eens een kijkje gaan nemen? Kijken kost niets? We laten het even berusten, het staat al langer te koop aangeboden... 

Prachtige boerderij in de aanbieding in Weelde, wat mooi...

Mie trok alvast vandaag enkele uren naar haar schuur, door omstandigheden is er de laatste dagen niets gebeurd... En het kriebelde erg, dus hop naar het 'mekka' van Mie Tracteur! Eerste werk was de tractoren bedekken met dekens. Er wordt storm verwacht, en stormwind betekent vallende pannen, dus men weze maar beter voorbereid! Uiteindelijk bleek het een storm in een glas water, al maar goed... Of het moest vannacht gebeuren...

Mie haar juwelen werden vanmiddag bedekt met dekens tegen een mogelijke storm vanavond...

In de Koeienstal is Mie begonnen met de opstelling van haar 'herfsttafel' welke zal worden opgesteld naar aanleiding van de Kringwinkelmarkt in Kringwinkel De Cirkel omwille hun 20 jarig bestaan. Uiteraard is de foto 'flew' gemaakt, Mie toont echter nog niet wat het gaat worden. Spannend hé? Een pompoen kan je steevast op onderstaande wazige foto herkennen...

Herfsttafel in wording naar aanleiding van 20 jaar Kringwinkel De Cirkel...

Zaterdag 22 september 2018...  
En we feesten er op los! Mie heeft een uitnodiging gekregen van vriend Luk van Bouwel. Omwille zijn verjaardag en pensioen werden alle vrienden en vriendinnen uitgenodigd in Nederland. Héél benieuwd we met z'n allen waren, want de locatie werd weloverwogen uitgekozen... Bij aankomst zat het al dadelijk goed: nen tracteur op het erf! Jammer genoeg en erg onrespectvol: het was een 'speeltuig' voor de kinderen, wat jammer... Mie begrijpt de eigenaars niet, hiervoor is haar verstand te klein vermoedt ze. Ze zaten er wel met z'n zessen op, Mie haar hart dat brak. Vooraleer zij weg kon om hen daarop attent te maken waren ze verdwenen... Waar zit die opvoeding van die ouders, die is alvast ver zoek! Mie zal ook ne keer op hun auto kruipen, en bovenop het dak gaan staan springen, ik wordt er misselijk van, het gebeurd zo vaak, mensen heb wat respect voor wat onze voorouders on hebben achter gelaten! Het feest was zeer geslaagd, mooie oude schuur, lekker eten, fijn gezelschap en een orkest dat live optrad, het was een groot succes! Dank je wél Luk, voor dit mooie en meer dan aangename feest... Veel geluk in de toekomst, geniet met volle teugen al wat op jouw weg komt!

Vriend Luk van Bouwel is jarig geweest én op pensioen, gefeliciteerd Luk!
Op het erf van De Buitenman in de Lage Mierden stond een oude trekker opgesteld...

Vrijdag 21 september 2018...  
Vandaag werd er in eerste plaats, eens heerlijk uitgeslapen... Kleine peuter is gisteren weerom bij de familie herenigd, wat waren het twee zalige dagen... Uitslapen betekent een uur of 8, dat is al laat voor een Mie Tracteur, ook al was het reeds om 7 uur aan het kriebelen: hop dat bed uit! Vandaag staat alvast De Schuur op de planning... Een bezoek aan de kringwinkel te St.-Lenaarts staat onvermijdelijk op de verlanglijst... Van het weer zullen we maar zwijgen, wat een hondenweer, daar jaag ik zelfs Juuleke nog niet door, ook hij bleef binnen staan wanneer hij de overvloedige regendruppels zag...

    Uitslapen? Hopla! 7 uur het bed uit!

Meubilair staat gereserveerd!
Het bezoek aan Kringwinkel De Cirkel werd een voltreffer! Laatste stukken meubilair werden vandaag gereserveerd, zelfs het tapijt kon worden opzij gelegd, wat een service! Op onderstaande foto zie je naast het tapijt en onder de dekens een glimp van het oude meubilair staan welke Mie mag gebruiken voor haar stand. Op zich echt niks opvallends, maar wacht maar eens af wanneer alles in zijn geheel zal opgesteld staan! Er is alvast een samenwerking op til, Mie gaat een huiselijk tafereel presenteren, en berentalent Marleen van Nunen gaat een aantal van haar 'juwelen' tentoon stellen in dit decor... We zijn met z'n allen razend benieuwd wat dit gaat worden...

Meubilair staat klaar, Mie kan beginnen met de uitwerking van haar stand...

Donderdag 20 september 2018...  
Mie weet waarom ze moe is, een kleine peuter in huis hebben is toch wel een hele aanpassing. Maar ze zou het kleintje voor geen geld van de wereld meer kunnen missen, het is toch zo een schatje... Kleine peuter heeft zelf een naam verzonnen voor Mie Tracteur: MiMi is het geworden! Vandaag galmt het door de woonkamer: MiMi hier, MiMi daar...wat fijn een MiMi te zijn... ;-) Ook Juul weet de aanwezigheid van kleine peuter te waarderen! Hij is er erg voorzichtig mee, ook al is hij soms wat uitgelaten, kleine peuter en Juul zijn al dikke vriendjes geworden! Hoe dat komt na één dag? Kleine peuter gooit af en toe wat naast de kakstoel voor Juuleke... Korstjes, kruimeltjes... En dan zit kleine peuter volop te schateren! We weten al langer dat de liefde van Juul wel bij iedereen door de maag gaat! Hahaha...

Woensdag 19 september 2018...  
En we zitten alweer in de helft van een werkweek... Komende twee dagen fungeert Mie als babysit, en zal er niet veel worden gedaan in De Schuur. Maar niet getreurd, vrijdag staat in het vet omcirkelt als werkdag, en wordt het decor van de Speelgoedwinkel zo goed als helemaal leeg gehaald... Al mag er nog een bom ontploffen, vrijdag is het zo ver... Benieuwd hoe Juul gaat reageren met de komst van de kleine peuter, hij voelt zich de koning te rijk, erg statig op zijn véél te grote ribfluwelen luchtkussen... Juul weet wat goed voor hem is, dat kussen adoreert hij dan ook volop! Koning Juul?  Wat een verwend scheetje toch... Alvast een fijne dag aan iedereen die het lezen wil...

Dinsdag 18 september 2018...  
Het werd een warme zomerse zwoele dag... Deze dag begon met een héérlijke brunch bij de familie... Van verwennerijtjes gesproken, we hebben het ons lekker laten smaken! In de namiddag werd nog een bezoekje gebracht aan De Schuur, de Hooizolder wacht vol ongeduld! ;-) Het decor van de nostalgische Speelgoedwinkel dient heringericht te worden, er komt wel altijd iets tussen om het uit te stellen... Dit is dan ook een heus werk, maar eens eraan begonnen zal het vlotjes gaan, Mie weet als de beste wat ze wil, hoe het eruit zal zien, dat zit al allemaal in dat koppig koppeke van haar, vergelijk haar als een schattig ezeltje, hahaha... Mie had alvast bezoek vandaag, dus weerom werd de herinrichting van de Speelgoedwinkel uitgesteld. Zij ontving buiten enkele mooie oude valiezen, onderstaand plakboek over het Belgisch Koningshuis. Jaartal moet nog even worden opgezocht... Het is alvast helemaal volledig, wat een prachtstuk!  Dank jullie wél Rita & Walter...

Een oud plakboek van Jacques chocolade, en waar men de plaatjes kon verzamelen 
aangaande de Koninklijke Familie van België, en men ze er kon in kleven... Wat mooi!

Maandag 17 september 2018...   
Voila!! De foto's van de Dag van de Landbouw in Loenhout wachten op bewonderaars! Genieten is alvast dé ultieme boodschap... Vandaag naar Hoevenen gereden, daar werd een bezoek gebracht aan de Moeder van Mie Tracteur. Een oude personenweegschaal werd de trap naar beneden gesleurd en verhuist naar de Oude Baan. Dit is een prachtstuk in het decor van de oude Ziekenboeg... De weegschaal is van het merk Établissements Putzeys & Mélot de Liège en het serienummer 1791 bevat.... Na enig zoekwerk staat vast dat deze firma vooral keukenweegschalen vervaardigde. Veel is er jammer genoeg niet over te vinden... En ja hoor, de weegschaal staat volop te schitteren in het ziekenhuisdecor! Daar zijn de foto's stille getuige van... Ook werd een oude kruiwagen, van in de tijd van Mie haar Vader óók meegebracht, deze verkreeg een subliem plekje op het erf... Kijk en bewonder de mooie oude Putzeys & Mélot personenweegschaal...

  Dank je wél Ma!

De oude Ziekenboeg werd vandaag vergezeld van een oude personenweegschaal...

Hij is helaas niet meer op deze wereld, maar ben ervan overtuigd dat hij al te trots is 
op zijn kruiwagen op het erf van De Schuur van zijn dochter...

Wat? Pasen? Wist u dat...
Er volop en bij de regelmaat wordt vergaderd, zelfs net na de Paasmarkt van dit jaar, om ook in 2019 een spetterende Paasmarkt aan te bieden? Dat er volop gewerkt wordt, contacten worden gelegd, afspraken worden gemaakt, planning besproken wordt, en dat het thema 2019 eentje is om vingers en duimen af te likken? Er staat achter deze Paasmarkt een jong en zéér dynamisch Paasteam, dat zich volledig inzet om de komende editie anno 2019 nog méér sfeer- en succesvol te maken! Absoluut knappe koppen daar in dat Paascomité, dat mag gezegd! ;-)

Zondag 16 september 2018... 
Welkom op de Boerenmarkt én Dag van de Landbouw in Loenhout!
Wie mag Mie Tracteur ter plekke begroeten...?

Zaterdag 15 september 2018... Een drukke dag! 
Héél wat te doen vandaag, gisteren niet naar De Schuur geweest, dus vandaag valt er wat in te halen, ook al was het een uiterst blij weerzien met Daniëlle... Er wordt één en ander verhuist en ingericht, er staat een testtripje met de Landini gepland, er wordt per auto een prébezoekje gebracht aan de locatie van de Dag van de Landbouw in Loenhout, daar waar de Boerenmarkt plaats heeft zondag en welke op de planning staat, en ook Juuleke mag niet vergeten worden! Hij wordt alsmaar liever en luistert goed! Mie mag met eender wat afkomen, al zij vraagt om erop te gaan zitten, als de eerste kruipt hij erop! Soms lijkt het wel of Mie een berggeit heeft in plaats van een hondje... :-) Zou hij ook zo happig zijn op den tracteur? We zullen dat vandaag eens ne keer uittesten... Ben ervan overtuigd dat hij dat ook zalig vindt, net als zijn bazinneke...  

Lijkt Juul soms meer op een berggeit dan op een hondje? Absoluut!

Heeft Mie een Superhond???
En Mie had gelijk! Was Juul eerst nog wat bang (hij wist niet wat hem overkwam) was het ritje met de tractor een zaligheid! Juul wist niet wat hem allemaal te wachten stond vandaag: het begon al dat hij mocht loslopen in de ganse benedenverdieping van De Schuur, zó blij hij was, en zó tevreden... Hij liep als een gek over en weer van de Koeienstal naar de schuur en terug! En het knorrend varkensspeeltje vond hij gewéldig! Mie heeft voor de rit, alles in stappen ondernomen! Juul eerst laten kennis maken met de (stille) tractor, er op en af springend vond hij fijn! Dan hem oppakken en in zijn mand zetten, hem vastklikken net zoals in de auto was hij gewend, wat kon hij ver kijken, en ook daar bleef hij mooi zitten! Vervolgens Juul in zijn bench in de schuur en tractor gestart zodat hij aan het geluid kon wennen. Dan Juul (zonder dwang) in de mand gezet terwijl de tractor gestart was; hij bleek er geen schrik van te hebben! Dan op het erf naar voor en achter gereden om te zien hoe hij zou reageren wanneer de tractor bewoog, ook geen enkel probleem zo bleek! Vervolgens de straat op, hij genoot en duwde zijn neus de lucht in! Enkel ging hij steeds rechtop staan, maar eens de rit half, begreep hij dat hij moest blijven zitten, en ook dat deed hij spontaan! Zelfs zijn soortgenootje Fien liet hem onberoerd, die al huppelend achter de tractor liep, hij had het te druk met voor zich uit te kijken! De rit was zalig, en bij thuiskomst leek het net of ik een kindje had gedrild, hij wachtte mooi tot ik hem uit zijn mandje nam... Hahaha wat een superfijne ervaring!

Bedankt Juuleke!
Uiteraard werd Juul beloond, eens op het erf kreeg hij een mega dikke knuffel van zijn bazinneke, en eens binnen een grote lekkere koek! Dat zal hij niet vlug meer vergeten! Eens in de auto en Mie bij hem ging hangen voor een fotootje, kreeg zij prompt een likje op haar wang... Van dierenliefde gesproken, het gaat los door een mens zijn hart! Wat ben ik blij met Juuleke, hij is een échte held, beter gezegd: hij is de held van Mie Tracteur!

Een mens smelt gewoon voor de oprechte en welgemeende liefde die een dier je kan schenken...

Vrijdag 14 september 2018...
En we gaan op stap! Mie heeft een afspraak met een vriendin uit Hoboken, en hebben afgesproken samen te gaan lunchen... Ook al kriebelt het serieus in de handen, en Mie niets liever wil dan haar Speelgoedwinkel herinrichten, iemand in nood heeft altijd voorrang!

Donderdag 13 september 2018... Éindelijk toonbaar!
Mie trok naar haar schuur vandaag, daar heeft zij naar vaste gewoonte gaan opruimen, want op de Hooizolder stond het te dansen... Zo goed als alles van het decor van Het Bureel werd in andere decors geplaatst. Het midden van De Hooizolder tussen de twee etalagestands is er terug ruimte. Zoals u allemaal kan zien, staat alles er nog, Mie krijgt steeds dezelfde vraag... En neen, alles staat helemaal niet te verkommeren, Mie is er dagelijks in bezig. Waarom is de vraag, er zijn enkel digitale bezoekers op haar druk bezochte website, maar als Mie één dag niet in haar schuur is geweest, dan wordt ze triest... Nog steeds haalt zij al haar creativiteit uit haar schuur, nog stééds is dit 'haar mekka', de plek waar zij zich thuis voelt... En ja bij de regelmaat rolt er een traan over de wang, eentje van pijn en onmacht. Het is toch zo jammer, dat De Schuur dicht is, Mie heeft zelf de stekker uitgetrokken omwille de hoge kosten welke zouden moeten ondernomen worden aangaande de brandveiligheid. (Brandveiligheid is ook haar eerste prioriteit, en de brandveiligheid, die was er!) Daarom amuseert Mie zich met wat zij het liefste doet, in haar schuur zijn en digitaal blijven verkondigen waardoor zij is begeestert! Waarom alles laten verkommeren, terwijl de schoonheid van al wat er al van bij de opening stond nog steeds wonderbaarlijk mooi is, dit erfgoed móet met een grote dosis respect behandeld worden en blijven... We ploeteren maar verder en zien wat de toekomst brengt... Ooit komt er een dag dat het allemaal voorbij is...we zijn geen twintig jaar meer...

De Hooizolder geraakt stilaan opgeruimd... Volgende aan de beurt is de nostalgische Speelgoedwinkel...

Wat een geschenk!
Het was alvast een blij weerzien met kunstenaar Jan Goorden, en hij had voor Mie Tracteur een geschenk bij van formaat! Een schilderij gemaakt door de meester himself: een afbeelding van een oude tractor, van het merk Fahr. Opmerkelijk is wel, dat Mie Tracteur heeft leren rijden op zulk exemplaar, nu 20 jaar geleden. Dit was de eerste keer zij plaatsnam achter het stuur van een tractor, en was de Fahr van Eddy Kools in de Horendonk in Essen. Dit kan toch geen toeval zijn? Dit prachtig doek verkrijgt nog een kader én een mooie plek in De Schuur! Dank je wél Jan, ik ben ervan in de wolken... Wat prachtig gemaakt...

Een oude Fahr werd professioneel op doek gezet door kunstenaar Jan Goorden...

Woensdag 12 september 2018... Juul Charmeur...
Weerom een nieuwe dag, die hopelijk veel plezier brengen mag... Mie Tracteur's dag begint altijd goed... Eerste werk 's morgens is de website bijwerken, en daar heeft Mie steeds gezelschap bij! Van werken komt er niet veel in huis, terwijl Juul naast me zit op zijn stoel, hij probeert op mijn schoot te komen zitten, en maar blijft aandringen tot het hem gelukt is... Mie valt in zwijm voor haar Juuleke, hij bezit een hoge dosis 'charmeallures', en daar kan je gewoon niet aan weerstaan! Wanneer hij het dan éindelijk gedaan krijgt en hij op mijn schoot ligt (u ziet het toetsenbord op de voorgrond) nestelt hij zich in alle mogelijke posities om wel overal gekrabd te worden, wat een profiteurke! Hij zou bijna in mij kruipen, lekker dicht tegenaan zijn bazinneke, Juul is een échte knuffelaar, wel úren houdt hij dit vol... Maar helaas, er moet nog gewerkt worden ook...

Nog in mijn 'ponneke' voor de computer, maar Juul charmeert en knuffelt er op los, élke morgen weer...

Dinsdag 11 september 2018... Een bedje voor de prinses...
Mie trok morgen naar Zemst, ligt in de provincie Vlaams Brabant, voorbij Mechelen. Daar heeft zij tweedehands, dit kinderbedje met matrasje gevonden haast nagelnieuw, en welke zij heeft gaan ophalen... Prijskaartje 50€, dat kan je daarvoor toch niet laten staan? Dat heb je als je OMie bent, dan moeten zulke dingen klaar worden gezet... Een vriendelijke Oma wou ervan af, het werd ook niet veel gebruikt, en inmiddels waren haar kleinkinderen te groot geworden... Het bedje is ondertussen gearriveerd en staat mooi opgesteld in de logeerkamer ten huize Mie Tracteur! Kleindochtertje Lily zal zich de hemel te rijk voelen! De kindjes mogen komen, ook al moeten er nog lakentjes worden aangeschaft, maar die zullen er vlug genoeg zijn! Dank je wél Mevrouw van het kinderbedje, Mie Tracteur is er superblij mee... 

Grijs kinderbedje staat klaar voor mogelijke logeerkindjes... Slaapwel...

De favoriete bezigheid van Mie Tracteur...
Mie heeft vandaag gaan 'kringwinkelen'! Wanneer zij terug huiswaarts keerde van Zemst heeft zij welgeteld aan 3 kringwinkels een bezoekje gebracht... Kringwinkel De Cirkel is haar favoriet, en onderstaand (naar alle waarschijnlijkheid) zelfgebouwd schildersezeltje werd gevonden in het filiaal te Zandhoven. Mooi object voor affiches op te hangen, wat zeer zeker zal worden gebruikt wanneer Mie op pad is! Maar dit kan ook in het oude schoollokaal worden ingeplant, met daarop een oud letterbord... Hiermee kan Mie vele richtingen uit...

Koddig schildersezeltje werd vandaag aangeschaft in Kringwinkel De Cirkel te Zandhoven...

Koningsstoeltje voor Koning Juul...
Eindelijk heeft Mie iets gevonden, in de kringwinkel natuurlijk! Een stoeltje voor Juul, dat bij de tafel kan worden geschoven, hij houdt ons graag gezelschap, ook al is het meer te doen voor de etensrestjes! De liefde van Juul gaat door de maag, dat staat als een paal boven water! Eigenlijk is het een oud pianostoeltje, niet echt groot maar hoog genoeg voor Juul! Hij voelde zich (alwéér) de koning te rijk, Mie moest niet zeggen op erop te komen zitten, dát had hij al direct begrepen, wat een slim beestje... Wat een verwendt scheetje hij toch is, niet?

Speciaal stoeltje voor Koning Juul werd vandaag gevonden in de kringwinkel! Hoera!

Maandag 10 september 2018... Wel beeld, geen klank... ;-) 
En we hebben eens héérlijk uitgeslapen... Mie werd pas wakker om 8u40, niet te geloven, maar ze was dan ook erg moe, het was gisteren een lange dag. Wel 14 uren onderweg geweest eist zijn tol, ook met de stembanden, er kwam vanmorgen geen geluid meer voort, Mie fluisterde vanmorgen... Juul begreep er niks van, begon als een gek rond te tollen in de huiskamer, zijn manier om te laten zien dat dit lachwekkend was! Hahaha, we konden er nog mee lachen, de stem komt wel terug, al moet deze vandaag rusten! Alles werd in gereedheid gebracht voor het publiceren van de fotoreportage. Op zich wel wat werk, maar met plezier gedaan, Mie hoeft hier niet bij te praten! Deze staat volop te bewonderen! Het mag gezegd, het was top gisteren aan de Molen van't Veld, wat een geluk De Vrienden Van't Veld hebben, dat hun Oldtimershow weerom op deze supermooie locatie kon plaats vinden, iedereen blij! 

Een bezoek aan De Schuur stond ook vandaag op de planning. Weerom alle spulletjes van het voorbije weekend terug op hun plaats gezet, de bloemen verzorgt, wat staan die er nog stééds stralend bij! Over de inrichting van de nostalgische Speelgoedwinkel wordt naarstig nagedacht. Er staan 4 schabben te wachten om alles beter te kunnen stallen, een beter overzicht te krijgen, want nu is het er één grote troep bij elkaar... Grote beer werd alvast tijdig mee huiswaarts genomen, en vandaag werd daar een voet voor gemaakt, zoals bij een etalagepop, zodat grote beer rechtop kan staan. Een houten plaat met een stok en haak bovenaan, dat heeft echtgenoot Patrick weer goed gedaan! En dat grote beer blij is, dat straalt gewoonweg van onderstaande foto af! Waar hij komt te staan staat nog niet vast, ook daar wordt nog over nagedacht... 

En blij dat ie is!

Zondag 9 september 2018...

Oldtimerclub De Vrienden Van't Veld Geel & 
de Sint-Sebastiaansgilde Vlimmeren, heten u allen hartelijk welkom...

Zaterdag 8 september 2018... Goeie morgen...
Het beloofd een zonnige dag te worden... Het ontbijt met een zo pas 'gepipmpte' chocopot kon niet meer stuk! Stééds weer een zalig momentje aan de ontbijttafel, wanneer met een verse pot choco open trekt, en je er prompt een lachend snuitje in tekent! Onthoud het beste mensen, voor de kinderen en kleinkinderen, pret verzekert hoor! Vandaag trok Mie naar haar schuur. Na de bezoekjes gisteren kon helaas niks worden verwezenlijkt, maar werd er ook vandaag niks opgeruimd of ingericht! Dat wordt wat voor de volgende week! Wel werd de MAN Ackerdiesel klaar gestoomd voor de trip morgen naar de Oldtimershow van De Vrienden Van't Veld in Geel. Ook werd vandaag een pré-bezoekje gebracht met de auto, dit om onvoorziene wegenwerken te voorkomen (geen gezien) om tegelijk wat fotootjes te nemen van de supermooie locatie in en rondom de Molen van't Veld, daar waar de Oldtimershow morgen plaats vindt. Nog één keertje slapen... 

Niet vergeten wanneer er een verse chocopot op de ontbijttafel verschijnt... 
Leuk nieuws? Klik al dadelijk op de afbeelding...
Maak ook jouw foto, stuur hem door naar mietracteur@telenet.be 
voeg er je naam en woonplaats bij, en Mie voegt hem bij de collectie...

Vrijdag 7 september 2018... 
Héél ander weer vandaag, welke begon met regen, maar de boeren klagen niet hoor, ook al is de opbrengst van de maïs maar pover dit jaar... Mie trok naar haar schuur vandaag, geen opruimwerk, Mie heeft zich op een andere manier geamuseerd, want vanaf ze in haar schuur was, had zij bezoek van vriendinnen.  Stond de nostalgische Speelgoedwinkel op de werklijst voor vandaag? Dat zal voor een andere dag zijn, wel jammer want Mie haar vingers kriebelden als nooit voorheen! Gina en Marleen hadden alweer spullen bij, dank jullie wél! We hebben wel úren getaterd, en hebben het ons de koffie laten smaken! Bedankt voor jullie bezoekjes... Aan iedereen, geniet een fijne vrijdag in fijn gezelschap! Yes! Het weekend staat voor de deur...

Donderdag 6 september 2018... 
Goeie morgen vroege morgen, het is op dit moment 3 uur midden in de nacht, Mie kon niet slapen, dan maar aan de computer, dan doen we nog wat nuttigs... Het is voor Mie een rustige week, het lijkt of ze even vakantie in eigen dorp heeft genomen. De rest van de familie is op wandelvakantie naar Oostenrijk, zij arriveren vandaag terug thuis, dus worden het terug de dagelijkse beslommeringen... Het wordt een drukke dag, boodschappen doen en me aan de kookpotten zetten staat vandaag op het agenda... De bloemen aan De Schuur moeten we niet gaan gieten vandaag, het heeft hier immers vannacht serieus gegoten, gedonderd en gebliksemd...  We kruipen er terug in zodra, hopelijk kunnen we de slaap vlug vatten...

Het leek net of Juul het rook dat 'kleine baas' (de echtgenoot) vandaag aankwam...
En wie zou er dan 'grote baas' zijn denk je...? ;-)

Woensdag 5 september 2018... 
Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, Mie werd alweer naar haar schuur gezogen! Daar heeft zij Den Beeren Winckel gaan bewonderen, en enkele spulletjes werd het juiste plekje geschonken... Bij aankomst wachtte een kleine verrassing, er lagen houten dienblaadjes voor de schuurpoort. Dank je wél! Wie ze daar heeft achter gelaten is de vraag, maar dat komt Mie vroeg of laat wel te weten... Bij de regelmaat vindt Mie briefjes in haar brievenbus, of her en der weg gestoken aan de poort. Allemaal vriendelijke mensen die aan de poort hebben geweest, dat terwijl er geen Mie te bespeuren viel. Wat jammer toch, wat een teleurstelling... Dank jullie wel voor de fijne berichten, maar stuur volgende keer even voordien een smsje, en Mie komt d'eraan! (als ze niet op haren tracteur zit tenminste...) 

Dinsdag 4 september 2018... Een nieuw decor werd geboren: Den Beeren Winckel...

Het was puffen op de Hooizolder gisteren, mede omdat Mie druk bezig was met het verhuizen van haar beren, welke zich zo wat overal bevonden, maar voornamelijk in de nostalgische Speelgoedwinkel. Het mag gezegd, er is nog véél werk aan Den Beeren Winckel, want zo werd het nieuwe decor genoemd. Omwille de muggenplaag op dit moment in De Schuur, was Mie getooid in lange broek en blouse met lange mouwen, pft, wat een hitte! De beren werden per kleur geplaatst over de ganse oppervlakte, voornamelijk beren uit de jaren 1960, in pluche met langere haren, in de meest uiteenlopende kleuren. Her en der een nieuwe oud nagemaakte ertussen moet kunnen... De échte oude beer die haast uit elkaar valt werd in de zeer oude kinderwagen gelegd. Vermoedt wordt dat dit dezelfde leeftijd heeft, de beer past er dan ook mooi in. Hij ligt op een matrasje van tijk gevuld met paardenhaar, alsook het hoofdkussentje. Een normaal mens zou al deze spullen de vuilbak inkieperen, maar het is net dát wat Mie Tracteur top vindt. Juist ja, de beer kan bijna worden opgegeven, maar op deze manier vertelt hij zijn zéér bewogen leven... Ook de kinderwagen is totaal versleten, nog een pronkstuk van Kringwinkel De Cirkel te St.-Lenaarts. Pronkstuk? Voor Mie Tracteur dus wél... Er is alvast nog héél wat werk om dit decor te vervolledigen, maar zoals Mie steeds verkondigt,: de wereld is ook niet op één dag gemaakt... Kijk en bewonder enkele fotootjes, en geraak helemaal in een warme berensfeer... Volgende job is de Speelgoedwinkel herinrichten, want die staat op dit moment even op zijn kop...

Oude Beer heeft nieuw onderkomen gevonden in even oude kinderwagen...

Het heeft iets romantisch, als je de beren bewondert...

De fascinatie van...Juul!
Het wordt een thuisdag vandaag, wat poetsen en strijken staat op het agenda. Wat is het zalig opstaan met Juuleke, de vriendschap druipt eraf, élke morgen weer, we krijgen er maar niet genoeg van. Wel óveral volgt hij me een ganse dag lang, is héél nieuwsgierig en wil alles ervaren. Wij die dachten dat zijn aanwezigheid bij een toiletbezoek geen probleem zou zijn, als pupje me steeds achterna liep en naast me kwam zitten... Eén keer het kartonnen rolletje van een rol toiletpapier gegeven, was de start van een opmerkelijke, noem het een regelrechte bezetenheid! Telkens weer zit hij te wachten naast mijn voeten, en kijkt tot wanneer de rol bijna op is, ja hij ziet dat! Toen Mie een keer het rolletje bovenop de wc-houder had gezet werd hij haast gek! Hij zat in de badkamer op zijn achterwerk te janken en Mie wist niet dadelijk waarvoor, tot ze het ontdekte. 'Dat is er eentje voor mij' dacht hij! Het stond echter net dat ietsjes te hoog, gevolg: de rol toiletpapier in de houder moest eraan geloven! Hij begon net als een kat, de rol af te rollen met zijn scherpe nagels aan zijn voorpootjes! En als hij dan dat rolletje te pakken kreeg (heb het hem noodgedwongen moeten geven) dan was hij de hemel te rijk, liep hij als een gek naar de huiskamer, waar hij het rolletje in wel 100 stukjes kapot beet! Wij hebben een wrede hond hoor, zo vernielzuchtig ventje hij is! En neen, Juul bijt écht niks kapot, hij is enkel gefascineerd door...een kartonnen wc-rolletje! Hebben wij een vreemde hond? Dat wél! Wie weet is hij in een vorig leven een wc-madam geweest! Hahaha...

De bezeten fascinatie van Juul, voor kartonnen wc-rolletjes, is toch wel ietsjes vreemd te noemen...

Maandag 3 september 2018... Hoera!

Een eerste schooldag, een impressie... 
Voor sommigen een marteling, voor anderen éindelijk terug naar school! Terug naar de vriendjes en vriendinnetjes, naar de leuke bezigheden op woensdagnamiddag en zaterdag, terug een sociaal leventje onder leeftijdsgenootjes... Als je het vergelijkt vroeger en nu, er is heel wat verandert. Neem nu de veiligheid rondom de scholen, prioriteit nummer één anno 2018. Daar was vroeger geen sprake van, iedereen kwam te voet of met de fiets. Er moesten geen opzichters staan om de kinderen over te zetten, de kinderen gingen ook helemaal alleen naar school, dat zou nu totaal ondenkbaar zijn! Overal files, zwaar verkeer... Bij de regelmaat hoor je het verhaal van een kinderlokker aan de schoolpoort, maar in wat voor een tijden leven wij tegenwoordig? Dat bestond jammer genoeg vroeger ook al, Mie en haar zus hebben dit ooit meegemaakt, gelokt te worden door een kleine dikke vuile vieze man die ons snoepjes aanbood. Toen al wisten wij dat dit niet normaal was, wij waren niet lomp...

Was het vroeger beter dan? Ja, over de ganse lijn! Kinderen waren nog kinderen, dát vooral, hadden amper of geen last van stress! Stress? Ook dat woord was vroeger onbekend terrein... Kinderen volgden het lessenpakket zonder morren, ouders lieten de verantwoordelijkheid van hun kinderen over aan de schooldirectie en leerkrachten. En nu? Er mag geen haar in de boter zitten of de ouders staan aan de schoolpoort te schellen? Belangrijk aspect is de opvoeding van de kinderen, tijden veranderen en kinderen worden er zonder besef en in alle stilte ingeworpen. Geen sinecure om kinderen op te voeden anno 2018, maar vroeger? Dan luisterden ze tenminste naar de ouders en hadden ze schrik van het bewind in de scholen... Nu wordt het opvoedkundige gedeelte grotendeels overgelaten aan de leerkrachten, toch voor het grootste gedeelte van de schoolgaande jeugd. Beiden ouders gaan uit werken, en het gezinsleven moet daar deels voor opdraaien...

Wellicht fronst u zich de wenkbrauwen, is Mie Tracteur van 'den ouden stempel'... Vroeger was het beter, daar is zij van overtuigd... Gingen kinderen zelfstandig naar school, bestond het woord pesten niet, waren ze allen voorbeeldige leerlingen, en als ze thuis kwamen, was mama er steeds. Mie blijft het verkondigen: ze moesten alle mama's 250€ per maand (belastingvrij) geven om thuis te blijven tot de kinderen naar het eerste leerjaar trekken, je zou wat zien veranderen. Ben er stellig van overtuigd dat een groot deel van de moeders thuis zou blijven! Er zijn mama's die graag zouden thuis zijn, maar omwille grote afbetalingen gedwongen worden te moeten gaan werken, wat erg toch. Hoe deden wij dat vroeger? Wij hadden wat minder, maar er was altijd iemand thuis voor de kinderen, ook als ze ziek waren! Heden ten dagen worden de grootouders ingeschakeld. Vroeger woonden de grootouders bij de kinderen of andersom, er was altijd iemand thuis! Nu moeten grootouders noodgedwongen inspringen, ook al is dit een niet te onderschatten taak, die mensen hébben reeds hun leven gehad, wat als zij ziek worden? En dan wacht hun het bejaardentehuis, áls ze het zich kunnen veroorloven tenminste, er is geen tijd om voor de ouders te zorgen, terwijl zij hun kinderen hebben groot gebracht én voor de kleinkinderen hebben gezorgd... Tja, de moderne tijd, een mens wordt er soms triest van...

Men kan er uren over discussiëren, maar we zijn er helaas niet op verbetert. Iedereen voelt zich als opgejaagd wild, vooral de kinderen! Vroeg uit bed, de bus op, ganse dag school, de bus terug, huiswerk, eten en slapen, de schaarse vrije momenten naar cursussen of de chiro: waar is in godsnaam het familiegebeuren? Is dit de oorzaak dat er zoveel huwelijken breken? Ook dat is een zware dobber, vele kinderen worden in een molen van over-en-weer verhuis gedumpt, ze moeten mee 'nillens willens', nieuwe samengestelde families worden geboren... Hoe moet het onze kinderen vergaan over 25 jaar, wanneer ook zij een gezin stichten? Allemaal voer voor psychologen, als je het mij vraagt...

Waarom willen mensen altijd meer en meer? Waarom wordt er soms tot 4 keer toe op vakantie gegaan om het familiegebeuren op te krikken? Waarom beseffen ze niet dat ze in een commerciële molen zitten die alsmaar sneller doordraait? Dat vele kinderen vanaf hun geboortedag al haast zelfstandig moeten zijn en de papfles zélf dienen vast te houden? Een kind mag helaas geen kind meer zijn, want zij zijn de nieuwe versies van de ouders, zij moeten beter presteren dan in hun tijd? De druk wordt opgedreven en we zitten in een maatschappij die maar enkel succes tolereert, diegene die niet kunnen volgen worden in alle stilte geëlimineerd... Hoe komt het dat het Bijzonder Onderwijs steeds meer leerlingen moet opvangen? Niemand blijkt precies nog de tijd te nemen, om zich om het innerlijke van een kind te bekommeren... Moet een ander dan alles maar voor hen oplossen? Ouders zouden meer hun verantwoordelijkheid moeten nemen, en beseffen dat kinderen voor het leven zijn, en geen 'gebruiksvoorwerp'. Harde taal waar velen zullen over struikelen, maar vroeger toen het rustiger was, de mensen niet zo geld- en prestatiezuchtig waren, was het allemaal veel mooier leven...

En dit allemaal op een eerste schooldag, een zware dobber om over na te denken. Moest Mie de wereld kunnen veranderen dan zou zij in eerste plaats de kinderen terug kind laten zijn, want dat is volgens haar de meest stevige fundering voor een opgroeiend mensje ooit... Dit bepaalt steevast hun verdere leven... Maar wie is Mie om dit allemaal zomaar te verkondigen... De 'moderne tijd' zet een mens tot nadenken, het is aan ieder en elk van ons om zich hierin te vinden, met vallen en opstaan... Alles heeft zijn voor- en nadelen, maar vroeger blijkt mooier en intenser te zijn geweest, daar is Mie stellig van overtuigd... 

Zondag 2 september 2018... Pompoenen zijn aangekomen!
Het wordt een mooie zonnige dag vandaag, zondag rustdag wordt wel eens gezegd, maar het kan niet anders zijn dat iedereen er met zulk mooi weer op uit trekt! Ook Mie trekt erop uit vandaag, naar haar schuur! Steeds weer hetzelfde liedje: bloemen verzorgen, opruimen & poetsen, zij wordt dit niet beu... Goed nieuws: de pompoenen zijn gearriveerd en zullen worden verdeeld in De Schuur! Daarvoor heeft dochter Véronique en haar Erik voor gezorgd, dank jullie wél! Ondanks de zwoele zomer is het alsnog gelukt, er groeiden toch enkele pompoenen aan de struiken, mits de beste zorgen! Maar de pompoenen voor Mie Tracteur zijn eerder uniek, en werden beschreven! Prachtig gedaan, dat mag gezegd, het zijn artiesten die dit kunnen! Bij gelegenheid zullen deze kleppers van pompoenen ook mee op pad gaan, wanneer Mie erop uit trekt met één van haar tractoren...

Uiteraard kon de naam van Mie Tracteur's eerste kleinkindje Lily, hier niet ontbreken...

Vandaag worden beschreven pompoenen verdeeld in De Schuur...

Wat een druk bezochte website!

De maand augustus telde maar liefst 23.352 bezoekers! Piekmoment was op 31 augustus, met 1029 bezoekers op 24 uur, waarvan voornamelijk uit Virginia, een staat in de Verenigde Staten. De website wordt alvast internationaal bezocht, van over de ganse wereld weten ze de weg te vinden naar 'de Bijbel' van Mie Tracteur... Gegevens tonen aan dat de fotogalerijen en het agenda de meeste aandacht krijgen, maar ook dat er stevig wordt gedownload...

De kogel is door de kerk, een nieuw decor is in de maak!
Neen, Mie heeft geen nieuwe bestemming gevonden voor haar Plattelandsmuseum, nog niet! Maar wat al maanden zat te borrelen, werd vandaag komaf mee gemaakt! Al maanden zit zij te verkondigen dat het decor van 'De Nostalgische Speelgoedwinkel' overvol ligt, is er nu een wijze oplossing uit de bus gekomen! Voor Mie althans, het decor welke in haar ogen volledig de mist in ging, was 'Het Bureel', het eerste decor op de Hooizolder links. Koud en kil was het, en weinig materiaal. Vandaag werd het helemaal leeggemaakt, enkel het meubilair is overgebleven en werd herschikt. Als je nu naar boven stapt kan je van op de trap mooi in dit decor kijken, wat een grote ruimte zo lijkt... Ook werden de boekenkasten welke midden centraal op de Hooizolder stonden, verplaatst in dit decor, we zullen nogal beren kunnen plaatsen nu! In de Speelgoedwinkel liggen héél wat oude beren, en die krijgen allemaal een nieuwe plek, mooi bij elkaar, en dat schept tegelijk meer ruimte in dat decor... U kan verstaan dat dit een super beslissing is, want nu hééft Mie Tracteur éindelijk haar eigen Berenvertrek! Hoe dit nieuwe decor zal worden genoemd wordt nog stellig over nagedacht, maar dat er het woord Beer in zal worden verwerkt, staat als een paal boven water! Mie is zó blij, vergelijk het met een kindje dat een lolly krijgt! Haar vingers die kriebelen om mooi klein meubilair en spulletjes erbij te plaatsen en elke beer een plekje te schenken waar ze recht op hebben! Van respect gesproken! Berentalent Marleen uit eigen dorp evenaren is onbegonnen werk, zij is dé absolute specialiste ter zake. Zij kleedt élke beer aan met eigen gemaakte kleertjes en accesoires, onbegonnen werk voor Mie Tracteur want zij bezit niet zoveel geduld. We zien wel hoe het loopt, ook al vindt Mie dat beren zonder kleren, meer naar vroeger lonken... Morgen terug aan de slag!

Eindelijk wordt er een plek voorzien, waar Mie Tracteur haar 'berenlusten' kan botvieren...

Schabjes overal, er zal nogal kunnen worden gevuld, Mie heeft dan ook al een (kleine) mooie collectie...
En de spullen van het Bureel? Die worden her en der mee ingewerkt op andere plekken...

Zaterdag 1 september 2018...
September is van start gegaan, dan lijkt de zomer voorbij. Het wordt al vroeger donker en ook de temperaturen dalen 's nachts, brrr wat is het soms koud. Niks aan te doen, we nemen zoals het komt, ook al zijn we blij genoeg dat er weerom een schitterend zomers weekend wordt voorspelt... We genieten ervan, met volle teugen... Nog enkele dagen en de schoolbanken worden weerom bezet door duizenden joelende kinderen, al dan niet in hun nopjes... Geniet ervan mannen, het is de mooiste en meest zorgeloze tijd uit je leven, dat besef je pas als het voorbij is...

Nog enkele daagjes geduld, volgende week worden pas de schoolpoorten wijd open gezet...

Ondertussen...

En het leven, dat tikt maar verder... In memoriam, mijn peperkoekenhartediefje...
Vandaag in mijn gedachten, mijn beste maatje Marc Brughmans... Hij zou vandaag 1 september 2018 welgeteld 76 jaar geworden zijn... Alom gekend en fantastisch persoon in de wondere wereld der oude tractoren... Ze zullen er hierboven werk mee hebben: want standvastig hij was, stapte hij raar of zelden af van zijn gedacht, ook al zat er onder die stevige 'verpakking', een peperkoekenhartje. Bewondering alom, nog stééds voor de persoon die hij was, ooit voor me is geweest. Extreem Landini-fanaat, van overal kwamen ze bij hem aandraven met één of ander probleem, hij was top in mechaniek! Hij was het die me de Landini-microbe heeft bezorgd, ben er hem altijd dankbaar voor! En top was hij in vriendschap en rechtvaardigheid, eerlijkheid, maar ook zijn koppigheid... De laatste trip die we samen maakten was in 2012 naar Wortel, daar zijn onderstaande foto's nog stille getuige van. Dank je wel lieve vriend, voor al wat je voor mij, maar ook voor zovéle anderen hebt betekent. Raar of zelden komt een mens in zijn leven zulke persoon tegen: zo puur, zo onopvallend, maar een vriend waarop je kon bouwen: een ware zielsverwant, voor het leven... We missen je hier maatje... Sterkte aan de familie, ik spreidt de kinderen en kleinkinderen de mantel der liefde toe...

En ja hoor: Mie Tracteur bezit een Facebookprofiel aangaande 'De Schuur'... 
Omwille de problematiek van De Schuur staat deze er echter bevroren bij.
Kijk op https://www.facebook.com/deschuurvanmietracteur/ 

Heeft u vragen, eender wat, aarzel niet en neem contact met me op mietracteur@telenet.be  

DE SCHUUR, een heus verhaal dagdagelijks in beeld gebracht...

Wenst u de verwezenlijking van De Schuur vanaf het begin te aanschouwen, zegt u tegen u 
zelf gans dat verhaal eens mee te willen ervaren en heeft u veel tijd, dan krijgt u hiervoor de gelegenheid. Klik al dadelijk op de tijdstippen... Het verhaal begint (onderaan) in januari 2015, en kan zo worden opgevolgd tot vandaag de dag... Omwille de problematiek aangaande De Schuur, kan u zo wel het onuitputtelijke enthousiasme van Mie Tracteur ervaren, maar ook de grote teleurstellingen waar zij noodgedwongen is geconfronteerd mee geweest...